Όσο υπάρχουν ΑΝΘΡΩΠΟΙ, υπάρχει ελπίδα

Lou Xiaoying

Η απίστευτη ιστορία της Κινέζας ρακοσυλλέκτριας Lou Xiaoying η οποία κατάφερε μέσα σε 40 χρόνια να σώσει και να αναθρέψει 30 εγκαταλελειμμένα μωρά!

Στην Κίνα, η βρεφοκτονία και η βρεφική εγκατάλειψη είναι σε τρομερή έξαρση λόγω των σκληρών πολιτικών μέτρων που επιτρέπουν μόνο ένα παιδί σε κάθε οικογένεια που ζει σε πόλη.

Έτσι οι Κινέζοι ωθούμενοι από τη φτώχεια και την τεράστια πολιτική πίεση αναγκάζονται να προβούν σε εγκατάλειψη μωρών εφόσον είναι τα δεύτερα της οικογένειας ή ακόμα και σε βρεφοκτονίες αν το πρώτο τους παιδί είναι κορίτσι. Νομίζουν ότι ένα αγόρι θα ανταποκριθεί καλύτερα στις οικονομικές ανάγκες της οικογένειας.

Τρομακτικά περιστατικά νεογέννητω

η ζωη στα σκουπίδια μωρών πεταμένων σε κάδους σκουπιδιών, είναι καθημερινό φαινόμενο. Πρόσφατα στα φώτα της δημοσιότητας ήρθε περιστατικό μικρού κοριτσιού το οποίο έφερε μαχαιριά στο λαιμό. (Ευτυχώς, στο μωρό μετά τη γενική κατακραυγή παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες και τώρα βρίσκεται σε άριστη υγεία και στο δρόμο για την υιοθεσία).

Ποιος όμως γονιός έχων σώας τα φρένας μπορεί να προβεί σε τέτοιο έγκλημα; Δύσκολο να απαντηθεί. Γεγονός όμως είναι ότι το ανάλγητο κράτος προβαίνει ακόμα και σε υποχρεωτικές εκτρώσεις, όπως στην περίπτωση νεαρής κινέζας που την υπέβαλαν σε έκτρωση μια και δεν είχε να πληρώσει το πρόστιμο (ναι, πρόστιμο για την ανθρώπινη ζωή) και ύστερα της έβαλαν για τιμωρία στο κρεβάτι της σακούλα με το εκτρωμένο έμβρυο. Παγώνει ο νους και μόνο στη σκέψη, γιαυτό και δεν θα αναρτήσουμε τις σχετικές φωτογραφίες που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο και σε κάνουν να νοιώθεις οργή και ντροπή που ανήκεις στο ανθρώπινο γένος.

Και πως μπορεί κανείς να αντισταθεί σε τόσο μεγάλες δυνάμεις;

Στον αντίποδα όλων αυτών, η υπέροχη 88χρονη πια, ρακοσυλλέκτρια Lou Xiaoying η οποία, παρέα με τον άντρα της κατάφεραν να σώσουν και να αναθρέψουν 30 μωρά χωρίς να τους πεθάνει κανένα! Πάμπτωχοι από χρήματα, πάμπλουτοι από αγάπη και ευδαιμονία!

η Lou, ο άντρας της και τα παιδιά τους!

Θέλοντας να τους προσφέρουν πραγματικά ό,τι καλύτερο μπορούσαν, φρόντισαν για την τροφή τους, το ρουχισμό τους, την ανατροφή τους αλλά και το πνεύμα τους, μεγαλώνοντας οι ίδιοι 4 από αυτά και δίνοντας τα υπόλοιπα σε άκληρους φίλους και συγγενείς ώστε να πάνε σχολείο και να ζήσουν όσο γίνεται καλύτερα.

«πήγαινα πάντα αιφνιδιαστικά στα σπίτια των παιδιών να ελέγξω πως περνάνε και πάντα φρόντιζα τις Κυριακές να είναι μαζί μου για να βγαίνουμε βόλτα στα δάση και τη φύση, ώστε να νοιώθουν την φροντίδα, την αγάπη και την προστασία που χρειάζονταν».

Η ιστορία της Λου ξεκίνησε το 1972 στους δρόμους της πόλης Jinhua όταν είχε βγει, κατά την καθημερινή συνήθειά της, να ψάξει για χρήσιμα αντικείμενα από τα σκουπίδια από τους κάδους. Εκεί μέσα, βρήκε πεταμένο ένα μικρό κοριτσάκι. Ο κίνδυνος αν την ανακάλυπταν θα ήταν μεγάλος, λέει η ίδια σε συνέντευξή της, στην κινέζικη εφημερίδα Yanzhao Metro Daily:

«Δεν το σκέφθηκα ούτε στιγμή. Θ

ο Ζαγκ Γκιλιν

α είχε πεθάνει αν δεν την είχαμε πάρει να τη φροντίσουμε. Τότε ακριβώς κατάλαβα ότι αγαπάω τα παιδιά και θα ήθελα να τους προσφέρω ό,τι καλύτερο μπορούσα! Το να τη βλέπουμε να μεγαλώνει ήταν για μας μοναδικό! Όλα αυτά τα παιδιά χρειάζονται αγάπη και φροντίδα.

Είναι μοναδικά κι αξιαγάπητα ανθρώπινα όντα. Δεν το χωράει ο νους μου πως είναι δυνατόν κάποιοι να τα παρατάνε στα σκουπίδια… Η κόρη μου αυτή, είναι σήμερα 40 χρόνων κι έχει δικό της παιδί πια!»

Η καταπληκτική αυτή γιαγιά νοσηλεύεται σήμερα σε νοσοκομείο λόγω νεφρικής ανεπάρκειας, όπου την φροντίζουν και την περιβάλλουν όλα της τα παιδιά και αναπολεί:

«τον πιο μικρό μου γιο, τον Ζανγκ Γκιλιν που είναι σήμερα μόλις 7 χρονών, τον βρήκα πεταμένο σε έναν κάδο σκουπιδιών. Ήμουν τότε 82 χρονών. Πάρα πολύ μεγάλη για να αναθρέψω ένα ακόμη παιδί. Όμως δεν μπορούσα με τίποτε να τον αφήσω στο έλεος του Θεού. Τον κοίταζα και μου χαμογελούσε. Ήταν τόσο γλυκός! Ηταν αδύνατο να μην τον φροντίσω!

ο Ζιανγκ Γκιλιν

Τον πήρα λοιπόν στο σπίτι μας στην εξοχή (σ.σ. μια παράγκα που μπάζει από παντού, μέσα σε ένα δάσος) και τον φρόντισα και τον περιέθαλψα. Του έδωσα το όνομα Ζανγκ Γκιλιν που σημαίνει Σπάνιος και Πολύτιμος! Με βοήθησαν και τα μεγαλύτερα παιδιά μου στην ανατροφή του. τώρα πια είναι ένας απόλυτα υγιής και χαρούμενος νεαρός!

Ξέρω πως οι μέρες μου ίσως δεν είναι πολλές. Θα ήθελα όμως πριν φύγω να τον δω κι αυτόν να πηγαίνει στο σχολείο.»

Η Λου εκτός των υπολοίπων 30 παιδιών της έχει και μία βιολογική κόρη η οποία έχει εμπνευσθεί από τη μητέρα της και έχει αφιερώσει τη ζωή της στην αναζήτηση και την υποστήριξη εγκαταλελειμμένων παιδιών. Η ιστορία τους έχει ευαισθητοποιήσει ολόκληρη την Κίνα των χιλιάδων εγκαταλελειμμένων παιδιών, και το έργο της έχει βρει παντού επώνυμους και ανώνυμους μιμητές.

Η Λου έχει αποκτήσει δίκαια το προσωνύμιο «Επίγειος Άγγελος» και αποτελεί τη ζωντανή απόδειξη ότι δεν χρειάζεται να έχεις τίποτα απολύτως για να δώσεις αγάπη και φροντίδα. Κι ακόμα μεγαλύτερη απόδειξη ότι ο καθένας μας, από όποια θέση κι αν βρίσκεται μπορεί να γίνει διάβολος ή άγγελος.

Δική μας επιλογή.

η Lou, που είναι τώρα στο νοσοκομείο, έχει γίνει σύμβολο στο χωριό της και οι άνθρωποι εκεί λένε ότι ντρόπιασε την κυβέρνηση και τους αξιωματούχους της

πηγή

"Ο σκοπός της εξέλιξης του ανθρώπου είναι να κατανοήσει ότι είναι Παιδί του Θεού, και  κατανοώντας το, να βοηθήσει τους άλλους να το καταλαβαίνουν."

Ιησούς Χριστός

SE LA GENTE USASSE IL CUORE- Αν ο κόσμος θα χρησιμοποιούσε την καρδιά του

Αν ο κόσμος θα χρησιμοποιούσε την καρδιά του

Για να αποφασίσει με απλότητα
Τι είναι το καλό και τι όχι
Θα ήταν μεταξύ μας 
Περισσότερη ευτυχία

Αν ο κόσμος θα είχε χρησιμοποιήσει την καρδιά του
Θα είχε ανοίξει για μας ένας φανταστικός ορίζοντας
Τώρα υπάρχει πολύ αδιαφορία
Προσπάθησε να την νικήσεις εσύ
Μπορείς να το κάνεις αν θέλεις

Και προσπάθησε να είσαι εσύ ο πρώτος
Που θα αφήσει λίγα από τον εαυτό του 
Για να τα δώσει σε εκείνον που δεν τα έχει

Το λίγο είναι αρκετό

Αλλά μπορεί να μην ξέρεις ότι αυτά που δίνεις

Είναι αυτά που θα πάρεις

Αν ο κόσμος θα είχε χρησιμοποιήσει την καρδιά του
Μέχρι και ο αέρας θα αποκτούσε χρώμα
Θα είχε μεγαλώσει η ελπίδα μέσα μας

Και το μέλλον θα είχε δει

Ουρανούς γεμάτοι γαληνή

Και δεν θα μετανιώσεις αν τώρα θα ανοιχτείς

Σε αυτόν που δεν μπορεί να το κάνει

Και υποφέρει δίπλα σου

Μπορεί να μην το ξέρεις

Αλλά χρειάζεται λίγο για να μοιάζεις με βασιλιάς

Και η καρδιά θα νικήσει

Αλλά άρχισε με το να είσαι εσύ

Αυτός που αφήνει λίγο από τον εαυτό του

Για να δώσει σε αυτόν που δεν έχει

Μπορεί να μην το ξέρεις

Αλλά χρειάζεται λίγο για να μοιάζεις με βασιλιάς

Και η καρδιά θα νικήσει.

