Επιμένω στην Αλήθεια

Μέσα στην Αλήθεια υπάρχει η μάχη εναντίον του ψέματος. Το μίσος δεν υπάρχει μέσα στην Αλήθεια, αλλά στο ψέμα που προσπαθεί να περάσει για ΔΗΘΕΝ μια… άλλη αλήθεια. Και όποιος δεν το βλέπει έτσι ώστε να τα διακρίνει, μένει τυφλός. Όποιος δεν κοιτάζει κατάματα το Φως, θα αρκεστεί να δεί μόνο τις σκιές.

Οι μόνοι που μου επιτίθενται επειδή επιμένω στην Αλήθεια είναι εκείνοι που θέλουν να ζουν ένα ψέμα!

Θα επιμένω να βλέπω το Φως και να μάχομαι τις ύπουλες σκιές.
Ο Ήλιος μας ανήκει.

ΠΡΟΕΔΡΕ! ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

ΠΡΟΕΔΡΕ! ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΕ ΟΤΙ ΚΑΛΟ ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΒΡΕΙ ΟΛΗ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΠΟΛΕΜΑ ΚΑΘΕ ΚΑΚΟ!!! Καλή Φώτιση ψυχών, έτσι ώστε να διακρίνουμε το πονηρό από το αληθινά θεϊκό ευλογημένο! Καλή ψυχική Ανάσταση σε όλους μας, για να νικήσουμε κάθε κακό μέσα και έξω μας!

Καλή Ανάσταση, καλό Πάσχα. Ο Χριστός ας μας δώσει την δύναμη για την δική μας ανάσταση, από το σκοτάδι στο φως. ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!

Ιησούς ριζοσπαστική προσωπικότητα. Η απειλή για τo ανήθικο κέρδος βασισμένο σε παγανιστικές παραδόσεις (θυσίες) η πραγματική αιτία της σταύρωσης του Ιησού;

Για πολλούς χορτοφάγους ο λόγος του Χριστού ταυτίζεται με την συμπόνια προς όλη την πλάση.

Πώς μπορούμε λοιπόν να δικαιολογήσουμε τα βασανιστήρια και τη σφαγή δισεκατομμυρίων ζώων κάθε χρόνο που προορίζονται για τροφή;

Και πώς μπορούμε να ανεχθούμε μια τέτοια απροκάλυπτη βιαιότητα από τους πρεσβευτές μιας θρησκείας της οποίας ο ιδρυτής κήρυξε το έλεος και τη συμπόνια;

Η εκκλησία μέχρι και σήμερα απορρίπτει τη χορτοφαγία, στην καλύτερη  των περιπτώσεων απλά την ανέχεται, στη χειρότερη δε την καταδικάζει ως αιρετική πρακτική.

Ήταν άραγε ο Χριστός χορτοφάγος;

Το ερώτημα αυτό είναι εξαιρετικά σύνθετο  ώστε να απαντηθεί ανατρέχοντας σε λίγα μόνο εδάφια της Αγίας Γραφής.

Στην πραγματικότητα δεν μπορεί να απαντηθεί πλήρως ούτε μέσα σʼ ένα σύντομο άρθρο. Στο βιβλίο ʽΤhe Lost Religion of Jesusʼ θα βρείτε μια σαφώς πιο ολοκληρωμένη απάντηση στο ερώτημα αυτό.

Η Καινή Διαθήκη φαίνεται να λανβάνει μια αντιφατική στάση στο ίδιο θέμα, μερικές φορές καταδικάζει και άλλες φορές υποστηρίζει τη χορτοφαγία. Το ίδιο συμβαίνει και με την Αγία Γραφή, καθένας μπορεί να υποστηρίξει τη μία άποψη ή την άλλη αναφερόμενος σε διαφορετικά της χωρία. Μένουμε συνεπώς με το ερώτημα ποια είναι η πραγματική αλήθεια.

Ι. Η χορτοφαγία κατά την πρώιμη χριστιανική εποχή.

Στην απαρχή του Χριστιανισμού υπήρχαν πολλοί χορτοφάγοι, είτε απλοί Χριστιανοί είτε άτομα που ανήκαν στην ηγεσία.

Ο  Αυγουστίνος, αν και ο ίδιος δεν ήταν χορτοφάγος και αν και διαφωνούσε έντονα με την ιδέα ότι οι χριστιανοί θα πρέπει να είναι χορτοφάγοι, αναφέρει ότι ʽοι Χριστιανοί που απέχουν από τη σάρκα κι από τον οίνο είναι πολυάριθμοιʼ. Οι αντίπαλοί του, οι μανιχαϊστές, ήταν πλήρως χορτοφάγοι, αυτοί στους οποίους αναφέρεται όμως ο Αυγουστίνος ήταν Χριστιανοί Ορθόδοξοι, αναγνωρίζοντας την ευρεία αποδοχή της χορτοφαγίας τόσο μεταξύ των αιρετικών όσο και των ορθοδόξων.

Πολλοί ηγέτες της πρώιμης εκκλησίας ήταν χορτοφάγοι, ο Ευσέβιος αναφέρει ότι ο αδερφός του Χριστού, ο Ιάκωβος, ήταν χορτοφάγος,   υπάρχουν μάλιστα αποδείξεις πως είχε ανατραφεί ως χορτοφάγος γεγονός που αποδεικνύει πως και οι γονείς του ήταν χορτοφάγοι και συνεπώς μεγάλωσαν και τον Χριστό ως τέτοιο.

