«Απόρθητο» φρούριο η Αθήνα κατά τους εορτασμούς του Πολυτεχνείου

«Απόρθητο» φρούριο η Αθήνα κατά τους εορτασμούς του Πολυτεχνείου

Τρίτη, 12 Νοεμβρίου 2013 13:17

 

UPD:13:23

Eurokinissi/ΜΠΟΛΑΡΗ ΤΑΤΙΑΝΑ

• 
  Υπό δρακόντεια μέτρα ασφαλείας θα πραγματοποιηθούν οι εορτασμοί για την 40η επέτειο του Πολυτεχνείου. Το τριήμερο των εκδηλώσεων ανοίγει την Παρασκευή με την κατάθεση στεφάνων στο ιστορικό κτήριο του Ιδρύματος στην οδό Πατησίων. 

Η Αθήνα θα θυμίσει «φρούριο», καθώς, σύμφωνα με πληροφορίες, περίπου 7.000 - 8.000 αστυνομικοί όλων των ειδικοτητων (ΜΑΤ, ΔΙΑΣ ΔΕΛΤΑ, Κρατική Ασφάλεια) θα βρίσκονται επί ποδός για την αποφυγή τυχόν επεισοδίων, ενώ δεν αποκλείεται να έρθουν και ενισχυτικές διμοιρίες ΥΑΤ και ΥΜΕΤ απο την επαρχία.

Την Κυριακή, οπότε θα κορυφωθούν οι εκδηλώσεις με την καθιερωμένη πορεία, αστυνομικές δυνάμεις θα αναπτυχθούν σε καίρια σημεία της πρωτεύουσας, όπως στη Βουλή, στα υπουργεία και τις πρεσβείες, ενω ελικόπτερο της ΕΛΑΣ θα πραγματοποιεί χαμηλές πτήσεις ώστε να επιβλέπει τις κινητοποιήσεις των διαδηλωτών.

Αυστηρά θα είναι και τα μέτρα της τροχαίας, καθώς λόγω των εκδηλώσεων θα τεθούν σε εφαρμογή κυκλοφοριακές ρυθμίσεις στην οδό Πατησίων και στην ευρύτερη περιοχη του κέντρου.

Τροποποιήσεις θα υπάρξουν την Κυριακή και στα δρομολόγια τρόλεϊ και λεωφορείων, ενώ κατά τη διάρκεια της πορείας θα κλείσουν για λόγους ασφαλείας πολλοί σταθμοί του μετρό. 

Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος οι πύλες του Πολυτεχνείου θα ανοίγουν το πρωί και θα κλείνουν το βράδυ.

πηγή

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας καθαριστριών έξω από το ΥΠΟΙΚ

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας καθαριστριών έξω από το ΥΠΟΙΚ

Τρίτη, 12 Νοεμβρίου 2013 11:39

 

UPD:16:58

REUTERS/JOHN KOLESIDIS

«Θερμή υποδοχή» στην τρόικα επεφύλαξαν στο μεταξύ καθαρίστριες, οι οποίες έχουν τεθεί σε διαθεσιμότητα και πραγματοποιούν διαμαρτυρία έξω από το κτήριο του υπουργείου.

Διαμαρτυρία έξω από το υπουργείο Οικονομικών, την ώρα που βρισκόταν σε εξέλιξη η συνάντηση του οικονομικού επιτελείου με την τρόικα πραγματοποίησαν καθαρίστριες που έχουν τεθεί σε διαθεσιμότητα.

Κρατώντας πανό και φωνάζοντας συνθήματα οι συγκεντρωμένες αποδοκίμασαν κατά την άφιξή τους στο κτήριο τους εκπροσώπους των δανειστών ενώ ζήτησαν συνάντηση με την ηγεσία του υπουργειου.

Στο μεταξύ σε ανακοίνωσή της, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στις ΔΟΥ (ΠΟΕ-ΔΟΥ) κατήγγειλε επίθεση σε βάρος των καθαριστριών από τα ΜΑΤ.

«Η απόπειρα βίαιης σύλληψης (από άτομο με πολιτική περιβολή), τα κτυπήματα και οι τραυματισμοί στις γυναίκες που καθημερινά διαδηλώνουν ειρηνικά και απαιτούν το αυτονόητο, (να συναντηθούν με τον υπουργό) είναι η βάρβαρη απάντηση, την οποία καλούμε να καταδικάσουν συνδικαλιστικοί  κοινωνικοί και πολιτικοί φορείς», ανέφερε η Ομοσπονδία.

Για «ωμή αστυνομική καταστολή» έκανε λόγο και ο υπεύθυνος του ΕΕΚΕ Εργασίας του ΣΥΡΙΖΑ, Δ. Στρατούλης.

«Η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου πρέπει να φύγει το γρηγορότερο δυνατόν, γιατί, προκειμένου να περάσει τις μνημονιακές πολιτικές της βάρβαρης λιτότητας και των μαζικών απολύσεων, εφαρμόζει όλο και περισσότερο αυταρχισμό, βάζοντας σε κίνδυνο όχι μόνο την επιβίωση του λαού αλλά και την ίδια τη δημοκρατία», δήλωσε ο κ. Στρατούλης

πηγή
.

Παγκόσμια κινητοποίηση για την ανακούφιση των θυμάτων στις Φιλιππίνες

Σύμφωνα με τη UNICEF, οι Φιλιππίνες μπορεί να χρειαστούν εξωτερική βοήθεια ακόμη και για χρόνια. Δεν υπάρχει καμία αναφορά για Έλληνες μεταξύ των θυμάτων.