Love Will Keep Us Alive

ΗΛΕΙΑ: Ανάπηρος 80%, μηνιαίο εισόδημα 600 ευρώ... φόρος 2.000 ευρώ

Η ΝΕΑ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΟΔΡΟΜΟΥ ΤΑΣΟΥ ΠΑΠΟΥΛΙΑ

Ο

ι μηνιαίες αποδοχές του δεν ξεπερνούν τα 600 ευρώ, κι όμως καλείται να πληρώσει φόρο 2000 ευρώ χωρίς να έχει άλλα εισοδήματα. Ο μαραθωνοδρόμος από τα Λεχαινά, Τάσος Παπούλιας με αναπηρία 80% θα αναγκαστεί να ανέβει έναν ακόμη Γολγοθά. Αξιοσημείωτο είναι πως μέχρι και ο υφυπουργός Οικονομικών παρενέβη να διορθώσει το λάθος, όμως οι αρμόδιες υπηρεσίες το διόρθωσαν, αλλά καλείται από τα 2.117 ευρώ που αρχικά του είχαν χρεώσει, να πληρώσει 1.939. Ο κ. Παπούλιας δεν έχει συγγενείς, ζει μόνος του και παίρνει 600 ευρώ μηνιαίως.

Η ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥΉταν 22 χρόνων όταν κατά τη διάρκεια ενός κυριακάτικου ποδοσφαιρικού αγώνα μια κλωτσιά από παίκτη της αντίπαλης ομάδας τον βρήκε στο κεφάλι και τον οδήγησε στο σημείο μηδέν. Λίγες ημέρες μετά το χτύπημα ο Τάσος Παπούλιας, από τα Λεχαινά Ηλείας, είχε «επιστρέψει» στη βρεφική ηλικία. Δεν μιλούσε, δεν καταλάβαινε, δεν μπορούσε να κινηθεί. Ήταν παράλυτος και άλαλος...

Ύστερα από 45 μήνες νοσηλείας και 10 χρόνια συγκλονιστικής προσωπικής προσπάθειας, ο Τάσος Παπούλιας κατάφερε να διαψεύσει όλες τις ιατρικές γνωματεύσεις που τον είχαν καταδικάσει και εκπαιδεύτηκε στο βάδισμα, στην ομιλία και στη σκέψη όπως ένα βρέφος αρχίζει να κάνει τα πρώτα του βήματα και να αρθρώνει τις πρώτες του λέξεις. Τρία χρόνια αργότερα, στα 36 του χρόνια, έγινε μαραθωνοδρόμος. Έχει τρέξει συνολικά σε 15 ημιμαραθώνιους και τρεις μαραθώνιους δρόμους στην Ελλάδα και σε 6 μαραθώνιους δρόμους σε ολόκληρο τον κόσμο.

πηγή

27 Ιανουαρίου ~ Διεθνής Ημέρα Μνήμης για τα θύματα του Ολοκαυτώματος

27 Ιανουαρίου ~ Διεθνής Ημέρα Μνήμης για τα θύματα του Ολοκαυτώματος... Εκτός από τους Εβραίους, περίπου 220.000 Ρομά και Σίντι θανατώθηκαν στο (μερικές εκτιμήσεις φτάνουν ως και τις 800.000), δηλαδή το 25-50% του ευρωπαϊκού τους πληθυσμού. Άλλες ομάδες που κρίθηκαν «φυλετικά κατώτερες» ή «ανεπιθύμητες» ήταν οι εξής: Σοβιετικοί στρατιώτες και πολίτες αιχμάλωτοι σε κατεχόμενες περιοχές (περιλαμβανομένων των Ρώσων και άλλων Σλάβων), Πολωνοί μη Εβραίοι (3 εκατομμύρια Πολωνοί Εβραίοι και 2 εκατομμύρια Πολωνοί μη Εβραίοι), διανοητικά ασθενείς ή σωματικά ανάπηροι, ομοφυλόφιλοι, Μάρτυρες του Ιεχωβά, Ελευθεροτέκτονες, Κομμουνιστές και άλλοι πολιτικοί αντιφρονούντες, συνδικαλιστές και κάποιοι Καθολικοί και Προτεστάντες κληρικοί που διώχτηκαν ή θανατώθηκαν. Αν συνυπολογιστούν και όλες αυτές οι πληθυσμιακές ομάδες, ο αριθμός των θυμάτων ανεβαίνει σημαντικά. Κάποιες εκτιμήσεις τοποθετούν το συνολικό αριθμό θυμάτων του Ολοκαυτώματος στα 26 εκατομμύρια ανθρώπους, όμως τα 9 έως 11 εκατομμύρια θύματα συνήθως θεωρείται η πιο αξιόπιστη εκτίμηση.

Το ολοκαύτωμα στην Ελλάδα

Oι Εβραϊκές κοινότητες της Ελλάδος ήταν οι παλαιότερες σε διάρκεια και συνέχεια στην Ευρώπη. Οι κοινότητες, αυτές, μαζί με κείνες που ιδρύθηκαν μετά την εκδίωξη των Εβραίων από την Ισπανία το 1492 μ.Χ. , καταστράφηκαν σχεδόν ολοκληρωτικά από το Ολοκαύτωμα.

Την άνοιξη του 1941, οι Γερμανοί νίκησαν τον Ελληνικό στρατό και κατέλαβαν την Ελλάδα. Η κατοχή διήρκεσε έως τον Οκτώβριο του 1944. Η χώρα διαιρέθηκε σε τρεις ζώνες κατοχής. Στη Βουλγαρία προσαρτήθηκαν η Θράκη και η πρώην Γιουγκοσλαβική δημοκρατία της Μακεδονίας. Οι Γερμανοί κατέλαβαν τη Μακεδονία,συμπεριλαμβανομένης και της Θεσσαλονίκης, τον Πειραιά και την Δυτική Κρήτη. Οι Ιταλοί κατέλαβαν τις υπόλοιπες περιοχές της ηπειρωτικής χώρας και τα νησιά. Ο τόπος διαμονής των Εβραίων, καθόρισε όχι μόνο τη μετέπειτα τύχη τους αλλά και τη δυνατότητα διαφυγής τους.

Oι Ελληνικές αντιστασιακές ομάδες, κομουνιστικές και μη, πολέμησαν τους κατακτητές σε μια προσπάθεια, όχι μόνο να σώσουν την Ελλάδα, αλλά και τους Εβραίους που ζούσαν στη χώρα. Παρόλες τις προσπάθειές τους μόνο 8.000 με 10.000 Ελληνο-Εβραίοι επέζησαν από το Ολοκαύτωμα. Η διάσωσή τους οφείλεται, ως ένα βαθμό, στην άρνηση των Ελλήνων, καθώς και της ηγεσίας της Ελληνικής Ορθόδοξης εκκλησίας, να εφαρμόσουν τα σχέδια των Γερμανών για την απέλαση τους. Επιπλέον, οι Ιταλικές αρχές, μέχρι και την  παράδοσή τους τον  Σεπτέμβριο του 1943, αρνήθηκαν να διευκολύνουν, ή να επιτρέψουν απελάσεις Εβραίων από την δική τους ζώνη κατοχής.

Παρόλο που μέχρι το Μάρτιο του 1943 οι απελάσεις δεν είχαν αρχίσει, η Ελλάδα έχασε τουλάχιστον το 81 τοις εκατό του Εβραϊκού πληθυσμού της κατά τη διάρκεια του Ολοκαυτώματος. Περίπου 60.000 με 70.000 Ελληνο-Εβραίοι θανατώθηκαν, οι περισσότεροι στο Άουσβιτς- Μπιρκενάου. Μόνο 5.000 Εβραίοι ζουν σήμερα στην Ελλάδα, κυρίως στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη

Στην Αθήνα

¹

O Επικεφαλής Ραββίνος, Barzelai, είχε ισχυρές διασυνδέσεις με τις δημοτικές αρχές και το ΕΑΜ.Οι διασυνδέσεις αυτές και η υποστήριξη του Αρχιεπισκόπου Αθηνών, Δαμασκηνού,συνέβαλαν στη διάσωση του 66 τοις εκατό των

Εβραίων της πόλης. Ο αρχηγός της αστυνομίας Αθηνών, Άγγελος Έβερτ, εξέδωσε ψευδείς ταυτότητες και ο Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός έδωσε εντολή στην εκκλησία να εκδώσει ψευδή πιστοποιητικά βάφτισης σε αυτούς που κινδύνευαν να απελαθούν. Στην Αθήνα και στον Πειραιά οι Εβραίοι κρύβονταν σε σπίτια Χριστιανών. Ο αρχηγός της αστυνομίας Αθηνών Έβερτ, ο Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός καθώς και ο Δήμαρχος του Πειραιά τιμήθηκαν από Yad Vashem.

Στην Θεσσαλονίκη²

Η καταδίωξη των Εβραίων της Θεσσαλονίκης άρχισε το καλοκαίρι του 1942. Όλοι οι άνδρες, από ηλικία 18 μέχρι 45 χρονών, στρατολογήθηκαν για καταναγκαστική εργασία, κατά τη διάρκεια της οποίας εξαναγκάστηκαν να στέκονται ώρες κάτω από τον καυτό καλοκαιρινό ήλιο, ξυλοκοπήθηκαν και ταπεινώθηκαν. Η Εβραϊκή κοινότητα έχασε τον πλούτο και την υπερηφάνειά της. Οι Εβραίοι διατάχτηκαν να φορούν το "Kίτρινο Αστέρι," και υποχρεώθηκαν να μετακομίσουν σ' ένα κλειστό γκέτο, δίπλα στις σιδηροδρομικές γραμμές, που ονομαζόταν Baron Hirsch.

Στις 15 Μαρτίου 1943, οι Γερμανοί άρχισαν τις απελάσεις. Κάθε τρεις μέρες μεταγωγικά βαγόνια γεμάτα με 2.000, κατά μέσο όρο, Θεσσαλονικείς Εβραίους κατευθύνονταν στο Άουσβιτζ-Μπιρκενάο

Γιατί τόσο πολλοί Εβραίοι από τη Θεσσαλονίκη χάθηκαν; Πρώτον, η Θεσσαλονίκη ήταν κάτω από τη Γερμανική κατοχή. Δεύτερον, οι Εβραίοι ήταν συγκεντρωμένοι, κυρίως, στην πόλη. Τρίτον, δεν ήξεραν ότι τους μετέφεραν σε κέντρα εξόντωσης, πίστεψαν ο πρόσχημα των Γερμανών, ότι τους πήγαιναν να δουλέψουν στην Πολωνία. Επιπλέον, ο αμφιλεγόμενος Ραβίνος Κορέτζ, που ήταν επικεφαλής της Εβραϊκής κοινότητας, σύμφωνα με πληροφορίες, βοήθησε τους Γερμανούς να οργανώσουν αποτελεσματικές συλλήψεις. Επίσης, οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης μιλούσαν Λαδίνο, κατά συνέπεια η προφορά τους έκανε να ξεχωρίζουν. Ενώ υπήρχε δυνατότητα δραπέτευσης, οι περισσότεροι, φοβούμενοι το χωρισμό από τις οικογένειες τους, δεν εκμεταλλεύτηκαν τις προσφερόμενες επιλογές διαφυγής.

