I dream

Τα παιδιά ξέρουν καλά ότι το αδύνατο είναι η πιο ωραία λύση.

 Λειβαδίτης

Κι αν μας πουν ότι είμαστε σχεδόν ρομαντικοί, ότι είμαστε αδιόρθωτοι ιδεαλιστές, ότι σκεφτόμαστε το αδύνατο, εμείς πρέπει χίλιες φορές να απαντήσουμε «ναι, είμαστε».

Che Guevara Ernesto

Ο Θεός δεν παίζει ζάρια

Προχωράμε όπως πάντα. Μαζί και ενωμένοι στο απόλυτο Άπειρο.

Εδώ οπού τα γεράκια πετάνε μαζί με τα περιστέρια ειρηνικά και αρμονικά. Όπου οι γλαροί και τα ίμπης ακούνε το Λόγο που δεν υπάρχει ανάγκη να λες. Εδώ όπου οι αλεπούδες πίνουν νερό μαζί με τα σκυλιά και οι γάτες τρώνε δίπλα στα σκαντζόχοιρα. Εδώ όπου με περίμεναν τα δελφίνια, οι φώκιες, τα ψαράκια στα κύματα της καρδιάς μου, μαζί με το ήχο της πιο μυστιριώδης  μουσικής κρυμμένο στα βάθη των κοχυλιών. Εδώ όπου πάντα σε αγκαλιάζει ο Ήλιος αν του δείχνεις ότι τον ψάχνεις. Εδώ όπου τα λουλούδια και οι πέτρες αναπνέουν την Αγάπη. 

Καθημερινό και παντοτινό μου θαύμα. Σ΄ευχαριστώ. Όλα τα άλλα τα ξέρεις. Νιώθω και ξέρω. Από πάντα και για πάντα. Όλα για σένα που υπάρχεις από την Αρχή μέσα μου. Και δεν υπάρχει τέλος. Μόνο ΑΓΑΠΗ. Για πάντα, από πάντα και παντοτινά.

Σου δόθηκε το δώρο. Φτάσε στο προορισμό. 

Albert Einstein: σπουδαία λόγια

Ο Albert Einstein δεν χρειάζεται συστάσεις. Με αφορμή την επέτειο της γέννησης του, δημοσιεύω μερικά από τα πιο σπουδαία πράγματα που έχει πει το μεγαλύτερο μυαλό του 20ου αιώνα:

• Όποιος δεν έκανε ποτέ λάθος, δεν έχει δοκιμάσει ποτέ κάτι καινούργιο.

• Οι ευφυείς άνθρωποι λύνουν τα προβλήματα. Οι μεγαλοφυείς τα προβλέπουν.

• Είναι απεχθής για μένα, όταν μια ξεχωριστή νοημοσύνη είναι σε συνδυασμό με ένα δυσάρεστο χαρακτήρα.

• Όποιος είναι απρόσεκτος με την αλήθεια στα μικρά ζητήματα, δεν μπορεί να είναι αξιόπιστος στα μεγάλα ζητήματα.

• Ένα σωστά προσδιορισμένο πρόβλημα έχει λυθεί κατά 50%.

• Η δύναμη ελκύει πάντα ανθρώπους με χαμηλή ηθική.

• Ο καθένας είναι μεγαλοφυΐα, αλλά αν κρίνεις ένα ψάρι από την ικανότητά του να σκαρφαλώσει σ’ ένα δέντρο, θα περάσει όλη του τη ζωή πιστεύοντας πως είναι ηλίθιο.

• Η πραγματικότητα είναι απλά μια ψευδαίσθηση, αν και πολύ επίμονη.

• Ποτέ δεν σκέφτομαι το μέλλον. Έρχεται αρκετά σύντομα.

• Θέλω να ξέρω τις σκέψεις του Θεού. Τα υπόλοιπα είναι λεπτομέρειες.

• Μόνο δύο πράγματα είναι άπειρα: το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία, αν και δεν είμαι σίγουρος σχετικά με το σύμπαν.

• Ο χωρίς σκέψη σεβασμός προς την εξουσία είναι ο μεγαλύτερος εχθρός της αλήθειας.

• Μάθε από το παρελθόν, ζήσε το παρόν, έλπιζε για το μέλλον.

• Η φαντασία είναι πιο σημαντική από τη γνώση.

• Δεν ξέρω με τι όπλα θα γίνει ο 3ος Παγκόσμιος Πόλεμος, αλλά ο 4ος θα γίνει με πέτρες και ρόπαλα.

• Ο κόσμος είναι επικίνδυνος, όχι εξαιτίας αυτών που κάνουν το κακό, αλλά εξαιτίας αυτών που τους κοιτάζουν χωρίς να κάνουν τίποτα.

