«Δεν χορεύουμε σάμπα και η υπομονή τελείωσε». Το συγκλονιστικό γράμμα του Έλληνα από τη Βραζιλία. «Πλαστικές σφαίρες, διαφθορά, ουρές 70 χιλιομέτρων και εγκληματικότητα»...

Αγαπητέ φίλε, ναι μιλάω σε εσένα που ακούς Βραζιλία και σκέφτεσαι παραλίες, τακουνάκια, ανάποδα ψαλίδια, υπερμεγέθεις κώλους και ατελείωτα πάρτι. Συγγνώμη που σου χαλάω το όνειρο, αλλά το πάρτι τελείωσε. Η μάλλον έχει τελειώσει εδώ και πολλά χρόνια αλλά δεν σου το είπανε. Εδώ εξάγουμε, αλλά δεν πίνουμε καφέ, δεν χορεύουμε σάμπα εκτός των ορίων του Ρίο ντε Ζανέιρο ή μαλλον χορεύουμε σπάνια έτσι κι αλλιώς. Μέχρι και στην μπάλα εξάγουμε πλέον αμυντικά χαφ και στόπερ. Τα στερεότυπα μας τελείωσαν όπως και η υπομονή.

Τελείωσε η υπομονή. Την τελευταία εβδομάδα πήραμε τους δρόμους. Οι διαμαρτυρίες ξεκίνησαν για την αύξηση 7 λεπτών του ευρώ στις συγκοινωνίες αλλά πλέον διαμαρτυρόμαστε για όλη τη σαπίλα πίσω από αυτό. Το πρόβλημα δεν είναι τα επτά λεπτά αλλά τα βασικά δικαίωματα. Η στρατονομία, κατάλοιπο της δικτατορίας, μοιράζει αφειδώς λαστιχένιες σφαίρες και ληγμένα δακρυγόνα. Αλλά είναι πλέον αργά. Ο κόσμος επιτέλους ξύπνησε και ζητά επίπεδο ζωής ανάλογο με την θέση της χώρας στο οικονομικό. Βαρέθηκε να βλέπει τους λίγους να γεμίζουν τις τσέπες, να επανεκλέγονται εδώ και δεκαετίες. Βαρέθηκε ο φτωχός αλλά, επιτέλους βαρέθηκε και ο πλούσιος, και θα στο εξηγήσω.

Στην Βραζιλία ο βασικός μισθός είναι 243 ευρώ. Το εισιτήριο του λεωφορείου είναι 1 ευρώ και το ρημάδι έρχεται όποτε γουστάρει. Κάποιος που ζει στο Μπέλο Οριζόντε κερδίζοντας βασικό μισθό, μένει τουλάχιστον 15 χιλιόμετρα από την δουλειά του και θέλει δύο λεωφορεία και μιάμιση ώρα για να φτάσει εκεί όταν δεν έχει κίνηση. Και όταν μιλάμε για κίνηση, μιλάμε για χάος. Στο Σάο Πάουλο για παράδειγμα κάθε μέρα έχουμε ουρές 70 χιλιομέτρων στις ώρες αιχμής. Εκεί συναντιούνται ο φτωχός με τον πλούσιο. Ο φτωχός στο λεωφορείο και πλούσιος στην αμαξάρα του με τα φιμέ τζάμια.

Ο πλούσιος που θα γυρίσει στο σπίτι του για το οποίο πληρώνει κατα μέσο όρο 1500 ευρώ ενοίκιο και άλλα 400 για κοινόχρηστα. Πληρώνει ιδιωτική ασφάλιση υγείας γιατί το δημόσιο δεν δουλεύει, πληρώνει πανάκριβα σχολεία για τα παιδιά του γιατί στο δημόσιο είναι δύσκολο να μάθουν οτιδήποτε, πληρώνει τα διπλάσια για οποιοδήποτε προϊόν (αυτοκίνητο, ρούχα, υπολογιστής κλπ.) έρχεται απέξω γιατί ο φόρος εισαγωγής είναι 60% συν το κέρδος του εμπόρου. Πληρώνει με φόβο, γιατί δεν μπορεί να βγεί απο το «κάστρο» με τον ηλεκτρικό φράχτη όποτε θέλει. Γιατί δεν μπορεί να πάει μια βόλτα όπου και όποτε του γουστάρει. Γιατί φοβάται για την ζωή του καθημερινά. Και σου μιλάω πάντα για το Μπέλο Οριζόντε και τις άλλες μεγαλουπόλεις της χώρας. Αν πάρεις τον δρόμο και πας προς το βορρά ξέχνα τα όλα αυτά, εκεί είσαι πλέον σε στάνταρντς Αφρικής.