Ο Ευσέβιος επίσης αναφέρει πως όλοι οι απόστολοι απείχαν από τη σάρκα και τον οίνο.

Βάσει αναφορών σε αυτούς ή ρήσεις των ίδιων άλλοι διάσημοι πρώιμοι χριστιανοί που ήταν χορτοφάγοι ήταν ο Ωριγένης, ο Κλήμης ο Αλεξανδρεύς, ο Βασίλειος ο Μέγας, ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος και ο Τερτυλλιανός.

ΙΙ  Η διαμάχη για την χορτοφαγία

Οι επιστολές του Παύλου δίνουν σαφείς ενδείξεις για τη διαμάχη γύρω από την χορτοφαγία. Ο Παύλος πίστευε ότι δεν είναι απαραίτητο να είσαι χορτοφάγος, για να είσαι Χριστιανός.

“Όσο για αυτούς που είναι αδύναμοι στην πίστη ,καλωσορίστε τους, όχι ομως για να διαφωνήσετε με τις απόψεις τους.

Κάποιος μπορεί να πιστεύει ότι μπορεί να φάει τα πάντα και ότι μόνο λαχανικά τρώνε οι αδύναμοι άνθρωποι”  αυτά  λέει ο Παύλος (προς Ρωμαίους 14:1-2).

Ο Παύλος συμβούλευε κατανόηση μεταξύ κρεατοφάγων και  χορτοφάγων, αλλα δεν υπάρχει τίποτα μεμπτό με την κατανάλωση κρέατος όπως λέει “φάτε ότι πωλείται στην αγορά κρεάτων χωρίς πρόβλημα συνείδησης” (προς Κορίνθιους 10:25).

Κέρδισε ο Παύλος αυτή την μάχη στην πρώιμη εκκλησία ;

Πάντως παρόλο που υπήρχαν πολλοί Χριστιανοί χορτοφάγοι οι περισσότερες εκκλησίες δίδασκαν ότι

δεν είναι απαραίτητο να είσαι χορτοφάγος για να είσαι Χριστιανός.

Ωστόσο, κάποιοι πρώτοι χριστιανοί, όπως οι Εβραίοι Χριστιανοί, απέρριπταν τον Παύλο .

III. Ποιοι ήταν οι Ιουδαίοι Χριστιανοί;

Ήταν χορτοφάγοι και πίστευαν  ότι η χορτοφαγία πρέπει να απαιτείται από όλους τους Χριστιανούς.

Οι Ιουδαίοι Χριστιανοί ήταν σε σύγκρουση με τον Παύλο για το χορτοφαγικό θέμα, για τους Εβραίους Χριστιανούς ο Χριστός δεν ήρθε για να ιδρύσει μία νέα θρησκεία, το μήνυμα του ήταν απλή ζωή και μη βία.

Ο Ιησούς δεν ανέτρεψε τον Εβραϊκό νόμο, αντιθέτως δίδασκε την επιστροφή σε αυτόν (όπως αυτός τον έβλεπε).

Για τους Ιουδαίους Χριστιανούς ο Ιησούς ήταν ένας προφήτης που ήταν πιστός στο νόμο αλλά κατά την εξέταση του έφτασε σε ριζοσπαστικά συμπεράσματα.

Οι Εβραίοι Χριστιανοί πάνω απ’ όλα πίστευαν στην απλή ζωή, στον ειρηνισμό και στην χορτοφαγία.

Οι Εβραίοι χριστιανοί αποκαλούσαν τους εαυτούς τους “οι φτωχοί”, ο όρος ”Εβιονίτες” προέρχεται από εβραϊκή λέξη και σημαίνει οι φτωχοί .

Ήταν μια κοινωνία όπου όλοι μοιράζονταν τα πάντα μεταξύ τους, και οπού δεν υπήρχε ιδιωτική περιουσία διότι η κοινότητα ενδιαφέρεται για όλους “δεν υπήρχε άπορος μεταξύ τους” – όπως ακριβώς και στην επί του όρους ομιλία, ο Χριστός λέει  “Δεν μπορείτε να υπηρετείτε τον Θεό και το χρήμα” (Κατά Ματθαίον 6: 24).

Οι Εβραίοι Χριστιανοί ήταν επίσης ειρηνιστές, εξέφραζαν την αντίθεσή τους στον πόλεμο όπως είχε πει και ο Χριστός στην επί του όρους ομιλία: “Μακάριοι οι ειρηνοποιοί” (Ματθ. 5:9), “μην αντιστέκεστε σε αυτόν που είναι κακός” (Κατά Ματθαίον 5:39), και “Αγαπάτε τους εχθρούς σας”  (Κατά Ματθαίον 5:44).

Οι Εβραίοι Χριστιανοί ήταν χορτοφάγοι.

Αντιτίθετο στην κρεοφαγία και στην θυσία των ζώων στο ναό, πίστευαν ότι ο Θεός δεν θέλει να θανατώνονται τα ζώα για κανένα λόγο και ότι καταδικάζει όσους τρώνε κρέας.

Αυτή η αντίθεση στη θυσία των ζώων και η στήριξη της χορτοφαγίας είναι ένα από τα πιο ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του Εβραϊκού Χριστιανισμού – όπως αναφέρει ο Επιφάνιος καθώς και στις “ομιλίες του Κλημεντίνου” .