Από μια τροπική καταιγίδα χτυπήθηκαν οι περιοχές των Φιλιππίνων που βρέθηκαν στο έλεος του Χαϊγιάν, του ισχυρότερου τυφώνα που έπληξε ποτέ ηπειρωτικές περιοχές. Όπως ανέφερε η τοπική μετεωρολογική υπηρεσία η τροπική καταιγίδα διέσχισε τις νότιες περιοχές της νησιωτικής χώρας με ανέμους που έπνεαν με μέγιστη ταχύτητα 55 χιλιομέτρων την ώρα. Όπως δήλωσε ο υπουργός Εσωτερικών Μαξ Ρόχας η νέα αλλαγή των καιρικών συνθηκών έφερε ισχυρές βροχοπτώσεις πάνω από την επαρχία Λέιτε, μια από τις περιοχές που επλήγησαν περισσότερο από τον τυφώνα Χαϊγιάν και στην οποία εκφράζονται φόβοι ότι έχουν σκοτωθεί χιλιάδες άνθρωποι. Μιλώντας στο ραδιοφωνικό σταθμό DZMM από τη Μανίλα ο Ρόχας ανέφερε ότι οι αρχές εντείνουν τις προσπάθειές τους για να επιταχύνουν την παράδοση τροφίμων, νερού και φαρμάκων καθώς και άλλων απαραίτητων προμηθειών σε εκατομμύρια ανθρώπους. Εν τω μεταξύ μεγάλη είναι η διεθνής κινητοποίηση για να προσφερθεί βοήθεια στις δοκιμαζόμενες Φιλιππίνες. Το Πεντάγωνο τη Δευτέρα διέταξε το αεροπλανοφόρο USS Τζορτζ Ουάσιγκτον και άλλα πλοία να πλεύσουν προς στις Φιλιππίνες για να προσφέρουν ανθρωπιστική βοήθεια και να ανακουφίσουν τα θύματα του τυφώνα. Το Τζορτζ Ουάσιγκτον το οποίο μεταφέρει 5.000 ναύτες και 80 αεροσκάφη θα αποπλεύσει από το Χονγκ Κονγκ μαζί με τα πλοία συνοδείας του και θα φθάσει ανοικτά της πληγείσας περιοχής των Φιλιππίνων «σε 48 έως 72 ώρες», όπου κατευθύνονται άλλα δύο πλοία του αμερικανικού πολεμικού ναυτικού. «Τα πλοία αυτά και τα αεροσκάφη και τα ελικόπτερα που μεταφέρουν έχουν τη δυνατότητα να προσφέρουν ανθρωπιστική βοήθεια, ιατρική φροντίδα και να συμμετάσχουν στην τροφοδοσία, βοηθώντας τις επιχειρήσεις της κυβέρνησης και του στρατού των Φιλιππίνων», σύμφωνα με την ανακοίνωση του Πενταγώνου. Η Ουάσινγκτον ανακοίνωσε επίσης την «απελευθέρωση» 20 εκατομμυρίων δολαρίων σε ανθρωπιστική βοήθεια. Το Ηνωμένο Βασίλειο θα στείλει ένα αντιτορπιλικό και ένα στρατιωτικό μεταγωγικό αεροσκάφος ανακοίνωσε τη Δευτέρα ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον. Ο βρετανός πρωθυπουργός είπε ότι το πλοίο HMS Daring θα παράσχει ανθρωπιστική βοήθεια και πτήσεις από το εποχούμενο ελικόπτερο του, ενώ τουλάχιστον ένα Boeing C- 17 μεταγωγικό αεροσκάφος θα διατεθεί για να μεταφέρει την ανθρωπιστική βοήθεια σε περιοχές που έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη και εκεί που είναι σχεδόν αδύνατο να φτάσει επίγεια βοήθεια. «Το HMS Daring έχει αναπτυχθεί κοντά στον προορισμό Σιγκαπούρη, σύντομα θα μετακινηθεί προς την ζώνη καταστροφής με περαιτέρω στήριξη από ένα C – 17 της RAF» είπε ο Κάμερον κατά τη διάρκεια δείπνου με επικεφαλής επιχειρήσεων στο Λονδίνο. Το HMS Daring αναμένεται να φθάσει στην περιοχή μέσα σε πέντε ημέρες και το C-17, εντός των προσεχών ημερών. Στην βρετανική επιχείρηση αρωγής θα μετάσχουν περίπου 200 στρατιώτες. Το Λονδίνο θα «ξεκλειδώσει» και 12.000.000 ευρώ πρόσθετη βοήθεια. Ο Καναδάς ανακοίνωσε την αποστολή μιας ομάδας 35 έως 50 στρατιωτών - διασωστών και ενός αεροσκάφους C- 17. Επείγουσα έκκληση θα απευθύνουν όμως σήμερα και τα Ηνωμένα Εθνη για την προσφορά βοήθειας προς τα θύματα του τυφώνα που έπληξε νησιά και παράκτιες περιοχές των Φιλιππίνων. Η επικεφαλής των ανθρωπιστικών επιχειρήσεων του ΟΗΕ Βάλερι Έιμος αναμένεται σήμερα στη Μανίλα από όπου θα απευθύνει την έκκληση, την ώρα που ο ΟΗΕ αποτιμά σε 10.000 τους νεκρούς μόνο στην παράκτια πόλη Τακλομπάν. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποδέσμευσε ποσό 3 εκατομμυρίων ευρώ για τις επιχειρήσεις αρωγής. Η Γερμανία στέλνει 23 τόνους βοήθειας. Η Αυστραλία υποσχέθηκε την χορήγηση 7 εκατομμυρίων ευρώ. Η Νέα Ζηλανδία θα αποδεσμεύσει 1,3 εκατομμύριο ευρώ. Η οργάνωση Γιατροί Χωρίς σύνορα στέλνει βοήθεια 200 τόνων σε φάρμακα, σκηνές και προϊόντων προσωπικής υγιεινής. Η Oxfam ανακοίνωσε την αποστολή ομάδας διασωστών. Το Βιετνάμ, το οποίο επλήγη επίσης από τον τυφώνα Χαϊγιάν ανακοίνωσε τη χορήγηση 100.000 δολαρίων. Ο πάπας Φραγκίσκος ζήτησε από τους καθολικούς να προσφέρουν τη βοήθειά τους στα θύματα της καταστροφής. Στο Πεκίνο, η εφημερίδα Global Times γράφει ότι η Κίνα πρέπει να παραμερίσει τις εδαφικές της διαφορές με τις Φιλιππίνες και να βοηθήσει τα θύματα του τυφώνα. «Η βοήθεια προς τα θύματα στις Φιλιππίνες αποτελεί υποχρέωση, παρά τις διμερείς εντάσεις. Η Κίνα ως υπεύθυνη δύναμη έχει την υποχρέωση να συμμετάσχει στις επιχειρήσεις παροχής βοήθειας σε μία γειτονική χώρα που επλήγη από καταστροφή, είτε αυτή η χώρα είναι φίλη είτε όχι. Η διεθνής εικόνα της Κίνας είναι ζωτικής σημασίας για τα συμφέροντά της», αναφέρεται στην επίσημη εφημερίδα του Πεκίνου. Η Κίνα ανακοίνωσε χθες τη χορήγηση οικονομικής βοήθειας 100.000 δολαρίων στις Φιλιππίνες. UNICEF: Oι Φιλιππίνες μπορεί να χρειαστούν εξωτερική βοήθεια ακόμη και για χρόνια Σύμφωνα με τη UNICEF έως και 4 εκατομμύρια παιδιά θα μπορούσαν να επηρεαστούν από τις συνέπειες του τυφώνα. «Βιαζόμαστε να στείλουμε βασικές προμήθειες για τα παιδιά, που είναι τα πρώτα θύματα αυτής της κρίσης», δήλωσε ο εκπρόσωπος των Φιλιππίνων στην υπηρεσία του ΟΗΕ για τα παιδιά, Τόμο Χοζούμι. «Αλλά για να φτάσει η βοήθεια στις πιο πληγείσες περιοχές είναι πολύ δύσκολο. Δουλεύουμε όλο το εικοσιτετράωρο» συμπλήρωσε. Ο αριθμός των νεκρών παραμένει δύσκολο να προσδιοριστεί, λόγω του χάους που προκλήθηκε από τον τυφώνα και της απομόνωσης πολλών περιοχών όπου η πρόσβαση είναι εξαιρετικά δύσκολη. Δεδομένης της κλίμακας της καταστροφής, οι Φιλιππίνες μπορεί να χρειαστούν εξωτερική βοήθεια για μεγάλο χρονικό διάστημα ακόμη και χρόνια, καθώς όπως είπε και ο υπουργός Ενέργειας οι αρχές δεν διαθέτουν τα υλικά και τους πόρους για να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες ενός τόσο ισχυρού τυφώνα. Δεν υπάρχουν αναφορές για Έλληνες μεταξύ των θυμάτων Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει καμιά αναφορά για Έλληνες μεταξύ των θυμάτων, από το πέρασμα του σαρωτικού τυφώνα Χαϊγιάν στις Φιλιππίνες, όπως δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Έλληνας πρόξενος στη Μανίλα 'Αγγελος Τσαουσίδης. Σύμφωνα με τον κ. Τσαουσίδη στις Φιλιππίνες ζουν μόνιμα περίπου 120 Έλληνες που ασχολούνται κυρίως με τη ναυτιλία και το εμπόριο. «Ο τυφώνας», είπε, «δεν έπληξε τη Μανίλα και άλλες τουριστικές περιοχές. Στις περιοχές που επλήγησαν δεν ζουν Έλληνες». 'Εκανε πάντως λόγο για «βιβλική καταστροφή». Την εκτίμηση πως οι νεκροί ίσως ανέλθουν σε δεκάδες χιλιάδες εξέφρασε ο ομογενής Ηλίας Σουρδής, επίσης κάτοικος της Μανίλας. «Εγώ απουσίαζα στη Μαλαισία και επέστρεψα στις Φιλιππίνες λίγο πριν χτυπηθεί από τον τυφώνα. Στη Μανίλα όπου ζω δεν είχαμε πρόβλημα, αλλά η χώρα έχει υποστεί μια απίστευτη καταστροφή» είπε ο κ. Σουρδής. Πηγή: AMΠE

Η Αίγυπτος είναι η χειρότερη χώρα για τις γυναίκες

Η δημοσκόπηση αξιολόγησε τα κρούσματα βίας κατά των γυναικών, τα δικαιώματα στην αναπαραγωγή, την μεταχείριση των γυναικών μέσα στην οικογένεια και την ενσωμάτωσή τους στην κοινωνία.