• Η προσπάθεια να αγωνιστείς για την αλήθεια πρέπει να προηγείται όλων των άλλων προσπαθειών.

• Η φαντασία είναι πιο σημαντική από τη γνώση. Η γνώση είναι περιορισμένη. Φαντασία περικυκλώνει τον κόσμο.

• Ναι, είμαι ένα παλιός επαναστάτης ... πολιτικά είμαι ακόμα μια πυρκαγιά απ' όπου αναβλύζει ο Βεζούβιος.

• Ποτέ μην κάνετε τίποτα ενάντια στη συνείδηση ​​ακόμη και αν η κατάσταση το απαιτεί.
• Το πιο όμορφο δώρο της φύσης είναι ότι δίνει μια ευχαρίστηση να κοιτάξουμε γύρω μας και να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε αυτό που βλέπουμε.

• Έχω πολύ σπάνια σκέφτομαι με λέξεις έως καθόλου. Μια σκέψη απλά έρχεται, και μπορεί να προσπαθήσω να το εκφράσω με λόγια στη συνέχεια.

• Για να λάβουμε εξασφαλισμένη ευνοϊκή ανταπόκριση από τους ανθρώπους, είναι καλύτερα να τους προσφέρουμε κάτι για τα στομάχια τους, αντί το μυαλό τους.

• Μόνο μια ζωή που έζησες για τους άλλους είναι μια ζωή που αξίζει τον κόπο.

• Η πιο όμορφη εμπειρία που μπορούμε να βιώσουμε είναι το μυστηριώδες. Είναι η πηγή κάθε αληθινής τέχνης και της επιστήμης.

• Το σημαντικό πράγμα είναι να μην σταματάς να αμφισβητείς, περιέργεια έχει το δικό της λόγο για τις υφιστάμενες.

• Ο άνθρωπος οφείλει τη δύναμή του στον αγώνα για την ύπαρξη του το γεγονότος ότι είναι ένα κοινωνικό ζώο.

• Μόρφωση είναι εκείνο που απομένει όταν ξεχάσουμε όλα αυτά που μάθαμε.

• Για να με τιμωρήσει για την περιφρόνησή μου στις αυθεντίες, η μοίρα έκανε κι εμένα μια αυθεντία.

• Δεν ενδιαφέρομαι για διδακτορικά… τη βαρέθηκα όλη αυτή την κωμωδία.

• Αν είχα καταλάβει από πριν την έννοια του χρόνου, θα είχα γίνει ωρολογοποιός.

• Η φύση κρύβει τα μυστικά της επειδή είναι μεγαλειώδης, όχι επειδή είναι κατεργάρα.

• Ένα τραπέζι, μια καρέκλα, ένα δοχείο με φρούτα και ένα βιολί. Τι άλλο χρειάζεται κανείς για να είναι ευτυχισμένος;

• Ο γάμος είναι σκλαβιά που την έκαναν να φαίνεται εκλεπτυσμένη.

• Όποιος δεν ξεγελάστηκε ποτέ από ένα ψέμα, δεν γνωρίζει τι θα πει μακαριότητα.

• Η τεχνολογική πρόοδος μοιάζει με τσεκούρι στα χέρια ενός παρανοϊκού εγκληματία.

• Αν μου έδιναν μόνο μια ώρα για να λύσω ένα πρόβλημα από το οποίο να εξαρτάται η ζωή μου, θα αφιέρωνα 40 λεπτά για να το μελετήσω, 15 λεπτά για να το αναθεωρήσω και 5 λεπτά να το λύσω.

• Η αξία ενός ανθρώπου θα πρέπει να εξετάζεται με βάση ότι δίνει και όχι ότι μπορεί να λάβει. Να μην προσπαθείς να γίνεις άνθρωπος επιτυχίας, αλλά άνθρωπος αξίας.

Οι παπαρούνες του αίματος

Θαμμένος ,χωρίς ταυτότητα,. Τσιμεντόλιθοι ,μια σακούλα που την έφερε ο αέρας από κάπου, αγριόχορτα. Ανορθόγραφος Θάνατος και ταφή άκλαυτη σε ξένο χώμα. 

Τέτοια εποχή ,θα γεμίζει παπαρούνες κόκκινες το νησί .

For fun

You've got a smile that lights up the room, but sometimes love arrives when it's darkest

http://www.playbuzz.com/

Όσο υπάρχουν άνθρωποι...