Γιατί οι Εβραίοι Χριστιανοί  δεν ήταν σύμφωνοι με τη θυσία των ζώων;

Πρέπει να θυμηθούμε ότι στην αρχαιότητα ο ναός στην Ιερουσαλήμ δεν ήταν σαν μια σύγχρονη εκκλησία, η συναγωγή ήταν ο τόπος όπου οι Εβραίοι έκαναν θυσίες ζώων, και έτσι έμοιαζε περισσότερο με κρεοπωλείο ή σφαγείο από ένα σύγχρονο τόπο λατρείας.

Οι ιερείς του ναού ήταν σε θέση να διατηρούν ένα μεγάλο μέρος του κρέατος από τα ζώα που θυσιάζονται και συνεπώς, ωφελήθηκαν οικονομικά από την πρακτική αυτή.

Για τους εβιονίτες αυτή ήταν μια θρησκευτική επικύρωση για να σκοτώσουν τα ζώα, και δεν είχε καμία σχέση με την θρησκεία τους.

Ο Ιησούς λέει (Κατά Ματθαίον 9:13 και 12:7) “χρειάζομαι έλεος, όχι θυσία”.

Ένα από τα προβλήματα που είχαν οι Εβραίοι χριστιανοί ήταν ότι από τη στιγμή που ήταν πιστοί στον εβραϊκό νόμο έπρεπε να δικαιολογήσουν τις αναφορές τις παλαιάς διαθήκης η οποία φαινόταν να δικαιολογεί τον πόλεμο και την θυσία ζώων.

Πίστευαν ότι αυτές οι εντολές δεν ήταν πραγματικά στο νόμο που δόθηκε στον Μωυσή, αλλά προστέθηκαν από γραφείς που ήρθαν μετά τον Μωυσή.

Έτσι βλέπουμε ότι οι Εβραίοι Χριστιανοί δεν εμπλέκονταν μόνο με την χορτοφαγία αλλά και με πολλά άλλα.

Ήταν μια πραγματικά ριζοσπαστική άποψη, η οποία τελικά θεωρήθηκε αιρετική από τον Ιουδαϊσμό και από τον Ορθόδοξο Χριστιανισμό.

IV. Η αντιπαράθεση στο Ναό

Οι Εβραίοι Χριστιανοί ήταν οι μόνοι από τους πρώτους Χριστιανούς που έδωσαν τόση έμφαση στην απόρριψη της θυσίας των ζώων.

Ωστόσο και ιστορικά ο Ιησούς ήταν αντίθετος με την θυσία των ζώων, όπως μπορούμε να δούμε από ένα από τα πιο σημαντικά γεγονότα της ζωής του.

Την εβδομάδα του Εβραικού Πάσχα που οδήγησε μέχρι τη σταύρωσή του σύμφωνα με όλα τα ευαγγέλια ο Ιησούς μπήκε στο ναό και διέκοψε το έμποριο των ζώων για θυσία .

“Και ο Ιησούς μπήκε στο ναό του Θεού και έδιωξε όλους αυτούς που πωλούσαν και αγόραζαν στο ναό, και ανέτρεψε τα τραπέζια τους πάγκους και τα καθίσματα αυτών που πουλούσαν τα περιστέρια, τους είπε, το σπίτι μου είναι ένας οίκος προσευχής, αλλά τον κάνατε ένα άντρο ληστών» (Κατά Ματθαίον 21:12-13, Λουκάς 19:45-46, Ιωάννης 2:13-17).

Ποιοι ήταν αυτοί που πουλούσαν και ποιοι αγόραζαν και γιατί πούλαγαν περιστέρια;

Τα ζώα αυτά προορίζονταν για θυσίες, και με αυτούς που τα πουλούσαν ήταν οργισμένος ο Ιησούς.

Το αποτέλεσμα αυτής της αντιπαράθεσης ήταν να διακόψει το εμπόριο της θυσίας των ζώων, να ελευθερώσει τα ζώα από τα κλουβιά και να εκδιώξει τους εμπόρους.

Η “κάθαρση του ναού” ήταν μία πράξη απελευθέρωσης των ζώων.

Το τελικό αποτέλεσμα ήταν ότι οι Ρωμαίοι σταύρωσαν τον Ιησού.

Ο Πιλάτος, ο ρωμαίος κυβερνήτης δύσκολα θα είχε σταυρώσει κάποιον μόνο και μόνο λόγω μίας Εβραϊκής θεολογικής διαμάχης.

Αλλά αν κάποιος προκάλεσε ταραχές ή διαταραχή στον περίβολο του ναού, αυτό απαιτούσε  ρωμαϊκή δράση.

Είναι πολύ πιθανό ότι η αντίρρηση του Ιησού ως προς την θυσία των ζώων να οδήγησε στην δική του θυσία, και η διακοπή του εμπορίου στον ναό κατά τη διάρκεια της εβδομάδας του Πάσχα να ήταν η πιο άμεση και σημαντική αιτία του θανάτου του.

Ήταν αυτή η πράξη, και η ερμηνεία της ως απειλή για τη δημόσια τάξη που οδήγησε αμέσως στην σταύρωση του Ιησού.

V. Η Εβραϊκή χριστιανική αντίληψη για τον Ιησού

Γιατί πρέπει να πιστεύουμε ότι οι Εβραίοι Χριστιανοί είχαν την καλύτερη κατανόηση του Ιησού;

Υπάρχουν αρκετοί λόγοι.

Πρώτος και σημαντικότερος ο Ιησούς ήταν Εβραίος.

