Η Αίγυπτος είναι η χειρότερη χώρα για τις γυναίκες

Η δημοσκόπηση αξιολόγησε τα κρούσματα βίας κατά των γυναικών, τα δικαιώματα στην αναπαραγωγή, την μεταχείριση των γυναικών μέσα στην οικογένεια και την ενσωμάτωσή τους στην κοινωνία.

Σεξουαλική παρενόχληση, υψηλά ποσοστά ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων, αύξηση της βίας και του ισλαμιστικού αισθήματος μετά τις εξεγέρσεις της Αραβικής Άνοιξης συνθέτουν το σκηνικό στην Αίγυπτο δίνοντάς της τον τίτλο της χειρότερης χώρας του αραβικού κόσμου για μία γυναίκα, όπως προκύπτει από δημοσκόπηση του Ιδρύματος Thomson Reuters που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα. Οι μεροληπτικοί νόμοι εις βάρος των γυναικών και η αύξηση των κρουσμάτων διακίνησης ανθρώπων επίσης συμβάλλουν στο να εξασφαλίσει η Αίγυπτος την τελευταία θέση στη λίστα με τις 22 αραβικές χώρες, διαπιστώνει η έρευνα. Παρά τις ελπίδες ότι οι γυναίκες θα ήταν από τις πρώτες ευνοημένες από την Αραβική Άνοιξη, είναι τελικά οι μεγάλες ηττημένες, καθώς οι λαϊκές εξεγέρσεις έχουν προκαλέσει συγκρούσεις, αστάθεια, εκτοπισμό και αύξηση των ισλαμιστικών οργανώσεων σε πολλές περιοχές της χώρες, επισημαίνουν οι ειδικοί. «Απομακρύναμε τον Μουμπάρακ από το προεδρικό μέγαρο, αλλά πρέπει να απομακρύνουμε και τον Μουμπάρακ που κατοικεί στο μυαλό μας και στις κρεβατοκάμαρές μας», δήλωσε η Αιγύπτια αρθρογράφος Μόνα Ελταχάουι αναφερόμενη στον ανατραπέντα δικτάτορα της Αιγύπτου, τον Χόσνι Μουμπάρακ. «Όπως δείχνουν τα αρνητικά συμπεράσματα της δημοσκόπησης, εμείς οι γυναίκες χρειαζόμαστε μία διπλή επανάσταση, μία εναντίον των διαφόρων δικτατόρων που έχουν καταστρέψει τις χώρες μας και μία κατά του τοξικού συνδυασμού πολιτισμού και θρησκείας που καταστρέφει τις ζωές μας ως γυναικών», σχολίασε η ίδια. Η τρίτη ετήσια δημοσκόπηση του Ιδρύματος για τα δικαιώματα των γυναικών (http://poll2013.trust.org) παρέχει μία λεπτομερή εικόνα της κατάστασης των δικαιωμάτων των γυναικών στον αραβικό κόσμο τρία χρόνια μετά τα γεγονότα του 2011 και την ώρα που ο εμφύλιος στη Συρία απειλεί με εξάπλωση των συγκρούσεων στην ευρύτερη περιοχή. Το Ιράκ βρίσκεται στη δεύτερη χειρότερη θέση της κατάταξης, μία θέση πριν από την Αίγυπτο, ακολουθούμενο από τη Σαουδική Αραβία, τη Συρία και την Υεμένη. Οι Κομόρες, όπου οι γυναίκες κατέχουν το 20% των υπουργικών θέσεων και διατηρούν το σπίτι ή την γη μετά το διαζύγιο, έρχονται πρώτες στη λίστα ακολουθούμενες από το Ομάν, το Κουβέιτ, την Ιορδανία και το Κατάρ. Στη δημοσκόπηση, η οποία διενεργήθηκε από τον φιλανθρωπικό βραχίονα του Thomson Reuters, συμμετείχαν 336 ειδικοί σε θέματα ισότητας των δύο φύλων τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο. Διενεργήθηκε σε 21 χώρες του Αραβικού Συνδέσμου και στη Συρία, η οποία υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Αραβικού Συνδέσμου αλλά διαγράφηκε το 2011. Οι ερωτήσεις βασίστηκαν στους όρους της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για την Εξάλειψη όλων των μορφών Διακρίσεων κατά των Γυναικών (CEDAW), την οποία 19 αραβικές χώρες έχουν υπογράψει ή επικυρώσει. Η δημοσκόπηση αξιολόγησε τα κρούσματα βίας κατά των γυναικών, τα δικαιώματα στην αναπαραγωγή, την μεταχείριση των γυναικών μέσα στην οικογένεια, την ενσωμάτωσή τους στην κοινωνία και την αντιμετώπιση ως προς τον ρόλο των γυναικών στην πολιτική και στην οικονομία. Το 99,3% των γυναικών πέφτουν θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης Η Αίγυπτος είχε κακές επιδόσεις σχεδόν σε όλες τις κατηγορίες. Οι γυναίκες κατείχαν κεντρικό ρόλο στη λαϊκή εξέγερση στη χώρα, αλλά οι ακτιβιστές υποστηρίζουν ότι η