Σεξουαλική παρενόχληση, υψηλά ποσοστά ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων, αύξηση της βίας και του ισλαμιστικού αισθήματος μετά τις εξεγέρσεις της Αραβικής Άνοιξης συνθέτουν το σκηνικό στην Αίγυπτο δίνοντάς της τον τίτλο της χειρότερης χώρας του αραβικού κόσμου για μία γυναίκα, όπως προκύπτει από δημοσκόπηση του Ιδρύματος Thomson Reuters που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα. Οι μεροληπτικοί νόμοι εις βάρος των γυναικών και η αύξηση των κρουσμάτων διακίνησης ανθρώπων επίσης συμβάλλουν στο να εξασφαλίσει η Αίγυπτος την τελευταία θέση στη λίστα με τις 22 αραβικές χώρες, διαπιστώνει η έρευνα. Παρά τις ελπίδες ότι οι γυναίκες θα ήταν από τις πρώτες ευνοημένες από την Αραβική Άνοιξη, είναι τελικά οι μεγάλες ηττημένες, καθώς οι λαϊκές εξεγέρσεις έχουν προκαλέσει συγκρούσεις, αστάθεια, εκτοπισμό και αύξηση των ισλαμιστικών οργανώσεων σε πολλές περιοχές της χώρες, επισημαίνουν οι ειδικοί. «Απομακρύναμε τον Μουμπάρακ από το προεδρικό μέγαρο, αλλά πρέπει να απομακρύνουμε και τον Μουμπάρακ που κατοικεί στο μυαλό μας και στις κρεβατοκάμαρές μας», δήλωσε η Αιγύπτια αρθρογράφος Μόνα Ελταχάουι αναφερόμενη στον ανατραπέντα δικτάτορα της Αιγύπτου, τον Χόσνι Μουμπάρακ. «Όπως δείχνουν τα αρνητικά συμπεράσματα της δημοσκόπησης, εμείς οι γυναίκες χρειαζόμαστε μία διπλή επανάσταση, μία εναντίον των διαφόρων δικτατόρων που έχουν καταστρέψει τις χώρες μας και μία κατά του τοξικού συνδυασμού πολιτισμού και θρησκείας που καταστρέφει τις ζωές μας ως γυναικών», σχολίασε η ίδια. Η τρίτη ετήσια δημοσκόπηση του Ιδρύματος για τα δικαιώματα των γυναικών (http://poll2013.trust.org) παρέχει μία λεπτομερή εικόνα της κατάστασης των δικαιωμάτων των γυναικών στον αραβικό κόσμο τρία χρόνια μετά τα γεγονότα του 2011 και την ώρα που ο εμφύλιος στη Συρία απειλεί με εξάπλωση των συγκρούσεων στην ευρύτερη περιοχή. Το Ιράκ βρίσκεται στη δεύτερη χειρότερη θέση της κατάταξης, μία θέση πριν από την Αίγυπτο, ακολουθούμενο από τη Σαουδική Αραβία, τη Συρία και την Υεμένη. Οι Κομόρες, όπου οι γυναίκες κατέχουν το 20% των υπουργικών θέσεων και διατηρούν το σπίτι ή την γη μετά το διαζύγιο, έρχονται πρώτες στη λίστα ακολουθούμενες από το Ομάν, το Κουβέιτ, την Ιορδανία και το Κατάρ. Στη δημοσκόπηση, η οποία διενεργήθηκε από τον φιλανθρωπικό βραχίονα του Thomson Reuters, συμμετείχαν 336 ειδικοί σε θέματα ισότητας των δύο φύλων τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο. Διενεργήθηκε σε 21 χώρες του Αραβικού Συνδέσμου και στη Συρία, η οποία υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Αραβικού Συνδέσμου αλλά διαγράφηκε το 2011. Οι ερωτήσεις βασίστηκαν στους όρους της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για την Εξάλειψη όλων των μορφών Διακρίσεων κατά των Γυναικών (CEDAW), την οποία 19 αραβικές χώρες έχουν υπογράψει ή επικυρώσει. Η δημοσκόπηση αξιολόγησε τα κρούσματα βίας κατά των γυναικών, τα δικαιώματα στην αναπαραγωγή, την μεταχείριση των γυναικών μέσα στην οικογένεια, την ενσωμάτωσή τους στην κοινωνία και την αντιμετώπιση ως προς τον ρόλο των γυναικών στην πολιτική και στην οικονομία. Το 99,3% των γυναικών πέφτουν θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης Η Αίγυπτος είχε κακές επιδόσεις σχεδόν σε όλες τις κατηγορίες. Οι γυναίκες κατείχαν κεντρικό ρόλο στη λαϊκή εξέγερση στη χώρα, αλλά οι ακτιβιστές υποστηρίζουν ότι η αυξανόμενη επιρροή των ισλαμιστών, με αποκορύφωμα την εκλογή του ηγέτη της Μοσουλμανικής Αδελφότητας Μοχάμεντ Μόρσι στην προεδρία, αποτέλεσε μεγάλο πλήγμα για τα δικαιώματα των γυναικών. Έκθεση των Ηνωμένων Εθνών για τις γυναίκες τον Απρίλιο ανέφερε ότι το 99,3% των γυναικών και κοριτσιών πέφτουν θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης στην Αίγυπτο. Η οργάνωση Human Rights Watch (Παρατηρητήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων) αναφέρει ότι 91 γυναίκες βιάστηκαν ή δέχτηκαν σεξουαλική επίθεση σε κοινή θέα, στην πλατεία Ταχρίρ, τον Ιούνιο στην διάρκεια της κλιμάκωσης των διαμαρτυριών κατά του Μόρσι. Επίσης καταγράφηκαν υψηλά ποσοστά γάμου δια της βίας και διακίνησης ανθρώπων. Ο ακρωτηριασμός των γυναικών γεννητικών οργάνων είναι ενδημικό φαινόμενο στην Αίγυπτο, όπου το 91% των γυναικών και κοριτσιών, συνολικά 27,2 εκατομμύρια, υποβάλλονται σε κλειτοριδεκτομή, σύμφωνα με την UNICEF. Μόνο το Τζιμπουτί έχει υψηλότερα ποσοστά (93%). Στο Ιράκ, οι ελευθερίες των γυναικών έχουν μειωθεί από την εισβολή των αμερικανικών δυνάμεων το 2003 και την ανατροπή του Σαντάμ Χουσέιν, όπως προκύπτει από τη δημοσκόπηση. Μία δεκαετία αστάθειας και συγκρούσεων έχει επηρεάσει δυσανάλογα τις γυναίκες. Η ενδοοικογενειακή βία και η πορνεία έχουν αυξηθεί, ο αναλφαβητισμός αυξήθηκε δραματικά και έως και 10% των γυναικών, 1,6 εκατομμύριο, έμειναν χήρες και ευάλωτες, σύμφωνα με την οργάνωση Refugees International. Εκατοντάδες χιλιάδες γυναίκες εκτοπισμένες εσωτερικά και κατά μήκος των συνόρων είναι εύκολο να πέσουν θύματα διακίνησης ανθρώπων, απαγωγών και βιασμών, υποστηρίζει η υπηρεσία προσφύγων του ΟΗΕ. Η Σαουδική Αραβία, τρίτη χειρότερη στην κατάταξη,παραμένει η μοναδική χώρα που απαγορεύει στις γυναίκες να οδηγούν. Ωστόσο, οι μεταρρυθμίσεις που προώθησε ο βασιλιάς Αμπντάλα προσέφεραν περισσότερες εργασιακές ευκαιρίες στις γυναίκες και περισσότερο δημόσιο λόγο. Οι γυναίκες ως λάφυρα πολέμου Ο εμφύλιος πόλεμος στη Συρία έχει καταλυτική επίδραση στις γυναίκες τόσο στο σπίτι όσο και στους καταυλισμούς προσφύγων, όπου καταγράφονται περιστατικά με γάμους παιδιών, διακίνηση και σεξουαλική βία, επισημαίνουν οι ειδικοί. Οι ανθρωπιστικές οργανώσεις υποστηρίζουν ότι οι δυνάμεις του προέδρου Άσαντ έχουν βάλει στο στόχαστρό τους γυναίκες τις οποίες βιάζουν και βασανίζουν, ενώ οι σκληροπυρηνικοί ισλαμιστές τους έχουν αποστερήσει τα δικαιώματα στα εδάφη που τελούν υπό τον έλεγχό τους. Η δημοσκόπηση, πάντως, παρουσιάζει μία μεικτή εικόνα ως προς τα δικαιώματα των γυναικών σε άλλες χώρες της Αραβικής Άνοιξης. Μαζί με τη Συρία, όλες οι χώρες μέλη του Αραβικού Συνδέσμου, με εξαίρεση τη Σομαλία και το Σουδάν, έχουν υπογράψει ή επικυρώσει την CEDAW. Επιπλέον, ο Παλαιστίνιος πρόεδρος Μαχμούντ Αμπάς συμβολικά επικύρωσε την Σύμβαση εκ μέρους της Παλαιστινιακής Αρχής και της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης. Ωστόσο, οι ειδικοί επισημαίνουν ότι η προστασία που παρέχει στις γυναίκες η Σύμβαση είναι επιφανειακή. Οι χώρες μέλη της μπορούν να εγείρουν αντιρρήσεις απέναντι σε ό,τι θεωρούν ότι είναι αντίθετο προς την σαρία (ισλαμικός νόμος), τον οικογενειακό κώδικα μίας χώρας ή σε οποιαδήποτε εθνική νομοθεσία. Ακολουθεί η κατάταξη ξεκινώντας από τις χειρότερες επιδόσεις 22. Αίγυπτος 21. Ιράκ 20. Σαουδική Αραβία 19. Συρία 18. Υεμένη 17. Σουδάν 16. Λίβανος 15. Παλαιστινιακά Εδάφη 14. Σομαλία 13. Τζιμπουτί 12. Μπαχρέιν 11. Μαυριτανία 10. Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα 9. Λιβύη 8. Μαρόκο 7. Αλγερία 6. Τυνησία 5. Κατάρ 4. Ιορδανία 3. Κουβέιτ 2. Ομάν 1. Κομόρες Πηγή: AΠE-MΠΕ

Τα παιδιά της Τανζανίας και το τοξικό δόλωμα του Χρυσού

Η Τανζανία είναι μία χώρα από τους μεγαλύτερους παραγωγούς χρυσού της Αφρικής, αλλά σύμφωνα με μια έκθεση από το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (HRW), πολλές χιλιάδες παιδιά, ορισμένα ηλικίας μόλις οκτώ ετών, θέτουν σε κίνδυνο την υγεία τους δουλεύοντας στα ορυχεία χρυσού της χώρας. Ο 15χρονος Ezekiel, λέει ότι μερικές φορές εισπνέει αναθυμιάσεις υδραργύρου, δουλεύει στις εξορύξεις χρυσού.    

Ο Richard, 13 ετών, λέει ότι άρχισε να εργάζεται στα ορυχεία για τα χρήματα, επειδή πεινούσε. Λίγο μετά αφού άρχισε, ο λάκκος που δούλευε κατέρρευσε, θάβοντάς τον μέχρι το στήθος. Πέρασε μια εβδομάδα στο νοσοκομείο και εξακολουθεί να αισθάνεται μερικές φορές πόνο. Δεν θέλει να επιστρέψει στο ορυχείο, αλλά μερικές φορές πρέπει – όταν η θεία του που τον φροντίζει πηγαίνει μακριά- «γιατί χρειάζομαι κάτι για να στηρίξω τον εαυτό μου».

«Δεν μου αρέσει να δουλέυω στις εξορύξεις καθόλου», λέει ο Richard. «Θα ήθελα να πάω στο σχολείο, αλλά δεν μπορώ να πληρώσω για τη στολή μου και τα βιβλία μου. Δουλεύω ώστε να μπορώ να τα αγοράσω όλα αυτά, αλλά υπό διαφορετικές συνθήκες δεν θα σκεφτόμουν ποτέ να δουλεύω στα ορυχεία. Θα ήθελα να είμαι δάσκαλος. »

Σύμφωνα με την έκθεση – Τοξικός Μόχθος: Η Παιδική Εργασία και η Έκθεση των παιδιών σε υδράργυρο στα μιρκής κλίμακας ορυχεία χρυσού της Τανζανίας – τα παιδιά σκάβουν βαθιά ασταθείς πυρήνες, δουλεύουν υπόγεια με βάρδιες έως και 24 ώρες, και μεταφέρουν με βαριές σακούλες το μετάλλευμα χρυσού .

«Τα αγόρια και τα κορίτσια στην Τανζανία παρασύρονται στα μεταλλεία χρυσού με την ελπίδα για μια καλύτερη ζωή, αλλά βρίσκονται κολλημένοι σε ένα αδιέξοδο ανάμεσα στον κίνδυνο και την απελπισία», δήλωσε η Janine Morna, μέλος της έρευνας HRW για τα δικαιώματα των παιδιών.

Αυτό το κορίτσι, 12 χρονών, χρησιμοποιεί ένα σφυρί για να συντρίψει το μεταλλείο ώστε να μπορέσει να εξορύξει το χρυσό. «Κάποτε χτυπήθηκα με την άκρη ενός σφυριού. Αιμορραγούσα πολύ », λέει. Περπατάει για περίπου μία ώρα αρκετές φορές την εβδομάδα για να πάει στο ορυχείο, όπου κερδίζει 1-2 δολλάρια την ημέρα.

Τα εργαζόμενα παιδιά διατρέχουν σοβαρό κίνδυνο δηλητηρίασης από υδράργυρο. Ακόμα και μικρά παιδιά που δεν εργάζονται είναι συχνά παρόντες κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας. Στην παρακάτω φωτογραφία, ένα τεσσάρων χρονών κορίτσι παίζει κοντά σε μια λιμνούλα στην οποία το νερό είναι μολυσμένο με υδράργυρο, ενώ οι ενήλικες δουλεύουν στο χρυσό.