Στα ευαγγέλια (Ματθαίου, του Μάρκου και του Λουκά), ο Ιησούς δεν αναφέρει πουθενά ότι έχει ιδρύσει μια νέα θρησκεία.

Όταν ρωτήθηκε τι πρέπει να κάνουμε για να κερδίσουμε τη σωτηρία, απάντησε  “φυλάτε τις εντολές” (Κατά Ματθαίον 19:17).

Οι εντολές που λέει ο Ιησούς είναι αγάπα τον Θεό, και να αγαπάς τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου (Ματθαίος 22:37-40).

Αυτό είναι ακριβώς το πώς ο εβραϊκός χριστιανισμός είδε τον Ιησού: ως την οικοδόμηση μιας ηθικής της συμπόνιας και της δίκαιης κατανομής με βάση τον εβραϊκό νόμο.

Ποιοι θα μπορούσαν να καταλάβουν καλύτερα τον Ιησού από αυτούς που τον ακολουθούσαν και όπως και ο Ιησούς θεωρούσαν τους εαυτούς τους Εβραίους.

Ο δεύτερος λόγος είναι ότι ο Ιησούς και στην συνέχεια οι εβραίοι Χριστιανοί ήταν σε διαρκή αντιπαράθεση με τους Ιερείς του ναού.

Αυτό που γνωρίζουμε σίγουρα ιστορικά για τον Ιησού είναι ότι σταυρώθηκε και αναμφίβολα αυτό έγινε μετά την αναταραχή που προκάλεσε στον ναό και την διακοπή του εμπορίου των ζώων για θυσία .

Οι ιερείς του ναού ήθελαν να καταστραφεί ο Ιησούς και το κίνημα του ,ακόμα και μετά τον Θάνατο του οι ιερείς συνέχισαν τις προσπάθειες τους για να σωπάσουν ή και να σκοτώσουν τους απόστολους (Πράξεις 4-7).

Γιατί ο Ιησούς θα διακινδύνευε τη ζωή του για κάτι που δεν ήταν απαραίτητα το μήνυμά του;

Οι Εβραίοι Χριστιανοί είναι σχεδόν οι μόνοι μεταξύ των πρώτων Χριστιανών που κατανόησαν γιατί ο Ιησούς πέθανε.

Ο Εβραϊκός Χριστιανισμός περιγράφει την επίθεση του Ιησού κατά του ναού ως ένα προμελετημένο σχέδιο.

Ο Ιησούς ήρθε να καταργήσει τις θυσίες στο ναό (Αναγνωρίσεις 1.54) – γεγονός που εξηγεί τόσο τέλεια τα κίνητρά του όσο και τα κίνητρα εκείνων που προσπάθησαν να σκοτώσουν τον ίδιο και το κίνημα του.

Η χορτοφαγία εγκαταλείφθηκε λόγω της δημοτικότητας των επιστολών του Παύλου μεταξύ των πρώτων Χριστιανών.

Οι πρώτοι ηγέτες της εκκλησίας ήταν Εβραίοι(Ιάκωβος, ο Πέτρος και ο Ιωάννης), αλλά γρήγορα ενεπλάκησαν σε μία διχαστική διαμάχη με τον Παύλο (προς Γαλάτες και προς Ρωμαίους 1-2 14).

Στο δεύτερο αιώνα, οι διδασκαλίες του Παύλου έγιναν ολοένα και πιο δημοφιλής μεταξύ των Χριστιανών.

Οι Εβραίοι Χριστιανοί απεχθάνονταν τον Παύλο θεωρώντας τον αποστάτη, αλλά το δεύτερο αιώνα οι Εβραίοι Χριστιανοί ήταν ήδη μειονότητα και τελικά οι επιστολές του Παύλου έγιναν δεκτές ως μέρος της Καινής Διαθήκης, συγκαλύπτοντας το γεγονός ότι στην εποχή του ήταν μια εξαιρετικά αμφιλεγόμενη προσωπικότητα.

Από όταν ο Παύλος είπε ότι η χορτοφαγία είναι προαιρετική, η εκκλησία ακολούθησε τη στάση του στο θέμα αυτό.

Μετέπειτα συντάκτες της καινής διαθήκης διαστρέβλωσαν ακόμα περισσότερο τις απόψεις του Ιησού για τα ζώα.

Ο Ιησούς πίστευε στον απλό τρόπο ζωής και στη μη βία, και θεώρησε ότι αυτό ήταν μέρος του νόμου του Θεού, ήταν αναμφισβήτητα χορτοφάγος, δεδομένου ότι αυτή ήταν η αρχική διδασκαλία του Εβραϊκού Χριστιανισμού.

Ο Ιησούς δεν φέρει μια νέα θεολογία, αλλά μάλλον μια ριζοσπαστική αντίληψη του νόμου.

Για τον Ιησού, ο νόμος προστάζει τη μη-βία:

“δεν θα χύσουμε το αίμα κανενός , ούτε των ανθρώπων στον πόλεμο ,ούτε των ζώων για την κατανάλωση κρέατος και για θυσίες”.

Ο Ιησούς ρίσκαρε και τελικά έδωσε την ζωή του για να σταματήσει την απάνθρωπη σφαγή των ζώων στο ναό.

Αλλά η θρησκεία του Ιησού έχει χαθεί από το σύγχρονο Χριστιανισμό!

