Έπιασαν κουβέντα το σπουργίτι και η κότα. Το σπουργίτι καθόταν πάνω σε έναν πέτρινο φράχτη, ενώ η κότα περπατούσε κάτω. - Δεν βαρέθηκες, μόνο να περπατάς και να τσιμπάς; ρώτησε το σπουργίτι. Ξέχασες πως κάποτε μπορούσες και να πετάς; - Και τώρα μπορώ! προσβλήθηκε η κότα. Πήρε φόρα, άνοιξε να φτερά της και με πολλές δυσκολίες πήδηξε πάνω στο φράχτη, και μετά είπε: - Για πες μου, εσύ δε βαρέθηκες να πηδάς και να πετάς, ξέρεις τι ωραία είναι στο κοτέτσι; Η νοικοκυρά πάντα βάζει κόκκους στο τάγιστρο, τσιμπάς όσο θέλεις. Ξαφνικά φύσησε δυνατός αέρας και η κότα άρχισε γρήγορα να κουνάει τα φτερά της, όμως δεν κατάφερε να κρατηθεί πάνω στο φράχτη και έπεσε κάτω. Ενώ το σπουργίτι, άνοιξε τα φτερά του, έκανε ένα μικρό κύκλο και ξανά έκατσε πάνω στο φράχτη. - Τώρα βλέπεις, είπε στην κότα, παρ' όλο που είσαι μεγάλη και δυνατή, στη ζωή σου ελπίζεις μόνο στο τάγιστρο. Ήθελες γαντζωμένη να στηρίζεσαι πάνω στον πέτρινο φράχτη, ενώ εγώ στηρίζομαι μόνο στα δικά μου φτερά και στη ζωή μου έχω μόνο ένα στήριγμα, τον εαυτό μου.
Μια
χώρα καταστράφηκε από πλημμύρα. Ένας άντρας
κατέφυγε στον πρώτο όροφο του σπιτιού του.
το οποίο είχε περικυκλωθεί από τα νερά. Τον
πλησίασαν κάποιοι άνθρωποι πάνω σε μια
βάρκα και του πρότειναν να τον πάρουν μαζί
τους.
Εκείνος αρνήθηκε λέγοντας:
Όχι! Έχω εμπιστοσύνη στο Θεό! Δε θα
επιτρέψει να παρασύρουν τα νερά το σπίτι
μου! Φύγετε!
Οι άλλοι έφυγαν. Τα νερά ανέβηκαν κι άλλο,
τόσο πολύ ώστε ο άντρας κατέφυγε στη στέγη
του σπιτιού του. Τότε πλησίασε ένα
ελικόπτερο, έριξε ένα σκοινί και κάποιοι
άντρες έκαναν νόημα στον απομονωμένο να
πιάσει το σκοινί για να τον τραβήξουν πάνω.
Εκείνος αρνήθηκε.
– Όχι, είπε, Έχω εμπιστοσύνη στο Θεό! Δε θα
αφήσει να πάνε χαμένες οι προσευχές μου!
Το ελικόπτερο έφυγε.
Το νερό ανέβηκε κι άλλο, κάλυψε το σπίτι και
παρέσυρε τον άντρα που πνίγηκε τελικά.
Όταν παρουσιάστηκε στο Θεό, του είπε
καταπικραμένος:
– Γιατί άφησες να καταστραφεί το σπίτι μου
και εγώ να χάσω τη ζωή μου; Εγώ που
προσευχόμουν ασταμάτητα! Γιατί δεν ήρθες να
με βοηθήσεις;
– Τι είναι αυτά που μου λες; του είπε τότε ο
Θεός. Σου έστειλα βάρκα και μετά ελικόπτερο!