Οι περισσότεροι ανθρακωρύχοι -ενήλικες και παιδιά- δεν γνωρίζουν για τους κινδύνους που διατρέχει η υγεία τους. Οι άνθρωποι που δουλεύουν στον τομέα της υγείας δεν έχουν την κατάλληλη εμπειρία και τις κατάλληλες εγκαταστάσεις και δεν είναι επαρκώς εξοπλισμένοι, ώστε να διαγνώσουν ή να θεραπεύσουν τη δηλητιρίαση από υδράργυρο. Οι νόμοι που υπάρχουν και αφορούν τον υδράργυρο έχουν σε μεγάλο βαθμό αποτύχει να μειώσουν τη χρήση του.

Η ομάδα υποστήριξης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είπε επίσης ότι «τα κορίτσια στις περιοχές με τα ορυχεία και γύρω από αυτές αντιμετωπίζουν τη σεξουαλική παρενόχληση, συμπεριλαμβανομένης της πίεσης για να συμμετάσχουν στην εργασία του σεξ. Μερικά κορίτσια πέφτουν θύματα εμπορικής σεξουαλικής εκμετάλλευσης και κινδυνεύουν να προσβληθούν από τον ιό HIV ή από άλλα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα».

Η κυβέρνηση της Τανζανίας θα πρέπει να περιορίσει την παιδική εργασία  και η Παγκόσμια Τράπεζα καθώς και οι αναπτυγμένες χώρες θα πρέπει να στηρίξουν τις προσπάθειες αυτές, αναφέρει η HRW.

«Η Τανζανία και οι αναπτυγμένες χώρες θα πρέπει να πάρουν αυτά τα παιδιά έξω από τα ορυχεία και να τα βοηθήσουν να πάνε στα σχολεία και σε σχολές επαγγελματικής κατάρτισης.» αναφέρει η Janine Morna. Προς το παρόν, κάποια από τα παιδιά που εργάζονται στα ορυχεία παρακολουθούν μαθήματα αλλά η απόδοση και η συμμετοχή τους επηρεάζονται από την εργασία τους, καταλήγει.

Πηγή: bbc.com

από Opinion Post

Με πάθος

Ψάξε το μεγάλο πάθος, αυτό το σπάνιο, το ανεξήγητο, αυτό που δίνει το φως στους τυφλούς, εκείνο που σε ανυψώνει  ανάμεσα στις μεγαλοφυΐες.

Θέλω αναγνώριση κι αγάπη

Εσύ με βλέπεις σαν τα μικρόβια

ούτε πώς νιώθω, ούτε τι αγώνα δίνω

μόνο πριν φύγω, μου λες να μείνω

Non ho mai smesso

Η συγκλονιστική ιστορία της 11χρονης Ντούργκα : Οι γονείς της την πούλησαν για 1 ευρώ

Εκατομμύρια παιδιά στην Ινδία γνωρίζουν καθημερινά και με βάναυσο τρόπο το… σκληρό πρόσωπο της ζωής.

Τα παιδιά πωλούνται από τους γονείς του ως σκλάβοι σε εργοστάσια, σπίτια και πορνεία. Το σοκαριστικό είναι ότι πωλούνται για μόλις 80 ρούπια δηλαδή για ένα ευρώ!

Σύμφωνα με το Spiegel , πολλοί γονείς πωλούν τις κόρες τους λόγω φτώχειας σε σωματέμπορους οι οποίοι περιμένουν έξω από σιδηροδρομικούς σταθμούς. Παράλληλα αρπάζουν τα ορφανά που βρίσκουν στα ερείπια ρημαγμένων χωριών.

Ένα από τα παιδιά – σκλάβους ήταν και η 11χρονη Ντούργκα. Το κοριτσάκι βρέθηκε να κλαίει ξαπλωμένο στο δάπεδο όπου και προσπαθούσε να δροσίσει τις πληγές του μιας και λίγες μέρες νωρίτερα, οι ιδιοκτήτες της, της είχαν ρίξει καυτό λάδι πάνω στο σώμα επειδή θεωρούσαν πως δούλευε αργά.

Μόλις η αστυνομία εισέβαλε στο σπίτι που διέμενε το κοριτσάκι, εκείνο ούρλιαξε και σκέπασε το στήθος του από ντροπή. Φορούσε μόνο το εσώρουχο που της επέτρεπαν οι ιδιοκτήτες της. Αμέσως μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο όπου και διέμεινε πολλές μέρες καθώς εκτός από τα εγκαύματά της ήταν και υποσιτισμένη. Επίσης είχε πάρα πολλές μολυσμένες πληγές στα χέρια της. Σύμφωνα με την μαρτυρία της μικρής Ντούργκα, μία φορά που της έπεσε ένα ποτήρι από τα χέρια, η ιδιοκτήτρια του σπιτιού θύμωσε πολύ με αποτέλεσμα να της βγάλει τα νύχια.

Δυστυχώς η σοκαριστική ιστορία της μικρής Ντούργκα αποτελεί την κορυφή του παγόβουνου μιας και εκατομμύρια παιδιά ζούνε ως σύγχρονοι σκλάβοι. Σύμφωνα με μία απογραφή της ινδικής κυβέρνησης το 2001, η χώρα κατοικείται από ένα δισεκατομμύριο ανθρώπους από τους οποίους τα 12,6 εκατομμύρια είναι παιδιά ηλικίας 5 – 14 ετών τα οποία εργάζονται. Όμως ο πραγματικός αριθμός είναι πολύ μεγαλύτερος μιας και πολλά παιδιά δεν δηλώνονται στο ληξιαρχείο όταν γεννιούνται και πολλοί ιδιοκτήτες σύγχρονων δούλων κρύβουν το γεγονός.

Οι ανθρωπιστικές οργανώσεις εκτιμούν ότι τα ¾ των οικιακών βοηθών στην Ινδία είναι παιδιά από τα οποία το 90% είναι κορίτσια. Παρόλο που η εμπορία παιδιών και η κατοχή δούλων θεωρούνται παράνομα, η αστυνομία παρεμβαίνει σπάνια και τα δικαστήρια καταδικάζουν πολύ σπάνια τους διακινητές και ιδιοκτήτες παιδιών – σκλάβων.

Οι ανθρωπιστικές οργανώσεις εκτιμούν ότι τα τρία τέταρτα του συνόλου των οικιακών βοηθών στην Ινδία αποτελούνται από παιδιά, και το 90 τοις εκατό από αυτά είναι κορίτσια. Παρά το γεγονός ότι η εμπορία παιδιών και η κατοχή δούλων είναι παράνομα, η αστυνομία δεν παρεμβαίνει συχνά και τα δικαστήρια σπάνια καταδικάζουν τους διακινητές παιδιών και τους ιδιοκτήτες σκλάβων.

πηγή

Θυμάμαι…

Στο τέλος δεν θα θυμόμαστε τα λόγια των εχθρών μας, αλλά τη σιωπή των φίλων μας.

Αν μπορείς να το ονειρευτείς, μπορείς να το κάνεις

Σκόρπισα τα όνειρά μου στα πόδια σου,

περπάτα απαλά, γιατί μπορεί να πατήσεις τα όνειρά μου

William Butler Yeats, 1865-1939, Ιρλανδός ποιητής, Νόμπελ 1923

Σου μίλησα ποτέ...

Σου μίλησα ποτέ για κείνη τη νύχτα

που ως το πρωί κουβέντιαζα για σένα;

Είχε ένα κόκκινο αργοπορημένο φεγγάρι

και λυπόμουν που δεν το’βλεπες...

Τιτος Πατρικιος

Καλή σχολική χρονιά!

“Η μόρφωση είναι αυτό που απομένει, όταν κάποιος ξεχάσει αυτά που έμαθε στο σχολείο.” 

Albert Einstein

Make it happen

Yeah Darlin' gonna make it happen

Take the world in a love embrace

Fire all of your guns at once

And explode into space

Like a true nature's child

We were born, born to be wild

We can climb so high

I never wanna die

Born to be wild.

Η δύναμη της Αγάπης

Την δύναμη της ψυχής σου κανείς δεν μπορεί να σου την κλέψει η να σου την αντιγράψει. Διότι μόνο οι Αληθινοί μπορούν να την χρησιμοποιούν. Όσο πιο μεγάλη είναι η δύναμη της Αγάπης που έχεις μέσα σου, τόσο πιο μεγάλη είναι η ακτίνα που μπορείς να την μοιράζεις γύρο σου. Αρκεί να σε αφήσουν… Ο Ήλιος δεν λάμπει ολοκληρωτικά όταν καλύπτεται στο πάτο, αλλά μόνο όταν βρίσκεται ψηλά μπορεί να δώσει όλη την θέρμη και το Φως. 

Δεν υπάρχει καμιά πραγματική επανάσταση, εκτός αυτή της συνείδησης.

E pur si muove… γύρο από αυτό τον κόκκινο Ήλιο της Αγάπης.

Ο Θεός έφτιαξε τη γυναίκα

Ο Θεός έφτιαξε τη γυναίκα και εργαζόταν μέχρι αργά την 6η ημέρα.

Ένας άγγελος πλησίασε και είπε: “Γιατί σπαταλάς τόσο πολύ χρόνο γι αυτή?”

Και ο Κύριος απάντησε: “Ξέρεις πόσες προδιαγραφές πρέπει να πληρεί για να την τελειοποιήσω?”

“Πρέπει να μπορεί να πλυθεί ,

αλλά να μην είναι πλαστική,

να παίζει περισσότερους από 200 ρόλους,

να μπορεί να φτιάξει όλων των ειδών τα φαγητά,

θα πρέπει να μπορεί να αγκαλιάζει

πολλά παιδιά ταυτόχρονα,

να δίνει μια αγκαλιά που θα θεραπεύει οτιδήποτε,

από ένα πληγωμένο γόνατο μέχρι μια πληγωμένη καρδιά και να τα κάνει όλα αυτά μόνο με δυο χέρια”.

Ο άγγελος εντυπωσιάστηκε.

“Μόνο δυο χέρια…αδύνατον!”Και είναι το βασικό μοντέλο?!”Πολλή δουλειά για μια μέρα…περίμενε μέχρι αύριο και την ολοκληρώνεις”.

” Όχι “, είπε ο Κύριος .”Είμαι τόσο κοντά στην ολοκλήρωση αυτής της δημιουργίας , που θα είναι η αγαπημένη της καρδιάς μου”.

“Θεραπεύεται μόνη της όταν αρρωσταίνει και δουλεύει 18 ώρες την ημέρα”.

