Περιμένοντας την αυγουστιάτικη πανσέληνο...

Περιμένοντας την αυγουστιάτικη πανσέληνο, καλή εβδομάδα!

Τέρμα στα κλουβιά

Η Κόστα Ρίκα κλείνει τους ζωολογικούς κήπους, απελευθερώνει τα ζώα

Σαν Χοσέ

Η κυβέρνηση της Κόστα Ρίκα, μιας χώρας γνωστής για την πλούσια βιοποικιλότητα της ζούγκλας της, ανακοίνωσε ότι σκοπεύει να κλείσει τους δημόσιους ζωολογικούς κήπους και να απελευθερώσει όσα περισσότερα ζώα μπορεί.

Ο υπουργός Περιβάλλοντος Ρενέ Κάστρο ανακοίνωσε ότι το μότο της νέας πολιτικής είναι «τέρμα στα κλουβιά».

Η Κόστα Ρίκα έχει απαγορεύσει τα τσίρκο με ζώα από το 2002 και επιπλέον δεν επιτρέπει το κυνήγι για λόγους αναψυχής.

Μιλώντας στην εφημερίδα La Nacion, ο Κάστρο είπε ότι πηγή έμπνευσης για την τελευταία απόφαση ήταν ο παπαγάλος της γιαγιάς του.

«Μια μέρα μεταφέραμε τον παπαγάλο στην αυλή. Έτυχε τότε να περνά ένα σμήνος από άγριους παπαγάλους, και ο παπαγάλος μας πέταξε μαζί τους» είπε.

»Μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση επειδή νόμιζα ότι τον φροντίζαμε πολύ καλά. Του προσφέραμε τροφή και στοργή [...] όλα όσα νομίζαμε ότι χρειάζεται. Όταν όμως είχε την ευκαιρία προτίμησε να φύγει».

Ο Ζωολογικός Κήπος «Σιμόν Μπολίβαρ» στην πρωτεύουσα Σαν Χοσέ πρόκειται τώρα να μετατραπεί σε βοτανικό κήπο. Σε πάρκο θα μετατραπεί επίσης το Κέντρο Προστασίας «Σάντα Άνα» δυτικά της πόλης.

Οι δύο κήποι φιλοξενούν σήμερα περίπου 400 ζώα από 60 είδη.

Το ίδρυμα που τους διαχειρίζεται, με την ονομασία Fundazoo, διαμαρτυρήθηκε για την απόφαση επισημαίνοντας ότι τα ζώα χρειάζονται ειδικό κτηνίατρο και διατροφολόγο.

H Κόστα Ρίκα στην Κεντρική Αμερική αντιστοιχεί μόλις στο 0,25% της ξηράς του πλανήτη, εκτιμάται όμως ότι φιλοξενεί το 5% της παγκόσμιας βιοποικιλότητας.

πηγή

Η κραυγή μιας 11-χρονης από την Υεμένη έχει εξελιχθεί σε ένα σύμβολο για τα δικαιώματα των γυναικών και των παιδιών

«Αν με παντρέψετε, θα αυτοκτονήσω». Η κραυγή της 11χρονης Νάντα Αλ-Αχντάλ, που έχει εξελιχθεί σε ένα σύμβολο για τα δικαιώματα των γυναικών και των παιδιών, κάνει το γύρο του κόσμου...

Η 11χρονη Νάντα Αλ-Αχντάλ από την Υεμένη καταγγέλλει πως οι γονείς της την αναγκάζουν να παντρευτεί τον άνθρωπο που έχουν επιλέξει για σύζυγό της, μια πολύ συνηθισμένη πρακτική στην περιοχή – σε ορισμένες περιπτώσεις πρόκειται για εμπορία παιδιών - , απειλώντας την πως αν δεν το κάνει θα την σκοτώσουν. «Προτιμώ να πεθάνω, παρά να παντρευτώ» απαντάει και αναφέρει πως στην ίδια θέση βρίσκονται πολλά άλλα κορίτσια στη χώρα της.

Η 11χρονη έφυγε από το σπίτι και βρήκε καταφύγιο στο σπίτι του θείου της, ο οποίος μέχρι σήμερα έχει υποστηρίξει την επανάστασή της. Με ένα βίντεο που ανέβασε στο διαδίκτυο μετέφερε το μήνυμά της στην παγκόσμια κοινότητα:

«Δεν έχω ζήσει, δεν έχω μορφωθεί. Δεν έχουν καμία συμπόνια; Προτιμώ να είναι νεκρή, προτιμώ να πεθάνω. Προτιμώ να ζω με το θείο μου παρά με αυτούς τους ανθρώπους. Με απείλησαν ότι θα με σκοτώσουν αν πάω στο θείο μου. Τι είδους άνθρωποι απειλούν έτσι τα παιδιά τους; Θα είναι χαρούμενοι αν με παντρέψουν παρά τη θέλησή μου; Άντε παντρέψτε με και εγώ θα αυτοκτονήσω. Δεν πάω πίσω μαζί τους. Δεν πάω. Σκοτώνουν τα όνειρά μας, σκοτώνουν ό,τι έχουμε μέσα μας. Δεν υπάρχει τίποτα. Δεν υπάρχει επιστροφή. Αυτό είναι εγκληματικό, απλά εγκληματικό».

Αρχικά το βίντεο μεταδόθηκε από μέσα ενημέρωσης της Μέσης Ανατολής και στη συνέχεια μεταφράστηκε από το Ινστιτούτο Ερευνών Μέσης Ανατολής στα αγγλικά και διαδόθηκε σε όλο τον κόσμο.

Όπως αναφέρεται στην Washington Post, μια μελέτη του 2006 από την κυβέρνηση της Υεμένης και τον ΟΗΕ δείχνει πως πάνω από το 50% των κοριτσιών στη χώρα παντρεύονται πριν συμπληρώσουν το 18ο έτος της ηλικίας τους. Μάλιστα 14% των κοριτσιών εξαναγκάζονται σε γάμο με άντρα πολύ μεγαλύτερο τους πριν από την ηλικία των 15 ετών, κάτι που στην Υεμένη είναι απολύτως νόμιμο καθώς δεν έχει τεθεί κάποιο όριο ηλικίας, σύμφωνα με την Washington Post.

Όπως επισημαίνουν οι ειδικοί τα κορίτσια που παντρεύονται σε αυτές τις ηλικίες αντιμετωπίζουν πολλούς κινδύνους. Ενδεικτικά αναφέρεται πως στις φτωχότερες χώρες οι επιπλοκές κατά την εγκυμοσύνη και τον τοκετό είναι η κύρια αιτία θανάτου για τα κορίτσια ηλικίας 15 έως 19 ετών.