Στη Ζάκυνθο

Η ιστορία των Εβραίων της Ζακύνθου είναι παρόμοια με αυτή των συμπατριωτών τους στα άλλα νησιά του Ιονίου. Η σημαντική διαφορά είναι ότι όλοι οι Εβραίοι της Ζακύνθου, που ανέρχονταν σε 275 άτομα, επέζησαν στο Ολοκαύτωμα. Σ’ αυτό συνέτειναν οι γενναίες προσπάθειες των δυο "Δικαίων μεταξύ των Εθνών," του Επισκόπου Χρυσόστομου και του Δημάρχου Λουκά Carrer 

To 1944 o Δήμαρχος Carrer διατάχτηκε, υπό την απειλή όπλου, να παραδώσει κατάλογο των Εβραίων κατοίκων του νησιού. Ο κατάλογος παραδόθηκε στους Γερμανούς περιέχοντας δυο ονόματα: Δήμαρχος Carrer και Επίσκοπος Χρυσόστομος. Ο Επίσκοπος, με γενναιότητα, είπε στους Γερμανούς, "Eδώ είναι οι Εβραίοι σας. Εάν επιθυμείτε να απελάσετε τους Εβραίους από τη Ζάκυνθο, πρέπει να πάρετε και μένα να μοιραστώ την τύχη τους.

Στα Γιάννενα

Η παρουσία των Εβραίων στα Ιωάννινα χρονολογείται από το 70 π.Χ.. Οι Εβραίοι των Ιωαννίνων ίδρυσαν μια Ρομανιώτικη κοινότητα, η οποία απαρτιζόταν από Ελληνο-Εβραίους ήδη εγκατεστημένους στην πόλη πριν την εισροή των Σεφαραδιτών τον 15ο και 16ο αιώνα.

Σε αντίθεση με άλλες Εβραϊκές κοινότητες της περιόδου, οι Εβραίοι των Ιωαννίνων περιέσωσαν τις Ρομανιώτικες παραδόσεις και διατήρησαν την πολιτιστική τους ταυτότητα και τις ιδιάζουσες θρησκευτικές τους τελετές μέχρι σήμερα

Οι Ιταλοί, αρχικά, κατέλαβαν τα Ιωάννινα και οι Εβραίοι δε βρέθηκαν αντιμέτωποι με διακρίσεις σε βάρος τους έως την παράδοση της Ιταλίας τον Σεπτέμβριο του 1943.

Μετά την ανάληψη της εξουσίας από τους Γερμανούς, η Εβραϊκή ηγεσία υιοθέτησε μια πολιτική αναμονής, ελπίζοντας ότι και οι Γερμανοί δεν θα προβούν σε απελάσεις. Οι Γερμανοί είπαν στα μέλη των κοινοτήτων ότι τα Ιωάννινα δε θα είχαν την τύχη της Θεσσαλονίκης, γιατί οι Εβραίοι των Ιωαννίνων, ως ομιλητές της Ελληνικής γλώσσας, δεν συνδέονταν με τους Εβραίους της Θεσσαλονίκης που μιλούσαν Λαδίνο.

ToMάρτιο του 1944, όμως, ο πρόεδρος της Εβραϊκής κοινότητας Ιωαννίνων, ιατρός Ιωσήφ Κοφινάς, συνελήφθη. Κατά τη διάρκεια της κράτησής του έμαθε για τα σχέδια των Γερμανών να απελάσουν Εβραίους και έστειλε κρυφά 

σημείωμα στον Σαβέτα Καμπέλη, ένα διακεκριμένο μέλος της Εβραϊκής κοινότητας , συμβουλεύοντας τους Εβραίους  να τραπούν σε φυγή. Δυστυχώς, ο Καμπέλης επέλεξε να μη μεταδώσει την προειδοποίηση στους Εβραίους των Ιωαννίνων, και στις 25 Μαρτίου 1944, όλη η Εβραϊκή κοινότητα των 1.860 ανθρώπων, συμπεριλαμβανομένου και του  ίδιου του Καμπέλη, απελάθηκε στο Άουσβιτζ-Μπιρκενάου. Ο Καμπέλης συνειδητοποίησε το λάθος του πολύ αργά

Σήμερα μόνο 35 Εβραίοι κατοικούν στα Ιωάννινα: είναι οι μόνοι εναπομείναντες από την Ρομανιώτικη Εβραϊκή κοινότητα

Στην Ρόδο

Για 2.300 χρόνια, οι Εβραίοι έζησαν στο όμορφο νησί της Ρόδου στο νότιο άκρο του Αιγαίου πελάγους. Η κοινότητα έγινε Σεφαραδίτικη τον 16ο αιώνα, και ήταν μια από τις πιο φημισμένες Σεφαραδίτικες κοινότητες στον κόσμο. Η συναγωγή της Ρόδου, Kahal Shalom, χτίστηκε το 1575 και είναι η αρχαιότερη σε λειτουργία συναγωγή στην Ελλάδα.

H Ρόδος, που είχε παραχωρηθεί στους Ιταλούς μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, υπαγόταν στην Ιταλία και κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Όπως και σε άλλες περιοχές κάτω από την Ιταλική κατοχή, οι Εβραίοι της Ρόδου ήταν σχετικά ασφαλείς μέχρις ότου οι Γερμανοί κατέλαβαν το νησί τον Σεπτέμβριο του 1943

To 1944 ζούσαν περίπου 2.000 Εβραίοι στο νησί, 50 από τους οποίους, ως Τούρκοι υπήκοοι, προστατεύονταν από το Τουρκικό Προξενείο. Οι υπόλοιποι απελάθηκαν στις 20 Ιουλίου 1944.

Οι απελάσεις αποτέλεσαν ένα δραματικό και ατυχές γεγονός, γιατί σε λιγότερο από τρεις μήνες, οι Γερμανοί αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την Ελλάδα. Οι απελάσεις της Ρόδου ήταν οι τελευταίες που οργανώθηκαν από τους Γερμανούς στην Ελλάδα.

Στις 20 Ιουλίου 1944, οι Εβραίοι της Ρόδου και του γειτονικού νησιού της Κω, στάλθηκαν με πλοίο στην κυρίως Ελλάδα. Στριμωγμένοι στο κατάστρωμα κάτω από τον καυτό καλοκαιρινό ήλιο, χωρίς τροφή και νερό, 23 Εβραίοι βρήκαν το θάνατο στο ταξίδι για την ηπειρωτική Ελλάδα. Αφού αποβιβάστηκαν στην ξηρά, φυλακίστηκαν στο τμήμα μεταγωγών Χαϊδαρίου, που είχαν ιδρύσει τα Ες Ες, απ' όπου στη συνέχεια έφευγαν με τραίνο για το Άουσβιτζ-Μπιρκενάου. Μόνο 151 Εβραίοι από τη Ρόδο επέζησαν στο Ολοκαύτωμα.

Σήμερα μόνο 35 Εβραίοι ζουν στη Ρόδο. Το Kahal Shalom στέκεται ακόμα στην "Iουδερία," και αποτελεί ζωντανή μαρτυρία της ακμαίας κοινότητας που κάποτε ζούσε εκεί

Μαρτυρίες διασωθέντων

Μαρτυρίες διασωθέντων Ελλήνων Εβραίων από τα ναζιστικά στρατόπεδα

Η Καρολίνα Κοέν, (Αρ. βραχίωνος Α 8404) μαζί με τον αδελφό της Σαμπεθάι, συνελήφθησαν από τους ναζί στο Βόλο και στάλθηκαν στο στρατόπεδο Λαρίσης και αργότερα μεταφέρθηκαν με τραίνο σε στρατόπεδο συγκέντρωσης της Πολωνίας. Ο αδελφός της εξοντώθηκε στα κρεματόρια, αλλά αυτή επέζησε και επέστρεψε στο Βόλο μετά τη λήξη του πολέμου. Όπως αφηγήθηκε η ίδια, “το ταξίδι μας ήταν οδυνηρό και με άθλιες συνθήκες, θυμάται. Όταν φθάσαμε στο στρατόπεδο έγινε διαλλαγή και μένα μαζί με άλλες μας επέλεξαν για καταναγκαστική εργασία. Μας έβαζαν -άσκοπα- να σκάβουμε και να μεταφέρουμε μεγάλες πέτρες. Μας έβριζαν και μας έδερναν αγρίως. Η διαμονή μας ήταν σε άθλιους και ελεεινούς θαλάμους στους οποίους κυκλοφορούσαν ποντίκια που μας δάγκωναν. Ένα με δάγκωσε και κινδύνεψα να πεθάνω, αλλά μια Ουγγαρέζα γιατρός με έσωσε κάνοντάς μου δύο ενέσεις. Στο στρατόπεδο γυναικών οι γιατροί μας υπέβαλλαν σε διάφορα πειράματα και επεμβάσεις στείρωσης κλπ. Το φαγητό μας ήταν απαίσιο. Το πρωί μας έδιναν λίγο καφέ που ήταν ξεπλυμένο και χωρίς ουσία. Το μεσημέρι μας έδιναν λίγο λάχανο τριμμένο και το βράδυ ελάχιστο ψωμί με μαρμελάδα. Από τους θαλάμους έπαιρναν τις εξασθενημένες γυναίκες για να καούν στα κρεματόρια. Λειτουργούσαν τρεις φούρνοι που έκαιγαν ανθρώπους μέρα νύχτα.

Με επέλεξαν με άλλες γυναίκες να καούμε στους φούρνους και μας έβαλαν σε σαρανταοκτάωρη αναμονή. Προτεραιότητα είχαν μανάδες και παιδιά. Όταν ήρθαν να μας πάρουν, έφθασε η διαταγή να μην θανατωθούμε και με την υποχώρηση οι Γερμανοί μας έβαλαν φωτιά να καούμε. Μας έσωσαν οι Ρώσοι στρατιώτες που μας περιποιήθηκαν και μας απελευθέρωσαν. Μας μετέφεραν στο Άουσβιτς και λίγο αργότερα επιστρέφαμε στην Ελλάδα”.

Αμείλικτοι βασανιστές

Συγκλονιστική είναι επίσης η μαρτυρία της Αλέγρας Φαρατζή, που δημοσιεύτηκε στις 21.8.1946 στην εφημερίδα «Ταχυδρόμος» με τίτλο, «Το δράμα των Εβραίων, Ισραηλίτης του Βόλου, εις την φρικτήν κόλασιν του Άουσβιτς». “Όταν άρχισε, ξεκινάει η αφήγηση, ο ναζιστικός διωγμός των Εβραίων του Βόλου, καταφύγαμε με την οικογένειά μου στην Αθήνα, όπου θα ήμασταν άγνωστοι και περισσότερο ασφαλείς. Ύστερα όμως από προδοσία συνελήφθη πρώτα ο σύζυγός μου και στις 28.6.1944 εγώ, με τις αδελφές μου, τους συζύγους και τα παιδιά τους. Μας φυλάκισαν στο Χαϊδάρι, όπου εκεί υπήρχαν 2.000 Εβραίοι από τη Ρόδο κ.α. πόλεις. Λίγες μέρες αργότερα μας έστειλαν στο Άουσβιτς. Εκεί αφού ξεχώρισαν άνδρες, γυναίκες και παιδιά μας τοποθέτησαν σε ξύλινα παραπήγματα. Μοναδική εξαίρεση αποτελούσε το τσιμεντένιο κτίριο των κρεματορίων, που όπως έμαθα εκεί εργάζονταν ο άνδρας μου για τη καύση των πτωμάτων, που εκτελούνταν στους θαλάμους αερίων που οι ναζί τα αποκαλούσαν «λουτρά». Μερικοί κρατούμενοι ρίχνονταν κατ ευθείαν στους φούρνους ζωντανοί για να καούν. Πληροφορήθηκαν ότι οι δύο αδελφές μου είχαν θανατωθεί στα κρεματόρια”.