Ο άγγελος πλησίασε και άγγιξε την γυναίκα.

“Μα την έφτιαξες τόσο μαλακή , Κύριε.”

“Είναι μαλακή,” είπε ο Κύριος , “αλλά την έφτιαξα και δυνατή, επίσης. “Δεν διανοείσαι τι μπορεί να αντέξει και να αντεπεξέλθει”.

“Μπορεί να σκεφτεί?” ρώτησε ο άγγελος.

Ο Κύριος απάντησε: ” Όχι μόνο να σκεφτεί , αλλά να αιτιολογήσει και να διαπραγματευθεί.”

Ο άγγελος άγγιξε της Γυναίκας το μάγουλο…

“Κύριε, φαίνεται πως η δημιουργία σου στάζει! Της έχεις βάλει πολλά βάρη.”

“Δεν στάζει… είναι δάκρυ” ο Κύριος διόρθωσε τον άγγελο.

“Τι εξυπηρετεί?”, ρώτησε ο άγγελος.

Και είπε ο Κύριος:

“Τα δάκρυα είναι ο τρόπος να εκφράσει τη λύπη της, τις αμφιβολίες της, την αγάπη της, την μοναξιά της, τον πόνο της και την υπερηφάνια της.”

Αυτό έκανε μεγάλη εντύπωση στον άγγελο: ” Κύριε, είσαι ιδιοφυία. Σκέφτηκες τα πάντα.Η Γυναίκα είναι πραγματικά υπέροχη!”

Πράγματι είναι!

Η γυναίκα έχει αντοχές

που εντυπωσιάζουν τον άντρα.

Μπορεί να διαχειριστεί προβλήματα

και να έχει πολλές ευθύνες.

Δημιουργεί ευτυχία ,

αγάπη και έχει άποψη.

Χαμογελάει όταν θέλει να τσιρίξει.

Τραγουδάει όταν θέλει να κλάψει,

κλαίει όταν είναι ευτυχισμένη και γελάει όταν φοβάται.

Δίνει μάχη για τα πιστεύω της.

Αντιμάχεται την αδικία.

Δεν δέχεται το “όχι” για απάντηση,

όταν διαβλέπει καλύτερη λύση.

Δίνει τον εαυτό της για την προκοπή της οικογένειας της.

Συνοδεύει τη φίλη της στο γιατρό αν φοβάται.

Η αγάπη της είναι άνευ όρων.

Κλαίει όταν τα παιδιά της κερδίζουν.

Είναι ευτυχισμένη όταν οι φίλοι της τα καταφέρνουν. Χαίρεται όταν ακούει για μια γέννηση ή ένα γάμο.

Είναι συντετριμμένη όταν χάνεται κάποιος συγγενείς ή φίλος.

Αλλά βρίσκει τη δύναμη να συνεχίσει τη ζωή.

Γνωρίζει πως ένα φιλί και μια αγκαλιά θεραπεύουν μια πληγωμένη καρδιά.

Έχει μόνο ένα ελάττωμα……

ΞΕΧΝΑΕΙ ΤΙ ΑΞΙΖΕΙ....!

Πέτα

"..το να βρούμε αυτό που θα θέλαμε να κάνουμε περισσότερο από κάθε άλλο πράγμα στη ζωή μας και να τραβήξουμε προς τα εκεί με θάρρος, ακλόνητη αποφασιστικότητα και επιμονή, είναι ο δρόμος όλων εκείνων που τολμούν να ζουν ευτυχισμένοι. Ως αντάλλαγμα για αυτή την προσπάθεια μας θα μας περιφρονήσουν, θα μας χλευάσουν και θα μας εξοστρακίσουν από τον κύκλο τους οι φίλοι και οι συγγενείς.

Αν επιμείνουμε όμως, αν αντέξουμε τη μοναξιά μας και μείνουμε αφοσιωμένοι σε αυτό που με τόση αγάπη αποφασίσαμε να κάνουμε, τότε θα ανακαλύψουμε ότι έχουμε καινούριους φίλους και καινούριους συγγενείς, οι οποίοι ήδη συμμερίζονται τις αξίες και τα ιδανικά που έχουμε επιλέξει, κι ότι μαζί τους θα πετάξουμε πολύ πιο μακριά και πιο ψηλά από όσο μπορούμε να ονειρευτούμε...."

~ Ο γλάρος Ιωνάθαν Λίβινγκστον, Richard Bac

Αυτό το καλοκαίρι τόλμησα και χόρεψα για πρώτη φορά ζεϊμπέκικο, στην αυλή, με μια παρέα φιλών. Μου άρεσε πολύ η φράση που άκουγα : “Πέτα, Κάρμεν, πέτα!”

Και ένιωσα ότι πετάω, όπως την άνοιξη που ένιωσα παρόμοιο συναίσθημα κάτω από τα φτερά εκατοντάδων γλάρων οι οποίοι πέταγαν ακριβώς πάνω και δίπλα μου, εκεί στο λόφο δίπλα στην θάλασσα. Απίστευτο και όμως το έζησα. Είμαι ευλογημένη.

Επιμένω να “πετάω”. Διότι αυτή είναι η ψυχή του ανθρώπου. Πρέπει να επιμένεις να κανείς τα μεγάλα και σπουδαία για όλους, αν δεν θέλεις να σε κρατήσουν τα δικά σου μικρά και ασήμαντα πίσω. Και να το πράττεις με όλη σου την ψυχή, έτσι ώστε όλη σου η ζωή να είναι ένα ατέλειωτο χορό που σε πάει όλο και πιο ψηλά, μέσα και δίπλα στην Αγάπη.

Έχε το πρόσωπό σου πάντα στραμμένο στον ήλιο

Έχε το πρόσωπό σου πάντα στραμμένο στον ήλιο

και οι σκιές θα πέσουν πίσω σου.

Στο νησί

Περιμένοντας την αυγουστιάτικη πανσέληνο...

Περιμένοντας την αυγουστιάτικη πανσέληνο, καλή εβδομάδα!

Τέρμα στα κλουβιά

Η Κόστα Ρίκα κλείνει τους ζωολογικούς κήπους, απελευθερώνει τα ζώα

Σαν Χοσέ

Η κυβέρνηση της Κόστα Ρίκα, μιας χώρας γνωστής για την πλούσια βιοποικιλότητα της ζούγκλας της, ανακοίνωσε ότι σκοπεύει να κλείσει τους δημόσιους ζωολογικούς κήπους και να απελευθερώσει όσα περισσότερα ζώα μπορεί.

Ο υπουργός Περιβάλλοντος Ρενέ Κάστρο ανακοίνωσε ότι το μότο της νέας πολιτικής είναι «τέρμα στα κλουβιά».

Η Κόστα Ρίκα έχει απαγορεύσει τα τσίρκο με ζώα από το 2002 και επιπλέον δεν επιτρέπει το κυνήγι για λόγους αναψυχής.

Μιλώντας στην εφημερίδα La Nacion, ο Κάστρο είπε ότι πηγή έμπνευσης για την τελευταία απόφαση ήταν ο παπαγάλος της γιαγιάς του.

«Μια μέρα μεταφέραμε τον παπαγάλο στην αυλή. Έτυχε τότε να περνά ένα σμήνος από άγριους παπαγάλους, και ο παπαγάλος μας πέταξε μαζί τους» είπε.

»Μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση επειδή νόμιζα ότι τον φροντίζαμε πολύ καλά. Του προσφέραμε τροφή και στοργή [...] όλα όσα νομίζαμε ότι χρειάζεται. Όταν όμως είχε την ευκαιρία προτίμησε να φύγει».

Ο Ζωολογικός Κήπος «Σιμόν Μπολίβαρ» στην πρωτεύουσα Σαν Χοσέ πρόκειται τώρα να μετατραπεί σε βοτανικό κήπο. Σε πάρκο θα μετατραπεί επίσης το Κέντρο Προστασίας «Σάντα Άνα» δυτικά της πόλης.

Οι δύο κήποι φιλοξενούν σήμερα περίπου 400 ζώα από 60 είδη.

Το ίδρυμα που τους διαχειρίζεται, με την ονομασία Fundazoo, διαμαρτυρήθηκε για την απόφαση επισημαίνοντας ότι τα ζώα χρειάζονται ειδικό κτηνίατρο και διατροφολόγο.

H Κόστα Ρίκα στην Κεντρική Αμερική αντιστοιχεί μόλις στο 0,25% της ξηράς του πλανήτη, εκτιμάται όμως ότι φιλοξενεί το 5% της παγκόσμιας βιοποικιλότητας.

πηγή

Η κραυγή μιας 11-χρονης από την Υεμένη έχει εξελιχθεί σε ένα σύμβολο για τα δικαιώματα των γυναικών και των παιδιών

«Αν με παντρέψετε, θα αυτοκτονήσω». Η κραυγή της 11χρονης Νάντα Αλ-Αχντάλ, που έχει εξελιχθεί σε ένα σύμβολο για τα δικαιώματα των γυναικών και των παιδιών, κάνει το γύρο του κόσμου...

Η 11χρονη Νάντα Αλ-Αχντάλ από την Υεμένη καταγγέλλει πως οι γονείς της την αναγκάζουν να παντρευτεί τον άνθρωπο που έχουν επιλέξει για σύζυγό της, μια πολύ συνηθισμένη πρακτική στην περιοχή – σε ορισμένες περιπτώσεις πρόκειται για εμπορία παιδιών - , απειλώντας την πως αν δεν το κάνει θα την σκοτώσουν. «Προτιμώ να πεθάνω, παρά να παντρευτώ» απαντάει και αναφέρει πως στην ίδια θέση βρίσκονται πολλά άλλα κορίτσια στη χώρα της.