Στην Washington Post αναφέρεται πως τα γενεσιουργά αίτια για το γάμο ανήλικων κοριτσιών καθιστούν πολύ δύσκολη την εξάλειψη του φαινομένου, τόσο στην Υεμένη, όπως και σε άλλες φτωχές χώρες. Η Lauren Wolfe επικεφαλής της εκστρατείας «Women Under Siege» αναφέρει πως σε επαφές που είχε με συριακές κοινότητες προσφύγων αντιλήφθηκε ότι συχνά οι γονείς ήθελαν να παντρέψουν τις κόρες τους ώστε αυτές να έχουν μια ασφάλεια.

Ακόμα και σε περιπτώσεις που ο γάμος ανήλικων κοριτσιών έχει περισσότερο ιδιοτελή κίνητρα είναι ουσιαστικά αποτέλεσμα της μεγάλης φτώχειας. Όπως και στην περίπτωσης της Νάντα Αλ-Αχντάλ οι γονείς πρόκειται να επωφεληθούν από την πώλησή της.

Παράλληλα σημειώνεται πως ο γάμος ανήλικων κοριτσιών σε καμία περίπτωση δεν περιορίζεται στη Μέση Ανατολή. Σύμφωνα με τη UNICEF πάνω από το 30% των γυναικών ηλικίας 20 έως 24 ετών στον αναπτυσσόμενο κόσμο παντρεύτηκε σε ηλικία μικρότερη των 18 ετών. Στις μεγαλύτερες γυναίκες το ποσοστό αυτό φτάνει έως και στο 50%.

πηγή

Αδέσποτοι σκύλοι έσωσαν τουρίστα από πνιγμό

Σε τρεις αδέσποτους σκύλους χρωστά τη ζωή του Γερμανός τουρίστας που κινδύνευσε με πνιγμό ενώ έκανε kitesurfing στον κόλπο του Σαν Λορέντζο στο Βιέστε της ιταλικής Φότζια.

Όταν άκουσαν την κραυγή του δύο τετράποδοι άρχισαν να γαβγίζουν δυνατά για να προσελκύσουν την προσοχή των περαστικών και ο τρίτος βούτηξε στο νερό προσπαθώντας να φτάσει τον σέρφερ.

Για τη θεόσταλτη παρέμβαση των τριών σκύλων μιλά σε ανακοίνωσή της η Enpa, η ιταλική εθνική ένωση για την προστασία των ζώων.

«Ακούγοντας τις φωνές του ανθρώπου οι σκύλοι άρχισαν να γαβγίζουν χωρίς διακοπή προσελκύοντας την προσοχή των περαστικών και ένας από αυτούς ρίχτηκε στο νερό προσπαθώντας να φτάσει τον άτυχο σέρφερ» αναφέρει η Enpa.

«Όλα τα σκυλιά, όχι μόνο εκείνα που εκπαιδεύονται στην έρευνα και τη διάσωση αγνοουμένων, αλλά και τα αδέσποτα, είναι σε θέση να εκτελέσουν απίστευτες πράξεις αυταπάρνησης και να επιδείξουν μια ανιδιοτέλεια που δεν συναντάται συχνά μεταξύ των ανθρώπων» τονίζει η Enpa σχολιάζοντας το περιστατικό.

«Εκείνος που δείχνει ενοχλημένος από την παρουσία τους ή τους μεταχειρίζεται ως πρόβλημα, δεν πρέπει ποτέ να ξεχνά ότι κάθε αδέσποτος σκύλος μπορεί να κρύβει μέσα του έναν ήρωα» τονίζει η οργάνωση, όπως αναφέρει στην ηλεκτρονική της πύλη η ιταλική εφημερίδα La Stampa.

Κάνε το “αόρατο” ορατό!

Ποιος θέλει ακόμα αυτό το χαρτονόμισμα;

Ο Cassan Said Amer λέει μια ιστορία για έναν λέκτορα που ξεκίνησε ένα σεμινάριο κρατώντας ψηλά ένα εικοσαδόλλαρο και ρωτώντας: 

- Ποιος θέλει αυτό το εικοσαδόλλαρο;

Πολλά χέρια υψώθηκαν, αλλά ο λέκτορας είπε:

- Πριν το δώσω, υπάρχει κάτι που πρέπει να κάνω.

Λυσσασμένα το τσάκισε, και ρώτησε ξανά:

- Ποιος θέλει ακόμα αυτό το χαρτονόμισμα;

Τα χέρια συνέχισαν να είναι υψωμένα.

- Και αν κάνω αυτό;

Το πέταξε στον τοίχο, αφήνοντάς το να πέσει στο πάτωμα, το κλώτσησε  το πάτησε και πάλι σήκωσε το χαρτονόμισμα  βρώμικο και τσαλακωμένο. Επανέλαβε την ερώτηση και τα χέρια παρέμειναν υψωμένα.

- Δεν πρέπει ποτέ να ξεχάσετε αυτήν την σκηνή - είπε ο λέκτορας. Ό,τι κι αν κάνω με αυτό το χαρτονόμισμα, θα συνεχίσει να είναι ένα εικοσαδόλλαρο. 

Πολλές φορές στις ζωές μας μας τσακίζουν, μας πατάνε, μας κλωτσάνε, μας κακομεταχειρίζονται, μας προσβάλλουν: αλλά, παρόλα αυτά, εξακολουθούμε να αξίζουμε το ίδιο.

  PAULO COELHO

Έτσι ήταν το πρόσωπο του Αποστόλου Παύλου [εικόνες]

Λύση στο μυστήριο για το πώς ήταν στην πραγματικότητα το πρόσωπο του Αποστόλου Παύλου έδωσε μία ομάδα Γερμανών επιστημόνων.

Οι επιστήμονες εργάστηκαν πάνω στις αρχαίες απεικονίσεις του προσώπου του Αποστόλου των Εθνών και δημιούργησε το πρόσωπό του. Σύμφωνα μάλιστα με τους ιδίους βασίστηκαν στην παλαιότερη γνωστή τοιχογραφία του, η οποία βρίσκεται στις κατακόμβες της Αγίας Θέκλας στη Ρώμη, εκκλησία που ανεγέρθη στους πρώτους χριστιανικούς αιώνες.