Η Παγκόσμια Ημέρα της Γης ξεκίνησε από τα κινήματα της
δεκαετίας του 70, όταν για πρώτη φορά οι άνθρωποι συνειδητοποιούσαν ότι οι
πόροι του Πλανήτη δεν ήταν ανεξάντλητοι καθώς και ότι η εκμετάλλευσή τους και η
επιβάρυνση που έφερνε αυτή η εκμετάλλευση, επιβάρυνε την ποιότητα ζωής των
κατοίκων της Γης. Με «αποσκευές» αυτές τις διαπιστώσεις γεννήθηκε το Οικολογικό
Κίνημα. Σήμερα η Ημέρα της Γης γιορτάζεται κάθε 22 Απριλίου, με εκδηλώσεις και
κινήσεις ευαισθητοποίησης από εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.
Πρωτοπόρος στο κίνημα υπήρξε ο αμερικανός Γερουσιαστής
Gaylord Nelson ο οποίος πρότεινε την οργάνωση εθνικής διαμαρτυρίας σε όλες τις
ΗΠΑ, ώστε οι πολιτικοί να παρακινηθούν και να θέσουν το ζήτημα της Οικολογίας
και του Περιβάλλοντος στην επίσημη πολιτική ατζέντα.
Σκοπός της η προώθηση της προστασίας του αέρα, των νερών, των σπάνιων ειδών του ζωικού βασιλείου και της προώθησης καθαρών λύσεων σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας.
Αντιφατική ή μη, η καθιέρωση της Ημέρας της Γης από τις ΗΠΑ, πλέον έχει υιοθετηθεί από πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο.
Το δίκτυο του Earth Day, πλέον διαθέτει πάνω από 22.000 συνεργάτες σε 192 χώρες.
Η πρώτη Ημέρα της Γης στις ΗΠΑ, θεωρείται «κομβικό σημείο»
για την μετέπειτα εξέλιξη του περιβαλλοντικού κινήματος. Στις 22 Απριλίου του
1970 περίπου 20 εκατομμύρια Αμερικανοί συμμετείχαν σε εκδηλώσεις σε όλη τη
χώρα. Ενεργό και σημαντικό ρόλο στην πρώτη Ημέρα της Γης είχαν τα πανεπιστήμια,
τα οποία μέχρι σήμερα, κρατούν πρωταγωνιστικό ρόλο σε ενέργειες και διοργάνωση
εκδηλώσεων για την Οικολογία.
Το οικολογικό κίνημα, ήταν εξ’ αρχής πολύχρωμο και
πολυσυλλεκτικό, καθώς αποτελείτο από ακτιβιστές, οργανώσεις, φορείς κ.α. παράγοντες
με ενδιαφέροντα και στόχους που περιελάμβαναν από εργοστάσια που μόλυναν το
περιβάλλον, μέχρι την πυρηνική ενέργεια, τα ζιζανιοκτόνα, την εξαφάνιση ζωικών
ειδών και πολλά άλλα θέματα.
Η πρώτη αυτή κινητοποίηση είχε απτά αποτελέσματα καθώς
κέρδισε την υποστήριξη Ρεπουμπλικάνων και Δημοκρατών πολιτικών και πολλών άλλων
φορέων. Την ίδια χρονιά ιδρύθηκε η Υπηρεσία Περιβαλλοντικής Προστασίας των ΗΠΑ
και η έγκριση νομοθεσίας για «Καθαρό Αέρα, Καθαρό Νερό και Απειλούμενα Είδη».
Το 1990 η Ημέρα της Γης, γίνεται διεθνής. Τη χρονιά αυτή
κινητοποιούνται 200 εκατομμύρια ανθρώπων σε 141 χώρες, πράγμα που αποτέλεσε
τεράστια επιτυχία προς την συνειδητοποίηση από πολίτες και πολιτικούς του
«βάρους» αυτών των προβλημάτων. Βασικό σύνθημα της Ημέρας της Γης του 1990 ήταν
η Ανακύκλωση ενώ η κινητοποίηση αυτή, έστρωσε το δρόμο για την Διάσκεψη για τη
Γη των Ηνωμένων Εθνών στο Ρίο ντε Τζανέϊρο το 1992.