Κανείς σχεδόν δεν τα περνάει όσο ωραία φαντάζεσαι στην Βραζιλία. Ναι, έχουμε παραλίες και ήλιο αλλά αναλφαβητισμός είναι στο 10% και κάθε μέρα περίπου 13 εκ. δεν έχουνε φαΐ στο τραπέζι τους.

Είμαστε η 6η οικονομική δύναμη στον κόσμο και την ίδια στιγμή πολύ χαμηλά στους δείκτες της παιδείας και της δημόσιας υγείας. Όσον αφορά στη διαφθορά και την γραφειοκρατία πρέπει να είμαστε στο τοπ 3 εύκολα. Πολύ ψηλά είμαστε και στην εγκληματικότητα με τα νούμερα νεκρών σε Ρίο και Σάο Πάουλο να είναι μεγαλύτερα από εκείνα σε εμπόλεμες ζώνες (49 χιλ στο 2010). Δυστυχώς το Μουντιάλ και η Ολυμπιάδα δεν θα αλλάξουν τίποτα από όλα αυτά.

 Για μια ακόμα φορά μας δούλεψαν ψιλό γαζί. Μας υποσχέθηκαν πως θα αλλάξει η ζωή μας, επιτέλους, προς το καλύτερο. Πως θα έχουμε συγκοινωνίες και δρόμους πρώτου και όχι τρίτου κόσμου θα αλλάξουμε, λέει,επίπεδο σε όλα. Πως όλο αυτό το «φαγοπότι» θα αξίζει τον κόπο. Αντίθετα, μέχρι τώρα όλη αυτή η ιστορία έχει στοιχίσει πάνω από 27 δισ. δολάρια, περισσότερα από όσο τα τελευταία τρία μουντιάλ μαζί. Εδώ στο Μπέλο Οριζόντε, το Μινεϊράο κόστισε 270 εκ. ενώ αρχικά είχε υπολογιστεί σε 146εκ. Να σου πω ακόμα πως πήγα στο στάδιο «Ιντεπεντένσια», επίσης εδώ στο Μπέλο Οριζόντε, που κόστισε 45 εκ. ευρώ, παραδόθηκε με 2 χρόνια καθυστέρηση και λόγω κατασκευαστικού λάθους έχει πάνω από 6 χιλιάδες θέσεις που δεν βλέπουν το ένα τέρμα. Ανάλογες και χειρότερες είναι οι ιστορίες και στα υπόλοιπα γήπεδα.

Μιας και μιλάμε για μπάλα, να σου πω ότι οι περισσότεροι Βραζιλιάνοι θα δουν το Μουντιάλ από την τηλεόραση. Το φτηνό εισιτήριο για το Κύπελλο Συνομοσπονδιών για τον αγώνα Ταϊτή – Νιγηρία κοστίζει κοντά στα 50 ευρώ. Φαντάσου λοιπόν τι θα πρέπει να πληρώσουμε στο Παγκόσμιο Κύπελλο και μην ξεχνάς, ο βασικός μισθός είναι στα 243 ευρώ.

Μουντιάλ για ποιόν λοιπόν; Ίσως για εκείνους που θα έρθουν για να «ζήσουν το όνειρο» τους στην Βραζιλία. Αυτή ακριβώς την στιγμή γύρω στις 200 χιλιάδες Βραζιλιάνοι σε οκτώ μεγαλουπόλεις είναι στους δρόμους και διαδηλώνουν για τα δικαιώματα τους. Δεν τους νοιάζει το Μουντιάλ, δεν πίνουν καφέ και σίγουρα δεν χορεύουν σάμπα.