Στις μεγαλουπόλεις που ζούμε και ειδικά στις μέρες αυτές δύσκολα κάποιος συναντά ανθρώπους με ευαισθησίες. Η ανθρωπιά χάνεται σιγά σιγά και οι απανταχού δυσκολίες απομακρύνουν τους ανθρώπους και δημιουργούν τείχη ανάμεσά μας. Δύσκολα ο διπλανός ενδιαφέραι για τον πλησίον του, οι περισσότεροι ζούμε άγνωστοι μεταξύ αγνώστων και απομονωμένοι. Σπάνια συναντάς ανθρωπιά στις μέρες μας. Κι όμως, υπάρχουν νέοι αλλά και μεγαλύτεροι που βάζουν το δικό τους λιθαράκι στις έννοιες «πλησίον» και «ανθρωπιά» και εκπλήσσουν. Οι συγκινητικές εικόνες που θα δείτε στη συνέχεια στέλνουν το δικό τους μήνυμα…

1. Η μικρούλα ζωγραφίζει ουράνια τόξα και τα προσφέρει δωρεάν στους περαστικούς.

2. Όλοι έχουν δικαίωμα στη διασκέδαση!

3. Τουρίστας δίνει τα παπούτσια του σε άστεγη μικρή στο Ρίο ντε Τζανέιρο.

4. Δύο νεαροί σώζουν κατσικάκι από τα ορμητικά νερά στη Νορβηγία.

5. Να μην κρυώνει κανείς από τους δύο…

6. Σώζει τα κουτάβια από την πλημμύρα υπό το βλέμμα τω γονιών τους.

7. Οι φίλοι δεν… χωρίζονται ούτε από ένα γυαλί εντατικής!

8. Πυροσβέστης δίνει οξυγόνο σε γατάκι που σώθηκε από φωτιά.

9. Της κρατά κάθε μέρα το χέρι και την κάνει να γελά!

10. Πηγαίνει βόλτα με το καροτσάκι τον γέρικο σκύλο του…

πηγή

Το μόνο που ήθελε ήταν να ενωθεί και πάλι η οικογένειά της.

Η Παράλογη Ιστορία της Παστού

Τα βράδια, από το στενό παράθυρο του ΠΙΚΠΑ της Νεάπολης στην Μυτιλήνη, η Παστού κοιτάζει τη θάλασσα, η οποία επτά μήνες πριν παραλίγο να πνίξει την ίδια και τα τέσσερα παιδιά της (τον Κανταρά, τη Μαριάμ, τον Σενταρά και την Ομεϊρά). Στη συνέχεια κοιτάζει προς τη Χίο, όπου ο άντρας της είναι προφυλακισμένος -άδικα σύμφωνα με την ίδια- με την κατηγορία της διακίνησης μεταναστών. Μία ακόμα ιστορία που αποδεικνύει οτι πόσο λάθος είναι η ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική.

Πρόσφατα, με τη βοήθεια των εθελοντών της οργάνωσης «χωριό όλοι μαζί», αποφάσισαν να διηγηθούν την ιστορία τους και να την εκδώσουν σε ένα βιβλίο, ώστε με τα χρήματα που θα συγκεντρώσουν να πληρώσουν τα έξοδα για τη δίκη του.

Η ιστορία του κόσμου είναι γραμμένη από μεταναστεύσεις -η Παστού και τα τέσσερα παιδιά της ξέρουν καλά τι σημαίνει αυτό. Το μικρό βιβλιαράκι με τίτλο «Θέλουμε πίσω τον μπαμπά μας», αποτελεί την προσωπική αφήγηση μιας οικογένειας που στο δρόμο για τον «παράδεισο» της Ευρώπης έχασε το πατέρα της.

«Θα ξεκινήσω από την Τουρκία», μου λέει η Παστού. «Μέναμε στο πάρκο. Μετά από αρκετές μέρες βρήκαμε ένα σπίτι, αλλά ήταν πολύ μικρό –τουαλέτα,  μπάνιο και μια μικρή κουζίνα όλο κι όλο. Τα βράδια μαζεύαμε σκουπίδια όλη η οικογένεια και ο άντρας μου μού έλεγε: «Μην έρθεις εσύ, είναι ντροπή μια γυναίκα να το κάνει αυτό». Του απαντούσα «Ντροπή είναι να ζητιανεύεις ή να κάνεις άλλα πράγματα. Η  δουλειά δεν είναι ντροπή. Μαζεύαμε τα λεφτά για να έρθουμε στην Ευρώπη».

Όταν τελικά συγκεντρώθηκε το ποσό που θα τους εξασφάλιζε το πολύτιμο εισιτήριο, πήγαν στην παραλία να επιβιβαστούν στις βάρκες. «Ήταν πολύς κόσμος. Φωνάξανε τον άντρα μου οι διακινητές ‘’έλα εσύ εδώ, έλα να μας βοηθήσεις να βάλουμε τον κόσμο μέσα στη βάρκα’’. Μας άφησε στο δάσος και πήγε να βοηθήσει να βάλουν τον κόσμο στη βάρκα. Μετά τον χάσαμε», λέει η Παστού.