αυξανόμενη επιρροή των ισλαμιστών, με αποκορύφωμα την εκλογή του ηγέτη της Μοσουλμανικής Αδελφότητας Μοχάμεντ Μόρσι στην προεδρία, αποτέλεσε μεγάλο πλήγμα για τα δικαιώματα των γυναικών. Έκθεση των Ηνωμένων Εθνών για τις γυναίκες τον Απρίλιο ανέφερε ότι το 99,3% των γυναικών και κοριτσιών πέφτουν θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης στην Αίγυπτο. Η οργάνωση Human Rights Watch (Παρατηρητήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων) αναφέρει ότι 91 γυναίκες βιάστηκαν ή δέχτηκαν σεξουαλική επίθεση σε κοινή θέα, στην πλατεία Ταχρίρ, τον Ιούνιο στην διάρκεια της κλιμάκωσης των διαμαρτυριών κατά του Μόρσι. Επίσης καταγράφηκαν υψηλά ποσοστά γάμου δια της βίας και διακίνησης ανθρώπων. Ο ακρωτηριασμός των γυναικών γεννητικών οργάνων είναι ενδημικό φαινόμενο στην Αίγυπτο, όπου το 91% των γυναικών και κοριτσιών, συνολικά 27,2 εκατομμύρια, υποβάλλονται σε κλειτοριδεκτομή, σύμφωνα με την UNICEF. Μόνο το Τζιμπουτί έχει υψηλότερα ποσοστά (93%). Στο Ιράκ, οι ελευθερίες των γυναικών έχουν μειωθεί από την εισβολή των αμερικανικών δυνάμεων το 2003 και την ανατροπή του Σαντάμ Χουσέιν, όπως προκύπτει από τη δημοσκόπηση. Μία δεκαετία αστάθειας και συγκρούσεων έχει επηρεάσει δυσανάλογα τις γυναίκες. Η ενδοοικογενειακή βία και η πορνεία έχουν αυξηθεί, ο αναλφαβητισμός αυξήθηκε δραματικά και έως και 10% των γυναικών, 1,6 εκατομμύριο, έμειναν χήρες και ευάλωτες, σύμφωνα με την οργάνωση Refugees International. Εκατοντάδες χιλιάδες γυναίκες εκτοπισμένες εσωτερικά και κατά μήκος των συνόρων είναι εύκολο να πέσουν θύματα διακίνησης ανθρώπων, απαγωγών και βιασμών, υποστηρίζει η υπηρεσία προσφύγων του ΟΗΕ. Η Σαουδική Αραβία, τρίτη χειρότερη στην κατάταξη,παραμένει η μοναδική χώρα που απαγορεύει στις γυναίκες να οδηγούν. Ωστόσο, οι μεταρρυθμίσεις που προώθησε ο βασιλιάς Αμπντάλα προσέφεραν περισσότερες εργασιακές ευκαιρίες στις γυναίκες και περισσότερο δημόσιο λόγο. Οι γυναίκες ως λάφυρα πολέμου Ο εμφύλιος πόλεμος στη Συρία έχει καταλυτική επίδραση στις γυναίκες τόσο στο σπίτι όσο και στους καταυλισμούς προσφύγων, όπου καταγράφονται περιστατικά με γάμους παιδιών, διακίνηση και σεξουαλική βία, επισημαίνουν οι ειδικοί. Οι ανθρωπιστικές οργανώσεις υποστηρίζουν ότι οι δυνάμεις του προέδρου Άσαντ έχουν βάλει στο στόχαστρό τους γυναίκες τις οποίες βιάζουν και βασανίζουν, ενώ οι σκληροπυρηνικοί ισλαμιστές τους έχουν αποστερήσει τα δικαιώματα στα εδάφη που τελούν υπό τον έλεγχό τους. Η δημοσκόπηση, πάντως, παρουσιάζει μία μεικτή εικόνα ως προς τα δικαιώματα των γυναικών σε άλλες χώρες της Αραβικής Άνοιξης. Μαζί με τη Συρία, όλες οι χώρες μέλη του Αραβικού Συνδέσμου, με εξαίρεση τη Σομαλία και το Σουδάν, έχουν υπογράψει ή επικυρώσει την CEDAW. Επιπλέον, ο Παλαιστίνιος πρόεδρος Μαχμούντ Αμπάς συμβολικά επικύρωσε την Σύμβαση εκ μέρους της Παλαιστινιακής Αρχής και της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης. Ωστόσο, οι ειδικοί επισημαίνουν ότι η προστασία που παρέχει στις γυναίκες η Σύμβαση είναι επιφανειακή. Οι χώρες μέλη της μπορούν να εγείρουν αντιρρήσεις απέναντι σε ό,τι θεωρούν ότι είναι αντίθετο προς την σαρία (ισλαμικός νόμος), τον οικογενειακό κώδικα μίας χώρας ή σε οποιαδήποτε εθνική νομοθεσία. Ακολουθεί η κατάταξη ξεκινώντας από τις χειρότερες επιδόσεις 22. Αίγυπτος 21. Ιράκ 20. Σαουδική Αραβία 19. Συρία 18. Υεμένη 17. Σουδάν 16. Λίβανος 15. Παλαιστινιακά Εδάφη 14. Σομαλία 13. Τζιμπουτί 12. Μπαχρέιν 11. Μαυριτανία 10. Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα 9. Λιβύη 8. Μαρόκο 7. Αλγερία 6. Τυνησία 5. Κατάρ 4. Ιορδανία 3. Κουβέιτ 2. Ομάν 1. Κομόρες Πηγή: AΠE-MΠΕ

