ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΑΠΟ ΚΟΥΝΙΑ!!!
«Βουλγαρικά... κεφάλια!»
“Ισχύουν ή όχι τα χωροταξικά κριτήρια για το σε ποιο σχολείο θα πάει ένας μαθητής; Φαίνεται πως η απάντηση είναι ξεκάθαρα «όχι», αν το ερώτημα αφορά αλλοδαπό μαθητή. Οκτάχρονος υπήκοος Βουλγαρίας, εδώ και μια βδομάδα τώρα άγεται και φέρεται μεταξύ δύο σχολείων της βόρειας πλευράς της Μυτιλήνης, αφού το σχολείο, που βρίσκεται λίγες δεκάδες μέτρα από το σπίτι του μαθητή δηλώνει πως δεν έχει χώρο να τον… δεχθεί.
Αναλυτικότερα, παρά το ισχύον μία τριετία τώρα καθεστώς χωροταξικής κατανομής των μαθητών στην πόλη της Μυτιλήνης, όπου φοιτούν σε σχολείο ανάλογα με τη διεύθυνση κατοικίας τους, εδώ και λίγες μέρες μαθητής της Γ΄ τάξης, που ήρθε από μετεγγραφή από δημοτικό σχολείο χωριού της Λέσβου, δεν μπορεί να… ριζώσει σε τάξη. Αρχικά ο μικρός γράφτηκε στο σχολείο της περιοχής του, απ’ το οποίο το σπίτι του - όπως προαναφέραμε - απέχει μόλις μερικές δεκάδες μέτρα. Μετά όμως από δυο μέρες φοίτησης εκεί, η διεύθυνση του σχολείου απευθύνθηκε στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, ζητώντας να βρεθεί άλλο σχολείο για τον οκτάχρονο Βούλγαρο.
«Εμείς - μας είπε η διευθύντρια του συγκεκριμένου δημοτικού σχολείου - για το καλό του παιδιού, απευθυνθήκαμε στη διεύθυνση τονίζοντας πως είμαστε ένα πολυπληθές σχολείο, με 23 ήδη παιδιά στη Γ΄ τάξη, όταν άλλα σχολεία έχουν 15 ή 16 μαθητές στην ίδια τάξη. Ούτε υποδείξαμε σχολείο, ούτε αρνηθήκαμε να δεχθούμε το μαθητή, τον οποίο μάλιστα απ’ την πρώτη στιγμή γράψαμε και στο ολοήμερο σχολείο. Η διεύθυνση αποφάσισε για την καλύτερη φοίτηση του μαθητή να πάει σε άλλο σχολείο, με σαφώς λιγότερο αριθμό μαθητών. Άλλωστε η μητριά του παιδιού δεν έφερε αντίρρηση, δεν μας είπε ότι δεν τη βολεύει το άλλο σχολείο.»
Αν δεν ήταν αλλοδαπός;
«Επειδή στο ένα σχολείο επικρατεί το αδιαχώρητο - σημείωσε ο προϊστάμενος της Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, Παναγιώτης Σάλτας - αποφασίσαμε να πάει ο μαθητής σε άλλο δημοτικό, ομοίως κοντά στο σπίτι του, με μικρότερο αριθμό μαθητών στη Γ΄ τάξη.»
Παρά όμως τον «αντικειμενικό» λόγο που επικαλείται ο κ. Σάλτας, όπως και η διευθύντρια του σχολείου, για την παρέκκλιση απ’ τη χωροταξική κατανομή, εκπαιδευτικοί καταγγέλλουν πως δε θα είχε τεθεί θέμα απομάκρυνσης του μαθητή απ’ το πρώτο σχολείο, αν δεν ήταν αλλοδαπός.
Στο νέο σχολείο που εγγράφηκε, και ήδη απ’ την προηγούμενη Πέμπτη πηγαίνει ο μαθητής, δε φαίνεται να δημιουργήθηκε απολύτως κανένα πρόβλημα. Πρόβλημα όμως έχει ο μικρός μαθητής, που αναγκάζεται να μετακινείται μέσα σε κεντρικούς δρόμους, μόνος του, εφόσον οι γονείς του εργάζονται, για να πηγαίνει και να επιστρέφει απ’ το σχολείο, διανύοντας μια σοβαρή απόσταση. Κι όλα αυτά όταν τα άλλα παιδιά της γειτονιάς του, οι συνομήλικοι και φίλοι του δεν αναγκάζονται να «ταξιδεύουν» καθημερινά σχεδόν ένα χιλιόμετρο δρόμο για να μάθουν γράμματα. Όλα αυτά γιατί στην Ελλάδα του 2009, ίσως κάποιοι είναι λιγότερο ίσοι απ’ τους υπολοίπους και δε «χωράνε» σε μια τάξη με 23 μαθητές. Όλα αυτά σε μια γειτονιά στη βόρεια Μυτιλήνη που αν μη τι άλλο βίωσε τη φτώχεια, την προσφυγιά, την προσπάθεια της επιβίωσης…”
άρθρο της Μαρίνας Πολλάτου
Emprosnet 17/02/2009