πηγή

Καφκικό θρίλερ με έναν ανεκτίμητο λογοτεχνικό θησαυρό

 Στο φως το αρχείο του Φραντς Κάφκα και του εκδότη του

 Μια φιλοχρήματη και ιδιότροπη γηραιά κυρία είχε κληρονομήσει τα σπάνια έγγραφα και τα είχε κρύψει σε διαμέρισμα στο Ισραήλ

 Πριν από 20 χρόνια είχε πουλήσει στον οίκο Sotheby΄s το χειρόγραφο της «Δίκης» και πιθανόν να είχε βγάλει λαθραία και άλλα

 Επιστήμονες θα μελετήσουν το αρχείο και έτσι ίσως δοθεί απάντηση στο αν ο εκδότης είχε επέμβει στα κείμενα του τσέχου συγγραφέα

Το ισόγειο διαμέρισμα βρίσκεται σε μια ήσυχη γειτονιά στο Τελ Αβίβ, κοντά στο πάρκο Μπεν Γκουριόν. Σχεδόν κανείς, εκτός από τους ειδικούς ερευνητές και την Υπηρεσία Αρχείων του Ισραήλ, δεν ήξερε ότι εκεί μέσα κρυβόταν για χρόνια και χρόνια ένας πραγματικός λογοτεχνικός θησαυρός. Ελάχιστα πράγματα ήξεραν οι ένοικοι της παλιάς πολυκατοικίας. Αυτό που έβρισκαν ανυπόφορο ήταν η έντονη δυσοσμία από τις αμέτρητες γάτες και σκύλους που συντηρούσε η υπέργηρη ένοικος του διαμερίσματος Εστερ Χόφερ, η οποία πέθανε πέρυσι σε ηλικία 101 ετών.

Κρυμμένος θησαυρός

Ποιος ήταν αυτός ο θησαυρός; Ηταν το αρχείο του Φραντς Κάφκα και του εκδότη και επιμελητή των έργων του συγγραφέα Μαξ Μπροντ. Γιατί όμως έμειναν «κρυμμένα» σε ένα διαμέρισμα του Τελ Αβίβ και εκτεθειμένα στον χρόνο και στην υγρασία επί 40 χρόνια τα χειρόγραφα ενός από τους μεγαλύτερους συγγραφείς του 20ού αιώνα; Υπάρχουν πολλές εξηγήσεις αλλά η κυριότερη, σύμφωνα με τους γνωρίζοντες, είναι ο ιδιότροπος χαρακτήρας της Εστερ Χόφερ, η οποία αρνιόταν να συναντήσει δημοσιογράφους και ειδικούς επιστήμονες και μελετητές του έργου του συγγραφέα της «Δίκης». Κρατούσε ζηλότυπα τον θησαυρό για τον εαυτό της. Η ιστορία είναι πέρα ως πέρα καφκική, θα έλεγε κανείς. Ο μεγάλος τσέχος συγγραφέας πέθανε το 1924 από φυματίωση στα 42 του χρόνια έχοντας δημοσιεύει πολύ μικρό μέρος του έργου του. Λίγο προτού πεθάνει ζήτησε από τον επιστήθιο φίλο του Μαξ Μπροντ να κάψει όλα του τα χειρόγραφα. Ο Μπροντ δεν υπάκουσε, γιατί αλλιώς αξεπέραστα αριστουργήματα, όπως η «Δίκη» και ο «Πύργος», δεν θα έβλεπαν ποτέ το φως της δημοσιότητας. Ο Μπροντ επιμελήθηκε και εξέδωσε όλα τα ανέκδοτα, ολοκληρωμένα και ημιτελή έργα του φίλου του και από τότε το τοπίο της παγκόσμιας λογοτεχνίας αλλά και της Τέχνης γενικότερα δεν ήταν πια το ίδιο.

Ο Κάφκα ήταν Τσέχος, εβραίος, έζησε στην Πράγα και έγραφε στα γερμανικά. Το 1939, την παραμονή της εισόδου των ναζιστικών στρατευμάτων στην Πράγα, ο Μπροντ διέφυγε και έπειτα από μια περιπετειώδη περιπλάνηση στην Ευρώπη πήγε στην Παλαιστίνη, όπου έζησε ως το τέλος της ζωής του (πέθανε το 1968 στα 84 χρόνια του). Εκεί μετά τον θάνατο της γυναίκας του ζούσε μόνος αλλά είχε σχέσεις με διάφορες γυναίκες, ανάμεσα στις οποίες και με τη γραμματέα του Εστερ Χόφερ (η οποία ήταν παντρεμένη). Λίγο προτού πεθάνει ο Μπροντ την κατέστησε γενική κληρονόμο του.

Μια φιλοχρήματη κληρονόμος

Η Χόφερ κληρονόμησε το αρχείο Κάφκα αλλά και το αρχείο του Μαξ Μπροντ. Εκτοτε κανείς δεν είδε τα αρχεία αυτά, που και σήμερα ακόμη δεν είναι γνωστό σε τι κατάσταση βρίσκονται. Η γηραιά κυρία ωστόσο δεν ήταν αδιάφορη για τα χρήματα. Ετσι πριν από 20 χρόνια πούλησε στον οίκο δημο πρασιών Sotheby΄s το χειρόγραφο της «Δίκης» αντί του ποσού του 1 εκατ. στερλινών, το μεγαλύτερο που δόθηκε ποτέ για χειρόγραφο λογοτεχνικού έργου.

Υπάρχουν υποψίες ότι η Χόφερ θα πρέπει να πούλησε και άλλα χειρόγραφα, αφού είναι αποδεδειγμένο ότι επεχείρησε να το κάνει. Το 1974, λ.χ., η Υπηρεσία Αρχείων του Ισραήλ τη συνέλαβε στο αεροδρόμιο Μπεν Γκουριόν ενώ προσπαθούσε να περάσει παράνομα με χειρόγραφα από το αρχείο του Κάφκα. Αυτό την ανάγκασε να επιτρέψει στις Αρχές να λάβουν γνώση του αρχείου που είχε στην κατοχή της γιατί, σύμφωνα με τη νομοθεσία της χώρας, αρχειακό υλικό δεν μπορεί να φύγει από το Ισραήλ αν πρώτα δεν έχει καταλογογραφηθεί και δεν έχει φωτοτυπηθεί. Και έτσι όμως οι επιφορτισμένοι με τη σχετική έρευνα υπάλληλοι αμφιβάλλουν σοβαρά αν η Χόφερ τούς έδειξε ό,τι υπήρχε. Αντίθετα, πιστεύουν ότι μεγάλο μέρος τούς το απέκρυψε, απόδειξη ότι κάθε φορά που οι ίδιοι ζητούσαν να δουν το υλικό προέβαλλε διάφορα προσχήματα ώστε να αποτρέψει την έρευνα. Ισως μάλιστα τα πιο σημαντικά του τμήματα τους τα είχε αποκρύψει ενώ κάποια να τα είχε διοχετεύσει λαθραία εκτός Ισραήλ.