“Εγώ είχα αριθμό βραχίωνος 24309, συνεχίζει η αφήγηση, και παρόλες τις δυσκολίες με λιγοστούς άλλους κατόρθωσα να επιζήσω. Μετά επτάμηνη παραμονή μου στο Άουσβιτς, μεταφερθήκαμε σε άλλο στρατόπεδο. Εκεί η εργασία ήταν εξαντλητική και η πείνα αφάνταστη. Τα πρώτα σημάδια της αβιταμίνωσης άρχισαν να εμφανίζονται και η καθημερινή ταλαιπωρία της εργασίας μας, αλλά και δίωρη ορθοστασία κατά το προσκλητήριο των κρατουμένων πρωί και απόγευμα, σε στάση προσοχής μας έδιναν την αίσθηση ότι ο θάνατος μας πλησίαζε. Το τραγικότερο ήταν ότι Γερμανοί γιατροί έκαναν πειράματα σε γυναίκες και άνδρες, αφαιρώντας όργανα σε πρωτόγονα μέσα, ενώ με μικρόβια σπανίων ασθενειών, έκαναν ενέσεις σε κρατουμένους για να διαπιστώσουν το χρόνο επιβίωσής τους, αλλά και τη πιθανή αναγκαία θεραπεία. Οι στειρώσεις ανδρών και γυναικών ήταν ένα γενικότερο μέσο εφαρμογής των επιστημονικών «πειραμάτων».

Οι απαγωγές γυναικών από τους φρουρούς για να τις βιάσουν κτηνωδώς ήταν συχνό φαινόμενο. Οι Γερμανοί δεν είχαν ανθρώπινα αισθήματα, ήταν αμείλικτοι βασανιστές και όταν οι φρουρές άλλαζαν δεσμοφύλακες αυτοί που τους αντικαθιστούσαν υπερέβαλλαν σε κτηνωδία τους προηγουμένους. Οι «θαρραλέοι» αυτοί άνδρες!! όταν αιχμαλωτίστηκαν από τους Συμμάχους έκλαιγαν σα μικρά παιδιά, ζητώντας οίκτο. Μετά την απελευθέρωσή μας από το Μαουτχάουζεν, στις 6.5.1945, από τα Αμερικανικά στρατεύματα επέστρεφα στην Ελλάδα, μετά από αφάνταστες ταλαιπωρίες”.

Footnotes

1. Διαταγή που εξέδωσε ο στρατηγός Στρουπ Εβραϊκό Μουσείο της Ελλάδα ▲
2. Η Θεσσαλονίκη έχασε το 94 τοις εκατό των Εβραίων κατοίκων της στο Ολοκαύτωμα. Μόνο 1.200 Εβραίοι ζουν εκεί τώρα, μια απλή σκιά της άλλοτε "Μητέρας του Ισραήλ

πηγή

...

Ένα αδικοχαμένο "παιδάκι των φαναριών"...

ΑΘΗΝΑ 24/01/2013

Η είδηση του τραγικού θανάτου της δεν ήταν παρά ένα μονόστηλο, λίγες λέξεις για ένα συμβάν που έκοψε το νήμα της ζωής ενός 11χρονου παιδιού.

Η σκληρή, όμως, πραγματικότητα βρίσκεται πίσω από τις λέξεις, εκεί όπου η εικόνα της παιδικής εκμετάλλευσης τείνει να γίνει καθημερινότητα και αποδεκτή ως ένα... συνηθισμένο γεγονός.

Πάνω στο παιχνίδι χάθηκε η Στέφκα, με το παλιό ποδήλατο που είχε βρει στα σκουπίδια και το μοιραζόταν με άλλα παιδιά όπως αυτή, για να "μαζέψουν" κι αυτά λίγη χαρά, εκτός από τα κέρματα των οδηγών.

"Παιδί των φαναριών" ήταν η 11χρονη που βρέθηκε την Τρίτη κάτω από τις ρόδες ενός λεωφορείου, μαζί με το σαραβαλιασμένο ποδήλατό της.

Ο οδηγός του λεωφορείου που μετέφερε μαθητές δεν την είδε την ώρα που διερχόταν αμέριμνη την οδό Λαγκαδά και τη χτύπησε.

Αιμόφυρτο το κοριτσάκι, μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο "Γ. Γεννηματάς", όπου και κατέληξε λόγω των πολλαπλών κακώσεων.

"Την είχα δει τελευταία φορά την περασμένη Κυριακή, στα φανάρια της οδού Λαγκαδά, στο ύψος της Νεάπολης. Τη θυμάμαι ταλαιπωρημένη, να τραβάει με κούραση το πανί της πάνω στα παρμπρίζ των αυτοκινήτων που σκούπιζε" λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Βαλμπόνα Χιστούνα από την κοινωνική οργάνωση υποστήριξης νέων "Άρσις" που εκπονεί πρόγραμμα για τα "παιδιά των φαναριών".

Όπως αποκαλύπτει η κ. Χιστούνα, η Στέφκα ήταν τσιγγάνα και είχε έρθει από την Βουλγαρία στην Ελλάδα πριν από περίπου δύο χρόνια.

Ζούσε σε ένα διαμέρισμα στη Θεσσαλονίκη μαζί με συγγενείς της και όσες φορές την είχαν προσεγγίσει από την "Άρσις" αρνιόταν να πάει σχολείο και να μιλήσει περισσότερο για την οικογένειά της.

"Το κορίτσι είχε έρθει στο κτίριο όπου στεγάζεται η 'Άρσις' για να πάρει κάποια τρόφιμα, μαζί με τον μικρότερο αδερφό της. με τον οποία μάλιστα, δούλευαν στα φανάρια" αναφέρει η κ. Χιστούνα τονίζοντας ότι το τραγικό δυστύχημα είναι ενδεικτικό των σοβαρών κινδύνων που ελλοχεύουν για όσα παιδιά ωθούνται στη ζητιανιά.

"Ήταν πολύ άσχημα χτυπημένο το κοριτσάκι και παρά τις προσπάθειες των γιατρών που το οδήγησαν άμεσα στο χειρουργείο, κατέληξε από ακατάσχετη αιμορραγία και καρδιακή ανακοπή" εξηγεί από την πλευρά του ο διοικητής του νοσοκομείου "Γ. Γεννηματάς" Παύλος Παπαδόπουλος
Το άψυχο κορμί του μικρού κοριτσιού παραμένει προς το παρόν στο νεκροθάλαμο του νοσοκομείου και μόνο μία γυναίκα, που συστήθηκε ως η γιαγιά του, πήγε να το δει.

Απομένει η ιατροδικαστική έκθεση, η διασταύρωση των στοιχείων από το βουλγαρικό προξενείο και η υπόθεση του θανάτου της Στέφκας θα "κλείσει" ως ακόμη ένα τραγικό γεγονός...

πηγή

Τα περιστατικά ρατσιστικής βίας αποσιωπούνται από την Ελληνική Αστυνομία

Με απειλές και ύβρεις απάντησε ο αντικαταστάτης το Ν. Μιχαλολιάκου στο δ.σ. Αθηναίων Γ. Βουλδής όταν ο δήμαρχος Αθηναίων Γ. Καμίνης έθεσε στο Σώμα το θέμα της ρατσιστικής βίας με αφορμή τη δολοφονία τουΠακιστανού εργάτη, στα Πετράλωνα.

Ο κ. Βουλδής εκτός του ότι δεν καταδίκασε τη δολοφονία του 27χρονου αλλοδαπού («Σιγά μην κάνουμε και ερωτική εξομολόγηση στους μετανάστες» είπε χαρακτηριστικά εκτός μικροφώνου!), μίλησε για στοχοποίηση της Χρυσής Αυγής, όταν τόσο ο δήμαρχος όσο και οι εκπρόσωποι των άλλων παρατάξεων επισήμαναν ότι ένας εκ των δύο συλληφθέντων είναι οπαδός του κόμματος του.

Μάλιστα, όταν ο δήμαρχος Αθηναίων απευθύνθηκε στον πρόεδρο του Σώματος, ζητώντας αν συνεχισθούν οι συνεχείς διακοπές του χρυσαυγίτη δημοτικού συμβούλου «να τον βγάλει καροτσάκι έξω», ο κ. Βουλδής σηκώθηκε και απευθυνόμενος απειλητικά προς το δήμαρχο είπε: «Έλα να με βγάλεις έξω».

Ο ίδιος μίλησε απαξιωτικά αναφερόμενος σε συμβούλους άλλων παρατάξεων, ενώ διέκοπτε συνέχεια όταν ο δήμαρχος Αθηναίων ανακεφαλαίωνε τα αίτια των φαινομένων βίας.

Παράλληλα τρία άτομα που ήταν δίπλα του άρχισαν να εκστομίζουν ύβρεις εναντίον του δημάρχου, πριν τελικά αποχωρήσουν.

Όλες οι παρατάξεις, εκτός της Χρυσής Αυγής, καταδίκασαν τη δολοφονία του 27χρονου αλλοδαπού.

Ο δημοτικός σύμβουλος Νίκος Σοφιανός τόνισε ότι παρά τις εξαγγελίες για δημιουργία ειδικών τμημάτων αντιμετώπισης της ρατσιστικής βίας στην Αστυνομία, οι μετανάστες που προσέρχονται σε αστυνομικά τμήματα για να καταγγείλουν ξυλοδαρμούς ή επιθέσεις και δεν έχουν άδειες νομιμότητας, συλλαμβάνονται προκειμένου να απελαθούν και τα περιστατικά αποσιωπούνται.