πηγή: mixanitouxronou.gr

Πώς θα ήταν σήμερα οι μεγαλύτερες πόλεις του πλανήτη αν τις είχε κλέψει ο Έλγιν;

Δυστυχώς όμως ο Λόρδος Έλγιν έδρασε στην Ελλάδα κλέβοντας τα μάρμαρα από τον ιερό ναό της Ακρόπολης στον Παρθενώνα.

Πως θα ήταν όμως μεγάλες πόλεις του πλανήτη αν ο Λόρδος Έλγιν είχε δράσει αλλού εκτός από την Ελλάδα και την Ακρόπολη;

Αν ο Έλγιν είχε κλέψει το Ρίο Ντε Τζανέιρο:

Αν ο Έλγιν είχε κλέψει τη Νέα Υόρκη:

Αν ο Έλγιν είχε κλέψει το Νέο Δελχί:

Αν ο Έλγιν είχε κλέψει το Βερολίνο:

Αν ο Έλγιν είχε κλέψει το Παρίσι:

Αν ο Έλγιν είχε κλέψει το Λονδίνο:

Αν ο Έλγιν είχε κλέψει τη Ρώμη:

“Όμως δυστυχώς ο Λόρδος Έλγιν έδρασε στην Αθήνα:

Δυστυχώς όμως ο Λόρδος Έλγιν έδρασε στην Ελλάδα κλέβοντας τα μάρμαρα από τον ιερό ναό της Ακρόπολης στον Παρθενώνα.

πηγή

Άνοιξε την ψυχή σου στο Πνεύμα της Αλήθειας

Ευλογημένος αυτός που το αναζητά.

Ψάξε και θα βρεις την ζέση της Αγάπης μέσα στην ψυχή σου.

Ζήτα και θα σου δοθεί η δυνατή θέληση να νικήσει η Αγάπη πάνω στην γη με το παράδειγμα της ανθρώπινης μορφής σου.

Πάλεψε το σκοτάδι μέσα και έξω από σένα με την δύναμη της Αγάπης ώστε να Φωτίσει τα μάτια του νου με το Πνεύμα της Αλήθειας.

Αυτός είναι ο Δρόμος.

Μοίρασε την ζέση της Αγάπης και θα πολλαπλασιαστεί για να Φωτίζει την Αλήθεια.

Αυτός είναι ο Λόγος.

Και αυτή είναι η Αλήθεια. Ας θερμαίνει το Πνεύμα της τις ψυχές όλων. 

Βάζουν καρφιά για να μην κοιμούνται οι άστεγοι!

Οποία προσβολή, οποία ξευτίλα. Οι άστεγοι να αντιμετωπίζονται σαν τα περιττώματα της πόλης. Και η «λύση» του εκρηκτικού προβλήματος λόγω οικονομικής κρίσης να είναι η «εξαφάνισή» τους, ο αποκλεισμός τους από την πρόσοψη των κτηρίων, τις γέφυρες και τα παγκάκια. Η αντιμετώπιση του προβλήματος να είναι η ίδια που ακολουθείται για τη ραγδαία αύξηση του πληθυσμού των περιστεριών… Η τοποθέτηση μεγάλων μεταλλικών καρφιών σε κάθε πιθανό σημείο που μπορεί να ξαποστάσουν!

Στο Λονδίνο τις τελευταίες δυο μέρες έχει ξεσπάσει σάλος μετά την αποκάλυψη ότι σε κτήριο διαμερισμάτων στο κέντρο της πόλης τοποθέτησαν μεγάλα καρφιά, μεταλλικές ακίδες στις εσοχές προκειμένου να μην βρίσκουν εκεί «καταφύγιο» οι άστεγοι.
Τις φωτογραφίες δημοσίευσε ο χρήστης του twitter  Ethical Pioneer, προκαλώντας οργή στα κοινωνικά δίκτυα και κινητοποιώντας τις αρχές.
Οι ένοικοι του κτηρίου παραδέχθηκαν ότι τα καρφιά τοποθετήθηκαν τον Μάιο προκειμένου να μην κοιμούνται στην πρόσοψη του κτηρίου άστεγοι και χαλάει η μόστρα.