Η Ελλάδα δεν είναι η μόνη χώρα όπου η γραφειοκρατική παράνοια δημιουργεί εξωφρενικές ιστορίες. Ο δήμος Τελ Αβίβ-Χάιφας, λ.χ., επενέβη όταν πριν από δύο χρόνια οι γείτονες παραπονέθηκαν για την απαίσια μυρουδιά που προκαλούσαν οι ντουζίνες από σκύλους και γάτες που κρατούσε η 100χρονη Χόφερ στο διαμέρισμά της, αλλά σε σχετική ερώτηση οι αρμόδιοι υπάλληλοι είπαν ότι ο δήμος δεν μπορούσε να κάνει τίποτε για το αρχείο της επειδή «δεν είχε καμία αρμοδιότητα». Ποιος ήταν αρμόδιος; Ως φαίνεται, κανείς.

Μελέτη και συντήρηση

Το αρχείο περιήλθε στις δύο ηλικιωμένες κόρες της Χόφερ. Αυτές τώρα θα επιτρέψουν, με τη συμπλήρωση 125 χρόνων από τη γέννηση του Κάφκα, στους ειδικούς επιστήμονες να μελετήσουν το αρχείο Κάφκα και Μπροντ και να το συντηρήσουν. Ετσι θα λυθεί και ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της παγκόσμιας λογοτεχνίας: Τι έκανε ως επιμελητής ο Μπροντ, συγγραφέας και ο ίδιος, στα χειρόγραφα του Κάφκα; Τι άλλαξε, τι περιέκοψε, τι απέκρυψε- και αν;

Εν τω μεταξύ οι κληρονόμοι της κληρονόμου έχουν να τακτοποιήσουν και μια άλλη εκκρεμότητα που τους άφησε η ιδιότροπη και, όπως αποδεικνύεται, φιλοχρήματη μητέρα τους. Στα μέσα περίπου της δεκαετίας του 1980 η Εστερ Χόφερ υπέγραψε αντί σεβαστού ποσού συμβόλαιο με τον γερμανικό εκδοτικό οίκο Αrtemis und Winkler για την έκδοση των «Ημερολογίων» του Μαξ Μπροντ. Η Χόφερ δεν έδωσε στον εκδοτικό οίκο ποτέ το χειρόγραφο του Μπροντ, μολονότι είχε εισπράξει τα χρήματα για τα δικαιώματα. Ο μικρός εκείνος εκδοτικός οίκος αγοράστηκε αργότερα από έναν μεγαλύτερο και τώρα οι κληρονόμοι της Χόφερ βρίσκονται ξανά σε διαπραγματεύσεις με τους υπευθύνους του νέου εκδότη, ο οποίος θεωρεί πλέον τα δικαιώματα για τα «Ημερολόγια» περιουσιακό του στοιχείο.

Για τον Κάφκα η Μιλένα Γιέσενσκα θα γράψει:

"Έβλεπε τον κόσμο γεμάτο αόρατους δαίμονες που τσακίζουν και αφανίζουν τον απροστάτευτο άνθρωπο. Ήταν περίσσια διορατικός, περίσσια σοφός για να είναι ικανός να ζήσει, περίσσια αδύναμος για να αγωνιστεί, αδύναμος όπως είναι οι ευγενείς, ωραίοι άνθρωποι που δεν είναι ικανοί να αγωνιστούν ενάντια στο φόβο τους για την έλλειψη κατανόησης, καλοσύνης, για το πνευματικό ψεύδος, αφού έχουν εκ των προτέρων επίγνωση της ανημποριάς τους και ηττημένοι ντροπιάζουν τον νικητή. Γνώριζε τους ανθρώπους όπως μόνο ένας άνθρωπος με οξύ κριτήριο μπορεί να τους γνωρίζει, ένας άνθρωπος που ζει μονάχος και σχεδόν προφητικά μπορεί να διαβάσει τον άλλον από μια και μόνο λάμψη του ματιού. Γνώριζε τον κόσμο με ασυνήθιστο και βαθύ τρόπο, ο ίδιος ήταν ένας ασυνήθιστος και βαθύς κόσμος. Έγραψε τα σημαντικότερα βιβλία της νέας γερμανικής λογοτεχνίας – η πάλη της σημερινής γενιάς ολόκληρου του κόσμου βρίσκεται σ’ αυτά, αν και χωρίς μεροληπτικό λόγο. Είναι αληθινά, γυμνά και επώδυνα, έτσι ώστε ακόμη κι εκεί που εκφράζονται συμβολικά, είναι σχεδόν νατουραλιστικά. Είναι γεμάτα από τη στεγνή χλεύη και την ευαίσθητη ματιά ενός ανθρώπου που είδε τον κόσμο με τέτοια ενάργεια, ώστε δεν μπόρεσε να το αντέξει…"

Ο ίδιος ο Κάφκα έλεγε : «Βρίσκομαι σε επαίσχυντα βάθη γραφής. Μόνο έτσι μπορεί να γράφει κανείς, μόνο με τέτοια συνοχή, με τέτοιο ολοκληρωτικό άνοιγμα του σώματος και της ψυχής».

Μικρός Μύθος - Φραντς Κάφκα

"Αχ" είπε το ποντίκι , ''ο κόσμος στενεύει κάθε μέρα. Στην αρχή ήταν τόσο πλατύς που φοβόμουν, συνέχισα να τρέχω, και χάρηκα όταν είδα τελικά στο βάθος δεξιά και αριστερά τοίχους, αλλά οι μακρινοί αυτοί τοίχοι συγκλίνουν με τόση ταχύτητα που έφτασα ήδη στο τελευταίο δωμάτιο και εκεί στη γωνία στέκει η παγίδα και τρέχω καταπάνω της''.

"Δεν έχεις παρά να αλλάξεις κατεύθυνση'' είπε η γάτα και το έφαγε.