Η ιστορία του μετανάστη που δολοφονήθηκε εν ψυχρώ

Tην ιστορία του 27χρονου μετανάστη Σαχτζάτ Λουκμάν που έπεσε θύμα ρατσιστικής επίθεσης και δολοφονήθηκε με άγριο τρόπο χθες τα ξημερώματα στα Πετράλωνα, δημοσιεύει σήμερα η Ελευθεροτυπία. Γεννήθηκε το 1986 και ήρθε στην Ελλάδα πριν από έξι χρόνια. Έμενε στο Περιστέρι και κάθε ξημέρωμα, κάνοντας διαδρομή μιας ώρας, πήγαινε με το ποδήλατο του στα Πετράλωνα. Φόρτωνε πορτοκάλια στη λαϊκή με μεροκάματο 20 ευρώ. Από αυτά έστελνε και στις αδελφές του στο Πακιστάν για να παντρευτούν. Οι συγγενείς του, με τους οποίους διέμενε σε ένα δωμάτιο στο Περιστέρι, τον αναζήτησαν χθες στη δουλειά του και πήραν την απάντηση: «Σήμερα δεν ήρθε».   Στην Ελλάδα διέμενε νόμιμα.  «Είχε πάρει ροζ κάρτα, προσωρινής παραμονής. Τον τελευταίο μήνα δούλευε στη λαϊκή. Πριν ήταν φύλακας σε εργοτάξιο στον Ασπρόπυργο. Το εργοτάξιο έκλεισε», είπε ο 25χρονος συγκάτοικός του, Ομάρ. «Ζούσε δύσκολη ζωή. Είχε οκτώ αδέλφια. Έπαιρνε 20 ευρώ μεροκάματο και τα έστελνε στο Πακιστάν για να παντρευτούν οι αδερφές του. Έλεγε συχνά ότι ο ίδιος δε θα καταφέρει ποτέ να κάνει οικογένεια και να ζήσει σαν άνθρωπος», λέει ο Ομάρ στην εφημερίδα. Ο 27χρονος δολοφονήθηκε, σύμφωνα με την αστυνομία, στην οδό Τριών Ιεραρχών στα Πετράλωνα από δύο Έλληνες που επέβαιναν σε μηχανάκι και που συνελήφθησαν στο Σύνταγμα, μετά από μαρτυρία ταξιτζή. Σύμφωνα με όσα δημοσιεύονται, πάνω τους βρέθηκαν δύο στιλέτα- πεταλούδα ενώ είχαν βγάλει την πινακίδα του μοτοποδηλάτου και την είχαν κρύψει κάτω από τη σέλα. Στο σπίτι του ενός βρέθηκαν στιλέτα, ρόπαλα, σφαίρες και φυλλάδια της Χ.Α. με τον τίτλο «Γιατί να ψηφίσω Χ.Α.». Βρέθηκαν και φωτογραφίες του Νίκου Μιχαλολιάκου. Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, είχαν συλληφθεί στο παρελθόν για κλοπή επώνυμων ρούχων από κατάστημα ενώ είχαν προσαχθεί και στο Α.Τ. της Ομόνοιας καθώς κινούνταν ύποπτα στην περιοχή. Στην ιστοσελίδα της Ελληνικής Αστυνομίας αναγράφονται όλα τα αντικείμενα που βρέθηκαν στα σπίτια των δραστών:   

 Tρία (3) στιλέτα τύπου πεταλούδα . ·    

 Ένας (1) σουγιάς. ·     

Μία (1) μαύρη λεπίδα με ειδική λαβή. ·    

 Ένα (1) αεροβόλο πιστόλι. ·     

Μία (1) σιδερογροθιά. ·     

Πλήθος μεταλλικών σφαιριδίων. ·     

Δύο (2) σφαίρες πολεμικού τυφεκίου. ·     

Δύο (2) ξύλινα ρόπαλα. ·     

Μία (1) σφεντόνα. 

Στην οικία επίσης του 25χρονου βρέθηκαν πενήντα (50) προεκλογικά φυλλάδια πολιτικού κόμματος. Οι συλληφθέντες, οι οποίοι είναι προσεσημασμένοι για κλοπή, οδηγήθηκαν στον κ. Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Αθηνών.   Διεθνής Αμνηστία: "Δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό" «Η επίθεση αυτή δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό. Τον τελευταίο χρόνο έχουμε διαπιστώσει κλιμάκωση των επιθέσεων με ρατσιστικά κίνητρα», δηλώνει ο Μάρεκ Μαρτσίνσκι, διευθυντής του Προγράμματος της Διεθνούς Αμνηστίας για την Ευρώπη και την Κεντρική Ασία χρεώνοντας τη δολοφονία του μετανάστη στην «αναποτελεσματική» δράση των δραστών. Στο διαδίκτυο τίθενται και ερωτήματα χρηστών, αν η αστυνομία θα δημοσιεύσει φωτογραφίες και στοιχεία των φερομένων ως δραστών στο σάιτ της, ώστε να διαπιστωθεί αν εμπλέκονται και σε άλλα ρατσιστικά περιστατικά.  

πηγή   

It's all about this...

Αν πετάς τα διαμάντια και κρατάς τα κομμάτια γυαλιού, στο τέλος θα σου φύγει η άμμος ανάμεσα στα δάχτυλα...και τα διαμάντια θα λάμπουν από μακριά...

Ο κόσμος και με φουρτούνες θα προχωρά!

Τα μικρά τα πλοία

στην κακοκαιρία

βγαίνουν απ’ τον δρόμο

χάνουν την πορεία

ναύτες που τρομάζουν

λύνουν τα φορτία

κύματα φαντάζουν

σαν μια συμμορία

άγρια θηρία

Όμως,

κάποιος λοστρόμος

βγαίνει στην πλώρη και τραγουδά

Μόνος

λέει ο πως ο κόσμος

δίχως φουρτούνες δεν προχωρά

Τα μικρά τα πλοία

στην κακοτυχία

σκύβουν το κεφάλι

κάνουν ησυχία

Όσοι ταξιδεύουν

μεσ’ στην ιστορία

ξέρουν πως ο δρόμος

προς την παραλία

δεν έχει ευθεία

Όμως,

κάποιος λοστρόμος

βγαίνει στην πλώρη και τραγουδά

Μόνος

λέει ο πως ο κόσμος

δίχως φουρτούνες δεν προχωρά

Όμως,

κάποιος λοστρόμος

βγαίνει στην πλώρη και τραγουδά

Μόνος

λέει ο πως ο κόσμος

και με φουρτούνες θα προχωρά!

SOS! ΕΠΕΙΓΩΝ! ΠΟΤΕ ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ ΣΕ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΖΩΕΣ!!!!!!!!!!!

Ένας γιατρός από την Ελβετία προσφέρθηκε να έρθει ΑΦΙΛΟΚΕΡΔΩΣ για την περίπτωση του μικρού Λιάκου στην Ελλάδα. Οι γιατροί του Ωνάσειου ΔΕΝ ΤΟΝ ΔΕΧΟΝΤΑΙ!!!!! Οι γιατροί του Ωνάσειου ΔΕΝ ΤΟΝ ΔΕΧΟΝΤΑΙ… ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ!!!!!!!!!!!!!!! Μιλάμε ΟΛΟΙ για ΠΑΙΔΙ και βάζουμε ΟΛΟΙ στο στόμα μας το : «Υπερασπίσου το παιδί γιατί αν γλιτώσει το παιδί, υπάρχει ελπίδα». Λοιπόν, καιρός να το αποδείξετε ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ!!!!! Ας απαιτήσουμε όλοι μαζί από τους γιατρούς του Ωνάσειου ΝΑ ΣΤΕΙΛΟΥΝ ΕΠΙΣΗΜΗ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ στον κο. Καλαγκο, έτσι ώστε η επέμβαση να γίνει στην Ελλάδα!!!!! Η να υπογράψουν οι Έλληνες γιατροί για να μπορέσουν να καλυφθούν τα έξοδα από την ασφάλεια, έτσι ώστε η επέμβαση να γίνει στην Ελβετία!!!
Αυτή την στιγμή απευθύνω έκλυση προς τον υπουργό Υγειάς της Ελλάδας, προς ΟΛΟΥΣ τους βουλευτές της Ελληνικής βουλής, έτσι ώστε αν δεν θέλουν οι γιατροί του Ωνάσειου (μάλλον λόγου «κύρους»…?), να στείλουν οι ίδιοι επίσημη πρόσκληση στον Ελβετό γιατρό, έτσι ώστε η εγχείρηση να πραγματοποιηθεί στην Ελλάδα!!!!! Ας μην ξεχάσουμε ότι ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΗΤΑΝ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΟΠΟΙΟΥΔΗΠΟΤΕ ΑΠΟ ΜΑΣ!!!!! Το θεωρώ τουλάχιστον απαράδεκτο ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ πρώτα απ’ όλα, να μην θέλει οποιοσδήποτε να βάλει σε ένα κομμάτι χαρτί λίγα λόγια καλής υποδοχής σε έναν γιατρό ΑΠΟ ΞΕΝΟ ΚΡΑΤΟΣ που προσφέρεται ΑΦΙΛΟΚΕΡΔΩΣ να ΣΩΣΕΙ μια ανθρώπινη ΖΩΗ ΕΝΟΣ ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΟΥ, δίνοντας «σάρκα και οστά» στον όρκο του Ιπποκράτη!!! ΚΑΝΤΕ ΤΟ ΑΝ ΜΗ ΤΙ ΑΛΛΟ, ΣΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΣΑΝ ΕΛΛΗΝΕΣ!!!!!

Εκπτώσεις θα κάνουμε και στους μισθούς μας και στις συντάξεις, και στις σπατάλες μας, και…., ΠΟΤΕ ΟΜΩΣ ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ ΣΕ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΖΩΕΣ!!!!!!!!!!!

Διαβάστε την ιστορία του μικρού Λιάκου όπως την βρήκα στο διαδύκτιο, γραμμένη από την απελπισμένη μαμά του ΕΔΩ:

http://agapiaxies.blogspot.gr/2013/01/sos.html

Ένα κουκλάκι ζωγραφιστό με ταλέντα και με κέφι για ζωή!

ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ ΟΠΩΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ....

Διαβάστε την επιστολή:

Ονομάζομαι Ηλίας Αλεξάνδρου του Αλέξιου και της Σουζάνας από το Βλαχιώτη Λακωνίας. Γεννήθηκα στις 24 Σεπτεμβρίου 2005 και θέλω απλά να σας μεταφέρω το πρόβλημά μου. Δεν ζητάω να με λυπηθείτε - δεν είμαι κακόμοιρο!!! είμαι ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΠΑΛΕΥΩ - απλά αν μπορεί κάποιος να με βοηθήσει ας το κάνει.

Ζω λοιπόν με αναπτυξιακά προβλήματα...και εδώ και 5 χρ. με τραχειοτομία και έχω υποβληθεί και σε εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς πριν από 4,5 χρ.

Αυτή τη στιγμή το πρόβλημα υγείας με την καρδιά μου έχει υποτροπιάσει με αποτέλεσμα τα χρονικά περιθώρια ζωής μου να στενεύουν. Οι καρδιολόγοι μου ο κος Ράμμος και ο κος Αζαριάδης από το Ωνάσειο δεν έχουν αντιμετωπίσει παρόμοια περίπτωση ξανά και δεν μπορούν να με βοηθήσουν.

Η λύση βρίσκετε στην Ελβετία από τον κο Καλλαγκο – παιδοκαρδιοχειρούργο – ο οποίος έχει κάνει πάρα πολλές παρόμοιες επεμβάσεις σε όλο τον κόσμο και με μεγάλη επιτυχία.

Η επέμβαση κόστους 100,000 € μπορεί να γίνει στην Ελβετία αν υπογράψουν οι Έλληνες γιατροί για να μπορέσουν να καλυφθούν τα έξοδα από την ασφάλεια, όμως μπορεί να γίνει και στην Ελλάδα αρκεί το Ωνάσειο να στείλει επίσημη πρόσκληση στον κο Καλαγκο.

Μέχρι τη στιγμή αυτή τίποτα από τα δύο δεν έχει γίνει αν και ο κος Καλλαγκος σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχαμε, μας ζήτησε αυτό το τόσο απλό:« μια πρόσκληση από το Ωνάσειο», για να μπορέσει να έρθει ΑΦΙΛΟΚΕΡΔΩΣ στην Ελλάδα και να χειρουργήσει την δική μου μικρή καρδούλα.

Νοσηλεύομαι ήδη στο Νοσ. Παίδων Αγ. Σοφία με πνευμονικό οίδημα και ξέρω ότι οι οικονομικές αντοχές της οικογένειας μου έχουν εξαντληθεί μαζί και τα δικά μου περιθώρια ζωής……….