του Keith Akers

Διαβάστε το πρωτότυπο κείμενο

Ποιος ήταν ο Παύλος ;

( Πράξεις αποστόλων 8 8.1 , 2 ,3)Εγινε δε κατά την ημέραν εκείνην μεγάλος διωγμός εναντίον της Εκκλησίας των Ιεροσολύμων και σχεδόν όλοι οι Χριστιανοί διεσκορπίσθησαν εις τα διάφορα μέρη της Ιουδαίας και της Σαμαρείας, πλην των Αποστόλων. Ανδρες δε ευλαβείς επήραν και έθαψαν το νεκρό σώμα του Στεφάνου και έκαμαν μεγάλον θρήνον δι’ αυτόν    Ο δε Σαύλος (μετέπειτα Παύλος )κατεδίωκε την Εκκλησίαν των Ιεροσολύμων, εισερχόμενος από σπίτι σε σπίτι· και αφού έσυρε από εκεί άνδρας και γυναίκας, τους παρέδιδε εις την φυλακήν.

Ο ορκισμένος εχθρός των Εβραίων Χριστιανών που του “μίλησε ο Θεός” και άλλαξε!

Δημιούργησε μια θρησκεία όπως αυτός την ήθελε, και ήρθε σε αντιπαράθεση με τους μαθητές του Ιησού που ήταν και οι μόνοι πραγματικοί απόστολοι.

πηγή

Αυτούς που ονειρεύονται

Αυτούς που ονειρεύονται τους αναγνωρίζεις,

έχουν στα μάτια ένα πέπλο θλίψης.

Έχουν τη μελαγχολία αποκοιμισμένη

στην άκρη των χειλιών,έχουν το ύφος

ανθρώπου που κάτι ψάχνει απελπισμένα.

Το ονείρεμα είναι κουραστικό,δεν είναι για τον καθένα.

Είναι για τους θαρραλέους.'Oπως η θάλασσα και η αγάπη.

~ Roberto Benigni

Τι μου θυμίζει?

Ιδού λοιπόν ο μέγας ευεργέτης της ανθρωπότητας!!! Χάρις σε αυτόν επιβίωσαν τα κράτη τουλάχιστον για 150 χρόνια ακόμα. Διαβάστε το γιατί.

Εγώ ομολογώ πως δεν το γνώριζα. Το έλαβα από ένα φίλο μου με email ήταν ανώνυμο, δυστυχώς… Όπως όμως και να έχει, ευχαριστούμε τον συγγραφέα του για τις αποκαλύψεις που μας δίνει και είναι τόσο χρήσιμες στο να καταλάβουμε με τί μπλέξαμε…