Έπειτα από πολλές ταλαιπωρίες, εκείνη και τα παιδιά της κατάφεραν να επιβιβαστούν σε μία από τις βάρκες που θα τους έφερνε στην Ελλάδα. «Φτάσαμε στην παραλία της Μυτιλήνης και μας λέει ο διακινητής ‘’έι, κατεβείτε’’. Μας πετάξανε στη θάλασσα. Τον Σενταρά τον έπαιρνε το κύμα κι εγώ έλεγα ‘’έχασα τον άντρα μου, τώρα θα χάσω και τα παιδιά μου’’. Μας έριξαν όλους μέσα στη θάλασσα -ευτυχώς ένας άντρας μας βοήθησε και μας έβγαλε όλους έξω. Στην αρχή ήρθε να τραβήξει εμένα και του φώναζα: ‘’Όχι εμένα, το παιδί μου εκεί το πήρε το κύμα’’. Κολύμπησε και το έφερε», διηγείται.

Οι περιγραφές της «ξύνουν» την ανοιχτή πληγή από το ναυάγιο στο Φαρμακονήσι -μία τραγωδία που θα μπορούσε να είναι μέρος και της δικής της ιστορίας. Φτάνοντας ο διακινητής άρχισε να φωνάζει «Γρήγορα,  θα έρθει η αστυνομία» και μας έσπρωξε στο νερό. Εμένα με πέταξε. Δεν σκεφτόμουν τον εαυτό μου, για τα παιδιά μου φοβόμουν», λέει.

Ο 11χρονος Κανταρά είναι ο μεγάλος γιος της Παστού. Ανασύρει στη μνήμη του τη στιγμή που εξαφανίστηκε ο πατέρας του. «Έκλαιγα πάρα πολύ -πίστευα ότι ο πατέρας μου πέθανε, πνίγηκε στη θάλασσα. Όλοι κλαίγαμε. Όταν έπειτα από 14 μέρες  πήραμε νέα ότι είναι ζωντανός, τρελαθήκαμε από τη χαρά μας. «Εντάξει, είναι ζωντανός», έλεγα από μέσα μου. Μετά μάθαμε ότι είναι προφυλακισμένος. Οι αρχές νόμιζαν ότι είναι διακινητής. Όταν μας το είπε δεν ξέραμε τι να κάνουμε. Λέγαμε «τι ατυχία είναι πάλι αυτή για εμάς».

Σήμερα η οικογένεια έχει πάρει άσυλο και ζει για τη στιγμή που θα ενωθεί και πάλι με τον πατέρα της. Παρά τις κακουχίες, τα παιδιά και η Παστού εξακολουθούν να ελπίζουν. Να περιμένουν ότι η αλήθεια θα λάμψει. Όπως μου λέει μία από τις εθελόντριες του «χωριού» τις πρώτες μέρες η Παστού κοιμόταν έξω από το αστυνομικό τμήμα πιστεύοντας πως έτσι θα μπορούσε να ανταλλάξει έστω μια ματιά με τον άντρα της. Πως μέσα στην αγωνία της να μαζέψει χρήματα για τα δικαστικά έξοδα είχε ζητήσει να μαζέψει σκουπίδια και πλαστικά για ανακύκλωση. Το μόνο που ήθελε ήταν να ενωθεί και πάλι η οικογένειά της. Όπως γράφει και η ίδια απλά και αληθινά στο βιβλιαράκι που έφτιαξε με τα παιδιά της: «Αν είσαι ευτυχισμένη, ακόμη κι ένα ξερό κομμάτι ψωμί να φας, έχει τέλεια γεύση. Αν δεν έχεις ευτυχία, ακόμη και το καλύτερο φαΐ -ένα αρνάκι,  ένα κοτόπουλο- δεν έχει γεύση. Αν δεν έχεις χαρά και ηρεμία στις σκέψεις σου, δεν ωφελεί το καλό φαΐ».

Το βιβλίο πλαισιώνεται με φωτογραφίες και ζωγραφιές των παιδιών: Τρία χαμογελαστά ανθρωπάκια ψάχνουν μέσα σε έναν κάδο απορριμάτων. Η οικογένεια μέσα στη βάρκα με τους διακινητές. Μία μεγάλη μουτζούρα στο χαρτί -η στιγμή που τους πέταξαν μέσα στη θάλασσα. Ο μπαμπάς στη φυλακή. Ζωγραφιές που δεν περιμένεις ποτέ να δεις. Εικόνες φρικτές, σκληρές, που αποκτούν όμως μία παράδοξη αθωότητα όταν προέρχονται από παιδικά χέρια. Το μικρό βιβλιαράκι της Παστού κυκλοφορεί στα ελληνικά, τα αγγλικά και τα γερμανικά. Και αφορά την επανένωση μίας οικογένειας που στο δρόμο για την Ευρώπη έχασε τον μπαμπά της. Μόλις με τρία ευρώ.

πηγή