Σας ευχαριστώ που μου αφιερώσατε λίγο από το πολύτιμο χρόνο σας.

Ο μικρός Ηλίας

τηλ.επικοιν. 6945683728

Λογ. Εθνικής 497/746323-57

ΛΙΑΚΟΣ!!!! Ο ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΟΣ ΜΑΓΚΑΣ!!!

Πάντα με χαμόγελο

Ας κρατήσουμε το χαμόγελο μας.

Το «σ’αγαπώ» στα… μαθηματικά!

Το «σ’ αγαπώ» δεν είναι μόνο προνόμιο των θεωρητικών επιστημών σε αυτό τον κόσμο, δηλαδή δεν είναι μόνο οι λέξεις που μπορούν να αποδώσουν αυτό το δυνατό συναίσθημα! Οι μαθηματικοί ανακάλυψαν έναν έξυπνο τρόπο για να λένε «σ άγαπώ» βάσει της δικής τους… θετικής νοοτροπίας. Χρησιμοποιώντας μια απλή μαθηματική πρόταση καταδεικνύουν ότι και οι αριθμοί μπορούν άνετα να πουν «σ’ αγαπώ»! Αρκεί να υπάρχει λίγη φαντασία παραπάνω και αρκετές δόσεις χιούμορ και όλα είναι δυνατά! Δείτε τον τρόπο…

Πώς αντιλαμβανόμαστε το ωραίο

Παρασκευή 12/1/2007, 7:51 π.μ. Ουάσινγκτον, Στάση Μετρό L’Enfant Plaza, ένας κύριος στέκεται κοντά στηνείσοδοκαι αρχίζει να ερμηνεύει με το βιολί του κλασικά κομμάτια των Μπαχ και Σούμπερτ.

Έπαιξε για περίπου 45 λεπτά. Δεδομένου ότι ήταν ώρα αιχμής, πέρασαν από μπροστά του αρκετές χιλιάδες άνθρωποι, οι περισσότεροι πηγαίνοντας στη δουλειά τους. Τρία λεπτά μετά την έναρξη της μουσικής, ένας μεσήλικος κύριος παρατήρησε ότι υπήρχε ένας μουσικός που έπαιζε βιολί, τον κοίταξε για λίγα δευτερόλεπτα και συνέχισε το βιαστικό του βηματισμό.

Ένα λεπτό αργότερα, ο βιολιστής εισέπραξε το πρώτο του δολλάριο, από μια κυρία που το πέταξε στο καπέλο του καθώς περνούσε από μπροστά του χωρίς να σταματήσει καθόλου. Λίγο αργότερα, κάποιος ακούμπησε στον τοίχο και τον άκουσε για λίγο, αλλά μετά κοίταξε το ρολόι του και έφυγε βιαστικός.

Πιο πολύ από όλους τους περαστικούς, ασχολήθηκε μαζί του ένα τρίχρονο αγόρι που ήθελε να σταματήσει για να ακούσει, αλλά η μητέρα του τον τράβηξε για να συνεχίσουν τη διαδρομή τους. Το παιδί κοιτούσε συνεχώς προς τα πίσω καθώς απομακρυνόταν. Το ίδιο επαναλήφθηκε και με άλλα παιδιά και τους γονείς τους, οι οποίοι – χωρίς καμία εξαίρεση – τα τράβαγαν για να συνεχίσουν το δρόμο τους. Στα 45 λεπτά μουσικής, συνολικά σταμάτησαν για να ακούσουν – έστω και για λίγο – μόνο 6 άνθρωποι.

Περίπου 20 άνθρωποι έριξαν χρήματα στο καπέλο καθώς συνέχιζαν να περπατούν, χωρίς να ελαττώσουν την ταχύτητα του βηματισμού τους. Η συνολική είσπραξη ήταν 32 δολλάρια. Όταν η μουσική σταμάτησε και υπήρξε σιωπή, κανείς δεν το πρόσεξε. Κανείς δε χειροκρότησε, ούτε υπήρξε κανενός άλλου είδους αναγνώριση.

Αυτό που δεν ήξερε κανείς ήταν ότι ο συγκεκριμένος βιολιστής ήταν ο Joshua Bell, ένας από τους καλύτερους μουσικούς του κόσμου, και έπαιζε με ένα βιολί Stradivarius αξίας 3,5 εκατομμυρίων δολλαρίων, κατασκευασμένο από τον ίδιο τον Antonio Stradivari το 1713. Δύο ημέρες νωρίτερα, ο Joshua Bell έπαιξε σε ένα κατάμεστο θέατρο της Βοστώνης και η τιμή ενός μέσου  εισιτηρίου ήταν 100 δολλάρια. Ο Bell αμοίβεται με περίπου 1000 δολλάρια το λεπτό!

Το συγκεκριμένο πείραμα, δηλαδή το να παίξει ο Joshua Bell στο σταθμό του μετρό, οργανώθηκε από την εφημερίδα Washington Post, ως μέρος μιας κοινωνικής μελέτης περί του τι εκλαμβάνουμε ως σημαντικό, τι μας αρέσει, και σε τι δίνουμε προτεραιότητα.

Η γενική περιγραφή του πειράματος ήταν: « Σε ένα συνηθισμένο περιβάλλον, σε μια ακατάλληλη ώρα, αντιλαμβανόμαστε το ωραίο; Σταματάμε για να το ευχαριστηθούμε; Αναγνωρίζουμε το ταλέντο σε ένα μη-αναμενόμενο περιβάλλον;»

Το πείραμα απέφερε στη Washington Post ένα Pulitzer to 2007.

Όπου υπάρχει Αγάπη

Μια γυναίκα φρόντιζε τον κήπο του σπιτιού της, όταν ξαφνικά βλέπει τρεις  γέροντες, φορτωµένους µε τις εµπειρίες της ζωής, να την πλησιάζουν στην είσοδο του σπιτιού.

Παρ’ όλο που δεν τους γνώριζε, τους είπε:

“Δεν σας γνωρίζω, όµως πρέπει να πεινάτε. Περάστε, αν θέλετε, να φάτε κάτι”.

Αυτοί την ρωτάνε:

“Ο άντρας σου είναι στο σπίτι”;

“Όχι, δεν είναι εδώ”, απάντησε εκείνη.

“Τότε δεν µπορούµε να έρθουµε”, της λένε οι γέροντες.

Όταν επιστρέφει ο σύζυγος, η γυναίκα του περιγράφει το περιστατικό.

Η γυναίκα βγαίνει έξω να προσκαλέσει ξανά τους γέροντες στο τραπέζι, µιας και ήταν ακόµη εκεί.

“Δεν µπορούµε να έρθουµε όλοι µαζί”, της λένε οι τρεις γέροντες

Η γυναίκα, έκπληκτη, τους ρωτά γιατί !

Ο πρώτος, λοιπόν, από τους τρεις της εξηγεί ξεκινώντας να της συστήνεται:

“Είµαι ο Πλούτος”, της λέει.

Της συστήνει, µετά, τον δεύτερο που είναι η Ευτυχία.

Και, τέλος, τον τρίτο που είναι η Αγάπη.

“Τώρα”, της λένε, “πήγαινε στον άντρα σου και διαλέξτε ποιος από τους τρεις µας θα έρθει να φάει µαζί σας”. Η γυναίκα επιστρέφει στο σπίτι και διηγείται στον άντρα της αυτά που της είπαν οι γέροντες.

Ο άντρας ενθουσιάζεται και λέει:

“Τι τυχεροί που είµαστε! Να έρθει ο Πλούτος! Έτσι θα έχουµε όλα όσα επιθυµούµε!”

Η σύζυγός του όµως δε συµφωνούσε:

“Και γιατί να µην έχουµε τη χαρά της Ευτυχίας”;

Η κόρη τους που άκουγε από µια γωνιά, τότε, τους λέει:

“Δε θα’ταν καλύτερα να καλούσαµε την Αγάπη; Το σπίτι µας θα είναι πάντα γεµάτο αγάπη!”

Ας ακούσουµε αυτό που λέει η κόρη µας, λέει ο σύζυγος στη γυναίκα του.

Πήγαινε έξω και πες στην Αγάπη να περάσει στο σπιτικό µας.

Η γυναίκα βγαίνει έξω και ρωτά:

“Ποιος από εσάς είναι η Αγάπη; Ας έρθει να δειπνήσει µαζί µας”.
Η Αγάπη τότε ξεκινά να προχωρά προς το σπίτι… και οι δύο άλλοι να τον ακολουθούν!

Έκπληκτη η γυναίκα,

ρωτά τον Πλούτο και την Ευτυχία:

“Εγώ κάλεσα µόνο την Αγάπη. Πως έρχεστε και εσείς”;

Και απαντούν κι οι τρεις γέροντες µαζί:

“Αν είχες καλέσει τον Πλούτο ή την Ευτυχία, οι άλλοι δύο θα έµεναν απ’έξω. Τώρα όµως που κάλεσες την Αγάπη…”

“όπου πάει η Αγάπη, πάµε κι εµείς µαζί της!”

Δεν έχει σηµασία πού! Όπου υπάρχει Αγάπη, θα υπάρχει επίσης Πλούτος κι Ευτυχία!

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!

Παγκόσμια Ημέρα Μεταναστών :Πόσο κοστολογείται το δικαίωμα τους για ζωή στην Ελλάδα του σήμερα

Παγκόσμια Ημέρα Μεταναστών: σήμερα στην Ελλάδα τα παιδιά των μεταναστών “αναγνωρίζονται” σαν παιδιά ενός κατώτερου Θεού από την είσοδο τους στην ζωή…

Εν κρυπτώ και με διαδικασίες εξπρές η κυβέρνηση κλιμακώνει τις ρατσιστικές πολιτικές στη δημόσια υγεία. Πρόσφατα είχε γίνει καταγγελία ότι σε μεγάλο δημόσιο μαιευτήριο, ζητούν από μετανάστριες διπλάσια ποσά απ’ αυτά που υποχρεούνται να καταβάλλουν ελληνίδες ανασφάλιστες γυναίκες.  …Μετά από σχετική διερεύνηση του ζητήματος διαπιστώθηκε ότι με απόφαση που δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσης, ΦΕΚ Β 3096 23-11-2012, τίθεται σε ισχύ Κοινή Υπουργική Απόφαση που τροποποιεί τους όρους για τα Κλειστά Ενοποιημένα Νοσήλεια και το Ημερήσιο Νοσήλειο στο ΕΣΥ και συγκεκριμένα διπλασιάζει το κόστος παροχής ιατροφαρμακευτικής υποστήριξης για μετανάστες χωρίς νομιμοποιητικά έγγραφα ή ασφαλιστική κάλυψη.