Δήλωση του Αβραάμ Λίνκολν κατά την διάρκεια του Αμερικανικού Εμφύλιου Πολέμου:”Έχω δυο μεγάλους εχθρούς. Το στρατό των Νοτίων μπροστά μου και το στρατό των τραπεζιτών πίσω μου. Από τους δυο αυτούς εχθρούς ο χειρότερος είναι ο πίσω μου.” Πότε έκανε αυτή τη δήλωση ο Λίνκολν; Όταν κατά τη διάρκεια του Εμφύλιου οι τραπεζίτες που δάνειζαν το κράτος με 24% τόκο προσπάθησαν να τον αναγκάσουν να τους δίνει τόκο 36%. (!!) Τι έκανε ο Λίνκολν; Απλά ενεργοποίησε το δικαίωμα που έχει κάθε κράτος να εκδίδει χρήμα. Έτσι ο Λίνκολν θαρραλέα άρχισε να τυπώνει δολάρια για τη χρηματοδότηση του πολέμου, σώζοντας τη χώρα του από τις μελλοντικές πληρωμές των υπέρογκων τόκων προς τις τράπεζες. Και όλοι γνωρίζουμε τι απέγινε ο Λίνκολν λίγο καιρό μετά. Δολοφονήθηκε. Μετά τη δολοφονία του Προέδρου Λίνκολν το 1865 κανένας άλλος πρόεδρος των ΗΠΑ δεν τόλμησε να αρνηθεί να δανειστεί η χώρα από τους τραπεζίτες και να μη τους πληρώνει τόκο. Ή για να ακριβολογούμε, ένας ακόμα Πρόεδρος των ΗΠΑ τόλμησε 100 χρόνια μετά τον Λίνκολν να το ξανακάνει, δηλαδή να μη δανειστεί η χώρα από τις τράπεζες αλλά να εκδώσει χρήμα χωρίς τόκο, και ο οποίος και αυτός είχε την ίδια κατάληξη με τον Λίνκολν. Δολοφονήθηκε και αυτός λίγο καιρό μετά την απόφασή του.Ήταν ο Τζον Κένεντι. Αλλά για να καταλάβουν οι αναγνώστες μας πώς ακριβώς οι μεγαλοτραπεζίτες καταδυναστεύουν τις χώρες και τις οικονομίες πρέπει να τους εξηγήσουμε τα παρακάτω απίστευτα (ΝΑΙ – ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ) αλλά απόλυτα αληθινά πράγματα. Ενώ το Σύνταγμα των ΗΠΑ δίνει το δικαίωμα στο Κογκρέσο να εκδίδει χρήμα, η Αμερικανική Κυβέρνηση έχει μεταφέρει το δικαίωμα της έκδοσης του χρήματος και μάλιστα με επιτόκιο στο ‘Federal Reserve’ το οποίο δεν είναι κρατικό αλλά ένα όργανο των μεγάλων τραπεζών που είναι και οι μέτοχοί του. Έτσι λοιπόν το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ τυπώνει στα πιεστήριά του το χρήμα που χρειάζεται η χώρα. Αμέσως μετά το δίνει στο ‘Federal Reserve’ δηλαδή στους τραπεζίτες, το οποίο Federal Reserve το δανείζει πίσω στο Αμερικανικό κράτος με τόκο(!!!) Έτσι για να καταλάβετε: Μόνο ο τόκος που πληρώνουν οι ΗΠΑ στις τράπεζες του Federal Reserve για το Αμερικανικό χρέος φθάνει το χρόνο τα 400 δισεκατομμύρια δολάρια !!! Προσέξτε: Πληρώνουν οι Αμερικανοί φορολογούμενοι 400 δισεκατομμύρια δολάρια τόκο στους τραπεζίτες για χρήματα που έχει τυπώσει το Αμερικανικό κράτος και τα έχει δώσει δωρεάν στους τραπεζίτες (και οι οποίοι τους τα δανείζουν πίσω με τόκο) (!!!) Βλέποντας ο Πρόεδρος Κένεντι αυτήν την εξόφθαλμη αδικία για τον Αμερικανικό λαό, αποφασίζει το 1963 με το νόμο Νο:11110 να πάρει πίσω τις εξουσίες του ‘Federal Reserve’ και να τυπώσει και διανείμει χρήμα το ίδιο το κράτος παρακάμπτοντας τους τραπεζίτες. Τύπωσε δισεκατομμύρια δολάρια για τα οποία το Αμερικανικό Δημόσιο δεν πλήρωνε κανένα τόκο στο Federal Reserve. Μάλιστα τα χαρτονομίσματα του Κένεντι έγραφαν επάνω UNITED STATES NOTE αντί του FEDERAL RESERVE NOTE που γράφεται πάντα. Αυτά τα UNITED STATES NOTE χαρτονομίσματα αποτέλεσαν θανάσιμη απειλή για το Federal Reserve System και τους τραπεζίτες αφού τους αφαιρούσαν δισεκατομμύρια δολάρια τόκους. Πέντε (5) μήνες μετά το τύπωμα των άτοκων δολαρίων ο Πρόεδρος Κένεντι δολοφονήθηκε. Μετά την δολοφονία του Κένεντι κανένας άλλος Πρόεδρος των ΗΠΑ δεν τόλμησε να κάνει χρήση του νόμου Κένεντι παρ’ότι ο νόμος αυτός ισχύει μέχρι σήμερα.(!!) Δηλαδή με το νόμο του Κένεντι θα μπορούσαν οι ΗΠΑ τα περίπου 3 τρισεκατομμύρια δολάρια που τύπωσαν τα τελευταία 4 χρόνια να τα τύπωναν και να τα χρησιμοποιούσαν χωρίς καθόλου τόκο. Αντίθετα όμως τα τύπωσαν, τα έδωσαν στο Federal Reserve (δηλαδή στους τραπεζίτες), για να τα δανειστούν στη συνέχεια με τόκο (!!!!) Και για όσους είναι ακόμα δύσπιστοι ας μάθουν τι έλεγε ένας άλλος μεγάλος Αμερικανός Πρόεδρος, ο Τόμας Τζέφερσον (από τους δημιουργούς του Αμερικανικού θαύματος – του τότε, του αληθινού): “Εάν ποτέ στο μέλλον ο Αμερικανικός λαός επιτρέψει στους τραπεζίτες να ελέγξουν την έκδοση του χρήματος, οι χρηματοδοτικοί οργανισμοί που θα γιγαντωθούν, πρώτα με πληθωρισμό και μετά με ύφεση, θα στερήσουν από τους ανθρώπους την ιδιοκτησία τους έως ότου τα παιδιά τους ξυπνήσουν άστεγα στη γη που οι πατεράδες τους κατέκτησαν». Και για την ιστορία: Οι δολοφόνοι και του Λίνκολν (John Wilkes Booth) και του Κένεντι (Lee Harvey Oswald) δολοφονήθηκαν και οι δυο πριν προλάβουν να δικαστούν. πηγή  Τι μου θυμίζει? Μα τι άλλο, παρά μόνο τον Έλληνα Πρωθυπουργό που ΡΙΧΤΗΚΕ από το αξίωμα του, όταν είπε στους τραπεζίτες να συμμετέχουν στα βάρη, έτσι ώστε να μην κοπούν άλλο οι μισθοί και οι συντάξεις. (Αν θυμάστε, οι ιδιωτικές ελληνικές τράπεζες είχαν το μεγαλύτερο κέρδος σε όλο το τραπεζικό σύστημα της Ευρώπης τουλάχιστον, και στις 2 θητείες του Καραμανλή.) Σε σχέση με το άρθρο που επισυνάπτω, θυμίζω ότι στις ΗΠΑ υποχρεωτικά μένουν οι Πρόεδροι για μια θητεία, δηλαδή για τουλάχιστον 4 χρόνια. Όπως λέει το πολύ ενδιαφέρον άρθρο, εκεί βρίσκουν άλλες λύσεις…

Μεγαλώσαμε τα παιδιά μας σαν πρίγκιπες, που στα δύσκολα δραπετεύουν

«H Κουρούνα με το νου της εμαγείρευε το φάβα»…Από όλες τις παροιμίες που μου έχει πει η γιαγιά μου αυτή νομίζω ότι ταιριάζει απόλυτα στην εποχή που ζούμε. Με τους πολλούς «επαναστάτες» χωρίς την επανάσταση.