Η 11χρονη έφυγε από το σπίτι και βρήκε καταφύγιο στο σπίτι του θείου της, ο οποίος μέχρι σήμερα έχει υποστηρίξει την επανάστασή της. Με ένα βίντεο που ανέβασε στο διαδίκτυο μετέφερε το μήνυμά της στην παγκόσμια κοινότητα:

«Δεν έχω ζήσει, δεν έχω μορφωθεί. Δεν έχουν καμία συμπόνια; Προτιμώ να είναι νεκρή, προτιμώ να πεθάνω. Προτιμώ να ζω με το θείο μου παρά με αυτούς τους ανθρώπους. Με απείλησαν ότι θα με σκοτώσουν αν πάω στο θείο μου. Τι είδους άνθρωποι απειλούν έτσι τα παιδιά τους; Θα είναι χαρούμενοι αν με παντρέψουν παρά τη θέλησή μου; Άντε παντρέψτε με και εγώ θα αυτοκτονήσω. Δεν πάω πίσω μαζί τους. Δεν πάω. Σκοτώνουν τα όνειρά μας, σκοτώνουν ό,τι έχουμε μέσα μας. Δεν υπάρχει τίποτα. Δεν υπάρχει επιστροφή. Αυτό είναι εγκληματικό, απλά εγκληματικό».

Αρχικά το βίντεο μεταδόθηκε από μέσα ενημέρωσης της Μέσης Ανατολής και στη συνέχεια μεταφράστηκε από το Ινστιτούτο Ερευνών Μέσης Ανατολής στα αγγλικά και διαδόθηκε σε όλο τον κόσμο.

Όπως αναφέρεται στην Washington Post, μια μελέτη του 2006 από την κυβέρνηση της Υεμένης και τον ΟΗΕ δείχνει πως πάνω από το 50% των κοριτσιών στη χώρα παντρεύονται πριν συμπληρώσουν το 18ο έτος της ηλικίας τους. Μάλιστα 14% των κοριτσιών εξαναγκάζονται σε γάμο με άντρα πολύ μεγαλύτερο τους πριν από την ηλικία των 15 ετών, κάτι που στην Υεμένη είναι απολύτως νόμιμο καθώς δεν έχει τεθεί κάποιο όριο ηλικίας, σύμφωνα με την Washington Post.

Όπως επισημαίνουν οι ειδικοί τα κορίτσια που παντρεύονται σε αυτές τις ηλικίες αντιμετωπίζουν πολλούς κινδύνους. Ενδεικτικά αναφέρεται πως στις φτωχότερες χώρες οι επιπλοκές κατά την εγκυμοσύνη και τον τοκετό είναι η κύρια αιτία θανάτου για τα κορίτσια ηλικίας 15 έως 19 ετών.

Στην Washington Post αναφέρεται πως τα γενεσιουργά αίτια για το γάμο ανήλικων κοριτσιών καθιστούν πολύ δύσκολη την εξάλειψη του φαινομένου, τόσο στην Υεμένη, όπως και σε άλλες φτωχές χώρες. Η Lauren Wolfe επικεφαλής της εκστρατείας «Women Under Siege» αναφέρει πως σε επαφές που είχε με συριακές κοινότητες προσφύγων αντιλήφθηκε ότι συχνά οι γονείς ήθελαν να παντρέψουν τις κόρες τους ώστε αυτές να έχουν μια ασφάλεια.

Ακόμα και σε περιπτώσεις που ο γάμος ανήλικων κοριτσιών έχει περισσότερο ιδιοτελή κίνητρα είναι ουσιαστικά αποτέλεσμα της μεγάλης φτώχειας. Όπως και στην περίπτωσης της Νάντα Αλ-Αχντάλ οι γονείς πρόκειται να επωφεληθούν από την πώλησή της.

Παράλληλα σημειώνεται πως ο γάμος ανήλικων κοριτσιών σε καμία περίπτωση δεν περιορίζεται στη Μέση Ανατολή. Σύμφωνα με τη UNICEF πάνω από το 30% των γυναικών ηλικίας 20 έως 24 ετών στον αναπτυσσόμενο κόσμο παντρεύτηκε σε ηλικία μικρότερη των 18 ετών. Στις μεγαλύτερες γυναίκες το ποσοστό αυτό φτάνει έως και στο 50%.

πηγή

Αδέσποτοι σκύλοι έσωσαν τουρίστα από πνιγμό

Σε τρεις αδέσποτους σκύλους χρωστά τη ζωή του Γερμανός τουρίστας που κινδύνευσε με πνιγμό ενώ έκανε kitesurfing στον κόλπο του Σαν Λορέντζο στο Βιέστε της ιταλικής Φότζια.

Όταν άκουσαν την κραυγή του δύο τετράποδοι άρχισαν να γαβγίζουν δυνατά για να προσελκύσουν την προσοχή των περαστικών και ο τρίτος βούτηξε στο νερό προσπαθώντας να φτάσει τον σέρφερ.

Για τη θεόσταλτη παρέμβαση των τριών σκύλων μιλά σε ανακοίνωσή της η Enpa, η ιταλική εθνική ένωση για την προστασία των ζώων.

«Ακούγοντας τις φωνές του ανθρώπου οι σκύλοι άρχισαν να γαβγίζουν χωρίς διακοπή προσελκύοντας την προσοχή των περαστικών και ένας από αυτούς ρίχτηκε στο νερό προσπαθώντας να φτάσει τον άτυχο σέρφερ» αναφέρει η Enpa.

«Όλα τα σκυλιά, όχι μόνο εκείνα που εκπαιδεύονται στην έρευνα και τη διάσωση αγνοουμένων, αλλά και τα αδέσποτα, είναι σε θέση να εκτελέσουν απίστευτες πράξεις αυταπάρνησης και να επιδείξουν μια ανιδιοτέλεια που δεν συναντάται συχνά μεταξύ των ανθρώπων» τονίζει η Enpa σχολιάζοντας το περιστατικό.

«Εκείνος που δείχνει ενοχλημένος από την παρουσία τους ή τους μεταχειρίζεται ως πρόβλημα, δεν πρέπει ποτέ να ξεχνά ότι κάθε αδέσποτος σκύλος μπορεί να κρύβει μέσα του έναν ήρωα» τονίζει η οργάνωση, όπως αναφέρει στην ηλεκτρονική της πύλη η ιταλική εφημερίδα La Stampa.

Κάνε το “αόρατο” ορατό!

Ποιος θέλει ακόμα αυτό το χαρτονόμισμα;

Ο Cassan Said Amer λέει μια ιστορία για έναν λέκτορα που ξεκίνησε ένα σεμινάριο κρατώντας ψηλά ένα εικοσαδόλλαρο και ρωτώντας: 

- Ποιος θέλει αυτό το εικοσαδόλλαρο;

Πολλά χέρια υψώθηκαν, αλλά ο λέκτορας είπε:

- Πριν το δώσω, υπάρχει κάτι που πρέπει να κάνω.

Λυσσασμένα το τσάκισε, και ρώτησε ξανά:

- Ποιος θέλει ακόμα αυτό το χαρτονόμισμα;

Τα χέρια συνέχισαν να είναι υψωμένα.

- Και αν κάνω αυτό;

Το πέταξε στον τοίχο, αφήνοντάς το να πέσει στο πάτωμα, το κλώτσησε  το πάτησε και πάλι σήκωσε το χαρτονόμισμα  βρώμικο και τσαλακωμένο. Επανέλαβε την ερώτηση και τα χέρια παρέμειναν υψωμένα.

- Δεν πρέπει ποτέ να ξεχάσετε αυτήν την σκηνή - είπε ο λέκτορας. Ό,τι κι αν κάνω με αυτό το χαρτονόμισμα, θα συνεχίσει να είναι ένα εικοσαδόλλαρο. 

Πολλές φορές στις ζωές μας μας τσακίζουν, μας πατάνε, μας κλωτσάνε, μας κακομεταχειρίζονται, μας προσβάλλουν: αλλά, παρόλα αυτά, εξακολουθούμε να αξίζουμε το ίδιο.

  PAULO COELHO

Έτσι ήταν το πρόσωπο του Αποστόλου Παύλου [εικόνες]

Λύση στο μυστήριο για το πώς ήταν στην πραγματικότητα το πρόσωπο του Αποστόλου Παύλου έδωσε μία ομάδα Γερμανών επιστημόνων.

Οι επιστήμονες εργάστηκαν πάνω στις αρχαίες απεικονίσεις του προσώπου του Αποστόλου των Εθνών και δημιούργησε το πρόσωπό του. Σύμφωνα μάλιστα με τους ιδίους βασίστηκαν στην παλαιότερη γνωστή τοιχογραφία του, η οποία βρίσκεται στις κατακόμβες της Αγίας Θέκλας στη Ρώμη, εκκλησία που ανεγέρθη στους πρώτους χριστιανικούς αιώνες.

πηγή

Καφκικό θρίλερ με έναν ανεκτίμητο λογοτεχνικό θησαυρό

 Στο φως το αρχείο του Φραντς Κάφκα και του εκδότη του

 Μια φιλοχρήματη και ιδιότροπη γηραιά κυρία είχε κληρονομήσει τα σπάνια έγγραφα και τα είχε κρύψει σε διαμέρισμα στο Ισραήλ

 Πριν από 20 χρόνια είχε πουλήσει στον οίκο Sotheby΄s το χειρόγραφο της «Δίκης» και πιθανόν να είχε βγάλει λαθραία και άλλα

 Επιστήμονες θα μελετήσουν το αρχείο και έτσι ίσως δοθεί απάντηση στο αν ο εκδότης είχε επέμβει στα κείμενα του τσέχου συγγραφέα

Το ισόγειο διαμέρισμα βρίσκεται σε μια ήσυχη γειτονιά στο Τελ Αβίβ, κοντά στο πάρκο Μπεν Γκουριόν. Σχεδόν κανείς, εκτός από τους ειδικούς ερευνητές και την Υπηρεσία Αρχείων του Ισραήλ, δεν ήξερε ότι εκεί μέσα κρυβόταν για χρόνια και χρόνια ένας πραγματικός λογοτεχνικός θησαυρός. Ελάχιστα πράγματα ήξεραν οι ένοικοι της παλιάς πολυκατοικίας. Αυτό που έβρισκαν ανυπόφορο ήταν η έντονη δυσοσμία από τις αμέτρητες γάτες και σκύλους που συντηρούσε η υπέργηρη ένοικος του διαμερίσματος Εστερ Χόφερ, η οποία πέθανε πέρυσι σε ηλικία 101 ετών.