(Διηγήματα και μικρά Πεζά, εκδόσεις Ροές)

Φραντς Κάφκα- Μπροστά στο νόμο

"Μπροστά στο νόμο στέκει ένας θυρωρός, σ' αυτό το θυρωρό έρχεται ένας χωρικός και ζητά να μπει μέσα. Μα ο θυρωρός λέει πως δεν μπορεί να τον αφήσει τώρα να μπει. Ο άνθρωπος συλλογιέται και ύστερα ρωτά μήπως θα μπορούσε να μπει αργότερα. "'Ίσως", λέει ο θυρωρός, "τώρα όμως όχι". Η πόρτα είναι ανοιχτή όπως πάντα και καθώς παραμερίζει ο θυρωρός, σκύβει ο άνθρωπος, για να κοιτάξει μέσα από την πόρτα. Μόλις το αντιλήφθηκε αυτό ο θυρωρός, γελά και λέει: "Αν το τραβά η όρεξη σου, δοκίμασε να μπεις, μ' όλο που σου το απαγόρεψα. Πρόσεξε όμως: είμαι δυνατός. Και δεν είμαι παρά ο πιο κάτω απ' όλους τους θυρωρούς. Από αίθουσα σ' αίθουσα είναι κι άλλοι θυρωροί, ο ένας πιο δυνατός από τον άλλο. Τη θέα του τρίτου μόλις, ούτ’ εγώ μπορώ να την αντέξω". Τέτοιες δυσκολίες δεν τις περίμενε ο χωρικός. Ο νόμος ωστόσο πρέπει να 'ναι στον καθένα και πάντα προσιτός, σκέπτεται, και καθώς τώρα κοιτάζει προσεχτικά το θυρωρό, τυλιγμένο στο γούνινο πανωφόρι του, τη μεγάλη σουβλερή του μύτη, τη μακριά, αραιή, μαύρη, τατάρικη γενειάδα, αποφασίζει να περιμένει καλύτερα ίσαμε να πάρει την άδεια να μπει. Ο θυρωρός του δίνει ένα σκαμνί και τον αφήνει να καθίσει πλάι στην πόρτα. Εκεί δα κάθεται μέρες και χρόνια. Κάνει πολλές προσπάθειες να του επιτρέψουν να μπει, και κουράζει τον θυρωρό με τα παρακάλια του. Ο θυρωρός του κάνει συχνά μικρορωτήματα, σαν αυτά που κάνουν οι μεγάλοι κύριοι, και στο τέλος του λέει ολοένα, πως δεν μπορεί ακόμα να τον αφήσει να μπει. Ο άνθρωπος, που ήταν καλά εφοδιασμένος για το ταξίδι του, τα ξόδεψε όλα, ακόμη κι ό,τι πολύτιμο είχε, σε δωροδοκίες για το θυρωρό. Εκείνος τα δέχεται όλα και ύστερα λέει: "Τα δέχομαι μόνο και μόνο για να μη νομίσεις πως παρέλειψες τίποτα." Όλα αυτά τα πολλά χρόνια ο άνθρωπος παρατηρεί το θυρωρό σχεδόν αδιάκοπα. Αποξεχνά τους άλλους θυρωρούς, κι αυτός ο πρώτος του φαίνεται το μοναδικό εμπόδιο για να μπει στο νόμο. Καταριέται την κακή τύχη. Τα πρώτα χρόνια χωρίς συγκρατημό και δυνατά, αργότερα, όσο γεράζει, μουρμουρίζει μόνο. Αρχίζει να παιδιαρίζει, και, μια και μελετώντας χρόνια το θυρωρό γνώρισε και τους ψύλλους του γούνινου γιακά του, παρακαλεί και τους ψύλλους να τον βοηθήσουν και ν' αλλάξουν τη γνώμη, του θυρωρού. Τέλος, το φως λιγοστεύει και δεν ξέρει, αν γύρω του αλήθεια σκοτεινιάζει, ή αν μονάχα τα μάτια του τον απατούν. Ωστόσο, αναγνωρίζει τώρα μια λάμψη μέσα στο σκοτάδι, που ξεχύνεται άσβεστη μέσα από του νόμου την πόρτα. Δεν έχει πια πολλή ζωή. Πριν από το θάνατο του σμίγουν όλες οι πείρες όλης του της ζωής σε ένα ρώτημα, που δεν είχε κάνει ως σήμερα στο θυρωρό. Του γνέφει, γιατί δεν μπορεί πια ν' ανασηκώσει το ξυλιασμένο του κορμί. Ο θυρωρός πρέπει να σκύψει πολύ κοντά του, γιατί το ύψος του ανθρώπου έχει πολύ αλλάξει. "Τι θες λοιπόν ακόμα να μάθεις;" ρωτά ο θυρωρός, "είσαι αχόρταγος...". "'Όλοι μάχονται για το νόμο", λέει ο άνθρωπος, "πώς τυχαίνει να μη ζητά κανένας άλλος εκτός από μένα να μπει;" Ο θυρωρός νιώθει πως ο άνθρωπος αγγίζει κιόλας στο τέλος και, για να φτάσει την ακοή του που χάνεται, ουρλιάζει: "Κανένας άλλος δε μπορούσε να γίνει δεκτός εδώ, γιατί η είσοδος ήταν για σένα προορισμένη. Πηγαίνω τώρα να την κλείσω."

Στο σύντομο αφήγημα του Κάφκα, το οποίο περιέχεται στη Δίκη, θίγεται η διάσταση ανάμεσα στον άνθρωπο και τις διάφορες μορφές εξουσίας, που ασκούν καταπίεση πάνω του. Με τον γνωστό ειρωνικό τόνο του ο Κάφκα σχολιάζει την παράλογη λογική των φορέων της ολοκληρωτικής και αυταρχικής εξουσίας, που αξιώνουν απόλυτη υποταγή συντρίβοντας κάθε ίχνος ατομικότητας. Το μοτίβο του τυφλά υποταγμένου ανθρώπου που αδυνατεί να αντιδράσει και να επαναστατήσει…

Τα ολοκληρωτικά καθεστώτα του 20ού αιώνα κυνήγησαν τα έργα του Κάφκα, για διαφορετικούς λόγους. Εργα εβραίου, τα κείμενά του απαγορεύτηκαν από τους ναζιστές με την αιτιολογία ότι ήταν «βλαπτικά και ανεπιθύμητα». Λογοτέχνης ο οποίος βρισκόταν πολύ μακριά από το σταλινικό δόγμα του σοσιαλιστικού ρεαλισμού, ο οποίος δεν εξέφραζε την πραγματικότητα της επανάστασης, ο Κάφκα απαγορεύτηκε στη Σοβιετική Ενωση αλλά και στην πατρίδα του ως συγγραφέας επικίνδυνος, καταθλιπτικός και παρακμιακός, ικανός να εμπνεύσει απελπισία.