Τα παιδιά της Τανζανίας και το τοξικό δόλωμα του Χρυσού

Η Τανζανία είναι μία χώρα από τους μεγαλύτερους παραγωγούς χρυσού της Αφρικής, αλλά σύμφωνα με μια έκθεση από το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (HRW), πολλές χιλιάδες παιδιά, ορισμένα ηλικίας μόλις οκτώ ετών, θέτουν σε κίνδυνο την υγεία τους δουλεύοντας στα ορυχεία χρυσού της χώρας. Ο 15χρονος Ezekiel, λέει ότι μερικές φορές εισπνέει αναθυμιάσεις υδραργύρου, δουλεύει στις εξορύξεις χρυσού.    

Ο Richard, 13 ετών, λέει ότι άρχισε να εργάζεται στα ορυχεία για τα χρήματα, επειδή πεινούσε. Λίγο μετά αφού άρχισε, ο λάκκος που δούλευε κατέρρευσε, θάβοντάς τον μέχρι το στήθος. Πέρασε μια εβδομάδα στο νοσοκομείο και εξακολουθεί να αισθάνεται μερικές φορές πόνο. Δεν θέλει να επιστρέψει στο ορυχείο, αλλά μερικές φορές πρέπει – όταν η θεία του που τον φροντίζει πηγαίνει μακριά- «γιατί χρειάζομαι κάτι για να στηρίξω τον εαυτό μου».

«Δεν μου αρέσει να δουλέυω στις εξορύξεις καθόλου», λέει ο Richard. «Θα ήθελα να πάω στο σχολείο, αλλά δεν μπορώ να πληρώσω για τη στολή μου και τα βιβλία μου. Δουλεύω ώστε να μπορώ να τα αγοράσω όλα αυτά, αλλά υπό διαφορετικές συνθήκες δεν θα σκεφτόμουν ποτέ να δουλεύω στα ορυχεία. Θα ήθελα να είμαι δάσκαλος. »

Σύμφωνα με την έκθεση – Τοξικός Μόχθος: Η Παιδική Εργασία και η Έκθεση των παιδιών σε υδράργυρο στα μιρκής κλίμακας ορυχεία χρυσού της Τανζανίας – τα παιδιά σκάβουν βαθιά ασταθείς πυρήνες, δουλεύουν υπόγεια με βάρδιες έως και 24 ώρες, και μεταφέρουν με βαριές σακούλες το μετάλλευμα χρυσού .