Κρυμμένος θησαυρός

Ποιος ήταν αυτός ο θησαυρός; Ηταν το αρχείο του Φραντς Κάφκα και του εκδότη και επιμελητή των έργων του συγγραφέα Μαξ Μπροντ. Γιατί όμως έμειναν «κρυμμένα» σε ένα διαμέρισμα του Τελ Αβίβ και εκτεθειμένα στον χρόνο και στην υγρασία επί 40 χρόνια τα χειρόγραφα ενός από τους μεγαλύτερους συγγραφείς του 20ού αιώνα; Υπάρχουν πολλές εξηγήσεις αλλά η κυριότερη, σύμφωνα με τους γνωρίζοντες, είναι ο ιδιότροπος χαρακτήρας της Εστερ Χόφερ, η οποία αρνιόταν να συναντήσει δημοσιογράφους και ειδικούς επιστήμονες και μελετητές του έργου του συγγραφέα της «Δίκης». Κρατούσε ζηλότυπα τον θησαυρό για τον εαυτό της. Η ιστορία είναι πέρα ως πέρα καφκική, θα έλεγε κανείς. Ο μεγάλος τσέχος συγγραφέας πέθανε το 1924 από φυματίωση στα 42 του χρόνια έχοντας δημοσιεύει πολύ μικρό μέρος του έργου του. Λίγο προτού πεθάνει ζήτησε από τον επιστήθιο φίλο του Μαξ Μπροντ να κάψει όλα του τα χειρόγραφα. Ο Μπροντ δεν υπάκουσε, γιατί αλλιώς αξεπέραστα αριστουργήματα, όπως η «Δίκη» και ο «Πύργος», δεν θα έβλεπαν ποτέ το φως της δημοσιότητας. Ο Μπροντ επιμελήθηκε και εξέδωσε όλα τα ανέκδοτα, ολοκληρωμένα και ημιτελή έργα του φίλου του και από τότε το τοπίο της παγκόσμιας λογοτεχνίας αλλά και της Τέχνης γενικότερα δεν ήταν πια το ίδιο.

Ο Κάφκα ήταν Τσέχος, εβραίος, έζησε στην Πράγα και έγραφε στα γερμανικά. Το 1939, την παραμονή της εισόδου των ναζιστικών στρατευμάτων στην Πράγα, ο Μπροντ διέφυγε και έπειτα από μια περιπετειώδη περιπλάνηση στην Ευρώπη πήγε στην Παλαιστίνη, όπου έζησε ως το τέλος της ζωής του (πέθανε το 1968 στα 84 χρόνια του). Εκεί μετά τον θάνατο της γυναίκας του ζούσε μόνος αλλά είχε σχέσεις με διάφορες γυναίκες, ανάμεσα στις οποίες και με τη γραμματέα του Εστερ Χόφερ (η οποία ήταν παντρεμένη). Λίγο προτού πεθάνει ο Μπροντ την κατέστησε γενική κληρονόμο του.

Μια φιλοχρήματη κληρονόμος

Η Χόφερ κληρονόμησε το αρχείο Κάφκα αλλά και το αρχείο του Μαξ Μπροντ. Εκτοτε κανείς δεν είδε τα αρχεία αυτά, που και σήμερα ακόμη δεν είναι γνωστό σε τι κατάσταση βρίσκονται. Η γηραιά κυρία ωστόσο δεν ήταν αδιάφορη για τα χρήματα. Ετσι πριν από 20 χρόνια πούλησε στον οίκο δημο πρασιών Sotheby΄s το χειρόγραφο της «Δίκης» αντί του ποσού του 1 εκατ. στερλινών, το μεγαλύτερο που δόθηκε ποτέ για χειρόγραφο λογοτεχνικού έργου.

Υπάρχουν υποψίες ότι η Χόφερ θα πρέπει να πούλησε και άλλα χειρόγραφα, αφού είναι αποδεδειγμένο ότι επεχείρησε να το κάνει. Το 1974, λ.χ., η Υπηρεσία Αρχείων του Ισραήλ τη συνέλαβε στο αεροδρόμιο Μπεν Γκουριόν ενώ προσπαθούσε να περάσει παράνομα με χειρόγραφα από το αρχείο του Κάφκα. Αυτό την ανάγκασε να επιτρέψει στις Αρχές να λάβουν γνώση του αρχείου που είχε στην κατοχή της γιατί, σύμφωνα με τη νομοθεσία της χώρας, αρχειακό υλικό δεν μπορεί να φύγει από το Ισραήλ αν πρώτα δεν έχει καταλογογραφηθεί και δεν έχει φωτοτυπηθεί. Και έτσι όμως οι επιφορτισμένοι με τη σχετική έρευνα υπάλληλοι αμφιβάλλουν σοβαρά αν η Χόφερ τούς έδειξε ό,τι υπήρχε. Αντίθετα, πιστεύουν ότι μεγάλο μέρος τούς το απέκρυψε, απόδειξη ότι κάθε φορά που οι ίδιοι ζητούσαν να δουν το υλικό προέβαλλε διάφορα προσχήματα ώστε να αποτρέψει την έρευνα. Ισως μάλιστα τα πιο σημαντικά του τμήματα τους τα είχε αποκρύψει ενώ κάποια να τα είχε διοχετεύσει λαθραία εκτός Ισραήλ.

Η Ελλάδα δεν είναι η μόνη χώρα όπου η γραφειοκρατική παράνοια δημιουργεί εξωφρενικές ιστορίες. Ο δήμος Τελ Αβίβ-Χάιφας, λ.χ., επενέβη όταν πριν από δύο χρόνια οι γείτονες παραπονέθηκαν για την απαίσια μυρουδιά που προκαλούσαν οι ντουζίνες από σκύλους και γάτες που κρατούσε η 100χρονη Χόφερ στο διαμέρισμά της, αλλά σε σχετική ερώτηση οι αρμόδιοι υπάλληλοι είπαν ότι ο δήμος δεν μπορούσε να κάνει τίποτε για το αρχείο της επειδή «δεν είχε καμία αρμοδιότητα». Ποιος ήταν αρμόδιος; Ως φαίνεται, κανείς.

Μελέτη και συντήρηση

Το αρχείο περιήλθε στις δύο ηλικιωμένες κόρες της Χόφερ. Αυτές τώρα θα επιτρέψουν, με τη συμπλήρωση 125 χρόνων από τη γέννηση του Κάφκα, στους ειδικούς επιστήμονες να μελετήσουν το αρχείο Κάφκα και Μπροντ και να το συντηρήσουν. Ετσι θα λυθεί και ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της παγκόσμιας λογοτεχνίας: Τι έκανε ως επιμελητής ο Μπροντ, συγγραφέας και ο ίδιος, στα χειρόγραφα του Κάφκα; Τι άλλαξε, τι περιέκοψε, τι απέκρυψε- και αν;

Εν τω μεταξύ οι κληρονόμοι της κληρονόμου έχουν να τακτοποιήσουν και μια άλλη εκκρεμότητα που τους άφησε η ιδιότροπη και, όπως αποδεικνύεται, φιλοχρήματη μητέρα τους. Στα μέσα περίπου της δεκαετίας του 1980 η Εστερ Χόφερ υπέγραψε αντί σεβαστού ποσού συμβόλαιο με τον γερμανικό εκδοτικό οίκο Αrtemis und Winkler για την έκδοση των «Ημερολογίων» του Μαξ Μπροντ. Η Χόφερ δεν έδωσε στον εκδοτικό οίκο ποτέ το χειρόγραφο του Μπροντ, μολονότι είχε εισπράξει τα χρήματα για τα δικαιώματα. Ο μικρός εκείνος εκδοτικός οίκος αγοράστηκε αργότερα από έναν μεγαλύτερο και τώρα οι κληρονόμοι της Χόφερ βρίσκονται ξανά σε διαπραγματεύσεις με τους υπευθύνους του νέου εκδότη, ο οποίος θεωρεί πλέον τα δικαιώματα για τα «Ημερολόγια» περιουσιακό του στοιχείο.

Για τον Κάφκα η Μιλένα Γιέσενσκα θα γράψει:

"Έβλεπε τον κόσμο γεμάτο αόρατους δαίμονες που τσακίζουν και αφανίζουν τον απροστάτευτο άνθρωπο. Ήταν περίσσια διορατικός, περίσσια σοφός για να είναι ικανός να ζήσει, περίσσια αδύναμος για να αγωνιστεί, αδύναμος όπως είναι οι ευγενείς, ωραίοι άνθρωποι που δεν είναι ικανοί να αγωνιστούν ενάντια στο φόβο τους για την έλλειψη κατανόησης, καλοσύνης, για το πνευματικό ψεύδος, αφού έχουν εκ των προτέρων επίγνωση της ανημποριάς τους και ηττημένοι ντροπιάζουν τον νικητή. Γνώριζε τους ανθρώπους όπως μόνο ένας άνθρωπος με οξύ κριτήριο μπορεί να τους γνωρίζει, ένας άνθρωπος που ζει μονάχος και σχεδόν προφητικά μπορεί να διαβάσει τον άλλον από μια και μόνο λάμψη του ματιού. Γνώριζε τον κόσμο με ασυνήθιστο και βαθύ τρόπο, ο ίδιος ήταν ένας ασυνήθιστος και βαθύς κόσμος. Έγραψε τα σημαντικότερα βιβλία της νέας γερμανικής λογοτεχνίας – η πάλη της σημερινής γενιάς ολόκληρου του κόσμου βρίσκεται σ’ αυτά, αν και χωρίς μεροληπτικό λόγο. Είναι αληθινά, γυμνά και επώδυνα, έτσι ώστε ακόμη κι εκεί που εκφράζονται συμβολικά, είναι σχεδόν νατουραλιστικά. Είναι γεμάτα από τη στεγνή χλεύη και την ευαίσθητη ματιά ενός ανθρώπου που είδε τον κόσμο με τέτοια ενάργεια, ώστε δεν μπόρεσε να το αντέξει…"

Ο ίδιος ο Κάφκα έλεγε : «Βρίσκομαι σε επαίσχυντα βάθη γραφής. Μόνο έτσι μπορεί να γράφει κανείς, μόνο με τέτοια συνοχή, με τέτοιο ολοκληρωτικό άνοιγμα του σώματος και της ψυχής».