Γιατί πιο εύκολο είναι απλώς να ρίχνουμε το ανάθεμα, να ψέγουμε αυτούς που μας έφεραν σε αυτήν την κατάσταση, να κάνουμε την επανάσταση της πολυθρόνας χωρίς καμία ενδοσκόπηση και αυτογνωσία. Για να τα πάρουμε όμως από την αρχή. Πώς φτάσαμε ως εδώ;

Μια φορά και έναν καιρό η τιμή , το ήθος, η αξιοπρέπεια, η υπερηφάνεια εξαφανίστηκαν. Τι έγιναν όλες αυτές οι αξίες στις οποίες γαλουχήθηκαν στρατιές ελληνικών γενεών μέσα από τη θρησκεία , την οικογένεια ή το σχολείο; Και πού χάθηκε το νήμα; Γιατί δεν μπορώ να διανοηθώ ότι ο απατεώνας ή ο φοροφυγάς έμαθε από τους γονείς του πώς να κλέβει ή πώς να εξαπατά τον διπλανό του για να αποκτήσει εύκολο χρήμα… Ή μήπως από εκεί το έμαθε ;

Η γενιά που ακολούθησε τη Μεταπολίτευση ήταν αρκετά στερημένη. Διψούσε πρωταρχικά για Ελευθερία και Δημοκρατία, ώστε όταν αυτές οι αξίες συνοδεύτηκαν και από υλικά αγαθά , η δίψα έγινε μανία για το χρήμα…

Και ως ένα βαθμό είναι φυσικό, αν αναλογιστεί κανείς ότι μόλις μια γενιά πριν από τη δικτατορία, με το ζόρι έμπαινε φαγητό στο σπίτι. Με τις πρώτες οικονομίες ο Έλληνας επένδυσε στη γη, έχτισε σπίτι , αγόρασε εξοχικό και αυτοκίνητο.

Η είσοδος στην τότε ευρωπαϊκή οικονομική κοινότητα του έδωσε τη δυνατότητα να γυρίσει τον κόσμο και να αξιοποιήσει όλες τις δυνατότητες της προηγμένης Τεχνολογίας. Ο αγρότης και τα παιδιά του παράτησαν την ύπαιθρο και ονειρεύτηκαν τη μεγάλη ζωή στην πόλη. Ήρθαν και τα ευρωπαϊκά κονδύλια και το όνειρο έγινε πραγματικότητα με τη σιωπηλή ανοχή πολιτών και πολιτικών.

Γιατί, μαζί μπορεί να μην τα φάγαμε αλλά μαζί τα ζήσαμε, τα βλέπαμε και τα ανεχόμαστε. Επειδή και η αδιαφορία και ο ωχαδερφισμός εμπεριέχουν την ίδια δόση συνενοχής. Κοινό μυστικό ήταν στις συζητήσεις μας ότι είμαστε πλούσιοι πολίτες που ζούμε σε μία φτωχή χώρα. Μία χώρα που ως καλοί πατριώτες την αρμέγαμε χωρίς να της προσφέρουμε τίποτα..

Και ας μην κάνουμε πως μάθαμε τη λέξη λιτότητα τα τελευταία δύο χρόνια της κρίσης.Τη θυμάμαι από τότε που πήγαινα δημοτικό. Όλοι οι πολιτικοί την χρησιμοποιούσαν για να δώσουν έμφαση στον κούφιο ξύλινο λόγο τους, να δώσουν υποσχέσεις ότι θα την εφαρμόσουν αλλά χωρίς αντίκρισμα.’ Ολοι γνώριζαν ότι υπάρχει πρόβλημα, κανείς δεν ήθελε να το αγγίζει. Και τώρα που έσκασε, ο ένας επιρρίπτει την ευθύνη στον άλλον.

Και το πιο θλιβερό είναι ότι η γενιά της δεκαετίας του ‘90 και μετά είναι η πιο έξυπνη και η πιο μορφωμένη των τελευταίων χρόνων, όπως είπε – μεταξύ άλλων – και ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Μάρτιν Σούλτς: «Η Ελλάδα, η Ισπανία και η Ιταλία έχουν τις καλύτερα ίσως μορφωμένες γενιές» στην ιστορία τους. Και τώρα που είναι έτοιμοι να δουλέψουν, η κοινωνία λέει «δεν υπάρχει χώρος για εσάς». Δημιουργούμε μια χαμένη γενιά.»

Από την generation X της προηγμένης Τεχνολογίας, των smart phones, των ταμπλετών και των γιάπηδων περάσαμε με ιλιγγιώδη ταχύτητα στην generation Lost.

Είναι αλήθεια ότι ο Έλληνας εκτός από τα μπετά επένδυσε και στη μόρφωση των παιδιών του. Πανεπιστήμια, ξένες γλώσσες, μεταπτυχιακά. Τα προσόντα των νέων Ελλήνων δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από αυτά των ξένων. Μόνο που τώρα είναι υπερβολικά και άχρηστα. Και τα κίνητρα των γονιών δεν ήταν και τόσο αγνά.