Ο Κάφκα θεωρείται πλέον ένας κλασσικός συγγραφέας και μάλιστα νεωτερικός. Για να σκεφθούμε, έτσι πολύ αδρά το μέγεθός του ας σκεφθούμε  πόσο σχεδόν αρχετυπικός έχει γίνει ο όρος «καφκικός» όταν θέλουμε να  μιλήσουμε για κάτι εφιαλτικό και καταπιεστικό. Πριν από περίπου τριάντα χρόνια οι  εκδόσεις «Πένγκουιν»  στην επέτειο των 100 χρόνων από τον θάνατο του συγγραφέα είχαν κυκλοφορήσει μία αφίσα στην οποία έγραφαν με τρόπο χαρακτηριστικό: «Το βλέμμα του το βλέμμα μας».  Στο ίδιο φυλλάδιο των αγγλικών εκδόσεων είχε φιλοξενηθεί ένα παλιό σχόλιο του ποιητή Οντεν για τον Κάφκα, το οποίο αφού συνέκρινε την προσφορά του τελευταίου με τον Σαίξπηρ και με τον Δάντη, κατέληγε: « ..Η αμηχανία του είναι η αμηχανία του σύγχρονου ατόμου».

''Όταν οι λέξεις στην πολιτεία είναι φορτωμένες βαρβαρότητα και ψέμα, τίποτα δεν μιλάει δυνατότερα από ένα άγραφο ποίημα''. 

Μάλλον αυτά σκέφτηκε ο Κάφκα όταν ζητούσε από τον φίλο του να κάψει τα γραπτά του.

Τα γραπτά του σπάνε τα υπαρκτά δεσμά του ανθρώπου σαν υποκείμενο με μια υλική εξουσία. Ο ίδιος δεν καταδέχεται ποτέ να συμπεριλάβει τον εαυτό του σε κανένα κίνημα, παρόλο που παρακολουθεί συνεδριάσεις αναρχικών. Ποτέ όμως, ανάμεσα σε πλήθος κόσμου που σηκώνεται όταν ακούει το γερμανικό ύμνο, δεν το κάνει ο ίδιος. Με όλες τις συνέπειες. Όπως και στο φανταστικό του γραπτό κόσμο, έτσι και στην ζωή του, δεν καταδέχεται την έγκληση του ατόμου ως Υποκείμενο. Τα κείμενα του θα μπορέσουν να τα καταλάβουν μόνο οι αδάμαστες ψυχές και τα ανυπότακτα μυαλά, όπως εντέλει ήταν και ο ίδιος. 

"Υπάρχει προορισμός, αλλά όχι δρόμος. Αυτό που αποκαλούμε δρόμο είναι δισταγμός."

Με σεβασμό!

Πατάτε με σεβασμό την άσφαλτο. Από κάτω της υπάρχουν πέτρες που ονειρεύονται κήπους.

Paperman

Ανόητε χαιρέκακε...

"Ανόητε χαιρέκακε...". Με αυτές τις δύο λέξεις ξεκινάει και κλείνει το κείμενο που ανάρτησε σήμερα ο Γιάννης Κότσιρας στη σελίδα του στο Facebook, με το οποίο αντιδρά στον "ξαφνικό θάνατο" της ΕΡΤ. 
"Ανόητε χαιρέκακε...

Στο δρόμο ακόμη 3.000 άνθρωποι.

Τέλος τα μεροκάματα για ακόμη 3.000 οικογένειες.

Λες πως σε ενοχλούσε που πλήρωνες 4€ το μήνα την ΕΡΤ στο λογαριασμό σου επειδή δεν την έβλεπες. Οπότε καλύτερα να την κλείσουν.

Για να το διευρύνω λίγο αυτό.

Κι εγώ δεν πήγα ποτέ στην Κάρπαθο αλλά τους δρόμους και από δικά μου χρήματα τους έκαναν. Να μην τους έκαναν λοιπόν αφού δεν τους είδα και ίσως να μην τους δω ποτέ.

Και το νερό που πίνει το παιδί σου στο δημόσιο σχολείο να το κόψουν.

Πληρώνεται και από μένα αλλά εγώ δεν έχω παιδί να πίνει από αυτό.

Γιατί να το πληρώνω λοιπόν;

Και τον Στρατό; Τον στρατιωτικό ποιος τον πληρώνει; Γιατί να τον πληρώνω αφού δεν είμαστε σε πόλεμο; Να τον καταργήσουν. Να τους απολύσουν όλους και άμα μας την πέσουν, βλέπουμε.

Και τους Πυροσβέστες. Να τους απολύουν το χειμώνα. Μόνο το καλοκαίρι να τους πληρώνω.

Γιατί; Άσε που άμα μένεις στην πόλη τι σε νοιάζει για το δάσος. Ας καούν όλα. Γιατί να πληρώνω κι εγώ που μένω στην πόλη;

Και το δημόσιο ιατρείο που φτιάχτηκε στη Λέρο, να μην το έκαναν ποτέ.

Αφού κι εγώ πλήρωσα γι΄ αυτό και ίσως να μην το χρειαστώ ποτέ.

Και το σχολείο που έγινε στην Ορεστιάδα, να μην το έχτιζαν.

Γιατί να πληρώνω κι εγώ ένα σχολείο, που δεν θα δω ούτε εγώ, ούτε το παιδί μου.

Άσε που δεν έχω παιδί. Κι άμα δεν κάνω; Γιατί να πληρώνω εγώ για τις σπουδές των παιδιών;

Και το παιδί του γείτονα που σώθηκε από την άρρωστη καρδιά του στο δημόσιο νοσοκομείο;

Από τις ασφαλιστικές εισφορές που έδινα και εγώ, σώθηκε. Να μην σωζόταν.

Αφού δεν το γνώριζα και ίσως να μην το μάθω ποτέ.

Και αν σου φαίνονται υπερβολικά όλα αυτά, μην χαμογελάς γιατί είναι και αυτά στο πρόγραμμα.

Θα συμβούν και μάλιστα γρήγορα.

Η ΕΡΤ αγαπητέ χαιρέκακε δεν είναι ένα κανάλι.

Είναι άνθρωποι. Εργαζόμενοι.

Φίλοι. Γείτονες. Συμμαθητές. Γονείς. Συγγενείς.