«Τα αγόρια και τα κορίτσια στην Τανζανία παρασύρονται στα μεταλλεία χρυσού με την ελπίδα για μια καλύτερη ζωή, αλλά βρίσκονται κολλημένοι σε ένα αδιέξοδο ανάμεσα στον κίνδυνο και την απελπισία», δήλωσε η Janine Morna, μέλος της έρευνας HRW για τα δικαιώματα των παιδιών.

Αυτό το κορίτσι, 12 χρονών, χρησιμοποιεί ένα σφυρί για να συντρίψει το μεταλλείο ώστε να μπορέσει να εξορύξει το χρυσό. «Κάποτε χτυπήθηκα με την άκρη ενός σφυριού. Αιμορραγούσα πολύ », λέει. Περπατάει για περίπου μία ώρα αρκετές φορές την εβδομάδα για να πάει στο ορυχείο, όπου κερδίζει 1-2 δολλάρια την ημέρα.

Τα εργαζόμενα παιδιά διατρέχουν σοβαρό κίνδυνο δηλητηρίασης από υδράργυρο. Ακόμα και μικρά παιδιά που δεν εργάζονται είναι συχνά παρόντες κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας. Στην παρακάτω φωτογραφία, ένα τεσσάρων χρονών κορίτσι παίζει κοντά σε μια λιμνούλα στην οποία το νερό είναι μολυσμένο με υδράργυρο, ενώ οι ενήλικες δουλεύουν στο χρυσό.

Οι περισσότεροι ανθρακωρύχοι -ενήλικες και παιδιά- δεν γνωρίζουν για τους κινδύνους που διατρέχει η υγεία τους. Οι άνθρωποι που δουλεύουν στον τομέα της υγείας δεν έχουν την κατάλληλη εμπειρία και τις κατάλληλες εγκαταστάσεις και δεν είναι επαρκώς εξοπλισμένοι, ώστε να διαγνώσουν ή να θεραπεύσουν τη δηλητιρίαση από υδράργυρο. Οι νόμοι που υπάρχουν και αφορούν τον υδράργυρο έχουν σε μεγάλο βαθμό αποτύχει να μειώσουν τη χρήση του.

Η ομάδα υποστήριξης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είπε επίσης ότι «τα κορίτσια στις περιοχές με τα ορυχεία και γύρω από αυτές αντιμετωπίζουν τη σεξουαλική παρενόχληση, συμπεριλαμβανομένης της πίεσης για να συμμετάσχουν στην εργασία του σεξ. Μερικά κορίτσια πέφτουν θύματα εμπορικής σεξουαλικής εκμετάλλευσης και κινδυνεύουν να προσβληθούν από τον ιό HIV ή από άλλα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα».

Η κυβέρνηση της Τανζανίας θα πρέπει να περιορίσει την παιδική εργασία  και η Παγκόσμια Τράπεζα καθώς και οι αναπτυγμένες χώρες θα πρέπει να στηρίξουν τις προσπάθειες αυτές, αναφέρει η HRW.

«Η Τανζανία και οι αναπτυγμένες χώρες θα πρέπει να πάρουν αυτά τα παιδιά έξω από τα ορυχεία και να τα βοηθήσουν να πάνε στα σχολεία και σε σχολές επαγγελματικής κατάρτισης.» αναφέρει η Janine Morna. Προς το παρόν, κάποια από τα παιδιά που εργάζονται στα ορυχεία παρακολουθούν μαθήματα αλλά η απόδοση και η συμμετοχή τους επηρεάζονται από την εργασία τους, καταλήγει.

Πηγή: bbc.com

από Opinion Post

Με πάθος

Ψάξε το μεγάλο πάθος, αυτό το σπάνιο, το ανεξήγητο, αυτό που δίνει το φως στους τυφλούς, εκείνο που σε ανυψώνει  ανάμεσα στις μεγαλοφυΐες.