Με βάση αυτά τα δεδομένα, το κόστος στα δημόσια μαιευτήρια για μετανάστριες χωρίς χαρτιά διαμορφώνεται σε 1264 ευρώ για φυσιολογικό τοκετό για 3 ημέρες, 2090 ευρώ για καισαρική τομή και 165 ευρώ για κάθε επιπρόσθετη μέρα. Από τη μέρα δημοσίευσης της απόφασης οι διοικήσεις των δημόσιων μαιευτηρίων κλήθηκαν να υπακούσουν σ’ αυτήν. Και προφανώς η συγκεκριμένη ρύθμιση δε θα αφορά μόνο τις γυναίκες μετανάστριες χωρίς χαρτιά στα δημόσια μαιευτήρια αλλά θα γενικευτεί στο σύνολο του μεταναστευτικού και προσφυγικού πληθυσμού που δε διαθέτει τα απαραίτητα έγγραφα για ολόκληρο το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Η ρατσιστικής και απάνθρωπης έμπνευσης απόφαση φέρει την υπογραφή του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών Χρήστου Σταικούρα, του Υπουργού Εργασίας Γιάννης Βρούτση και του Υπουργού Υγείας Ανδρέα Λυκουρέντζου.

Το ύψος των νοσήλειων τόσο για τις μετανάστριες, όσο και για τις ανασφάλιστες ελληνίδες ήταν ούτως η άλλως δυσβάσταχτο και τώρα γίνεται ανυπόφορο. Είναι σαφές ότι οι μετανάστριες αδυνατούν να καταβάλλουν αυτά τα υπέρογκα ποσά, στο βαθμό που αποτελούν τα πιο ευάλωτα τμήματα του πληθυσμού και πλήττονται ιδιαίτερα από την οικονομική κρίση και αντιμεταναστευτικές πολιτικές. Μάλιστα, έχουμε υπόψη μας και περιστατικό γυναίκας που βρισκόταν νόμιμα στη χώρα με τουριστική βίζα και γέννησε πρόωρα με καισαρική τομή και της ζητήθηκε να πληρώσει σύμφωνα με τη νέα ρύθμιση. Με δεδομένο ότι το βρέφος θα χρειαστεί πολυήμερη παραμονή στο νοσοκομείο το κόστος αγγίζει τις 8000 ευρώ. Μ’ αυτές τις πρακτικές εξωθούνται επί της ουσίας εκτός του συστήματος Δημόσιας Υγείας, καταδικάζονται στην εξαθλίωση και η ζωή τους εκτίθεται σε κίνδυνο. Η ίδια η κυβέρνηση τις εγκλωβίζει στην παρανομία με πολιτικές μηδενικής χορήγησης ασύλου και νομιμοποιητικών εγγράφων, τις παγιδεύει στο σύγχρονο δουλεμπόριο και τώρα τις αποκόπτει από την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, διαγκωνιζόμενη το ακροδεξιό παραλήρημα της Χρυσής Αυγής.

πηγή

Κύριε Σαμαρά εκεί oπου σας παρέδωσαν ΚΑΙ εσάς το Nobel Ειρήνης για το λογαριασμό της Ευρώπης, δεν σας έμαθαν ότι τα παιδιά μεταναστών είναι ισότιμα με ΟΛΑ τα άλλα παιδιά στον κόσμο;;; Τι έχουν να πουν για το ελληνικό απαρτχάιντ οι άλλοι δυο αρχηγοί κωμάτων της κυβέρνησης;; ΚΑΙ ΤΙ ΕΧΕΙ ΝΑ ΠΕΙ Η ΕΕ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟ;;; 

16 Δεκεμβρίου 1775 γεννήθηκε η μυθιστοριογράφος Τζέην Ώστιν

Στην Αγγλία το 1775 γεννήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου η μυθιστοριογράφος Τζέην Ώστιν.

Η Τζέιν Όστεν (Αγγλικά: Jane Austen) (16 Δεκεμβρίου 1775 - 1817) είναι μία από τις πιο δημοφιλείς και πολυδιαβασμένες μυθιστοριογράφους της αγγλικής λογοτεχνίας. Από το 1811έως το 1815 γράφοντας τα μυθιστορήματα Λογική και ευαισθησία (1811), Περηφάνια και προκατάληψη (1813), Μάνσφιλντ Παρκ (1814) και Έμμα (1815) καθιερώθηκε ως συγγραφέας. Επίσης έγραψε τα Αββαείο του Νορθάνγκερ και την Πειθώ τα οποία δημοσιεύτηκαν μετά το θάνατό της το 1817.

Πνίγηκαν στα ανοιχτά της Λέσβου 18 μετανάστες

Τραγικό θάνατο βρήκαν δεκαοκτώ μετανάστες στην προσπάθεια τους να περάσουν από την Τουρκία στην Ελλάδα. Το συμβάν έγινε στα ανοιχτά της Λέσβου όταν σε βάρκα στην οποία επέβαιναν περισσότεροι από 20 αλλοδαποί μπήκαν νερά με αποτέλεσμα να βουλιάξει.

Οι μετανάστες βρέθηκαν στη θάλασσα και οι περισσότεροι από αυτούς δεν άντεξαν στα παγωμένα νερά και πνίγηκαν.

Το λιμενικό έχει περισυλλέξει 18 πτώματα, ενώ συνεχίζονται οι έρευνες για τον εντοπισμό και των υπόλοιπων ναυαγών.

πηγή

Εκτός που ετησίως πεθαίνουν 5.000.000 παιδάκια από πείνα και έλλειψη φαρμάκων, ας θυμίζει κάποιος στην ΕΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, ότι η ελεύθερη κίνηση των ανθρώπων πάνω στην Γη είναι Ανθρώπινο Δικαίωμα!!!!!

Άρθρο 13.

1. Καθένας έχει το δικαίωμα να κυκλοφορεί ελεύθερα και να εκλέγει τον τόπο της διαμονής του.

2. Ο καθένας έχει το δικαίωμα να εγκαταλείπει οποιαδήποτε χώρα, ακόμα και τη δική του, και να επιστρέφει σε αυτήν.

Μια Ευρωπαϊκή Ένωση η οποία ΔΕΝ τους δίνει το δικαίωμα να φτάσουν στον όποιο προορισμό τους δεν είναι η Ελλάδα... αλλά πηρέ το Nobel Ειρήνης…

Στο λογαριασμό της ΕΥΔΑΠ-: Ένα ευρώ το μήνα για τα αδέσποτα

Αν θέλουμε να λεγόμαστε πολιτισμένοι πρέπει και να γίνουμε. Και ο Δήμος Πρέβεζας έκανε ένα βήμα παίρνοντας μια πρωτοποριακή απόφαση.

Η απόφαση αυτή έχει να κάνει με τη θέσπιση τέλους της τάξης του ενός ευρώ υπέρ των αδέσποτων ζώων στον τριμηνιαίο λογαριασμό του νερού της Δημοτικής Επιχείρησης Ύδρευσης Αποχέτευσης Πρέβεζας (Δ.Ε.Υ.Π.Α.Π.).Με συντριπτική πλειοψηφία η πρόταση πέρασε μετά την εισήγηση, που έγινε στην τελευταία συνεδρίαση από τον δήμαρχο Πρέβεζας, Χρήστο Μπαΐλη.

Το τέλος θα ενσωματωθεί στο λογαριασμό της ΕΥΔΑΠ και με αυτά τα έσοδα ο Δήμος θα φροντίζει τα αδέσποτα του Καταφυγίου αλλά και τα άλλα που περιφέρονται άρρωστα και πεινασμένα στους δρόμους της Πρέβεζας. Να δούμε ποιοι άλλοι Δήμοι θα ακολουθήσουν το παράδειγμα του δημάρχου Πρέβεζας.

πηγή

Η φώτο μιας νεαρής μουσουλμάνας που αναστάτωσε τον Αραβικό κόσμο

Είμαι μέλος της "Εξέγερσης των Γυναικών στον Αραβικό Κόσμο" γιατί, για 20 χρόνια, δεν μου επιτρεπόταν να αισθάνομαι τον άνεμο στα μαλλιά και στο σώμα μου".

Μια φωτογραφία με ένα 21χρονο κορίτσι από τη Σαουδική Αραβία που αποκαλύπτει το πρόσωπό της χωρίς μαντίλα έχει κινήσει το ενδιαφέρον στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης καθώς και η αντίδραση του Facebook να διαγράψει τη φωτογραφία από το γνωστό ιστοχώρο.

Ανάμεσα στα δεκάδες γκρουπ που ξεπηδούν στο Facebook και σε άλλα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σχετικά με την εξέγερση των Σύριων, μία σελίδα για την υπεράσπιση των γυναικείων δικαιωμάτων έχει ξαφνικά τραβήξει την προσοχή.

Μία μουσουλμάνα δημοσίευσε στο γκρουπ "Η Εξέγερση των Γυναικών του Αραβικού Κόσμου" μια φωτογραφία της χωρίς να φοράει μαντίλα και κρατώντας στα χέρια της το διαβατήριό της όπου απεικονίζεται η ίδια με μαντίλα.

Η απεικονιζόμενη Dana Bakdounis, 21 ετών, μεγάλωσε στη συντηρητική Σαουδική Αραβία και αποφάσισε να σταματήσει να φοράει τη μαντίλα τον Αύγουστο του 2011 αντιδρώντας στην καταπίεση που δέχονται οι γυναίκες στη χώρα της.

"Η μαντίλα δε μου ταίριαζε, αλλά έπρεπε να τη φοράω εξαιτίας της οικογένειας μου και της κοινωνίας. Δεν καταλάβαινα για ποιο λόγο τα μαλλιά μου ήταν καλυμμένα . Ήθελα να νιώθω την ομορφιά του κόσμου.. Ήθελα να νιώθω τον ήλιο και τον αέρα" δηλώνει η ίδια.

Με ακάλυπτα τα μαλλιά της κοιτώντας απευθείας μέσα στο φακό, επιδεικνύει τη φωτογραφία του διαβατηρίου της συνοδευόμενο με ένα σημείωμα που γράφει: "το πρώτο πράγμα που ένιωσα όταν έβγαλα τη μαντίλα" και "είμαι μέλος της "Εξέγερσης των Γυναικών στον Αραβικό Κόσμο" γιατί, για 20 χρόνια, δεν μου επιτρεπόταν να αισθάνομαι τον άνεμο στα μαλλιά και στο σώμα μου " .

Η φωτογραφία από την αρχή της δημοσίευσή της είχε μεγάλη απήχηση στο γκρουπ, καθώς πάνω από 1.600 χρήστες δήλωσαν ότι τους αρέσει, 600 διαμοίρασαν τη φωτογραφία και πάνω από 250 τη σχολίασαν.

Η Ντάνα δέχτηκε μεγάλη υποστήριξη τόσο από φίλους της όσο και από άγνωστους χρήστες. Δέχτηκε μηνύματα υποστήριξης και πολλά αιτήματα φιλίας. Όμως η μητέρα της, με την οποία έχει απομακρυνθεί από τότε που αποφάσισε να βγάλει τη μαντίλα, δέχτηκε απειλητικό μήνυμα για τη ζωή της κόρης της.

"Όλα έχουν αλλάξει από τότε που αποφάσισα να βγάλω τη μαντίλα" δηλώνει η ίδια.

"Ήμουν πολύ χαρούμενη όταν έλαβα τόσα μηνύματα από κορίτσια που φορούν μαντίλα. Έδειξαν την υποστήριξή τους, λέγοντας ότι« σεβόμαστε αυτό που έκανες, είσαι γενναία, θέλουμε να κάνουμε το ίδιο, αλλά δεν έχουμε το θάρρος». Επίσης έλαβα μηνύματα και από ηλικιωμένες γυναίκες."