Όπως ήταν οι χαλυβουργοί, οι εργαζόμενοι στα κλωστοϋφαντουργεία, στα ναυπηγεία,

οι χιλιάδες απολυμένοι σε ιδιωτικές εταιρίες που έκλεισαν.

Κι εσύ χαίρεσαι...

Να χαίρεσαι λοιπόν με την κατάντια σου.

Και να μην παραξενευτείς άμα αδιαφορήσω όταν απολυθείς.

Ούτε καν να διαμαρτυρηθείς.

Γιατί δεν θα αφορά εμένα η απόλυσή σου.

Δεν θα αφορά εμένα η εξόντωσή σου.

Είναι αδιανόητη η φίμωση της ΕΡΤ.

Είναι αδιανόητη αυτή η συμπεριφορά της κυβέρνησης.

Είναι αδιανόητη η δική σου απάθεια.

Είναι αδιανόητη αυτή η χαρά σου για την εξόντωση 3000 οικογενειών!

Κι όμως, εγώ δεν θα χαρώ με την δική σου εξόντωση.

Θα παλέψω για σένα ακόμη και την ώρα που εσύ χαίρεσαι με τον πόνο του άλλου.

Αλληλεγγύη στους εργαζόμενους της ΕΡΤ.

Αλληλεγγύη σε όλους τους εργαζόμενους.

Τους άνεργους, τους άστεγους.

Αλληλεγγύη σε όλους τους συνανθρώπους μας.

Κι αν δεν σε απασχολούν οι υπόλοιποι, σκέψου έστω το τομάρι σου.

Κάποια στιγμή θα χρειαστείς βοήθεια...

Ας έχεις κάπου να τη ζητήσεις...

Γιατί τότε δεν θα χαίρεσαι.

Ανόητε χαιρέκακε!"

ΤΟ ΧΑΜΕΝΟ ΣΗΜΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

πηγή

Ain't no sunshine

Δεν την φοβάμαι τη βροχή

“Είσαι η πιο ερωτική κωφάλαλη που πέρασε ποτέ απ’ το ελληνικό θέατρο – από κάθε, ίσως θέατρο”.(προς την Έλλη Λαμπέτη, σχετικά με το ρόλο της στο θεατρικό έργο “Σάρα, τα παιδιά ενός κατώτερου Θεού”, 1981)

Μάνος Χατζιδάκις

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΠΡΟΕΔΡΕ!

Άπειρα ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ στον ΜΟΝΑΔΙΚΟ και ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΟ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΟΥ ΠΑ.ΣΟ.Κ. ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟ Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ! Μας είστε ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΣ!

Με δυό ευχές

Μόνο έτσι

Για να καλπάζουν τα κείμενα, πρέπει να τα ιππεύσουν ατίθασα μάτια, ανυπότακτες καρδιές και ελευθέρα μυαλά.

                               

Καλό μήνα και καλό καλοκαίρι!

Dare to be different

Χωρίς παρέκκλιση από το κανονικό, η πρόοδος δεν είναι δυνατή

Take care of the one you love,

Take care of the one you need,

Take care of the one who needs you most,

The one far from home, the one that fills your soul.

Take care of the one that holds your hand,

When it's cold.

Ποιος ήταν μορφωμένος άνθρωπος για τον Σωκράτη;

Η μόρφωση είναι θέμα συμπεριφοράς

Όταν ρωτήσανε τον Σωκράτη να τους δώσει τον ορισμό του μορφωμένου ανθρώπου, δεν ανέφερε τίποτε για την συσσώρευση γνώσεων :

 «Η μόρφωση είπε, είναι θέμα συμπεριφοράς… Ποιους ανθρώπους λοιπόν θεωρώ μορφωμένους;

1. Πρώτα απ’όλους αυτούς που ελέγχουν δυσάρεστες καταστάσεις, αντί να ελέγχονται από αυτές 

2. Αυτούς που αντιμετωπίζουν όλα τα γεγονότα με γενναιότητα και λογική…

3. Αυτούς που είναι έντιμοι σε όλες τους τις συνδιαλλαγές…

4. Αυτούς που αντιμετωπίζουν γεγονότα δυσάρεστα και ανθρώπους αντιπαθείς καλοπροαίρετα…

5. Αυτούς που ελέγχουν τις απολαύσεις τους…

6. Αυτούς που δεν νικήθηκαν από τις ατυχίες και τις αποτυχίες τους…

7. Τελικά αυτούς που δεν έχουν φθαρεί από τις επιτυχίες και την δόξα τους…»

Τελικά, μήπως η μόρφωση δεν είναι τόσο θέμα πανεπιστημίων όσο..παιδείας Και πάνω απ’ όλα ανθρωπιάς, είτε την έχεις μέσα σου σαν δώρο θεϊκό... είτε την παίρνεις με ανατροφή από το σπίτι, η σαν επιλογή που κάνεις στο δρόμο της ζωής.  Ιδανικό και τα δυο.

Αυτό το καλοκαίρι

Άσσος η Γέρα!!!

Αλλιώτησα σού’ρχομαι!!! Γιατί είσαι αλλιώτικη από όλες τις άλλες παραλίες!!

Μη με ρωτάς πόσο πονώ

Με πάνε και με φέρνουνε

τα ψέματα κι οι αλήθειες

μη μου στερήσεις τ' όνειρο

για άχρηστες συνήθειες.

!

Επιμένω στην Αλήθεια

Μέσα στην Αλήθεια υπάρχει η μάχη εναντίον του ψέματος. Το μίσος δεν υπάρχει μέσα στην Αλήθεια, αλλά στο ψέμα που προσπαθεί να περάσει για ΔΗΘΕΝ μια… άλλη αλήθεια. Και όποιος δεν το βλέπει έτσι ώστε να τα διακρίνει, μένει τυφλός. Όποιος δεν κοιτάζει κατάματα το Φως, θα αρκεστεί να δεί μόνο τις σκιές.

Οι μόνοι που μου επιτίθενται επειδή επιμένω στην Αλήθεια είναι εκείνοι που θέλουν να ζουν ένα ψέμα!

Θα επιμένω να βλέπω το Φως και να μάχομαι τις ύπουλες σκιές.
Ο Ήλιος μας ανήκει.