Η πραγματικότητα είναι, όμως, ότι αυτού του είδους η «αντιμετώπιση» του προβλήματος των αστέγων δεν είναι καινούργιο φρούτο αλλά χρησιμοποιείται εδώ και τουλάχιστον μια δεκαετία σε πολλές πόλεις στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Μεγάλα μεταλλικά καρφιά ή μεγάλες τσιμεντένιες ακίδες  τοποθετούνται έξω από κτήρια και κάτω από γέφυρες ενώ διαχωριστικά τοποθετούνται στα παγκάκια για να μην μπορούν οι άστεγοι να ξαπλώσουν.

Στο βίντεο που ακολουθεί έχουν καταγραφεί οι διάφορες πατέντες που έχουν σκεφθεί οι λεγόμενοι καθ΄ύλην αρμόδιοι στη Γαλλία, στον Καναδά, στις ΗΠΑ και όχι μόνον για να απομακρύνουν τους αστέγους από τη βιτρίνα της πόλης.  
 
ΥΓ
Με την ελπίδα να μην βρεθεί κανένα σαΐνι στην Ελλάδα που θα θελήσει να μιμηθεί το design του αποκλεισμού και του φόβου


πηγή

Carmina Burana

Σκηνική καντάτα του γερμανού συνθέτη και μουσικοπαιδαγωγού Καρλ Ορφ (1895-1982).

Γράφτηκε το 1935 για μεγάλη ορχήστρα, χορωδία και σολίστ. Είναι βασισμένη σε μεσαιωνικά ποιήματα του 12ου και 13ου αιώνα, που γράφτηκαν από μοναχούς και ανακαλύφθηκαν σε πάπυρο το 1803 στο μοναστήρι των Βενεδικτίνων στο Μπόιερν της Βαυαρίας, εξ ου και η ονομασία τους Carmina Burana (Κάρμινα Μπουράνα), στα λατινικά Τα τραγούδια του Μπόιερν.

Το χειρόγραφο που βρέθηκε περιλαμβάνει 228 ποιήματα, θρησκευτικού και κοσμικού περιεχομένου, πολλά από τα οποία είναι γραμμένα σε διάφορες γλώσσες ή χρησιμοποιούν λέξεις από διαφορετικές γλώσσες μέσα στο ίδιο ποίημα (Μακαρονισμός). Ο Ορφ μελοποίησε 24 κοσμικά ποιήματα για την τύχη, τον έρωτα και το κρασί.

H πρεμιέρα του έργου δόθηκε στις 8 Ιουνίου 1937 στη Φρανκφούρτη. Η μεγάλη επιτυχία των Carmina Burana αιφνιδίασε τον Ορφ, που έγραψε έμπλεος χαράς στον εκδότη του: «Ό,τι συνέθεσα μέχρι τώρα και το έχεις στην κατοχή σου πρέπει να καταστραφεί. Το έργο μου αρχίζει με το Carmina Burana».

To Ναζιστικό καθεστώς της Γερμανίας θορυβήθηκε με το περιεχόμενο κάποιων ποιημάτων. Παρόλα αυτά, έγινε το πιο δημοφιλές για το κοινό μουσικό κομμάτι που γράφτηκε στη δεκαετία του '30. Η δημοτικότητά του διαρκώς αυξανόταν μετά τον πόλεμο και τη δεκαετία του '60 έγινε τμήμα του διεθνούς κλασικού ρεπερτορίου.

Στη χώρα μας, το Carmina Burana έγινε γνωστό στα μέσα της δεκαετίας του '80, κυρίως από την πομπώδη εισαγωγή του Ο Fortuna, που «άνοιγε» τις συγκεντρώσεις του «Ανδρεϊκού» ΠΑΣΟΚ.