Βέβαια δεν έχουν όλοι την ίδια άποψη. Μια γυναίκα σχολίασε τη φωτογραφία λέγοντας πως η αντίθεση προς τη μαντίλα είναι άστοχη. "Ο αγώνας μας πρέπει να είναι η ισότητα στην κοινωνία ... Για αυτό θα πρέπει να αγωνιζόμαστε. Όταν μια γυναίκα απορρίπτεται από μια δουλειά επειδή φοράει μαντίλα. Να είστε υπερήφανες γι΄ αυτό, είναι ευλογία! "

Το γεγονός πήρε ακόμα μεγαλύτερη έκταση εξαιτίας τη απόφασης του Facebook να διαγράψει την εικόνα. Οι διαχειριστές της σελίδας ισχυρίζονται ότι η φωτογραφία κατέβηκε στις 25 Οκτωβρίου, 4 μέρες μετά την αρχική δημοσίευσή της και ότι το facebook μπλόκαρε το λογαριασμό της Ντάνα και τους λογαριασμούς των ίδιων για μερικές ημέρες.

Επίσης υποστηρίζουν ότι αντίγραφα της φωτογραφίας που αναδημοσιεύτηκαν από άλλους χρήστες αλλά και από την ίδια τη σελίδα επίσης διαγράφηκαν και ολόκληρη η σελίδα "Εξέγερση των Γυναικών στον Αραβικό Κόσμο" ήταν εκτός λειτουργίας από τις 29 Οκτωβρίου έως τις 5 Νοεμβρίου.

To Facebook ανέφερε ότι διέγραψε τη φωτογραφία κατά λάθος και δημοσίευσε μια δήλωση στην ιστοσελίδα κοινωνικών ειδήσεων Reddit για το εν λόγω περιστατικό.

"Κάναμε ένα λάθος. Μπλοκάραμε κατά λάθος εικόνες από τη σελίδα "εξέγερση των γυναικών στον αραβικό κόσμο", και δουλέψαμε για να διορθώσουμε το λάθος μόλις ειδοποιηθήκαμε. Λυπόμαστε για την αφαίρεση του περιεχομένου αυτού, και έχουμε ήδη λάβει μέτρα για να αποτρέψουμε παρόμοια περιστατικά στο μέλλον. 
Για να είμαστε σαφείς, οι φωτογραφίες της γυναίκας δεν παραβιάζουν τους όρους λειτουργίας μας.

Αντίθετα, έγινε λάθος από τους διαχειριστές του Facebook στη διαδικασία ανταπόκρισης σε μια αναφορά σχετικά με αμφιλεγόμενο περιεχόμενο."

Πρόσθεσε επίσης ότι "αυτό που έκανε την κατάσταση χειρότερη είναι ότι κάναμε πολλά λάθη επί σειρά ημερών, και χρειάστηκε χρόνος για να διορθώσουμε κάθε ένα από αυτά τα λάθη. "

Το γκρουπ "Εξέγερση των Γυναικών στον Αραβικό Κόσμο" δημιουργήθηκε τον Οκτώβριο του 2011 και μέσα σε ένα χρόνο είχε 35.000 υποστηρικτές. Ο αριθμός διπλασιάστηκε μετά την έκταση που πήρε το θέμα της εν λόγω φωτογραφίας με αποτέλεσμα σήμερα να ξεπερνάει τα 70.000 μέλη.

Η Ντάνα δηλώνει ότι θέλει να δει μια νέα Συρία! Είναι μια από τις γυναίκες που τολμούν να υψώσουν το ανάστημά τους παρά την αναταραχή που επικρατεί.

Δηλώνει: "Θέλω μια Συρία με πλήρη δικαιώματα, με ισότητα μεταξύ των ανδρών και των γυναικών. Θέλω δικαιοσύνη, επειδή έχω ήδη την ελευθερία μου, και δεν φοβάμαι τίποτα τώρα. Τώρα μπορώ να κάνω ό, τι νομίζω ότι είναι σωστό."

πηγή

Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου, στα Προπύλαια Γίνε εθελοντής των Γιατρών του Κόσμου

Δώσε Φωνή στο Δένδρο των Γιατρών του Κόσμου

Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου, στα Προπύλαια

Γίνε εθελοντής των Γιατρών του Κόσμου…

Κάνε Like στην σελίδα μας (Médecins du Monde Greece - Γιατροί του Κόσμου ), κάνε Share στο Event (Το Δένδρο από γάλα μεγάλωσε και απλώνει τα κλαδιά του σ όλη την Ελλάδα )

ή ( https://www.facebook.com/events/385871341491942/ ), ή κάνε Share την Αφίσα και το κείμενο

Ελάτε να στήσουμε όλοι μαζί και φέτος ένα δέντρο από γάλα για να έχουν αυτά τα Χριστούγεννα όλα τα παιδιά ένα ποτήρι ζεστό γάλα. Μια μικρή αλλά σημαντική χειρονομία αγάπης και αλληλεγγύης για να κρατήσουμε ζωντανό το πνεύμα των Χριστουγέννων σε μια περίοδο που η χώρα μας βιώνει ανθρωπιστική κρίση και όλοι έχουμε ανάγκη να κάνουμε κάτι μαζί .

Κανένα παιδί στην Ελλάδα μόνο του αβοήθητο και απροστάτευτο

Το Περίπτερο των Γιατρών του Κόσμου θα λειτουργεί από τις 10 Δεκεμβρίου 2012 έως τις 28 Δεκεμβρίου 2012 καθώς και το Σαββατοκύριακο 22-23 Δεκεμβρίου 2012, από τις 09:00-18:00 στα Προπύλαια , στη στάση μετρό Πανεπιστήμιο.

Θα υπάρχει ενημερωτικό υλικό για το κοινό σχετικά με τα προγράμματα και τις δράσεις των ΓτΚ καθώς επίσης θα μπορείτε να προμηθευτείτε τα ημερολόγια των ΓτΚ για το 2013, χριστουγεννιάτικες κάρτες, αντζέντες, κούπες, καπέλα και στυλό των ΓτΚ.

www.mdmgreece.gr

Μια αγκαλιά μπορεί να σώσει μια ζωή!

Διδυμα κορίτσια,η Brielle και η Kyrie, γεννήθηκαν 12 εβδομάδες πριν από την κανονικη ημερομηνία γεννησης τους. Και χρειάζονταν εντατική φροντίδα, και τοποθετήθηκαν σε χωριστά επωαστήρια.

Η Kyrie άρχισε να κερδίσει βάρος και Η υγεία της σταθεροποιήθηκε. Αλλά Η Brielle, γεννήθηκε μόλις 2 κιλά, είχε αναπνευστικά προβλήματα, καρδιακά προβλήματα και άλλες επιπλοκές. Δεν αναμενόταν να ζήσει.

Η Νοσοκόμα τους έκανε ό, τι μπορούσε να κάνει για την υγεία της Brielle καλύτερα, αλλά τίποτα δεν μπορεσε να την βοηθήσει . Χωρις να ξερουν τι να κάνουν, η νοσοκόμα τους πήγε ενάντια στους κανονες του νοσοκομείου και αποφάσισε να τοποθετήσει τα δύο βρέφη στην ίδια θερμοκοιτίδα.

Άφησε τα δίδυμα κορίτσια για ύπνο και όταν όταν επέστρεψε βρήκε ένα θέαμα που δεν μπορούσε να πιστέψει. Κάλεσε όλες τις νοσοκόμες και τους γιατρούς και αυτό που είδαν (αναφέρονται σε αυτήν την εικόνα).

Η Brielle πήρε αγκαλια την αδελφή της, Kyrie ειχε βαλει το μικρο χερακι της πανω στην αδελφη της για να την υποστιριξη! . Από εκείνη τη στιγμή, η αναπνοή της Brielle και ο καρδιακός τς ρυθμός ειχαν σταθεροποιηθεί και η υγεια της επανηλθε στα κανονικα.

Από τότε, αποφάσισαν να διατηρηθούν και τα δύο μωρά μαζί, γιατί όταν ήταν μαζί κράτησαν ο ένας τον άλλο στη ζωή.

Τζόν Λένον πολιτικά

n
ΗΠΑ εναντίον Τζον Λένον από tvxorissinora

Nixon vs. John Lennon

Νεκρό κουτάβι σε βιτρίνα

Στο κατάστημα πώλησης και καλλωπισμού ζώων, πού βρίσκεται στο Παγκράτι στην οδό Φιλολάου εντοπίστηκε νεκρό μέσα στη γυάλινη βιτρίνα το κουτάβι, που βλέπετε, το βράδυ της Κυριακής 2/12. Διερχόμενοι παρατήρησαν από μακριά ότι το ζώο δεν κουνιότανε και όταν πλησίασαν είδαν, πως αυτό είναι νεκρό.

Η Στ. Δ., που τράβηξε την φωτογραφία με το κουτάβι σε νεκρική ακαμψία στις 22:40, κάλεσε στο τηλέφωνο τον ιδιοκτήτη της επιχείρησης, αλλά δεν τον εντόπισε. Ενημέρωσε, όπως πληροφορηθήκαμε και την Αστυνομία, η οποία εξήγησε, ότι δεν μπορεί να παρέμβει αν το μαγαζί δεν είναι ανοιχτό για να στείλει περιπολικό.

Το συγκεκριμένο κατάστημα ήταν κλειστό από το μεσημέρι του Σαββάτου και κανείς δεν είναι βέβαιος πόσες ώρες πέρασαν από τότε που το σκυλάκι πέθανε.

Αύριο το πρωί στις 08:00 μια ομάδα φιλόζωων θα πάει στο pet shop και θα διαμαρτυρηθεί γι' αυτό το αίσχος, ενώ στη συνέχεια θα γίνει και καταγγελία εις βάρος του ιδιοκτήτη του καταστήματος. Εκτός από την φωτογραφία υπάρχει και σχετικό βίντεο, το οποίο είναι ένα ακόμα ακλόνητο στοιχείο.

Δυστυχώς το νεκρό κουτάβι, μέχρι αυτή την ώρα, που γράφουμε το θέμα, βρίσκεται στο ίδιο κλουβί με το ζωντανό αδερφάκι του. Άλλη μια τρανή απόδειξη των συνθηκών κάτω από τις οποίες γίνεται το εμπόριο αυτών των πλασμάτων, τα οποία αντιμετωπίζονται από τη νομοθεσία ως άψυχα προϊόντα. Άλλη μια απόδειξη του γιατί πρέπει να σταματήσει η πώληση ζώων από καταστήματα...

πηγή

Οι άνθρωποι των καλών πράξεων είναι οι άνθρωποι που ονειρεύονται αληθινά

Μόνο αυτοί που μπορούν να δουν το αθέατο μπορούν και να πράξουν το ακατόρθωτο.

Ένα 12 χρονών κορίτσι για τις τράπεζες

Καλό μήνα!

Καλό μήνα και καλές γιορτές!

Μην ξεχάσετε να μοιράζετε πολύ, πολύ αγάπη σε όλους γύρο σας.