Πέρα από την ανταγωνιστική φύση του Έλληνα που θέλει πάντα ό,τι έχει ο διπλανός του ή το παιδί του να γίνει καλύτερο από του γείτονα, η επιμονή για το Πανεπιστήμιο έκρυβε τη δική του ανάγκη να αποκτήσει ο απόγονός του κύρος και χρήμα. Την πίεση να επιλέξουμε το επάγγελμα του γιατρού, του δικηγόρου τη ζήσαμε τουλάχιστον δύο γενιές.

Και, δυστυχώς, αυτό δεν είναι μόνο η δική μου άποψη. Η μελέτη της European Social Survey είναι αποκαλυπτική. Στην ερώτηση, πόσο σημαντικό είναι για εσάς να αποκτήσετε χρήματα και να είστε πλούσιοι, οι Έλληνες βρίσκονται στην τέταρτη θέση -με πρώτη τη Ρωσία ενώ, στη συνέχεια ακολουθεί το Ισραήλ και η Τσεχία..

Ο πλούτος έγινε ο θεός και ο τζόγος ο ημίθεος της νεολαίας.

Μετά το «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία» της περιόδου της δικτατορίας που γράφτηκε με αίμα στο Πολυτεχνείο, οι πορείες διαμαρτυρίας περιορίστηκαν σε αιτήματα γενικά και αόριστα για μία καλύτερη παιδεία και σε καταλήψεις σχολικών κτιρίων χωρίς οργάνωση , ουσία και στόχο. Κάθε γενιά που ακολουθεί εγκλωβίζεται ακόμα περισσότερο στον μικρόκοσμό της, την αφορούν μόνο τα πάρτυ , οι εκδρομές και αφήνει τα Πανεπιστήμια βορρά των επαγγελματιών συνδικαλιστών, που έχουν εκπαιδευτεί σε ένα μόνο πράγμα. Να ζουν παρασιτικά στις παρυφές του συστήματος, να ψέγουν, να κατηγορούν και να καταγγέλλουν χωρίς να προτείνουν αλλά πάντα στο τέλος γεύονται το μέλι μέχρι το μεδούλι.

Και εκεί που περίμενε κανείς, η κρίση να έχει θυμώσει περισσότερο τους νέους, τη γενιά των 20 άρηδων που έχουν προεξοφλήσει οι ηγέτες της ΕΕ ότι είναι ήδη χαμένη, δεν κουνιέται φύλο..

Και εκεί που περίμενε κανείς να ξυπνήσει το επαναστατικό τους πνεύμα, για την αδικία να πληρώνει η πιο εξελιγμένη γενιά όλα τα λάθη των προηγούμενων , να ξεχυθούν στους δρόμους και να παρασύρουν τους αδελφούς, τους γονείς και τους παππούδες τους σε μαζικές πορείες και συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας στέκονται αποχαυνωμένοι να κοιτούν στο άπειρο..

Και δεν μιλάμε για βία, αλλά για θυμό, οργή που κάνουν το αίμα σου να βράζει τόσο που να θέλεις να αλλάξεις τον κόσμο…

Αν περάσεις από φοιτητικό στέκι θα δεις νέους να συνωστίζονται σε καφετέριες γεμάτες καπνό, να παίζουν χαρτιά, να απολαμβάνουν το φρέντο τους και να μιλούν για μπάλα… Σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Σαν να ζουν σε έναν ιδεατό, όμορφο κόσμο. Σαν να αρνούνται τη σκληρή πραγματικότητα..

Ας το παραδεχτούμε, λοιπόν. Γαλουχήσαμε γενιές πανέξυπνων, ταλαντούχων αλλά καλομαθημένων παιδιών που αναζητούν τα εύκολα και δραπετεύουν στα δύσκολα. Τα αγόρια μεγάλωσαν σαν πρίγκιπες και τα κορίτσια σαν πριγκίπισσες. Τα αγόρια έμαθαν να τα θέλουν όλα και γρήγορα. Τα κορίτσια εκπαιδεύτηκαν να ζητούν το τέλειο, το ιδανικό , τα άπιαστο. Δύο κόσμοι που συναντώνται σπάνια. Δεν έμαθαν να μοχθούν, να προσπαθούν , να ιδρώνουν. Το αξιακό σύστημα της τιμής, του ήθος της αξιοπρέπειας, της υπερηφάνειας δεν αφομοιώθηκε από τις νέες γενιές, γιατί ο ιός του χρήματος πρόλαβε να μολύνει τις παλαιότερες.

Και όλα αυτά έγιναν επειδή κριτήριο αγάπης ήταν η υπερβολική προσφορά υλικών αγαθών στα παιδιά χωρίς μέτρο και έλεγχο. Δίναμε όπως ακριβώς ζούσαμε. Ασύδοτα.

Η γενιά των 20 άρηδων φαίνεται να είναι, ίσως, πιο αδικημένη σε σχέση με τις γενιές της δεκαετίας ‘70 και ‘80 που έζησαν και την περίοδο της επίπλαστης ευδαιμονίας. Στην πραγματικότητα, όμως, αν δεν γίνει κάτι άμεσα η γενιά που θα ζήσει πέτρινα χρόνια είναι αυτή που έχει κάνει τα πρώτα βήματα ή δεν έχει γεννηθεί ακόμα..

Όσο είναι ακόμα καιρός, λοιπόν, μη μαθαίνετε στα παιδιά σας πώς θα γίνουν πλούσιοι αλλά πως θα γίνουν ευτυχισμένοι . Όταν μεγαλώσουν θα μπορούν να αναγνωρίσουν την αξία των απλών πραγμάτων και όχι την τιμή τους…

πηγή