Το έργο χωρίζεται σε πέντε βασικά τμήματα και 25 συνολικά μέρη, με το πρώτο να επαναλαμβάνεται κατά το ήμισυ στο τέλος:

Fortuna Imperatrix Mundi (Τύχη αυτοκράτειρα του κόσμου)

1. O Fortuna (Ω, Τύχη)
2. Fortune plango vulnera (Θρηνώ της τύχης τα χτυπήματα)

Ι. Primo vere (Άνοιξη)

3. Veris leta facies (Το χαρούμενο πρόσωπο της Άνοιξης)
4. Omnia sol temperat (O ήλιος κυβερνά τα  πάντα)
5. Ecce gratum [Ιδού η χαρούμενη (άνοιξη)]

Uf dem Anger (Στο Λιβάδι)

6. Tanz (Χορός)
7. Floret silva nobilis (Το ευγενικό δάσος με τα άνθη)
8. Chramer, gip die varwe mir (Γυρολόγε, δώσ' μου χρώμα)
9. Reie (Είδος κυκλικού χορού)
10. Were diu werlt alle min (Όλος ο κόσμος δικός μου) «...Θα χάριζα όλο τον κόσμο για να κράταγα  στην αγκαλιά του τη βασίλισσα της Αγγλίας» λέει ένα στιχάκι.

ΙΙ. In Taberna (Στην Ταβέρνα)

11. Estuans interius (Φλέγομαι μέσα μου)
12. Olim lacus colueram (Κάποτε ζούσα στις λίμνες)
13. Ego sum abbas (Εγώ είμαι ο ηγούμενος) …«και μοναχοί μου οι πότες», συνεχίζει το ποίημα.
14. In taberna quando sumus (Όταν είμαστε στην ταβέρνα)

ΙΙΙ. Cour d'amours (Η Αυλή της Αγάπης)

15. Amor volat undique (Η Αγάπη πετάει  παντού)
16. Dies, nox et omnia (Μέρα, νύχτα και κάθε τι)
17. Stetit puella (Ένα κορίτσι στέκεται)
18. Circa mea pectora (Στο στήθος μου)
19. Si puer cum puellula (Εάν ένα αγόρι με ένα κορίτσι) ...«μείνουν σε ένα μικρό δωμάτιο, τι ευτυχία», συνεχίζει το ποίημα.
20. Veni, veni, venias (Έλα, Έλα, Ω, Έλα)
21. In truitina (Στην ισορροπία)
22. Tempus est iocundum (Χαρούμενος είναι ο χρόνος)
23. Dulcissime (Γλυκυτάτη)

Blanziflor et Helena (Μπλαζινφλόρ και Ελένη)

24. Ave formosissima (Σε χαιρετώ ομορφοτάτη)

Fortuna Imperatrix Mundi (Τύχη, αυτοκράτειρα του κόσμου)

25. O Fortuna (Ω, Τύχη)

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr

Πορτρέτα ανθρώπων που ζουν με ένα δολάριο την ημέρα

Απλά θα ήθελα να ξέρω τι μισθό έχουν οι αξιωματούχοι και οι υπάλληλοι του Διεθνούς Οργανισμού για την καταπολέμηση της πείνας και της φτώχειας… Κατά τα άλλα διαβάστε μερικά γεγονότα για τους φτωχούς της γης, όπως ακριβώς τα αναμεταδίδει η πηγή tvxs.gr και o-klooun.com

Περισσότερο από ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι σε όλο τον κόσμο επιβιώνουν με ένα δολάριο την ημέρα, ή και λιγότερο. Aν και οι λόγοι διαφέρουν, οι κακουχίες της ζωής τους είναι παρόμοιες. Το βιβλίο του Τόμας Ναζάριο, ιδρυτή του Διεθνούς Οργανισμού για την καταπολέμηση της πείνας και της φτώχειας, καταγράφει την καθημερινότητα των ανθρώπων που ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας σε όλο τον κόσμο.