Το 2000 η Ημέρα της Γης πέρασε στην ψηφιακή εποχή,
προωθώντας την δικτύωση και τον συντονισμό ακτιβιστών και οικολογικών ομάδων
από όλο τον κόσμο. Στην κινητοποίηση αυτή συμμετείχαν 5.000 οικολογικές
οργανώσεις κινητοποιώντας εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους σε 184 χώρες του
κόσμου.
Η "πράσινη" ενέργεια "πρωταγωνιστεί" το
2009
Το 2009 «αιχμή του δόρατος» των διεκδικήσεων είναι η
κλιματική αλλαγή και η πράσινη ενέργεια Η καμπάνια στην οποία όλοι οι πολίτες
της Γης καλούνται να συμμετέχουν ονομάζεται Green Generation Campaign ή αλλιώς
«Καμπάνια της Πράσινης Γενιάς». Πρόκειται για μία καμπάνια σε βάθος δύο χρόνων
και οι στόχοι της είναι: ένα μέλλον με όσο λιγότερο διοξείδιο του άνθρακα είναι
δυνατόν, με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, διαμόρφωση υπεύθυνης καταναλωτικής
συνείδησης, εγκαθίδρυση ενός πράσινου οικονομικού μοντέλου ανάπτυξης, που θα
μειώσει τη φτώχεια και θα αλλάξει την αγορά εργασίας.
Όλες οι εκδηλώσεις, τα ζητήματα, το υλικό των media, βίντεο,
quiz και ό,τι άλλο σχετικό με την Ημέρα της Γης μπορούμε να επισκεφθούμε το
επίσημο site www.earthday.net
Για την 42η επέτειο της Παγκόσμιας Ημέρας, αμερικανικής πρωτοβουλίας για το πράσινο μέλλον της γης, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, ζήτησε από το Κογκρέσο να χρηματοδοτήσει ένα πράσινο πρόγραμμα για τα σχολεία της χώρας.
Το νέο πρόγραμμα Green Ribbon Schools, σύμφωνα με τον Μπάρακ Ομπάμα, θα δημιουργήσει την πράσινη περιβαλλοντική εκπαίδευση και το σχολείο που χρειάζονται οι νέοι των ΗΠΑ.
Τον 3ο αιώνα ένας πρίγκιπας από τις βόρειες περιοχές της Κίνας επρόκειτο
να στεφθεί αυτοκράτορας της χώρας. Για να γίνει η στέψη όμως έπρεπε να
παντρευτεί.
Αποφάσισε να διοργανώσει ένα διαγωνισμό ανάμεσα στα κορίτσια της αυλής
για να βρει ποια από αυτές θα ήταν άξια να γίνει σύζυγός του.
Την επόμενη μέρα ανακοίνωσε ότι θα..... δεχόταν όλα τα κορίτσια της αυλής και ότι θα ξεκινούσε ενας διαγωνισμός.
Μια ηλικιωμένη εργαζόμενη στην αυλή άκουσε τα περί διαγωνισμού και
στενοχωρήθηκε πολύ. Ήξερε πως η κόρη της έτρεφε μια βαθειά αγάπη για τον
πρίγκιπα. Είπε τα νέα στην κόρη της και ξαφνιάστηκε όταν την άκουσε να
λέει πως σκόπευε να παραβρεθεί στην τελετή.
- Κόρη μου τι θα πας να κάνεις; Ύπάρχουν άλλες με πλούτη και ομορφιά στην αυλή.
Βγάλε από το μυαλό σου αυτή την σκέψη είναι καθαρή τρέλα
Το κορίτσι απάντησε :
- Όχι καλή μου μανούλα δεν τρελάθηκα. Ξέρω ότι ποτέ δεν θα με επιλέξουν.
