Περισσότερο από ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι σε όλο τον κόσμο επιβιώνουν με ένα δολάριο την ημέρα, ή και λιγότερο. Aν και οι λόγοι διαφέρουν, οι κακουχίες της ζωής τους είναι παρόμοιες. Το βιβλίο του Τόμας Ναζάριο, ιδρυτή του Διεθνούς Οργανισμού για την καταπολέμηση της πείνας και της φτώχειας, καταγράφει την καθημερινότητα των ανθρώπων που ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας σε όλο τον κόσμο.
Οι ιστορίες αυτών των ανθρώπων παίρνουν σάρκα και οστά με τις φωτογραφίες της Ρενέ Μπίερ, διάσημης φωτορεπόρτερ που είναι βραβευμένη με βραβείο Pulitzer.
Αλβάρο Καλάντσα Κίσπε, εννέα ετών, βόσκει λάμα πριν από το σχολείο, και τα μαζεύει το βράδυ. Ζει στην οροσειρά Akamani της Βολιβίας, 13.000 πόδια πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, όπου τα σπίτια δεν έχουν μόνωση, ηλεκτρικό, και κρεβάτια.
Φάτι, οκτώ ετών, εργάζεται με άλλα παιδιά που ψάχνουν για ηλεκτρονικές συσκευές μέσα στα επικίνδυνα απόβλητα σε μια χωματερή στην Άκρα της Γκάνα. Ισορροπεί στο κεφάλι της έναν κουβά που περιέχει τα μέταλλα που έχει βρει. Κλαίει από πόνο, επειδή πάσχει από ελονοσία.
Χουνούπα Μπεγκούμ, 13 ετών. Είναι τυφλή τα τελευταία 10 χρόνια και ζει στο Νέο Δελχί, Ινδία. Η επαιτεία είναι μόνο εισόδημα της οικογένειάς της. Η μητέρα και ο αδελφός της είναι πολύ άρρωστοι για να εργαστούν και ο πατέρας της είναι νεκρός.
Χόρα Φλορίν, 28 ετών, μεγάλωσε σε ένα ορφανοτροφείο της Ρουμανίας, και τώρα ζει σε ένα υπόγειο αποχέτευσης στο Βουκουρέστι, όπου οι αεραγωγοί θέρμανσης την κρατούν ζεστή το βράδυ.
Λαβόν, 27 ετών, εργάζεται σε ένα πορνείο, στο Μπαγκλαντές. Στη φωτογραφία κρατά την κόρη της, ο πατέρας της οποίας ήταν ένας πελάτης του πορνείου.
Βίσχαλ Σινγκ, έξι ετών, φροντίζει ένα κοριτσάκι που η μητέρα του είναι μακριά, σε μια παραγκούπολη στο νότιο Δελχί, στην Ινδία. Ο Βισχάλ είναι τυχερός κατά μία έννοια: όταν δεν εργάζεται είναι σε θέση να πηγαίνει σε ένα σχολείο για τα παιδιά της γειτονιάς.
Σουμπάντρα Ντεβί, 40 ετών, εργάζεται σε ένα εργοτάξιο στην Νταραμσάλα της Ινδίας.
Άννα-Μαρία Τουντόρ, 4 ετών, ζει στο Βουκουρέστι, στη Ρουμανία. Ο πατέρας της είναι πολύ άρρωστος για να εργαστεί και η οικογένειά της αντιμετωπίζει τον κίνδυνο έξωσης από το σπίτι ενός δωματίου, το οποίο δεν έχει μπάνιο ή τρεχούμενο νερό.
Οι Καγιάγιο είναι κορίτσια στην Γκάνα που ταξιδεύουν σε πόλεις για να εργαστούν ως αχθοφόροι στις αγορές. Ζουν σε κονότητες, συχνά κοντά ή πάνω από τη χωματερή της πόλης. Η Σαρίφα Μονάρο (στο κέντρο), 23 ετών, εργάζεται πολλές ώρες για 50 λεπτά την ημέρα.
Νινανκόρ Γκμάφου, έξι ετών, είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα των παιδιών σε όλο τον κόσμο, που εργάζονται για να στηρίξουν τις οικογένειές τους. Ο Νινανκόρ βόσκει αγέλες βοοειδών στη βροχή, στην περιοχή Βόλτα, στη Γκάνα. Ονειρεύεται να πάει στο σχολείο, αλλά αυτό είναι μάλλον απίθανο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου