«Το μέλλον ανήκει σε αυτούς που πιστεύουν στην ομορφιά των ονείρων τους.» Ελιονορ Ρούσβελτ

Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2012

Με ποιο δικαίωμα;;;;;


Η παρακάτω ιστορία αλιεύθηκε από το facebook:
Λεωφορείο της γραμμής. Μαυρούλης καθισμένος ανάμεσα σε χίλια μπαγάζια κάνει αέρα στο παιδάκι του που το έχει αγκαλιά να την ψιλοβγάλει με τον καύσωνα. Δίπλα του κάθεται μια κοπέλα. Ξαφνικά εισβάλλει ο καραγκιόζης-φασίστας, πάει καρφί στον μαυρούλη και λέει "Σήκω ρε αλήτη να κάτσω". Η κοπέλα έκπληκτη αντιδρά: "Με ποιο δικαίωμα του μιλάτε έτσι;" "Σκάσε εσύ μωρή πατσαβούρα μην τις φας". Η "πατσαβούρα" κολυμβήτρια, 1.80, σηκώνεται όρθια. "Για πλησίασε να δούμε ποιος θα τις φάει;" στο σημείο αυτό σηκώνεται όρθιο το υπόλοιπο λεωφορείο που μέχρι εκείνη τη στιγμή "βασικά κοίταγε τη δουλειά του". Αρχίζει και κράζει το μαλάκα μέχρι που τον πετάει έξω κυριολεκτικά σηκωτό στην επόμενη στάση.

Συμπέρασμα 1ο: εκεί που οι άνθρωποι στεκονταί όρθιοι στα δυο τους πόδια, πεθαίνουν τα σκουλήκια. Εκεί που δεν...
Συμπέρασμα 2ο: οι φασίστες θα φτάσουν μέχρι εκεί που θα τους επιτρέψουμε -νισάφι με τα κουβαρνταλίκια

Η σωστή στιγμή είναι ΚΑΙ όταν αντιδράσει μόνο ο Ένας.
Η ΜΟΝΑΔΑ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΑ!!!!!


Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2012

ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ...


Ζήτησε τρίωρη άδεια, να πάει το παιδί της σχολείο...

.... και της την απέρριψε ο ανακριτής... Ζήτησε, έστω για τρεις ώρες, άδεια να συνοδεύσει το παιδί της που είναι πρωτάκι, την άλλη βδομάδα που ανοίγουν τα σχολεία. Η αίτηση συνοδευόταν από την παράκληση να είναι διακριτικά φρουρούμενη. Δεν... είχε, όμως, καμία τύχη. Ο ανακριτής ήταν αρνητικός, όπως και σε όλα τα προηγούμενα αιτήματά της. Είπαμε! ...
Τι αντιγραφουμε από το non news και φυσικα προκειται περι αθλιοτητας εάν είναι ετσι όταν οι δολοφονοι αφηνονται ελευθεροι να βγαινουν τις βολτιτσες τους.Αθλιοτητα πρωτου μεγέθους που δεν εχει καμμια λογική.ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ.Και οι κρινοντες κρινονται…

Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου 2012

Άντε να γελάσουμε λίγο


- Τι κάνεις όταν μια ξανθιά σου πετάξει χειροβομβίδα;
- Τραβάς την περόνη και τη στέλνεις πίσω.



Πέμπτη 23 Αυγούστου 2012

Μιλάμε όμως πολύ ανάδρομος!


mind the gap
    

            του Δημήτρη Χαντζόπουλου
                     Ανάδρομος Βαγγέλης...

Παγκόσμια Ημέρα για την Υπενθύμιση του Δουλεμπορίου και της Κατάργησής του


Στις 23 Αυγούστου 1791 άρχισε η εξέγερση των μαύρων δούλων στη νήσο Ισπανιόλα της Καραϊβικής (σημερινή Αϊτή και Δομηνικανική Δημοκρατία), που οδήγησε στην κατάργηση του διατλαντικού εμπορίου δούλων.
Η επέτειος αυτή από το 1998 εορτάζεται ως μια ευκαιρία για περίσκεψη και μελέτη για τα ιστορικά αίτια, τις μεθόδους και τις συνέπειες αυτής της τραγωδίας για το ανθρώπινο γένος.

Παρασκευή 10 Αυγούστου 2012

Άκου Ανθρωπάκο!


Άκου Ανθρωπάκο! ~ Βίλχελμ Ράϊχ (απόσπασμα)

 "Ξέρεις, Ανθρωπάκο, πως θα ένιωθε ένας αητός άμα έκλωθε αυγά μιας κότας; Αρχικά ο αητός νομίζει ότι θα κλωσσήσει μικρά αετόπουλα που θα μεγαλώσουν. Μα εκείνο που βγαίνει από τα αυγά δεν είναι παρά μικρά κοτόπουλα. Απελπισμένος ο αητός εξακολουθεί να ελπίζει πως τα κοτόπουλα θα γίνουν αητοί. Μα που τέτοιο πράμμα! Τελικά δε βγαίνουν παρά κότες που κακαρίζουν. Όταν ο αητός διαπιστώνει κάτι τέτοιο βρίσκεται στο δίλημμα αν πρέπει να καταβροχθίσει όλα τα κοτόπουλα και τις κότες που κακαρίζουν. Μα συγκρατείται. Κι' ό,τι τον κάνει να συγκρατηθεί είναι μια μικρή ελπίδα· πως ανάμεσα στα τόσα κοτόπουλα, μπορεί κάποτε να βρεθεί ένα αητόπουλο, ικανό σαν εκείνον τον ίδιο, ένα αητόπουλο που από την ψηλή φωληά του θ' ατενίζει μακριά κόσμους καινούριους, σκέψεις καινούριες, καινούρια σχήματα ζωής. Μόνο αυτή η ανεπαίσθητη ελπίδα κρατάει το λυπημένο, τον αποξενωμένο αητό από την απόφασή του να φάει όλα τα κοτόπουλα και όλες τις κότες που κακαρίζουν, και που δεν βλέπουν ότι τα κλωσσάει ένας αητός, δεν καταλαβαίνουν ότι ζούνε σ' ένα ψηλό, απόμακρο βράχο, μακριά από τις υγρές και σκοτεινές κοιλάδες. Δεν ατενίζουν την απόσταση, όπως κάνει ο απομονωμένος αητός. Μόνο καταβροχθίζουν και καταβροχθίζουν, όλο καταβροχθίζουν ό,τι φέρνει ο αητός στη φωλιά.
Οι κότες και τα κοτόπουλα άφησαν τον αητό να τα ζεστάνει κάτω από τα μεγάλα και δυνατά του φτερά όταν απ' όξω κροτάλιζε η βροχή και αναβροντούσαν οι καταιγίδες που 'κείνος άντεχε δίχως καμμιά προστασία. Όταν τα πράμματα γίνονταν σκληρότερα, του πέταγαν μικρές μυτερές πέτρες από κάποια ενέδρα για να τον χτυπήσουν και να τον πληγώσουν. Όταν ο αητός αντιλήφθηκε την κακοήθεια ετούτη, πρώτη του αντίδραση ήταν να τα ξεσχίσει σε χίλια κομμάτια. Μα το ξανασκέφτηκε κι' άρχισε να τα λυπάται. Κάποτε, έλπισε, θα βρισκόταν - έπρεπε να βρεθεί - ανάμεσα στα τόσα κοντόφθαλμα κοτόπουλα που κακάριζαν και καταβρόχθιζαν ό,τι έλαχε μπροστά τους, ένας μικρός αητός σαν τον ίδιο του τον εαυτό.
Ο μοναχός αητός μέχρι σήμερα δεν έχει εγκαταλείψει την ελπίδα. Κι' εξακολουθεί να κλωσσάει κοτόπουλα.
Δεν θέλεις να γίνεις αητός, Ανθρωπάκο. Γιαυτό σε τρώνε τα όρνεα. Φοβάσαι τους αητούς κι' έτσι ζεις κοπαδιαστά και κοπαδιαστά εξολοθρεύεσαι. Γιατί μερικά από τα κοτόπουλα σου έχουν κλωσσήσει αυγά όρνεων. Και τα όρνεά σου έχουνε γίνει οι Φύρερ σου ενάντια στους αητούς, τους αητούς που θελήσανε να σε οδηγήσουν σε μακρινότερες, πιο υποσχετικές αποστάσεις. Τα όρνεα σε δίδαξαν να τρως ψοφίμια και ν'ασαι ικανοποιημένος με ελάχιστα σπειριά σιτάρι. Σ' έμαθαν και να ορύεσαι "Ζήτω, ζήτω, Μέγα Όρνεο!". Τώρα λιμοκτονείς και πεθαίνεις κι' ακόμη φοβάσαι τους αητούς που κλωσσάνε τα κοτόπουλά σου."

Παρασκευή 27 Ιουλίου 2012

Κυριακή 22 Ιουλίου 2012

SOS: Έκκληση βοήθειας από 13χρονο καρδιοπαθή

Επιστολή-έκκληση έστειλε ένας 13χρονος στη zougla.gr, ο οποίος έχει χρόνιο πρόβλημα με την καρδιά του και ζητά τη βοήθεια όλων μας προκειμένου να μεταβεί στο Βερολίνο και να υποβληθεί σε επέμβαση με λέιζερ. 
Ο μικρός ονομάζεται Αντώνης-Μιχαήλ Γουλιδάκης και ο αριθμός λογαριασμού που διατηρεί στην Εθνική Τράπεζα είναι: 461/719413-73.
«Είμαι ένα μικρός 13 ετών. Από τότε που γεννήθηκα έχω πρόβλημα με την καρδιά μου. Οι γονείς μου κάνουν ότι μπορούν όπως και τώρα που πρέπει να με πάνε στο Βερολίνο για να κάνω λέιζερ. Το ποσό που χρειάζονται είναι περίπου 12.000 ευρώ.
Κανένας όμως δεν βοηθάει. Αν μπορείτε κάντε μια μικρή ανακοίνωση για μένα. Δεν θα ζήσω και το ξέρω για να μπορέσω να γίνω σεφ, αλλά θέλω να κάνω κάποια πράγματα εφόσον πάνε όλα καλά και γυρίσω. Θέλω να κάνω επιτέλους γυμναστική μετά από 13 χρόνια με τους συμμαθητές μου. Ευχαριστώ, ο μικρός Αντώνης» αναφέρει μεταξύ άλλων ο μικρός στη συγκλονιστική επιστολή του.



Τετάρτη 18 Ιουλίου 2012

όσο υπάρχουν ΑΝΘΡΩΠΟΙ...


Ο Σ. ήρθε από το Πακιστάν για να βρεί μια καλύτερη ζωή. Δουλεύει σε μηχανουργείο. Είναι καλός τεχνίτης. Ξέρει ηλεκτροσυγκόλληση, οξυγονοκόλληση, στράντζα, σχεδόν όλες τις δουλειές του μηχανουργείου.
 Φοιτά στο Ανοιχτό Σχολείο Μεταναστών Πειραιά γιατί θέλει να μάθει καλά την ελληνική γλώσσα. «Αγαπώ αυτή τη χώρα και τους ανθρώπους της και παρά τις δυσκολίες θέλω να μείνω εδώ» λέει.
 Την Κυριακή 8 Ιουλίου το σχολείο μας είχε τη γιορτή λήξης των μαθημάτων. Ο Σ. ξεκίνησε από το σπίτι του στη Νίκαια στις 4:30 μ.μ. για να έρθει στο σχολείο νωρίτερα, γιατί εκείνος και η τάξη του είχαν την ευθύνη να ετοιμάσουν τον αύλειο χώρο, όπου θα γινόταν η γιορτή.
 Κατεβαίνοντας την 7η Μάρτη, ρατσιστές με 15 περίπου μηχανές, όρμησαν πάνω του. Ο Σ. δεν μάσησε. Έπιασε αυτόν που πλησίασε να τον χτυπήσει, τον ακινητοποίησε και χρησιμοποιώντας τον σαν ασπίδα προσπάθησε να αμυνθεί.
 Οι άλλοι τον περικύκλωσαν ουρλιάζοντας και βρίζοντας. Τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα για κείνον όταν άκουσε μια φωνή «Φίλε-φίλε μπές μέσα!». Ήταν ένας ταξιτζής που περνούσε εκείνη την ώρα. Ο Σ. έσπρωξε το ρατσιστή προς το μέρος των πολλών και μπήκε τρέχοντας στο ταξί που ξεκίνησε πριν καλά-καλά προλάβει να κλείσει την πόρτα.
 Οι ρατσιστές κυνήγησαν το ταξί στους δρόμους της Κοκκινιάς. Ένας με ένα ρόπαλο έσπασε το πίσω τζάμι. Σταμάτησαν να τους κυνηγούν μόνο όταν έφτασαν κοντά στο σχολείο. Ο Σ. έβγαλε ένα εικοσάευρω για να πληρώσει. Ο ταξιτζής του είπε «Φύγε-φύγε φίλε κινδυνεύουμε».
 Ο Σ. έτρεξε στο σχολείο. Πονούσε στην πλάτη και μας περιέγραψε όλα όσα συνέβησαν. «Δεν πρόλαβα ούτε να τον ευχαριστήσω. Μου έσωσε τη ζωή. Θέλω να τον συναντήσω» μας είπε.
Και για μας είναι τιμή να γνωρίσουμε έναν τέτοιο άνθρωπο. Μας συγκινεί η πράξη του. Μας δίνει δύναμη να συνεχίσουμε και δείχνει πως υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που με κίνδυνο τη ζωή και την περιουσία τους υπερασπίζονται τον συνάνθρωπό τους.
 Αν με κάποιο τρόπο φτάσει αυτό το μήνυμα στον γενναίο, ανθρωπιστή και δημοκράτη ταξιτζή, oι πόρτες του σχολείου είναι ανοιχτές για κείνον και ο Σ. ο μαθητής μας, κρατάει ακόμα ένα μεγάλο ευχαριστώ και περιμένει… “


Ανοιχτό Σχολείο Μεταναστών Πειραιά

Τρίτη 17 Ιουλίου 2012

Πέμπτη 5 Ιουλίου 2012

Πρέπει...


“Πρέπει να καταλάβετε τι σημαίνουν τα Μάρμαρα του Παρθενώνα για μας. Είναι το καμάρι μας. Είναι οι θυσίες μας. Είναι το υπέρτατο σύμβολο ευγένειας. Είναι φόρος τιμής στη δημοκρατική φιλοσοφία. Είναι η φιλοδοξία και το όνομά μας. Είναι η ουσία της ελληνικότητάς μας”, δήλωσε και συμπλήρωσε: “Αν με ρωτήσετε εάν θα ζω όταν τα Μάρμαρα του Παρθενώνα επιστρέψουν στην Ελλάδα, σας λέω πως ναι, θα ζω. Αλλά κι αν ακόμη δεν ζω πια, θα ξαναγεννηθώ”.
Μελίνα Μερκούρη

Δευτέρα 2 Ιουλίου 2012

Γιατί δεν θέλουν δωρεάν στειρώσεις στη Λέσβο ; Ανακοίνωση της “Κιβωτού”


Γιατί δεν θέλουν δωρεάν στειρώσεις στη Λέσβο ; Ανακοίνωση της “Κιβωτού”

Η ανακοίνωση του Πανελλήνιου Κτηνιατρικού Συλλόγου (βλέπε εδώ) όπως είχαμε προβλέψει  προκαλεί αντιδράσεις.
Η “Κιβωτός”  με  αιχμηρή ανακοίνωσή της λέει τα πράγματα με το όνομά τους….  
Τοπικά συμφέροντα είναι ενάντια στους εθελοντές…!!!!
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ  από την ΚΙΒΩΤΟ
«Αιδώς Αργείοι!»: σχετικά με τις στειρώσεις αδέσποτων ζώων από εθελοντές αλλοδαπούς κτηνιάτρους και τη στάση ορισμένων κτηνιάτρων της Λέσβου
Την επόμενη εβδομάδα, και για έναν μήνα, κατόπιν πρόσκλησης της ΚΙΒΩΤΟΥ Μυτιλήνης, θα βρίσκονται στη Λέσβο 15 πτυχιούχοι κτηνίατροι από την Αγγλία, οι οποίοι θα προβούν σε στειρώσεις αδέσποτων ζώων στην Ερεσό, Καλλονή και Μυτιλήνη. Υπολογίζεται ότι θα στειρωθούν περίπου 500 αδέσποτα σκυλιά και γατιά. Όλες αυτές οι στειρώσεις θα είναι δωρεάν, καθώς οι εθελοντές κτηνίατροι  δεν θα πάρουν ούτε ένα ευρώ ως αμοιβή ενώ θα πληρώσουν από την τσέπη τους για τα απαραίτητα φάρμακα/υλικά που θα χρησιμοποιηθούν στις επεμβάσεις.
Την Τρίτη, 26 Ιουνίου 2012, επικοινώνησαν με τον Πρόεδρο της ΚΙΒΩΤΟΥ, κο Τέρπανδρο Παπαθεοδώρου,  οι κτηνίατροι κ.κ. Μ. Τ. και Μ. Π. για να συζητήσουμε, όπως ανέφεραν, για την έλευση των εθελοντών κτηνιάτρων. Στη συνάντηση ήταν παρούσα και η κα Μιράντα Κοπτερού, Δημοτική Σύμβουλος και Πρόεδρος της 5μελούς Επιτροπής του Δήμου Λέσβου για τα αδέσποτα ζώα.
Σε αυτή τη συνάντηση, οι κ.κ. κτηνίατροι ζήτησαν από την ΚΙΒΩΤΟ να ματαιώσει τις δωρεάν στειρώσεις των αδέσποτων γιατί, όπως υποστήριξαν, «δεν έχει ακολουθηθεί η προβλεπόμενη διαδικασία για τη χορήγηση άδειας». Τόνισαν ότι αυτό που τις ενδιαφέρει είναι «να διασφαλίζεται η υγεία και ευζωία των αδέσποτων ζώων». Επίσης μας προειδοποίησαν ότι αν προχωρήσουμε στις δωρεάν στειρώσεις των αδέσποτων, θα μας καταγγείλουν στην Αστυνομία (σ.σ. η καταγγελία συνεπάγεται αυτόφορο και επιβολή προστίμου).
Αρχικά, ως ΚΙΒΩΤΟΣ, θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε δημόσια τις εν λόγω κυρίες κτηνιάτρους, αλλά και όσους άλλους κτηνιάτρους της Λέσβου αυτές τυχόν εκπροσωπούν, καθώς μας έδωσαν μία ακόμα ευκαιρία να διαπιστώσουμε το διαρκές και ειλικρινές «ενδιαφέρον» τους για την «υγεία και την ευζωία» των αδέσποτων ζώων του τόπου μας. Ένα «ενδιαφέρον» που το γνωρίζει ο κάθε συμπολίτης μας ο οποίος έτυχε να τρέξει στο κτηνιατρείο με ένα χτυπημένο ή άρρωστο αδέσποτο ζώο και η πρώτη ερώτηση που του γίνεται είναι «ποιος θα με πληρώσει για να δω τι έχει το ζώο;». Ένα «ενδιαφέρον» που το ξέρουν καλά οι φιλοζωικές ομάδες του νησιού μας, στις οποίες δεν προσφέρθηκε ΠΟΤΕ ούτε ΜΙΑ εντελώς δωρεάν στείρωση αδέσποτου.  Ένα «ενδιαφέρον» που το διαπίστωσε πρόσφατα και ο Δήμος Λέσβου, όταν ο Κτηνιατρικός Σύλλογος Λέσβου έδωσε προσφορά 120 ευρώ για κάθε στείρωση αδέσποτου ζώου- τα οποία μάλιστα θα καταβάλλονται προκαταβολικά!
Επίσης, θα θέλαμε να ενημερώσουμε τους πολίτες της Λέσβου ότι, όσον αφορά το κομμάτι της νομιμότητας, οι κυρίες κτηνίατροι κάνουν λάθος: θα ακολουθηθούν όλες οι προβλεπόμενες διαδικασίες ενώ αύριο η ΚΙΒΩΤΟΣ θα ενημερώσει την Εισαγγελία Λέσβου για την Ελληνική & Ευρωπαϊκή νομοθεσία σχετικά με το καθεστώς διεξαγωγής δωρεάν στειρώσεων από εθελοντές στην Ελλάδα. Επιπλέον, σε πανελλαδικό επίπεδο, έχει ήδη ζητηθεί η παρέμβαση του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και του Συνηγόρου του Πολίτη για να αποσαφηνιστεί η κατάσταση.
Κλείνοντας, θα θέλαμε να κάνουμε δύο επισημάνσεις, και καλούμε όποιον συμφωνεί με αυτές να τις προσυπογράψει δημόσια:
(1)   Πρώτον, το πρακτικό μέρος. Η εθελοντική εργασία των αλλοδαπών κτηνιάτρων θα βοηθήσει να αντιμετωπιστεί κάπως, έστω και βραχυπρόθεσμα, ο υπερπληθυσμός των αδέσποτων ζώων στη Λέσβο. Και αυτό θα γίνει ΕΝΤΕΛΩΣ δωρεάν, ενώ για το αντίστοιχο έργο οι κ.κ. κτηνίατροι της Λέσβου ζητούν, βάσει της προσφοράς που κατέθεσαν στο Δήμο Λέσβου, περίπου 60 χιλιάδες ευρώ (500 ζώα x 120 ευρώ).
(2)   Δεύτερον, και κατά την άποψή μας σημαντικότερο: το να απειλείς να καταγγείλεις τη δουλειά εθελοντών κτηνιάτρων οι οποίοι προσπαθούν να ανακουφίσουν τον πόνο αυτών των δύστυχων αδέσποτων ζώων, είναι ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΟ, ακόμα και αν έχεις άγνοια του νόμου, ακόμα και αν θες να βγάλεις μερικές χιλιάδες ευρώ παραπάνω, εκμεταλλευόμενος την ευαισθησία και τις τσέπες των φιλόζωων. Για την ακρίβεια, δεν είναι απλώς αδικαιολόγητο, είναι ΑΝΗΘΙΚΟ! Είναι το ίδιο με ένα εστιατόριο που απειλεί να καταγγείλει τα συσσίτια της Εκκλησίας για τους απόρους, με ένα νοσοκομείο που απειλεί να καταγγείλει τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα επειδή περιθάλπει τους ανασφάλιστους, με ένα πολυκατάστημα που απειλεί να καταγγείλει τον Ερυθρό Σταυρό επειδή δίνει ρούχα στους πρόσφυγες. Είναι, πολύ απλά, ντροπή και μόνο να σκεφτείς μια τέτοια ενέργεια, πόσο μάλλον να την εκστομίσεις!
Θα θέλαμε να ενημερώσουμε τους πολίτες της Λέσβου ότι, σε συνεννόηση με τους αρμόδιους φορείς και ακολουθώντας κάθε προβλεπόμενη και νόμιμη διαδικασία, οι στειρώσεις των αδέσποτων ζώων από τους εθελοντές αλλοδαπούς κτηνιάτρους θα διεξαχθούν όπως έχουν προγραμματιστεί. Ελπίζουμε ότι όσοι θεωρούν πώς θίγονται τα συμφέροντά τους από αυτή τη δράση θα αναλογιστούν καλύτερα ποιο είναι το πραγματικό διακύβευμα και θα αναθεωρήσουν τη στάση τους. Είναι επιτέλους ώρα να αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες που του αναλογούν.
  • Για τον Σύλλογο Μέριμνας Αδέσποτων Ζώων «H Κιβωτός» Μυτιλήνης, Τέρπανδρος Παπαθεοδώρου, Πρόεδρος και Νικολέττα Κουκουρουβλή, Γραμματέας

Συμφωνώντας με τις επισημάνσεις της ΚΙΒΩΤΟΥ, το κείμενο προσυπογράφουν:
  • Βάσω Καζλάρη, Πρόεδρος, Φιλοζωικός Σύλλογος Λέσβου «Ο Παν»
  • Μιράντα Κοπτερού, Δημοτική Σύμβουλος Λέσβου & Πρόεδρος της Πενταμελούς Επιτροπής Διαχείρισης Αδέσποτων Ζώων Δήμου Λέσβου.

Τρίτη 19 Ιουνίου 2012

Η γνώση είναι ακριβή

Το τρακτέρ ενός αγρότη ξαφνικά σταμάτησε. Όλες οι προσπάθειες του αγρότη και τον γειτόνων του να διορθώσουν τη βλάβη απέβησαν άκαρπες. Τελικά φώναξε τον τεχνίτη, ο οποίος εξέτασε το τρακτέρ, δοκίμασε τη μίζα, τον κινητήρα, μετά πήρε ένα σφυρί και χτύπησε με δύναμη το κινητήρα στο πάνω μέρος, και … ω, θαύμα! ο κινητήρας άρχισε να δουλεύει.
Όταν ο τεχνίτης έδωσε στον αγρότη τον λογαριασμό, εκείνος αγανακτισμένος είπε:
- Πώς! θέλεις 100 ευρώ για ένα χτύπημα με σφυρί;
- Όχι! για το χτύπημα με το σφυρί εγώ ζήτησα μόνο 1 ευρώ, τα υπόλοιπα 99 τα ζήτησα γιατί γνώριζα πού έπρεπε να χτυπήσω.


περισσοτερα...

Πέμπτη 14 Ιουνίου 2012

... ευχαριστώ

Καθώς στεκόταν μπρος στην τάξη της την Ε' δημοτικού, την πρώτη ημέρα του σχολείου η κυρία Τζοβάννα είπε στα παιδιά ένα ψέμα. Όπως οι περισσότερες δασκάλες, κοίταξε τους μαθητές της και είπε ότι τους αγαπούσε όλους το ίδιο.

Αλλά αυτό ήταν αδύνατον, διότι εκεί στην μπροστινή σειρά, βυθισμένο στο κάθισμά του ήταν ένα μικρό αγόρι, ο Μάνος Μανούσας... Η κυρία Τζοβάννα είχε παρακολουθήσει τον Μάνο την προηγούμενη χρονιά και είχε προσέξει ότι ο Μάνος δεν έπαιζε καλά με τα άλλα παιδιά. Τα ρούχα του ήταν τσαλακωμένα. Πάντα φαινόταν ότι χρειαζόταν μπάνιο. Και ο Μάνος μπορούσε να είναι πολύ δυσάρεστος.

Στο σχολείο που δούλευε η κυρία Τζοβάννα έπρεπε να επιθεωρήσει του κάθε μαθητού το ιστορικό. Άφησε του Μάνου το ιστορικό να το διαβάσει τελευταίο. Όταν όμως διάβασε το ιστορικό που έγραφαν οι προηγούμενες δασκάλες έμεινε έκπληκτη!

Η δασκάλα της Α' δημοτικού έγραφε: «Ο Μάνος είναι ένα φωτεινό παιδί με έτοιμο πάντα το χαμόγελο. Κάνει τις εργασίες του σωστά και προσεγμένα, και έχει καλούς τρόπους. είναι χαρά να τον έχουμε κοντά μας».

Η δασκάλα της Β' δημοτικού έγραφε: «Ο Μάνος είναι άριστος μαθητής. Αγαπητός από τους συμμαθητές του, αλλά φαίνεται προβληματισμένος εξ αιτίας της μητέρας του που έχει μια ανίατη ασθένεια, η ζωή στο σπίτι θα είναι δύσκολη».

Η δασκάλα της Γ' δημοτικού έγραφε: «Ο θάνατος της μητέρας του ήταν πολύ σκληρός και οδυνηρός για αυτόν. Προσπαθεί να κάνει καλά τις εργασίες του, αλλά ο πατέρας του δε δείχνει πολύ ενδιαφέρον. Η ζωή του σπιτιού σύντομα θα τον επηρεάσει εάν δε παρθούν ορισμένα μέτρα».

Η δασκάλα της Δ' δημοτικού έγραφε: «Ο Μάνος έχει αποσυρθεί και δεν δείχνει ενδιαφέρον για το σχολείο. Δεν έχει πολλούς φίλους και πολλές φορές κοιμάται στην τάξη».

Διαβάζοντας όλα αυτά η κυρία Τζοβάννα κατάλαβε το πρόβλημα και ντράπηκε πολύ για τον εαυτό της. Αισθάνθηκε ακόμη χειρότερα, όταν οι μαθητές της της έφεραν χριστουγεννιάτικα δώρα. Όλα ήταν διπλωμένα σε πολύχρωμα χαρτιά με ωραίους φιόγκους, εκτός από του Μάνου. Το δώρο του ήταν άγαρμπα διπλωμένο σε μια καφετιά χοντρή σακούλα του μανάβη. Η κυρία Τζοβάννα δυσκολεύτηκε να το ανοίξει εν μέσω των

άλλων δώρων. Μερικά παιδιά άρχισαν να γελάνε όταν έβγαλε από τη σακούλα ένα βραχιόλι που λείπανε μερικές από τις ψεύτικες αδαμάντινες χάντρες και ένα μπουκάλι ένα τέταρτο γεμάτο άρωμα. Αλλά έπνιξε τα γέλια των μαθητών καθώς είπε θαυμαστικά πόσο όμορφο ήταν το βραχιόλι φορώντας το στο χέρι της και βάζοντας μερικές σταγόνες στον καρπό του χεριού της.

Ο Μάνος έμεινε λίγο παραπάνω στο σχολείο στο σχόλασμα για να πει «κυρία Τζοβάννα σήμερα μυρίζατε όπως ακριβώς μύριζε η μαμά μου». Όταν έφυγαν τα παιδιά έκλαιγε για περίπου μισή ώρα. Από εκείνη την ημέρα η κυρία σταμάτησε να διδάσκει ανάγνωση, γραφή και αριθμητική. Έδειχνε ιδιαίτερη προσοχή στο Μάνο. Καθώς δούλευε μαζί του το μυαλό του ζωντάνευε. Όσο πιο πολύ τον ενθάρρυνε τόσο πιο γρήγορα ανταποκρινόταν. Έως το τέλος του χρόνου ο Μάνος είχε γίνει ένα από τα πιο έξυπνα παιδιά της τάξης του, και παρόλο το ψέμα ότι θα αγαπούσε όλα τα παιδιά το ίδιο η κυρία Τζοβάννα ευνοούσε τον Μάνο ιδιαίτερα.

Μετά από ένα χρόνο βρήκε ένα σημείωμα κάτω από την πόρτα της. Ήταν από τον Μάνο. Της έλεγε ότι ακόμη ήταν η καλύτερη δασκάλα που είχε ποτέ στη ζωή του. Πέρασαν έξι χρόνια πριν πάρει άλλο σημείωμα από τον Μάνο. Της έγραφε ότι τελείωσε το Λύκειο και ήταν τρίτος στην τάξη του, και ότι ακόμη ήταν η καλύτερη δασκάλα που είχε ποτέ στη ζωή του.

Μετά τέσσερα χρόνια πήρε άλλο ένα σημείωμα που της έλεγε ότι παρόλο που τα πράγματα ήταν αρκετά δύσκολα κατάφερε να επιμείνει και να συνεχίσει τις σπουδές του, και ότι σύντομα θα αποφοιτούσε από το πανεπιστήμιο με τις μεγαλύτερες διακρίσεις. Την διαβεβαίωνε ότι αυτή ήταν η πιο αγαπητή δασκάλα που είχε σε όλη του την ζωή.

Πέρασαν ακόμη τέσσερα χρόνια και έφτασε ακόμα άλλο ένα γράμμα. Αυτή τη φορά εξηγούσε ότι αφού πήρε το δίπλωμά του αποφάσισε να προχωρήσει πιο πολύ και να κάνει διδακτορικό. Στο γράμμα εξηγούσε ότι αυτή παρέμεινε η πιο καλή και αγαπητή δασκάλα που είχε ποτέ στη ζωή του. Μα τώρα το όνομά του ήταν πιο μακρύ Dr. Εμμανουήλ Σ. Μανούσος.

Η ιστορία δεν τελείωνε εκεί. Υπήρξε ακόμη ένα γράμμα εκείνη την άνοιξη. Ο Μάνος της ανακοίνωνε ότι είχε γνωρίσει μια υπέροχη κοπέλα την οποία θα παντρευόταν. Της εξηγούσε ότι ο πατέρας του είχε πεθάνει πριν μερικά χρόνια και αναρωτιόταν αν θα συμφωνούσε να παραβρεθεί στο γάμο και να καθόταν στη θέση της μητέρας του γαμπρού. Βεβαίως η κυρία Τζοβάννα δέχτηκε. Μαντέψτε! Στο γάμο φορούσε εκείνο το βραχιόλι που της είχε δωρίσει κάποια Χριστούγεννα - χρόνια πίσω. Ναι, εκείνο το βραχιόλι που έλειπαν οι αδαμάντινες πέτρες. Και βεβαιώθηκε ότι φορούσε το ίδιο άρωμα που θυμόταν ότι φορούσε η μητέρα του Μάνου στα τελευταία τους Χριστούγεννα μαζί.

Όταν συναντήθηκαν αγκαλιάστηκαν με στοργή. Ο κύριος Μανούσος ψιθύρισε στο αυτί της κυρίας Τζοβάννας «Σας ευχαριστώ κυρία Τζοβάννα που πιστεύατε σε μένα. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ που με κάνατε να νιώθω σπουδαίος και μου δείξατε πως εγώ μπορούσα να διαφέρω».

Η κυρία Τζοβάννα με δάκρυα στα μάτια ψιθύρισε: «Μάνο μου λάθος κατάλαβες. Εσύ ήσουν που δίδαξες σε εμένα πώς να διαφέρω. Δεν ήξερα πώς να διδάσκω μέχρι που σε γνώρισα».

ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΟΤΑΝ...

Ρώτησα ένα παιδί ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ και μου απάντησε:
ΑΓΑΠΗ είναι όταν ένα κουτάβι σε γλύφει στο πρόσωπο..
Γέλασα αλλά το παιδί συμπλήρωσε....


ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΟΤΑΝ ΤΟ ΕΧΕΙΣ ΑΦΗΣΕΙ ΜΟΝΟ ΤΟΥ ΟΛΗ ΜΕΡΑ..!!♥




Σάββατο 28 Απριλίου 2012

Σε ένα χωριό...

Σε ένα χωριό δεν έβρεχε για πολύ καιρό και οι κάτοικοί του  υπέφεραν από την ανομβρία.. Τα χωράφια τους κόντευαν να ξεραθούν και τα ζώα τους να πεθάνουν από τη δίψα. Αποφάσισαν τότε όλοι, να κάνουν μια λιτανεία για να προσευχηθούν στο Θεό και να τον παρακαλέσουν να ρίξει βροχή. Μαζεύτηκαν λοιπόν την άλλη μέρα όλοι έξω από την πόλη, σε ένα συγκεκριμένο χωράφι για να αρχίσουν την λιτανεία. Και τότε ο ιερέας του χωριού έδειξε ένα μικρό παιδί και είπε:
-Αυτό το μικρό παιδί είναι το μόνο που πιστεύει πραγματικά.
Ήταν το μόνο που κρατούσε ομπρέλα ενώ όλοι οι υπόλοιποι είχαν έρθει με άδεια χέρια.

Το σπουργίτι και η κότα

Έπιασαν κουβέντα το σπουργίτι και η κότα. Το σπουργίτι καθόταν πάνω σε έναν πέτρινο φράχτη, ενώ η κότα περπατούσε κάτω.
- Δεν βαρέθηκες, μόνο να περπατάς και να τσιμπάς; ρώτησε το σπουργίτι. Ξέχασες πως κάποτε μπορούσες και να πετάς;
- Και τώρα μπορώ! προσβλήθηκε η κότα. Πήρε φόρα, άνοιξε να φτερά της και με πολλές δυσκολίες πήδηξε πάνω στο φράχτη, και μετά είπε:
- Για πες μου, εσύ δε βαρέθηκες να πηδάς και να πετάς, ξέρεις τι ωραία είναι στο κοτέτσι; Η νοικοκυρά πάντα βάζει κόκκους στο τάγιστρο, τσιμπάς όσο θέλεις.
Ξαφνικά φύσησε δυνατός αέρας και η κότα άρχισε γρήγορα να κουνάει τα φτερά της, όμως δεν κατάφερε να κρατηθεί πάνω στο φράχτη και έπεσε κάτω. Ενώ το σπουργίτι, άνοιξε τα φτερά του, έκανε ένα μικρό κύκλο και ξανά έκατσε πάνω στο φράχτη.
- Τώρα βλέπεις, είπε στην κότα, παρ' όλο που είσαι μεγάλη και δυνατή, στη ζωή σου ελπίζεις μόνο στο τάγιστρο. Ήθελες γαντζωμένη να στηρίζεσαι πάνω στον πέτρινο φράχτη, ενώ εγώ στηρίζομαι μόνο στα δικά μου φτερά και στη ζωή μου έχω μόνο ένα στήριγμα, τον εαυτό μου.

Παρασκευή 27 Απριλίου 2012

Τρίτη 24 Απριλίου 2012

Η βοήθεια του Θεού

Μια χώρα καταστράφηκε από πλημμύρα. Ένας άντρας κατέφυγε στον πρώτο όροφο του σπιτιού του. το οποίο είχε περικυκλωθεί από τα νερά. Τον πλησίασαν κάποιοι άνθρωποι πάνω σε μια βάρκα και του πρότειναν να τον πάρουν μαζί τους.
Εκείνος αρνήθηκε λέγοντας:
Όχι! Έχω εμπιστοσύνη στο Θεό! Δε θα επιτρέψει να παρασύρουν τα νερά το σπίτι μου! Φύγετε!
Οι άλλοι έφυγαν. Τα νερά ανέβηκαν κι άλλο, τόσο πολύ ώστε ο άντρας κατέφυγε στη στέγη του σπιτιού του. Τότε πλησίασε ένα ελικόπτερο, έριξε ένα σκοινί και κάποιοι άντρες έκαναν νόημα στον απομονωμένο να πιάσει το σκοινί για να τον τραβήξουν πάνω.
Εκείνος αρνήθηκε.
– Όχι, είπε, Έχω εμπιστοσύνη στο Θεό! Δε θα αφήσει να πάνε χαμένες οι προσευχές μου!
Το ελικόπτερο έφυγε.
Το νερό ανέβηκε κι άλλο, κάλυψε το σπίτι και παρέσυρε τον άντρα που πνίγηκε τελικά.
Όταν παρουσιάστηκε στο Θεό, του είπε καταπικραμένος:
– Γιατί άφησες να καταστραφεί το σπίτι μου και εγώ να χάσω τη ζωή μου; Εγώ που προσευχόμουν ασταμάτητα! Γιατί δεν ήρθες να με βοηθήσεις;
– Τι είναι αυτά που μου λες; του είπε τότε ο Θεός. Σου έστειλα βάρκα και μετά ελικόπτερο!

Δευτέρα 23 Απριλίου 2012

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ ΠΡΟΕΔΡΕ!


Να Είσαι Γερός και Δυνατόςεδώ είμαστε όλοι...σε στηρίζουμε..και μη ξεχνάς..έχει ο καιρός Γυρίσματα.

Κυριακή 22 Απριλίου 2012

22 Απριλίου: Η Ημέρα της Γης

Η Παγκόσμια Ημέρα της Γης ξεκίνησε από τα κινήματα της δεκαετίας του 70, όταν για πρώτη φορά οι άνθρωποι συνειδητοποιούσαν ότι οι πόροι του Πλανήτη δεν ήταν ανεξάντλητοι καθώς και ότι η εκμετάλλευσή τους και η επιβάρυνση που έφερνε αυτή η εκμετάλλευση, επιβάρυνε την ποιότητα ζωής των κατοίκων της Γης. Με «αποσκευές» αυτές τις διαπιστώσεις γεννήθηκε το Οικολογικό Κίνημα. Σήμερα η Ημέρα της Γης γιορτάζεται κάθε 22 Απριλίου, με εκδηλώσεις και κινήσεις ευαισθητοποίησης από εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.
Πρωτοπόρος στο κίνημα υπήρξε ο αμερικανός Γερουσιαστής Gaylord Nelson ο οποίος πρότεινε την οργάνωση εθνικής διαμαρτυρίας σε όλες τις ΗΠΑ, ώστε οι πολιτικοί να παρακινηθούν και να θέσουν το ζήτημα της Οικολογίας και του Περιβάλλοντος στην επίσημη πολιτική ατζέντα.

Σκοπός της η προώθηση της προστασίας του αέρα, των νερών, των σπάνιων ειδών του ζωικού βασιλείου και της προώθησης καθαρών λύσεων σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας.
Αντιφατική ή μη, η καθιέρωση της Ημέρας της Γης από τις ΗΠΑ, πλέον έχει υιοθετηθεί από πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο.
Το δίκτυο του Earth Day, πλέον διαθέτει πάνω από 22.000 συνεργάτες σε 192 χώρες.
Η πρώτη Ημέρα της Γης στις ΗΠΑ, θεωρείται «κομβικό σημείο» για την μετέπειτα εξέλιξη του περιβαλλοντικού κινήματος. Στις 22 Απριλίου του 1970 περίπου 20 εκατομμύρια Αμερικανοί συμμετείχαν σε εκδηλώσεις σε όλη τη χώρα. Ενεργό και σημαντικό ρόλο στην πρώτη Ημέρα της Γης είχαν τα πανεπιστήμια, τα οποία μέχρι σήμερα, κρατούν πρωταγωνιστικό ρόλο σε ενέργειες και διοργάνωση εκδηλώσεων για την Οικολογία.
Το οικολογικό κίνημα, ήταν εξ’ αρχής πολύχρωμο και πολυσυλλεκτικό, καθώς αποτελείτο από ακτιβιστές, οργανώσεις, φορείς κ.α. παράγοντες με ενδιαφέροντα και στόχους που περιελάμβαναν από εργοστάσια που μόλυναν το περιβάλλον, μέχρι την πυρηνική ενέργεια, τα ζιζανιοκτόνα, την εξαφάνιση ζωικών ειδών και πολλά άλλα θέματα.
Η πρώτη αυτή κινητοποίηση είχε απτά αποτελέσματα καθώς κέρδισε την υποστήριξη Ρεπουμπλικάνων και Δημοκρατών πολιτικών και πολλών άλλων φορέων. Την ίδια χρονιά ιδρύθηκε η Υπηρεσία Περιβαλλοντικής Προστασίας των ΗΠΑ και η έγκριση νομοθεσίας για «Καθαρό Αέρα, Καθαρό Νερό και Απειλούμενα Είδη».
Το 1990 η Ημέρα της Γης, γίνεται διεθνής. Τη χρονιά αυτή κινητοποιούνται 200 εκατομμύρια ανθρώπων σε 141 χώρες, πράγμα που αποτέλεσε τεράστια επιτυχία προς την συνειδητοποίηση από πολίτες και πολιτικούς του «βάρους» αυτών των προβλημάτων. Βασικό σύνθημα της Ημέρας της Γης του 1990 ήταν η Ανακύκλωση ενώ η κινητοποίηση αυτή, έστρωσε το δρόμο για την Διάσκεψη για τη Γη των Ηνωμένων Εθνών στο Ρίο ντε Τζανέϊρο το 1992.
Το 2000 η Ημέρα της Γης πέρασε στην ψηφιακή εποχή, προωθώντας την δικτύωση και τον συντονισμό ακτιβιστών και οικολογικών ομάδων από όλο τον κόσμο. Στην κινητοποίηση αυτή συμμετείχαν 5.000 οικολογικές οργανώσεις κινητοποιώντας εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους σε 184 χώρες του κόσμου.
Η "πράσινη" ενέργεια "πρωταγωνιστεί" το 2009
Το 2009 «αιχμή του δόρατος» των διεκδικήσεων είναι η κλιματική αλλαγή και η πράσινη ενέργεια Η καμπάνια στην οποία όλοι οι πολίτες της Γης καλούνται να συμμετέχουν ονομάζεται Green Generation Campaign ή αλλιώς «Καμπάνια της Πράσινης Γενιάς». Πρόκειται για μία καμπάνια σε βάθος δύο χρόνων και οι στόχοι της είναι: ένα μέλλον με όσο λιγότερο διοξείδιο του άνθρακα είναι δυνατόν, με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, διαμόρφωση υπεύθυνης καταναλωτικής συνείδησης, εγκαθίδρυση ενός πράσινου οικονομικού μοντέλου ανάπτυξης, που θα μειώσει τη φτώχεια και θα αλλάξει την αγορά εργασίας.
Όλες οι εκδηλώσεις, τα ζητήματα, το υλικό των media, βίντεο, quiz και ό,τι άλλο σχετικό με την Ημέρα της Γης μπορούμε να επισκεφθούμε το επίσημο site www.earthday.net

Για την 42η επέτειο της Παγκόσμιας Ημέρας, αμερικανικής πρωτοβουλίας για το πράσινο μέλλον της γης, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, ζήτησε από το Κογκρέσο να χρηματοδοτήσει ένα πράσινο πρόγραμμα για τα σχολεία της χώρας.

Το νέο πρόγραμμα Green Ribbon Schools, σύμφωνα με τον Μπάρακ Ομπάμα, θα δημιουργήσει την πράσινη περιβαλλοντική εκπαίδευση και το σχολείο που χρειάζονται οι  νέοι των ΗΠΑ.

Παρασκευή 20 Απριλίου 2012

Εάν...


Εάν εσύ μιλάς με τον Θεό, αυτό είναι προσευχή, αν ο Θεός μιλάει μαζί σου, αυτό είναι έμπνευση.

Κυριακή 15 Απριλίου 2012

Το λουλούδι της ειλικρίνειας

Τον 3ο αιώνα ένας πρίγκιπας από τις βόρειες περιοχές της Κίνας επρόκειτο να στεφθεί αυτοκράτορας της χώρας. Για να γίνει η στέψη όμως έπρεπε να παντρευτεί.
Αποφάσισε να διοργανώσει ένα διαγωνισμό ανάμεσα στα κορίτσια της αυλής για να βρει ποια από αυτές θα ήταν άξια να γίνει σύζυγός του.
Την επόμενη μέρα ανακοίνωσε ότι θα.....
δεχόταν όλα τα κορίτσια της αυλής και ότι θα ξεκινούσε ενας διαγωνισμός.
Μια ηλικιωμένη εργαζόμενη στην αυλή άκουσε τα περί διαγωνισμού και στενοχωρήθηκε πολύ. Ήξερε πως η κόρη της έτρεφε μια βαθειά αγάπη για τον πρίγκιπα. Είπε τα νέα στην κόρη της και ξαφνιάστηκε όταν την άκουσε να λέει πως σκόπευε να παραβρεθεί στην τελετή.
- Κόρη μου τι θα πας να κάνεις; Ύπάρχουν άλλες με πλούτη και ομορφιά στην αυλή.
Βγάλε από το μυαλό σου αυτή την σκέψη είναι καθαρή τρέλα
Το κορίτσι απάντησε :
- Όχι καλή μου μανούλα δεν τρελάθηκα. Ξέρω ότι ποτέ δεν θα με επιλέξουν. Ξέρω ότι δεν θα είμαι η νικήτρια του διαγωνισμού, αλλά θα έχω την ευκαιρία να είμαι έστω για μερικές στιγμές κοντά στον πρίγκιπα και αυτό μου αρκεί.
Όταν το κορίτσι έφτασε στο παλάτι όλα τα κορίτσια της αυλής ήταν εκεί με τα ωραιότερα φορέματά τους και τα ακριβότερα κοσμήματα.! Τελικά ο ίδιος ο πρίγκιπας ανακοίνωσε την έναρξη του διαγωνισμού:
- Θα δώσω σε κάθε μια από σας ένα σπόρο. Όποια από σας σε 6 μήνες μου φέρει ένα όμορφο λουλούδι, θα επιλεγεί για σύζυγός μου και μελλοντική αυτοκράτειρα της Κίνας.
Η πρόταση του πρίγκιπα ήταν σε απόλυτη συμφωνία με τις βαθιές παραδόσεις του λαού του, που έδινε τεράστια αξία στη γνώση της καλλιέργειας της γης…
Ο καιρός περνούσε και όπως η νέα ήξερε από καλλιέργεια της γης και κηπουρική, έβαζε όλης της την υπομονή και την τρυφερότητα στο σπόρο της. Ήξερε πως αν η ομορφιά του λουλουδιού της, έφτανε στο ίδιο ύψος με την αγάπη της για τον πρίγκιπα, δεν θα είχε άλλες έγνοιες για τα αποτελέσματα του διαγωνισμού.
Πέρασαν 3 μήνες και τίποτα δεν είχε φυτρώσει παρόλο που η νέα είχε δοκιμάσει όλες τις μεθόδους που ήξερε. Μέρα τη μέρα έβλεπε το όνειρό της να απομακρύνεται αλλά ένοιωθε την αγάπη της πιο βαθιά…. Οι 6 μήνες πέρασαν και τίποτα δεν είχε φυτρώσει. Ξέροντας πως είχε πραγματικά προσπαθήσει με αφοσίωση, ανακοίνωσε στη μητέρα της ότι παρά το λυπηρό αποτέλεσμα, θα πήγαινε στο παλάτι την καθορισμένη μέρα. Ήξερε πως δεν έχει καμιά ελπίδα αλλά η ιδέα να είναι έστω και μερικές στιγμές με τον πρίγκιπα της αρκούσε.
Την καθορισμένη μέρα πήγε στο παλάτι με τη γλάστρα της άδεια. Οι υπόλοιπες κοπέλες ήταν εκεί με γλάστρες που είχαν υπέροχα λουλούδια σε διάφορα χρώματα και σχήματα το ένα πιο όμορφο από το άλλο.
Η νέα ήταν έκπληκτη από την ομορφιά τόσων λουλουδιών.
Αφού ο πρίγκιπας πέρασε δυο φορές μπροστά από κάθε κοπέλα ανακοίνωσε τα αποτελέσματα του διαγωνισμού. Η νικήτρια του διαγωνισμού ήταν η κόρη της φτωχής. Αυτή θα γινόταν σύζυγός του.
Όλοι ήταν έκπληκτοι με την απόφαση του. Κανείς δεν είχε καταλάβει την απόφαση του. Ο πρίγκιπας τους εξήγησε:
-Η νέα αυτή είναι η μόνη άξια να γίνει σύζυγός μου και αυτοκράτειρα, γιατί ήταν η μόνη που καλλιέργησε και έφερε εδώ το λουλούδι της ειλικρίνειας, γιατί οι σπόροι που σας μοίρασα ήταν όλοι στείροι. Η ειλικρίνεια και η τιμιότητα είναι όπως ένα λουλούδι που έχει γίνει με φως και έτσι μπορεί να φωτίζει τους γύρω του, χαρίζοντας κυρίως το φως σε αυτούς που την «καλλιεργούν».

Καλό Πάσχα!


Και Καλή Ανάσταση!


Πέμπτη 5 Απριλίου 2012

Πέμπτη 5 Απριλίου - Ραδιομαραθώνιος Αγάπης UNICEF για τον Εμβολιασμό των Παιδιών

Εκεί οπού τα παιδιά δεν μιλάνε για μέλλον, οι γονείς δεν σκέπτονται καριέρες, εκεί όπου δεν υπάρχουν καν σκουπίδια, ούτε ελπίδα… είναι στο χέρι μας να την δώσουμε. Όσο λεγόμαστε άνθρωποι. Ας ξεπεράσουμε τα όρια μας βοηθώντας συνανθρώπους που βρίσκονται σε μεγαλύτερη ανάγκη.
“Η πιο επίμονη και επείγουσα ερώτηση στη ζωή είναι: «τι κάνεις για τους άλλους;”
Martin Luther King
Αγαπητέ φίλε, αγαπητή φίλη,
Αν ταξιδέψουμε νοερά, οι περισσότεροι από εμάς θα θυμηθούμε ότι δεν ήταν πάντα ευχάριστη η διαδικασία του εμβολιασμού... αυτό που αγνοούσαμε τότε, αλλά γνωρίζουμε σήμερα, είναι ότι λίγα δυσάρεστα δευτερόλεπτα είναι αυτά που κάνουν τη διαφορά ανάμεσα στο θάνατο και τη ζωή.
Περισσότερα από 19 εκατομμύρια παιδιά σε όλο τον κόσμο μένουν απροστάτευτα λόγω έλλειψης εμβολίων. Η λύση είναι απλή και φθηνή, ο πλήρης εμβολιασμός τους, που κοστίζει στις φτωχές χώρες περίπου 20 ευρώ.
Η Ελληνική Εθνική Επιτροπή της UNICEF για την υποστήριξη των προγραμμάτων εμβολιασμού των παιδιών πραγματοποιεί μεγάλο Ραδιομαραθώνιο, ώστε να σωθούν χιλιάδες παιδικές ζωές.
Σας χρειαζόμαστε δίπλα μας, ακόμα και αυτή τη δύσκολη για κάθε οικογένεια περίοδο, για να βοηθήσουμε τα παιδιά που δεν έχουν ευθύνη για το παρόν τους και αγωνίζονται για να έχουν μέλλον, σε κάθε σημείο του πλανήτη μας.
Πως μπορείτε να στηρίξετε το έργο της UNICEF για τα παιδιά:
  • Καλώντας το Τηλέφωνο Προσφορών του Ραδιομαραθώνιου 801 500 12345 (από σταθερό τηλέφωνο στο οποίο απαντά άνθρωπος της UNICEF).
  • Δωρεές με SMS: στείλτε κενό μήνυμα στο 54234 (χρέωση 1,23ευρώ με το ΦΠΑ) - ισχύει έως και την Κυριακή 8 Απριλίου.
  • Από σταθερό ΟΤΕ: Καλέστε 901 11 17 17 17 (αυτόματη χρέωση 3,68ευρώ με το ΦΠΑ) ανά κλήση.
  • Μέσω internet: στο www.unicef.gr
Οποιαδήποτε δωρεά, μικρή ή μεγάλη, βοηθάει στην προστασία των παιδιών από τις ασθένειες που απειλούν τη ζωή τους και το μέλλον τους.
Με εκτίμηση,
Ηλίας Λυμπέρης
Γενικός Διευθυντής
 ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ UNICEF - Ανδρ. Δημητρίου 8 & Τζ. Κέννεντυ 37, 161 21 Καισαριανή
Τηλεφωνικό Κέντρο: 210 72 55 555, Φαξ: 210 72 52 555, 210 72 35 555
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ UNICEF - Ανδρ. Δημητρίου 8 & Τζ. Κέννεντυ 37, 161 21 Καισαριανή
Τηλεφωνικό Κέντρο: 210 72 55 555, Φαξ: 210 72 52 555, 210 72 35 555

Δευτέρα 2 Απριλίου 2012

H ΚΑΡΔΟΥΛΑ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΝΙΚΟΛΑ ΘΕΛΕΙ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΜΑΣ… (ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ)

Παρακαλούμε όπως κοινοποιήσετε την συγκινητική επιστολή του πατέρα του μικρού Νικόλα, σε όσο περισσότερους μπορείτε. Η άμεση ανταπόκρισή μας, θα σώσει το 4χρονο αγγελούδι…

Ονομάζομαι Ιωάννης Παναγιωτόπουλος. Είμαι ο πατέρας του Νικόλα, ενός παιδιού τεσσάρων ετών και με αυτή μου την επιστολή θα ήθελα να σας ενημερώσω για τον λόγο που ζητάω την συμπαράσταση και υποστήριξη σας…

Ο Νικόλας, γεννήθηκε στις 31 Μαΐου 2008 μ ε βαριάς μορφής καρδιοπάθεια (τετραλογία Fallot). Νοσηλευόμενος και υποστηριζόμενος φαρμακευτικά, έφτασε πέντε μηνών οπότε και έκανε την πρώτη επέμβαση στη καρδιά στο νοσοκομείο παίδων Αγία Σοφία τον Νοέμβριο του 2008…


Μόλις πέντε μήνες αργότερα, σε ηλικία έντεκα μηνών, κρίθηκε άμεσα αναγκαίο να κάνει και δεύτερη εγχείρηση για να κρατηθεί στη ζωή…

Έτσι, τον Μάιο του 2009,μία εξειδικευμένη ομάδα Γερμανών χειρουργών, εφαρμόζοντας μία ειδική τεχνική αντιμετώπισης της συγκεκριμένης πάθησης, χειρούργησε με μεγάλη επιτυχία στο Ιατρικό Αθηνών την μικρή καρδούλα του Νικόλα, και κατάφεραν να διορθώσουν σημαντικά πάσχοντα τμήματα της, αφήνοντας μόνο μια μικρή στένωση στο κάτω μέρος της βαλβίδας χαρίζοντάς του εκ νέου, το χαμόγελο και το όνειρο για ζωή.

Σήμερα, τρία χρόνια μετά, η καρδιά του άρχισε να τον προδίδει και πάλι. Η μικρή στένωση μεγάλωσε, έφραξε κατά 70% υποβαλβιδικά την κύρια βαλβίδα και ο μικρός Νικόλας καλείται να μπει και πάλι άμεσα στο χειρουργείο και να αφήσει κυριολεκτικά την καρδιά του και τις ελπίδες του για ζωή στα χέρια των χειρουργών.

Πριν προλάβει να σβήσει το τέταρτο κεράκι γενεθλίων του, κινδυνεύει να σβήσει εκείνος… Προτού μάθει τι είναι ζωή, κινδυνεύει να την χάσει…

Η επέμβαση που απαιτείται, είναι κρίσιμη, λεπτή και συγκεκριμένη. Η εδώ χειρουργική της αντιμετώπιση οδηγεί με σχεδόν μαθηματική ακρίβεια σε συνεχείς και επαναλαμβανόμενες εγχειρήσεις ανοιχτής καρδιάς κατά τακτά χρονικά διαστήματα, για αντικατάστασης βαλβίδας, για όσα χρόνια τουλάχιστον, ο Νικόλας θα έχει το κουράγιο και το σθένος να το αντέχει…

Για να αντιμετωπιστούν όλα αυτά λοιπόν, ζητάω την συμπαράστασή σας. Να μπορέσω να πάω τον Νικόλα στη Γερμανία, σε μια μονάδα εξειδικευμένη στην πάθηση του, ώστε να χειρουργηθεί από την ίδια ομάδα γιατρών που του έσωσε την ζωή κι από τον ίδιο χειρουργό που άγγιξε πριν τρία χρόνια την καρδούλα του και της έδωσε ξανά κτύπο…

Εάν μπορείτε να χαρίσετε κάποιες ελπίδες επιβίωσης στον Νικόλα, αν πιστεύετε πως το δικαίωμα της ζωής είναι δικαίωμα του καθ’ ενός από εμάς και είστε σε θέση να βοηθήσετε ώστε να το αποκτήσει και εκείνος, αν θέλετε το βράδυ που κοιμάται να μπορεί και ο Νικόλας να ονειρευτεί το αύριο, που σήμερα, για εκείνον δεν υπάρχει, βοηθείστε τον, βοηθείστε μας…

Με ιδιαίτερη εκτίμηση και ένα τεράστιο Ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου (αν και το ουσιαστικό ευχαριστώ,ευχή και επιθυμία μου είναι,να σας το πει ο ίδιος,γυρνώντας υγιής από αυτό το ταξίδι ζωής),


Ιωάννης Παναγιωτόπουλος

Τηλ. επικοινωνίας: 6932273892

Λογαριασμός E.Τ.Ε : 150/980560-52 (Παναγιωτόπουλος Νικόλαος)
IBAN: GR9101101500000015098056052
BIC: ΚΩΔ.SWIFT ΤΡΑΠΕΖΑΣ (BIC) ETHNGRAA

Υπάρχει σχετική σελίδα στο Facebook, για να τη δείτε κάντε κλικ εδώ: www.facebook.com/giatonNikola

Παρασκευή 30 Μαρτίου 2012

Δεν υπάρχει, ούτε θα υπάρξει ποτέ θρησκεία ανώτερη απ' την αλήθεια


«Δεν υπάρχει, ούτε θα υπάρξει ποτέ θρησκεία ανώτερη απ' την αλήθεια.»-Ιησούς Χριστός.
Ένας άνθρωπος όλη τη ζωή του έψαχνε τον Θεό.
Μια φορά στο όνειρό του είδε πως βρέθηκε στον παράδεισο. Εκεί είδε ένα μεγάλο πλήθος ανθρώπων. Όταν ρώτησε, γιατί μαζεύτηκε τόσο κόσμος, του είπαν ότι σήμερα είναι τα γενέθλια του Θεού. Ο άνθρωπος ευλόγησε τη μοίρα του: επιτέλους θα βλέπει με τα μάτια του τον Θεό! Στάθηκε στην άκρη του δρόμου και ανυπόμονα κοιτούσε τον δρόμο. Ξαφνικά άρχισαν να παίζουν οι φανφάρες και εμφανίστηκε μια πομπή, όπου πάνω σ' ένα άσπρο άλογο καθόταν ένας πολύ σπουδαίος άνθρωπος. Πίσω του ακολουθούσε μια μεγάλη συνοδεία. Ο άνθρωπος ρώτησε τον διπλανό του:
- Είναι ο Θεός;
- Όχι, είπε ο διπλανός, είναι ο Κρίσνα.
Δεν πρόλαβε να περάσει η πρώτη συνοδεία, εμφανίστηκε η επόμενη.
- Είναι ο Θεός; ξανά ρώτησε ο άνθρωπος.
- Όχι, είναι ο Βούδας, ήταν η απάντηση.
Μετά πέρασαν οι πολυάριθμες συνοδείες του Χριστού, του Μωάμεθ και πολλών άλλων προφητών. "Πότε θα περάσει ο Θεός", σκεφτόταν ο άνθρωπος και με απορία έβλεπε πως λιγοστεύει το πλήθος, πως η φανφάρες σταμάτησαν να παίζουν και τελικά ο άνθρωπος έμεινε μόνος πάνω στον δρόμο.
Ο άνθρωπος ήταν έτοιμος να φύγει όταν στον δρόμο εμφανίστηκε ένας σεμνός και ευπαρουσίαστος γέροντας πάνω σ' ένα άσπρο άλογο. Και δεν τον συνόδευε κανένας…
Ο άνθρωπος τον ακολούθησε και μετά με έκπληξη κατανόησε πως είναι ο Θεός. "Κανένας σ' αυτό το Σύμπαν δεν είναι τόσο μοναχικός όσο ο Θεός!" Μετά τον πλησίασε και ρώτησε:
- Κατάλαβα, είσαι ο Θεός. Όμως γιατί είσαι τόσο μοναχικός.
Τα μάτια του Θεού δάκρυσαν και είπε:
- Όλοι οι άνθρωποι πήγανε πίσω απ' αυτούς που πέρασαν μπροστά σου και κανένας δεν έμεινε μαζί μου. Μαζί μου έμειναν μόνο εκείνοι, οι λίγοι, που δεν ακολουθούν κανένα.

Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012

Όταν...

Μια φορά ο Βούδας περνούσε με τους μαθητές του από ένα χωριό όπου ζούσαν εχθροί του Βουδισμού. Οι κάτοικοι του χωριού βγήκαν από τα σπίτια τους, περικύκλωσαν τον Βούδα και τους μαθητές του και άρχισαν να τους προσβάλουν. Οι μαθητές ήταν έτοιμοι να τους αποκρούσουν αποφασιστικά και μερικοί απαντούσαν με οργή, όμως η παρουσία του Βούδα τους έκανε να συγκρατηθούν. Η αντίδραση του Βούδα τους έφερε σε αμηχανία, όταν γύρισε στους μαθητές του και τους είπε:
- Με απογοητεύσατε. Αυτοί οι άνθρωποι κάνουν αυτό που θεωρούν σωστό. Είναι οργισμένοι, λογαριάζουν πως είμαι εχθρός της θρησκείας τους, των ηθικών αξιών. Αυτοί οι άνθρωποι με βρίζουν κι αυτό είναι φυσικό. Αλλά γιατί θυμώσατε εσείς; Γιατί επιτρέψατε σ' αυτούς τους ανθρώπους να σας χειρίζονται; Τώρα είστε εξαρτημένοι άνθρωποι. Μήπως δεν είστε ελεύθεροι;
Οι κάτοικοι του χωριού δεν περίμεναν τέτοια αντίδραση. Ήταν αμήχανοι και ησύχασαν. Μέσα στην ησυχία ο Βούδας γύρισε στους χωρικούς και τους είπε:
- Τελειώσατε; Αν δεν είπατε όλα αυτά που θέλατε να μου πείτε, θα έχετε τη δυνατότητα να τα εκφράσετε, όταν θα επιστρέψουμε.
Οι άνθρωποι του χωριού βρισκόταν σε πλήρη αμηχανία και τον ρωτήσανε:
- Μα εμείς σε προσβάλλαμε, γιατί δε θυμώνεις μαζί μας;
- Είστε ελεύθεροι άνθρωποι και αυτό που κάνατε είναι δικαίωμά σας. Κι εγώ είμαι ελεύθερος άνθρωπος και κανένας δε μπορεί να προκαλεί την αντίδρασή μου, κανένας δε μπορεί να έχει επίδραση πάνω μου, κανένας δε μπορεί να χειριστεί τα αισθήματά μου. Η αντίδρασή μου προέρχεται από την εσωτερική μου κατάσταση. Και τώρα, θα ήθελα να σας πω κάτι. Οι κάτοικοι του χωρίου που είναι δίπλα στο δικό σας, μας χαιρέτησαν και μας έφεραν λουλούδια, φρούτα, διάφορα γλυκίσματα. Όμως εγώ τους είπα: "Ευχαριστώ, αλλά εμείς έχουμε φάει ήδη. Σας παρακαλώ, κρατήστε τα για τον εαυτό σας με την ευλογία μου. Εμείς ποτέ δεν κουβαλάμε μαζί μας τροφή." Τώρα ρωτάω εσάς: "Τι έπρεπε να κάνουν με αυτά που μου έδωσαν, ενώ εγώ τα επέστρεψα πίσω;"
Ένας άνθρωπος από το πλήθος, είπε:
- Νομίζω πως τα πήρανε πίσω στα σπίτια τους και τα έδωσαν στις οικογένειές τους.
Ο Βούδας χαμογέλασε και είπε:
- Δεν ξέρω τι θα κάνετε με τις δικές σας προσβολές και ύβρεις. Απλά, εγώ δεν τις δέχομαι. Όταν εγώ απορρίπτω τα φαγητά, τότε τα παίρνουν πίσω. Τι θα κάνετε τώρα εσείς; Εγώ απορρίπτω τις προσβολές σας, γι' αυτό κι εσείς πάρτε τις ύβρεις στα σπίτια σας και κάντε τις ό,τι θέλετε.

Τρίτη 6 Μαρτίου 2012

Η τυφλή γυμνάστρια που κλέβει καρδιές

Διαβάστε την ιστορία της 13χρονης Λόλα Γουόλτερς, της τυφλής Αμερικανίδας γυμνάστριας που δεν επέτρεψε στη φύση να την απομακρύνει από το πάθος της.
Όσο υπέροχη κι αν είναι η ενόργανη γυμναστική, δεν παύει να είναι ένα επικίνδυνο άθλημα. Πόσο μάλλον όταν ο αθλητής αγωνίζεται δίχως να βλέπει.
Και δεν εννοούμε να έχει δεμένα τα μάτια, αλλά να μην βλέπει καθόλου. Εδώ μπαίνει στο καρέ η 13χρονη Λόλα Γουόλτερς, η τυφλή γυμνάστρια για την οποία μιλάει ολόκληρη η Αμερική εδώ και λίγες μέρες.
Η Λόλα πάσχει από τη νόσο Νυστάγμους. Διαθέτει περιορισμένη όραση, ωστόσο ό,τι μπορεί να δει... τρεμοπαίζει και έτσι δεν μπορεί να υπολογίσει την απόσταση ή να συγκεντρωθεί.
Αυτό δεν στάθηκε εμπόδιο για την Μπεθ Γουόλτερς, τη μητέρα της Λόλα, την οποία υιοθέτησε όταν η μικρή γυμνάστρια ήταν δύο ετών από ένα ορφανοτροφείο στη Βουλγαρία, να επιτρέψει στην κόρη της να ασχοληθεί με τον αθλητισμό και να κυνηγήσει το όνειρο της.
Η Λόλα είναι εξαιρετική σε όλα τα όργανα της ενόργανης γυμναστικής. Κι αν στο έδαφος τα πράγματα ίσως είναι ευκολότερα, όμως στη δοκό ισορροπίας ο βαθμός δυσκολίας ανεβαίνει αν λάβουμε υπόψη πως το μήκος της δοκού δεν ξεπερνάει τα 10 εκατοστά.
Το επισημαίνει και η ίδια που έκλεψε την παράσταση σε αγώνες στο Λονγκ Μπιτς "είναι αρκετά δύσκολο να περπατήσει κάποιος στη δοκό, πόσο μάλλον να πηδήξει και να κάνει ρόδα, οπότε όταν αρχίζω να βλέπω δύο δοκούς αντί για μια, τότε πρέπει να συγκεντρωθώ και να σταθώ στα πόδια μου. Όσο για τους ασύμμετρους ζυγούς συνήθισα πλέον, οπότε γνωρίζω την απόσταση της μιας μπάρας από την άλλη και πόσο πρέπει να πηδήξω για να βρεθώ εκεί".
Η ίδια δεν ζητάει διαφορετική αντιμετώπιση από τους κριτές. Το αντίθετο μάλιστα! "Οι περισσότερες αντίπαλοι μου δεν γνωρίζουν πως είμαι λίγο διαφορετική. Και θέλω να μείνει έτσι. Αν δεν γνωρίζουν το μυστικό μου, οι κριτές δεν θα με βαθμολογήσουν διαφορετικά".
Η Λόλα δεν θα μπορέσει να αγωνιστεί ποτέ στους Ολυμπιακούς Αγώνες και η γυμναστική δεν συμπεριλαμβάνεται στο πρόγραμμα των Παραολυμπιακών Αγώνων.  Θέλει να γίνει προπονήτρια σε παιδιά όταν μεγαλώσει.

Εγώ μιλώ για δύναμη - Rolling in the ντιπ

Το σημερινό άρθρο, το χαρίζω στη δύναμη. Στους ανθρώπους με απύθμενες αντοχές. Σε αυτούς που δε λυγίζουν εύκολα.
Κάποιοι γύρω μας γεννιούνται μαχητές. Αγωνιστές, σκληροί, σκυλιά. Άνθρωποι που προσπαθούν να είναι σωστοί, συνεπείς και να τοποθετούν τις αρχές τους πάνω από όλα.
Γίνονται αυτοί οι άνθρωποι τελικά αποδέκτες της πραγματικής αγάπης; Οι άλλοι γύρω τους πώς τους βλέπουν; Σαν συντρόφους, σαν γονείς, σαν παιδιά;
Ή απλά σαν πηγές ενέργειας; Σαν πηγές δύναμης; Σαν αυτούς τους οποίους θα ξεζουμίσουν, θα εξαντλήσουν, θα αδειάσουν, από τους οποίους θα πάρουν ό,τι μπορούν όσο ακόμη βλέπουν να υπάρχουν αποθέματα;
Παιδιά που προσπαθούν να κρατήσουν τις ισορροπίες μέσα στην οικογένεια. Που τους φοράνε οι γονείς τους το ρόλο του κριτή, πριν ακόμη μπορούν να διακρίνουν τι είναι σωστό και τι είναι λάθος.
Παιδιά που γίνονται γονείς των γονιών τους, πριν ακόμη μεγαλώσουν. Που πρέπει να διαχειριστούν όλα τα βάρη, πριν ακόμη οι ώμοι τους έχουν δυναμώσει αρκετά για τα σηκώσουν.
Έφηβοι που δεν έχουν χρόνο να καταλάβουν ποιοι είναι, τι θέλουν από τη ζωή που ξεδιπλώνεται μπροστά τους, βοηθώντας τους άλλους να βρουν τις δικές τους ισορροπίες. Που βάζουν τα όνειρα των δικών τους ανθρώπων, πιο ψηλά από τα δικά τους όνειρα. Για να τους δουν ευτυχισμένους. Έφηβοι, που νιώθουν ότι οφείλουν, χωρίς να έχουν πρώτα εισπράξει το οτιδήποτε.
Ενήλικες που συνεχίζουν να φροντίζουν. Που πλέον, χρόνια μετά, αυτός φαίνεται να  είναι ο φυσικός τους ρόλος. Αυτός που οι ίδιοι αντιλαμβάνονται και που οι άλλοι έχουν συνηθίσει.
Ενήλικες που δε θα λάβουν ποτέ βοήθεια, γιατί ο κόσμος γύρω τους πρέπει να προστατέψει εκείνους που το έχουν ανάγκη και όχι αυτούς.
Εραστές που στοργικά αγκαλιάζουν τους συντρόφους τους. Που προσπαθούν να τους στηρίξουν και να συγχωρέσουν τα λάθη τους. Που τα βράδια, ανάμεσα στις ανάσες πάθους, τους ψιθυρίζουν λόγια πραγματικής αγάπης.
Γονείς που βλέπουν στα παιδιά τους, τον κόσμο όλο. Που πεθαίνουν γι’ αυτά. Που δε θέλουν ποτέ να κάνουν επάνω τους τα ίδια λάθη που εισέπραξαν αυτοί, όταν ήταν στην ηλικία τους. Που θέλουν να τους διδάξουν ότι το να δίνεις είναι η χαρά της ζωής, που θέλουν να τους μάθουν ότι αυτός είναι ο σωστός τρόπος για να ανοίξουν τα φτερά τους, αλλά τους υπόσχονται πως αυτοί θα είναι πάντα δίπλα τους, ο φύλακας άγγελος τους. Ένα ζευγάρι από φτερά για να χρησιμοποιήσουν, αν τραυματιστούν τα δικά τους.
Άνθρωποι, που ίσως τελικά να είναι αδύναμοι.
Να είναι αδύναμοι στο να τραβήξουν τη γραμμή. Να πουν, τώρα ήρθε η ώρα να πάρω. Και να δώσουν χώρο στη ζωή τους για κάποιους που μπορούν να διακρίνουν ότι ακόμη και οι πιο δυνατοί κάποτε αδειάζουν. Να χωθούν σε μία αγκαλιά, που δεν θα τους ζητήσει τίποτε. Που θα τους επιτρέψει απλά να υπάρχουν μαζί με τις αδυναμίες τους. Και θα τους αγαπήσει γι’ αυτές.
Απο εδώ.

Τετάρτη 11 Ιανουαρίου 2012

Γιατί για να μπορείς να δεις την αλήθεια πρέπει να μην φοβάσαι να ανοίξεις τα μάτια!

Εμείς είμαστε εδώ για το αξιοκρατικό μέλλον των παιδιών μας. Γιατί για να μπορέσουν να ανοίξουν τα φτερά τους, πρέπει να σηκώσουμε εμείς επιτελούς ανάστημα! Αλλά πρώτα απ’όλα πρέπει να ανοίξουμε επιτέλους τα μάτια μας για να δούμε την αλήθεια! Με συνείδηση και υπευθυνότητα!
.Ας μαζέψουμε υπογραφές σε μια κόλλα χαρτί στη δουλειά μας, στη γειτονιά μας, παντού.
Και ας υπογραψουμε την αυθορμηυη προσπαθεια στηριξης του Γιωργου Παπανδρεου Προεδρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και από ΕΔΩ.
Αυτή η προσπάθεια ξεκίνησε αυθόρμητα από την βάση από μια διαδυκτιακη φίλη, Μαργαρίτα Ζηκου. Σε μια μέρα η προσπάθεια έφτασε σε 400 υπογραφές. Μετά άρχισε ο πανικός μάλλον από τους γνωστούς- άγνωστους, όπως κάθε φορά. Σενάρια επιστημονικής φαντασίας γίνονται όμως στο facebook αυτές τις ημέρες (με παράξενα σχόλια δήθεν δικά σου από άλλους, με εξαφανίσεις των δημοσιεύσεων για την προσπάθεια αυτή, με κακόβουλες αναφορές, με μπλοκαρίσματα, κτλπ, όλα οργανωμένα καλά και κακόβουλα- αχ, αυτή η «οργάνωση»…) Εξαφανίζονται αυτές οι προτάσεις από τα profil σαν να μην υπήρχαν… Ας υπογράψουμε όλοι ως ελάχιστο δείγμα πεποίθησης ότι το ΠΑΣΟΚ πρέπει να παραμείνει αυτόνομο πολιτικά και όχι εξαρτημένο από συμφέροντα. Αντισταθείτε!
Όπως το έκανε και εκείνος για μας! ΤΩΡΑ μας έχει ανάγκη! Θυμηθείτε και δείτε πότε και γιατί!
Να καθαρίσουμε τον τόπο από τα συμφέροντα
«Θα ήθελα να θυμίσω ότι έχουμε πάρει αποφάσεις και μπροστά μας έχουμε και άλλες αποφάσεις να πάρουμε. Και δεν μιλώ τυχαία για τις αντιδράσεις, γιατί έστω και εάν κάποιες από αυτές είναι καλοπροαίρετες, είναι όμως αντιδράσεις πολύ οργανωμένες.
 Τώρα δείχνουμε ότι δεν αστειευόμαστε, όταν λέμε για την ευθύνη των τραπεζών και τους θέτουμε προ των ευθυνών τους. Για πρώτη φορά, προχωράμε σε μια διαδικασία, που θα εξυγιάνει, θα φέρει διαφάνεια και ένα τραπεζικό σύστημα, το οποίο θα επενδύσει στην πραγματική οικονομία.
Για πρώτη φορά, κάνουμε σοβαρές κινήσεις, συλλήψεις στο χώρο της λαθρεμπορίας των καυσίμων.
Για πρώτη φορά, μιλάμε για Μέσα Ενημέρωσης που είναι χρεοκοπημένα, τα οποία παρόλα αυτά εξακολουθούν να λειτουργούν, χωρίς κανείς να καταλαβαίνει από πού βρίσκουν τα χρήματα.
Για πρώτη φορά, προχωράμε σε εξυγίανση στο χώρο του ποδοσφαίρου.
Για πρώτη φορά, δημοσιοποιούμε λίστες με φοροφυγάδες και εξαπολύουμε ένα άγριο κυνηγητό για όσους φοροδιαφεύγουν. Για πρώτη φορά, βρίσκουμε τις καταθέσεις στο εξωτερικό, διαφόρων οι οποίοι φοροδιαφεύγουν.
Για πρώτη φορά, μια Κυβέρνηση προσπαθεί να καθαρίσει τον τόπο από την δυσωδία και τα συμφέροντα που, επί χρόνια, θέλουν να τα λυμαίνονταν όλα. Και βέβαια, εκεί είναι όπου υπάρχει η πολύ μεγάλη αντίδραση.» 2 Νοεμβρίου 2011 Γιώργος Α. Παπανδρέου

Διαβάστε περισσότερα από την εισήγηση του Γιωργο Παπανδρεου στο τελευταιο Υπουργικό Συμβούλιο σαν Πρωθυπουργός. 2 Νοεμβρίου 2011

Κυριακή 1 Ιανουαρίου 2012

Καλή χρονιά με ευχές!!!


Σε όλους που θέλουν να δημιουργήσουν πραγματικά μια όμορφη και αληθινή Ελλάδα-Φως για τις μελλοντικές γενιές… σε όλους που ξέρουν ότι η ομορφιά της ζωής βασίζεται στην δύναμη της καλής θέλησης… σε όλους που νιώθουν ότι το μέλλον ανήκει σε αυτούς που πιστεύουν στην ομορφιά των ονείρων τους…σε όλους που έβαλαν και συνεχίζουν να βάζουν την πατρίδα μας πάνω από τους εαυτούς τους…τους εύχομαι ολόψυχα Καλή Χρονιά, δυνατά και με πάθος για την Ελλάδα της Αξίας, της Δημιουργίας και της προόδου! Με αισιοδοξία και με πίστη στις δυνάμεις μας! Χρόνια πολλά και ευτυχισμένα!

Για όλους αυτούς τους ανάξιους οι οποίοι χρόνια τώρα ήξεραν να καταλαμβάνουν θέσεις και δουλειές μόνο παραγκωνίζοντας τους πραγματικά άξιους, με τρικλοποδιές η με ρίξιμο λάσπης, αυτούς που πριονίζανε τόσα χρόνια και δεν μας αφήναν να πάμε μπροστά, ανίκανοι οι ίδιοι στο να προχωράνε, ήθελαν όλος ο κόσμος να μείνει στάσιμος…αυτοί που έβαλαν πρώτα το δικό τους συμφέρον μπροστά και σε δεύτερη μοίρα το συμφέρον της χώρας… αυτοί που ροκάνιζαν την Ελλάδα αρκετά χρόνια τώρα με μένος και λύσσα και ήθελαν να πληρώσουν άλλοι τις αμαρτίες τους…
αυτοί που φωνάζουν τώρα (στα τηλεοπτικά παράθυρα, στις εφημερίδες και όχι μόνο) για να φοβηθεί ο νοικοκύρης…αυτοί και οι φίλοι τους, αυτή η κλίκα που είναι πραγματικά υπεύθυνη, αρκετά χρόνια τώρα, για την σημερινή κατάσταση στην χώρα μας…αυτοί που αμόλαγαν τα τσιράκια τους να «αγανακτήσουν» στις πλατείες και στα διόδια και τους τράβηξαν μετά πίσω με ένα σφύριγμα… τους εύχομαι ολόψυχα τούτη την χρονιά να είναι αυτοί που πέφτουν εκεί όπου τους ταιριάζει, στην λάσπη που αρέσει στα γουρούνια…να (ξανά)πέσουν στον λάκκο που προετοίμαζαν για τους άλλους…όπου και να βρίσκονται, τους ξέρουμε καλά τώρα τους ψεύτες και τους κλέφτες…στο χέρι μας είναι να τους κάνουμε πέρα, για να μπορέσουμε να ανασάνουμε επιτέλους!

Υ.Γ. Εύχομαι υγεία και αγάπη για όλο το κόσμο!
 

Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2011

SOS!!!!!!!!!!!!! ΕΠΕΙΓΩΝ!!!!!!


SOS!!!!!!!!!!!!! ΕΠΕΙΓΩΝ!!!!!!
Βοηθήστε ένα παιδί να έχει δίπλα τους γονείς του στις δύσκολες στιγμές που περνάει! Το αγοράκι είναι 7 ετών, λέγεται Ευστράτιος Μάρκου, διαγνώστηκε με άκρως επικίνδυνο όγκο στον εγκέφαλο πριν 2 ημέρες στο Βοστάνειο Νοσοκομείο Μυτιλήνης. Από χθες νοσηλεύεται στο Νοσοκομείο Παίδων Αττικής, μάλλον αύριο θα γίνει η χειρουργική επέμβαση στο εγκέφαλο του παιδιού. Οι γονείς έφυγαν με 100 ευρώ δανεικά στην τσέπη τους για να είναι κοντά στο μωρό τους. Η οικογένεια είναι πολύ φτωχή και βασιζόμενη στην ανθρωπιά όλων όσων διαβάζουν αυτή την είδηση.
Αν θέλετε να βοηθήσετε ο λογαριασμός στην Εθνική Τράπεζα, στα ονόματα των γονιών –Μάρκου Ανάργυρος και Μάρκου Ελένη είναι:
692372376-36

Υ.Γ.  το IBAN ειναι:
GR53 0110 6920 0000 6923 7237 636
και ο λογαριασμος 692/372376-36 ΣΤΗΝ Εθνικη Τραπεζα της Ελλαδας, στα ονοματα των γονειων Μάρκου Ανάργυρος και Γιαννίκου Ελένη. Το παιδι, Μάρκου Ευστράτιος, θα κανει την επεμβαση την επομενη εβδομαδα στο νοσοκομειο Αγια Σοφια Αθηνων.