Μικρός Μύθος - Φραντς Κάφκα

"Αχ" είπε το ποντίκι , ''ο κόσμος στενεύει κάθε μέρα. Στην αρχή ήταν τόσο πλατύς που φοβόμουν, συνέχισα να τρέχω, και χάρηκα όταν είδα τελικά στο βάθος δεξιά και αριστερά τοίχους, αλλά οι μακρινοί αυτοί τοίχοι συγκλίνουν με τόση ταχύτητα που έφτασα ήδη στο τελευταίο δωμάτιο και εκεί στη γωνία στέκει η παγίδα και τρέχω καταπάνω της''.

"Δεν έχεις παρά να αλλάξεις κατεύθυνση'' είπε η γάτα και το έφαγε.

(Διηγήματα και μικρά Πεζά, εκδόσεις Ροές)

Φραντς Κάφκα- Μπροστά στο νόμο

"Μπροστά στο νόμο στέκει ένας θυρωρός, σ' αυτό το θυρωρό έρχεται ένας χωρικός και ζητά να μπει μέσα. Μα ο θυρωρός λέει πως δεν μπορεί να τον αφήσει τώρα να μπει. Ο άνθρωπος συλλογιέται και ύστερα ρωτά μήπως θα μπορούσε να μπει αργότερα. "'Ίσως", λέει ο θυρωρός, "τώρα όμως όχι". Η πόρτα είναι ανοιχτή όπως πάντα και καθώς παραμερίζει ο θυρωρός, σκύβει ο άνθρωπος, για να κοιτάξει μέσα από την πόρτα. Μόλις το αντιλήφθηκε αυτό ο θυρωρός, γελά και λέει: "Αν το τραβά η όρεξη σου, δοκίμασε να μπεις, μ' όλο που σου το απαγόρεψα. Πρόσεξε όμως: είμαι δυνατός. Και δεν είμαι παρά ο πιο κάτω απ' όλους τους θυρωρούς. Από αίθουσα σ' αίθουσα είναι κι άλλοι θυρωροί, ο ένας πιο δυνατός από τον άλλο. Τη θέα του τρίτου μόλις, ούτ’ εγώ μπορώ να την αντέξω". Τέτοιες δυσκολίες δεν τις περίμενε ο χωρικός. Ο νόμος ωστόσο πρέπει να 'ναι στον καθένα και πάντα προσιτός, σκέπτεται, και καθώς τώρα κοιτάζει προσεχτικά το θυρωρό, τυλιγμένο στο γούνινο πανωφόρι του, τη μεγάλη σουβλερή του μύτη, τη μακριά, αραιή, μαύρη, τατάρικη γενειάδα, αποφασίζει να περιμένει καλύτερα ίσαμε να πάρει την άδεια να μπει. Ο θυρωρός του δίνει ένα σκαμνί και τον αφήνει να καθίσει πλάι στην πόρτα. Εκεί δα κάθεται μέρες και χρόνια. Κάνει πολλές προσπάθειες να του επιτρέψουν να μπει, και κουράζει τον θυρωρό με τα παρακάλια του. Ο θυρωρός του κάνει συχνά μικρορωτήματα, σαν αυτά που κάνουν οι μεγάλοι κύριοι, και στο τέλος του λέει ολοένα, πως δεν μπορεί ακόμα να τον αφήσει να μπει. Ο άνθρωπος, που ήταν καλά εφοδιασμένος για το ταξίδι του, τα ξόδεψε όλα, ακόμη κι ό,τι πολύτιμο είχε, σε δωροδοκίες για το θυρωρό. Εκείνος τα δέχεται όλα και ύστερα λέει: "Τα δέχομαι μόνο και μόνο για να μη νομίσεις πως παρέλειψες τίποτα." Όλα αυτά τα πολλά χρόνια ο άνθρωπος παρατηρεί το θυρωρό σχεδόν αδιάκοπα. Αποξεχνά τους άλλους θυρωρούς, κι αυτός ο πρώτος του φαίνεται το μοναδικό εμπόδιο για να μπει στο νόμο. Καταριέται την κακή τύχη. Τα πρώτα χρόνια χωρίς συγκρατημό και δυνατά, αργότερα, όσο γεράζει, μουρμουρίζει μόνο. Αρχίζει να παιδιαρίζει, και, μια και μελετώντας χρόνια το θυρωρό γνώρισε και τους ψύλλους του γούνινου γιακά του, παρακαλεί και τους ψύλλους να τον βοηθήσουν και ν' αλλάξουν τη γνώμη, του θυρωρού. Τέλος, το φως λιγοστεύει και δεν ξέρει, αν γύρω του αλήθεια σκοτεινιάζει, ή αν μονάχα τα μάτια του τον απατούν. Ωστόσο, αναγνωρίζει τώρα μια λάμψη μέσα στο σκοτάδι, που ξεχύνεται άσβεστη μέσα από του νόμου την πόρτα. Δεν έχει πια πολλή ζωή. Πριν από το θάνατο του σμίγουν όλες οι πείρες όλης του της ζωής σε ένα ρώτημα, που δεν είχε κάνει ως σήμερα στο θυρωρό. Του γνέφει, γιατί δεν μπορεί πια ν' ανασηκώσει το ξυλιασμένο του κορμί. Ο θυρωρός πρέπει να σκύψει πολύ κοντά του, γιατί το ύψος του ανθρώπου έχει πολύ αλλάξει. "Τι θες λοιπόν ακόμα να μάθεις;" ρωτά ο θυρωρός, "είσαι αχόρταγος...". "'Όλοι μάχονται για το νόμο", λέει ο άνθρωπος, "πώς τυχαίνει να μη ζητά κανένας άλλος εκτός από μένα να μπει;" Ο θυρωρός νιώθει πως ο άνθρωπος αγγίζει κιόλας στο τέλος και, για να φτάσει την ακοή του που χάνεται, ουρλιάζει: "Κανένας άλλος δε μπορούσε να γίνει δεκτός εδώ, γιατί η είσοδος ήταν για σένα προορισμένη. Πηγαίνω τώρα να την κλείσω."

Στο σύντομο αφήγημα του Κάφκα, το οποίο περιέχεται στη Δίκη, θίγεται η διάσταση ανάμεσα στον άνθρωπο και τις διάφορες μορφές εξουσίας, που ασκούν καταπίεση πάνω του. Με τον γνωστό ειρωνικό τόνο του ο Κάφκα σχολιάζει την παράλογη λογική των φορέων της ολοκληρωτικής και αυταρχικής εξουσίας, που αξιώνουν απόλυτη υποταγή συντρίβοντας κάθε ίχνος ατομικότητας. Το μοτίβο του τυφλά υποταγμένου ανθρώπου που αδυνατεί να αντιδράσει και να επαναστατήσει…

Τα ολοκληρωτικά καθεστώτα του 20ού αιώνα κυνήγησαν τα έργα του Κάφκα, για διαφορετικούς λόγους. Εργα εβραίου, τα κείμενά του απαγορεύτηκαν από τους ναζιστές με την αιτιολογία ότι ήταν «βλαπτικά και ανεπιθύμητα». Λογοτέχνης ο οποίος βρισκόταν πολύ μακριά από το σταλινικό δόγμα του σοσιαλιστικού ρεαλισμού, ο οποίος δεν εξέφραζε την πραγματικότητα της επανάστασης, ο Κάφκα απαγορεύτηκε στη Σοβιετική Ενωση αλλά και στην πατρίδα του ως συγγραφέας επικίνδυνος, καταθλιπτικός και παρακμιακός, ικανός να εμπνεύσει απελπισία.

Ο Κάφκα θεωρείται πλέον ένας κλασσικός συγγραφέας και μάλιστα νεωτερικός. Για να σκεφθούμε, έτσι πολύ αδρά το μέγεθός του ας σκεφθούμε  πόσο σχεδόν αρχετυπικός έχει γίνει ο όρος «καφκικός» όταν θέλουμε να  μιλήσουμε για κάτι εφιαλτικό και καταπιεστικό. Πριν από περίπου τριάντα χρόνια οι  εκδόσεις «Πένγκουιν»  στην επέτειο των 100 χρόνων από τον θάνατο του συγγραφέα είχαν κυκλοφορήσει μία αφίσα στην οποία έγραφαν με τρόπο χαρακτηριστικό: «Το βλέμμα του το βλέμμα μας».  Στο ίδιο φυλλάδιο των αγγλικών εκδόσεων είχε φιλοξενηθεί ένα παλιό σχόλιο του ποιητή Οντεν για τον Κάφκα, το οποίο αφού συνέκρινε την προσφορά του τελευταίου με τον Σαίξπηρ και με τον Δάντη, κατέληγε: « ..Η αμηχανία του είναι η αμηχανία του σύγχρονου ατόμου».

''Όταν οι λέξεις στην πολιτεία είναι φορτωμένες βαρβαρότητα και ψέμα, τίποτα δεν μιλάει δυνατότερα από ένα άγραφο ποίημα''. 

Μάλλον αυτά σκέφτηκε ο Κάφκα όταν ζητούσε από τον φίλο του να κάψει τα γραπτά του.

Τα γραπτά του σπάνε τα υπαρκτά δεσμά του ανθρώπου σαν υποκείμενο με μια υλική εξουσία. Ο ίδιος δεν καταδέχεται ποτέ να συμπεριλάβει τον εαυτό του σε κανένα κίνημα, παρόλο που παρακολουθεί συνεδριάσεις αναρχικών. Ποτέ όμως, ανάμεσα σε πλήθος κόσμου που σηκώνεται όταν ακούει το γερμανικό ύμνο, δεν το κάνει ο ίδιος. Με όλες τις συνέπειες. Όπως και στο φανταστικό του γραπτό κόσμο, έτσι και στην ζωή του, δεν καταδέχεται την έγκληση του ατόμου ως Υποκείμενο. Τα κείμενα του θα μπορέσουν να τα καταλάβουν μόνο οι αδάμαστες ψυχές και τα ανυπότακτα μυαλά, όπως εντέλει ήταν και ο ίδιος. 

"Υπάρχει προορισμός, αλλά όχι δρόμος. Αυτό που αποκαλούμε δρόμο είναι δισταγμός."