Ξέρω ότι δεν θα είμαι η νικήτρια του διαγωνισμού, αλλά θα έχω την
ευκαιρία να είμαι έστω για μερικές στιγμές κοντά στον πρίγκιπα και αυτό
μου αρκεί.
Όταν το κορίτσι έφτασε στο παλάτι όλα τα κορίτσια της αυλής ήταν εκεί με
τα ωραιότερα φορέματά τους και τα ακριβότερα κοσμήματα.! Τελικά ο ίδιος
ο πρίγκιπας ανακοίνωσε την έναρξη του διαγωνισμού:
- Θα δώσω σε κάθε μια από σας ένα σπόρο. Όποια από σας σε 6 μήνες μου
φέρει ένα όμορφο λουλούδι, θα επιλεγεί για σύζυγός μου και μελλοντική
αυτοκράτειρα της Κίνας.
Η πρόταση του πρίγκιπα ήταν σε απόλυτη συμφωνία με τις βαθιές παραδόσεις
του λαού του, που έδινε τεράστια αξία στη γνώση της καλλιέργειας της
γης…
Ο καιρός περνούσε και όπως η νέα ήξερε από καλλιέργεια της γης και
κηπουρική, έβαζε όλης της την υπομονή και την τρυφερότητα στο σπόρο της.
Ήξερε πως αν η ομορφιά του λουλουδιού της, έφτανε στο ίδιο ύψος με την
αγάπη της για τον πρίγκιπα, δεν θα είχε άλλες έγνοιες για τα
αποτελέσματα του διαγωνισμού.
Πέρασαν 3 μήνες και τίποτα δεν είχε φυτρώσει παρόλο που η νέα είχε
δοκιμάσει όλες τις μεθόδους που ήξερε. Μέρα τη μέρα έβλεπε το όνειρό της
να απομακρύνεται αλλά ένοιωθε την αγάπη της πιο βαθιά…. Οι 6 μήνες
πέρασαν και τίποτα δεν είχε φυτρώσει. Ξέροντας πως είχε πραγματικά
προσπαθήσει με αφοσίωση, ανακοίνωσε στη μητέρα της ότι παρά το λυπηρό
αποτέλεσμα, θα πήγαινε στο παλάτι την καθορισμένη μέρα. Ήξερε πως δεν
έχει καμιά ελπίδα αλλά η ιδέα να είναι έστω και μερικές στιγμές με τον
πρίγκιπα της αρκούσε.
Την καθορισμένη μέρα πήγε στο παλάτι με τη γλάστρα της άδεια. Οι
υπόλοιπες κοπέλες ήταν εκεί με γλάστρες που είχαν υπέροχα λουλούδια σε
διάφορα χρώματα και σχήματα το ένα πιο όμορφο από το άλλο.
Η νέα ήταν έκπληκτη από την ομορφιά τόσων λουλουδιών.
Αφού ο πρίγκιπας πέρασε δυο φορές μπροστά από κάθε κοπέλα ανακοίνωσε τα
αποτελέσματα του διαγωνισμού. Η νικήτρια του διαγωνισμού ήταν η κόρη της
φτωχής. Αυτή θα γινόταν σύζυγός του.
Όλοι ήταν έκπληκτοι με την απόφαση του. Κανείς δεν είχε καταλάβει την απόφαση του. Ο πρίγκιπας τους εξήγησε:
-Η νέα αυτή είναι η μόνη άξια να γίνει σύζυγός μου και αυτοκράτειρα,
γιατί ήταν η μόνη που καλλιέργησε και έφερε εδώ το λουλούδι της
ειλικρίνειας, γιατί οι σπόροι που σας μοίρασα ήταν όλοι στείροι. Η
ειλικρίνεια και η τιμιότητα είναι όπως ένα λουλούδι που έχει γίνει με
φως και έτσι μπορεί να φωτίζει τους γύρω του, χαρίζοντας κυρίως το φως
σε αυτούς που την «καλλιεργούν».