Οι ιστορίες αυτών των ανθρώπων παίρνουν σάρκα και οστά με τις φωτογραφίες της Ρενέ Μπίερ, διάσημης φωτορεπόρτερ που είναι βραβευμένη με βραβείο Pulitzer.

Αλβάρο Καλάντσα Κίσπε, εννέα ετών, βόσκει λάμα πριν από το σχολείο, και τα μαζεύει το βράδυ. Ζει στην οροσειρά Akamani της Βολιβίας, 13.000 πόδια πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, όπου τα σπίτια δεν έχουν μόνωση, ηλεκτρικό, και κρεβάτια.

Φάτι, οκτώ ετών, εργάζεται με άλλα παιδιά που ψάχνουν για ηλεκτρονικές συσκευές μέσα στα επικίνδυνα απόβλητα σε μια χωματερή στην Άκρα της Γκάνα. Ισορροπεί στο κεφάλι της έναν κουβά που περιέχει τα μέταλλα που έχει βρει. Κλαίει από πόνο, επειδή πάσχει από ελονοσία.

Χουνούπα Μπεγκούμ, 13 ετών. Είναι τυφλή τα τελευταία 10 χρόνια και ζει στο Νέο Δελχί, ​​Ινδία. Η επαιτεία είναι μόνο εισόδημα της οικογένειάς της. Η μητέρα και ο αδελφός της είναι πολύ άρρωστοι για να εργαστούν και ο πατέρας της είναι νεκρός.

Χόρα Φλορίν, 28 ετών, μεγάλωσε σε ένα ορφανοτροφείο της Ρουμανίας, και τώρα ζει σε ένα υπόγειο αποχέτευσης στο Βουκουρέστι, όπου οι αεραγωγοί θέρμανσης την κρατούν ζεστή το βράδυ.

Λαβόν, 27 ετών, εργάζεται σε ένα πορνείο, στο Μπαγκλαντές. Στη φωτογραφία κρατά την κόρη της, ο πατέρας της οποίας ήταν ένας πελάτης του πορνείου.

Βίσχαλ Σινγκ, έξι ετών, φροντίζει ένα κοριτσάκι που η μητέρα του είναι μακριά, σε μια παραγκούπολη στο νότιο Δελχί, στην ​​Ινδία. Ο Βισχάλ είναι τυχερός κατά μία έννοια: όταν δεν εργάζεται είναι σε θέση να πηγαίνει σε ένα σχολείο για τα παιδιά της γειτονιάς.

Σουμπάντρα Ντεβί, 40 ετών, εργάζεται σε ένα εργοτάξιο στην Νταραμσάλα της Ινδίας.

Άννα-Μαρία Τουντόρ, 4 ετών, ζει στο Βουκουρέστι, στη Ρουμανία. Ο πατέρας της είναι πολύ άρρωστος για να εργαστεί και η οικογένειά της αντιμετωπίζει τον κίνδυνο έξωσης από το σπίτι ενός δωματίου, το οποίο δεν έχει μπάνιο ή τρεχούμενο νερό.

Οι Καγιάγιο είναι κορίτσια στην Γκάνα που ταξιδεύουν σε πόλεις για να εργαστούν ως αχθοφόροι στις αγορές. Ζουν σε κονότητες, συχνά κοντά ή πάνω από τη χωματερή της πόλης. Η Σαρίφα Μονάρο (στο κέντρο), 23 ετών, εργάζεται πολλές ώρες για 50 λεπτά την ημέρα.

Νινανκόρ Γκμάφου, έξι ετών, είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα των παιδιών σε όλο τον κόσμο, που εργάζονται για να στηρίξουν τις οικογένειές τους. Ο Νινανκόρ βόσκει αγέλες βοοειδών στη βροχή, στην περιοχή Βόλτα, στη Γκάνα. Ονειρεύεται να πάει στο σχολείο, αλλά αυτό είναι μάλλον απίθανο.

https://www.youtube.com/watch?v=ZsmeuC38nkw#t=79