Θέλω αναγνώριση κι αγάπη

Εσύ με βλέπεις σαν τα μικρόβια

ούτε πώς νιώθω, ούτε τι αγώνα δίνω

μόνο πριν φύγω, μου λες να μείνω

Non ho mai smesso

Η συγκλονιστική ιστορία της 11χρονης Ντούργκα : Οι γονείς της την πούλησαν για 1 ευρώ

Εκατομμύρια παιδιά στην Ινδία γνωρίζουν καθημερινά και με βάναυσο τρόπο το… σκληρό πρόσωπο της ζωής.

Τα παιδιά πωλούνται από τους γονείς του ως σκλάβοι σε εργοστάσια, σπίτια και πορνεία. Το σοκαριστικό είναι ότι πωλούνται για μόλις 80 ρούπια δηλαδή για ένα ευρώ!

Σύμφωνα με το Spiegel , πολλοί γονείς πωλούν τις κόρες τους λόγω φτώχειας σε σωματέμπορους οι οποίοι περιμένουν έξω από σιδηροδρομικούς σταθμούς. Παράλληλα αρπάζουν τα ορφανά που βρίσκουν στα ερείπια ρημαγμένων χωριών.

Ένα από τα παιδιά – σκλάβους ήταν και η 11χρονη Ντούργκα. Το κοριτσάκι βρέθηκε να κλαίει ξαπλωμένο στο δάπεδο όπου και προσπαθούσε να δροσίσει τις πληγές του μιας και λίγες μέρες νωρίτερα, οι ιδιοκτήτες της, της είχαν ρίξει καυτό λάδι πάνω στο σώμα επειδή θεωρούσαν πως δούλευε αργά.

Μόλις η αστυνομία εισέβαλε στο σπίτι που διέμενε το κοριτσάκι, εκείνο ούρλιαξε και σκέπασε το στήθος του από ντροπή. Φορούσε μόνο το εσώρουχο που της επέτρεπαν οι ιδιοκτήτες της. Αμέσως μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο όπου και διέμεινε πολλές μέρες καθώς εκτός από τα εγκαύματά της ήταν και υποσιτισμένη. Επίσης είχε πάρα πολλές μολυσμένες πληγές στα χέρια της. Σύμφωνα με την μαρτυρία της μικρής Ντούργκα, μία φορά που της έπεσε ένα ποτήρι από τα χέρια, η ιδιοκτήτρια του σπιτιού θύμωσε πολύ με αποτέλεσμα να της βγάλει τα νύχια.

Δυστυχώς η σοκαριστική ιστορία της μικρής Ντούργκα αποτελεί την κορυφή του παγόβουνου μιας και εκατομμύρια παιδιά ζούνε ως σύγχρονοι σκλάβοι. Σύμφωνα με μία απογραφή της ινδικής κυβέρνησης το 2001, η χώρα κατοικείται από ένα δισεκατομμύριο ανθρώπους από τους οποίους τα 12,6 εκατομμύρια είναι παιδιά ηλικίας 5 – 14 ετών τα οποία εργάζονται. Όμως ο πραγματικός αριθμός είναι πολύ μεγαλύτερος μιας και πολλά παιδιά δεν δηλώνονται στο ληξιαρχείο όταν γεννιούνται και πολλοί ιδιοκτήτες σύγχρονων δούλων κρύβουν το γεγονός.

Οι ανθρωπιστικές οργανώσεις εκτιμούν ότι τα ¾ των οικιακών βοηθών στην Ινδία είναι παιδιά από τα οποία το 90% είναι κορίτσια. Παρόλο που η εμπορία παιδιών και η κατοχή δούλων θεωρούνται παράνομα, η αστυνομία παρεμβαίνει σπάνια και τα δικαστήρια καταδικάζουν πολύ σπάνια τους διακινητές και ιδιοκτήτες παιδιών – σκλάβων.

Οι ανθρωπιστικές οργανώσεις εκτιμούν ότι τα τρία τέταρτα του συνόλου των οικιακών βοηθών στην Ινδία αποτελούνται από παιδιά, και το 90 τοις εκατό από αυτά είναι κορίτσια. Παρά το γεγονός ότι η εμπορία παιδιών και η κατοχή δούλων είναι παράνομα, η αστυνομία δεν παρεμβαίνει συχνά και τα δικαστήρια σπάνια καταδικάζουν τους διακινητές παιδιών και τους ιδιοκτήτες σκλάβων.

πηγή

Θυμάμαι…

Στο τέλος δεν θα θυμόμαστε τα λόγια των εχθρών μας, αλλά τη σιωπή των φίλων μας.