ΠΡΟΕΔΡΕ! ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

ΠΡΟΕΔΡΕ! ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΕ ΟΤΙ ΚΑΛΟ ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΒΡΕΙ ΟΛΗ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΠΟΛΕΜΑ ΚΑΘΕ ΚΑΚΟ!!! Καλή Φώτιση ψυχών, έτσι ώστε να διακρίνουμε το πονηρό από το αληθινά θεϊκό ευλογημένο! Καλή ψυχική Ανάσταση σε όλους μας, για να νικήσουμε κάθε κακό μέσα και έξω μας!

Καλή Ανάσταση, καλό Πάσχα. Ο Χριστός ας μας δώσει την δύναμη για την δική μας ανάσταση, από το σκοτάδι στο φως. ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!

Ιησούς ριζοσπαστική προσωπικότητα. Η απειλή για τo ανήθικο κέρδος βασισμένο σε παγανιστικές παραδόσεις (θυσίες) η πραγματική αιτία της σταύρωσης του Ιησού;

Για πολλούς χορτοφάγους ο λόγος του Χριστού ταυτίζεται με την συμπόνια προς όλη την πλάση.

Πώς μπορούμε λοιπόν να δικαιολογήσουμε τα βασανιστήρια και τη σφαγή δισεκατομμυρίων ζώων κάθε χρόνο που προορίζονται για τροφή;

Και πώς μπορούμε να ανεχθούμε μια τέτοια απροκάλυπτη βιαιότητα από τους πρεσβευτές μιας θρησκείας της οποίας ο ιδρυτής κήρυξε το έλεος και τη συμπόνια;

Η εκκλησία μέχρι και σήμερα απορρίπτει τη χορτοφαγία, στην καλύτερη  των περιπτώσεων απλά την ανέχεται, στη χειρότερη δε την καταδικάζει ως αιρετική πρακτική.

Ήταν άραγε ο Χριστός χορτοφάγος;

Το ερώτημα αυτό είναι εξαιρετικά σύνθετο  ώστε να απαντηθεί ανατρέχοντας σε λίγα μόνο εδάφια της Αγίας Γραφής.

Στην πραγματικότητα δεν μπορεί να απαντηθεί πλήρως ούτε μέσα σʼ ένα σύντομο άρθρο. Στο βιβλίο ʽΤhe Lost Religion of Jesusʼ θα βρείτε μια σαφώς πιο ολοκληρωμένη απάντηση στο ερώτημα αυτό.

Η Καινή Διαθήκη φαίνεται να λανβάνει μια αντιφατική στάση στο ίδιο θέμα, μερικές φορές καταδικάζει και άλλες φορές υποστηρίζει τη χορτοφαγία. Το ίδιο συμβαίνει και με την Αγία Γραφή, καθένας μπορεί να υποστηρίξει τη μία άποψη ή την άλλη αναφερόμενος σε διαφορετικά της χωρία. Μένουμε συνεπώς με το ερώτημα ποια είναι η πραγματική αλήθεια.

Ι. Η χορτοφαγία κατά την πρώιμη χριστιανική εποχή.

Στην απαρχή του Χριστιανισμού υπήρχαν πολλοί χορτοφάγοι, είτε απλοί Χριστιανοί είτε άτομα που ανήκαν στην ηγεσία.

Ο  Αυγουστίνος, αν και ο ίδιος δεν ήταν χορτοφάγος και αν και διαφωνούσε έντονα με την ιδέα ότι οι χριστιανοί θα πρέπει να είναι χορτοφάγοι, αναφέρει ότι ʽοι Χριστιανοί που απέχουν από τη σάρκα κι από τον οίνο είναι πολυάριθμοιʼ. Οι αντίπαλοί του, οι μανιχαϊστές, ήταν πλήρως χορτοφάγοι, αυτοί στους οποίους αναφέρεται όμως ο Αυγουστίνος ήταν Χριστιανοί Ορθόδοξοι, αναγνωρίζοντας την ευρεία αποδοχή της χορτοφαγίας τόσο μεταξύ των αιρετικών όσο και των ορθοδόξων.

Πολλοί ηγέτες της πρώιμης εκκλησίας ήταν χορτοφάγοι, ο Ευσέβιος αναφέρει ότι ο αδερφός του Χριστού, ο Ιάκωβος, ήταν χορτοφάγος,   υπάρχουν μάλιστα αποδείξεις πως είχε ανατραφεί ως χορτοφάγος γεγονός που αποδεικνύει πως και οι γονείς του ήταν χορτοφάγοι και συνεπώς μεγάλωσαν και τον Χριστό ως τέτοιο.

Ο Ευσέβιος επίσης αναφέρει πως όλοι οι απόστολοι απείχαν από τη σάρκα και τον οίνο.

Βάσει αναφορών σε αυτούς ή ρήσεις των ίδιων άλλοι διάσημοι πρώιμοι χριστιανοί που ήταν χορτοφάγοι ήταν ο Ωριγένης, ο Κλήμης ο Αλεξανδρεύς, ο Βασίλειος ο Μέγας, ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος και ο Τερτυλλιανός.

ΙΙ  Η διαμάχη για την χορτοφαγία

Οι επιστολές του Παύλου δίνουν σαφείς ενδείξεις για τη διαμάχη γύρω από την χορτοφαγία. Ο Παύλος πίστευε ότι δεν είναι απαραίτητο να είσαι χορτοφάγος, για να είσαι Χριστιανός.

“Όσο για αυτούς που είναι αδύναμοι στην πίστη ,καλωσορίστε τους, όχι ομως για να διαφωνήσετε με τις απόψεις τους.

Κάποιος μπορεί να πιστεύει ότι μπορεί να φάει τα πάντα και ότι μόνο λαχανικά τρώνε οι αδύναμοι άνθρωποι”  αυτά  λέει ο Παύλος (προς Ρωμαίους 14:1-2).

Ο Παύλος συμβούλευε κατανόηση μεταξύ κρεατοφάγων και  χορτοφάγων, αλλα δεν υπάρχει τίποτα μεμπτό με την κατανάλωση κρέατος όπως λέει “φάτε ότι πωλείται στην αγορά κρεάτων χωρίς πρόβλημα συνείδησης” (προς Κορίνθιους 10:25).

Κέρδισε ο Παύλος αυτή την μάχη στην πρώιμη εκκλησία ;

Πάντως παρόλο που υπήρχαν πολλοί Χριστιανοί χορτοφάγοι οι περισσότερες εκκλησίες δίδασκαν ότι

δεν είναι απαραίτητο να είσαι χορτοφάγος για να είσαι Χριστιανός.

Ωστόσο, κάποιοι πρώτοι χριστιανοί, όπως οι Εβραίοι Χριστιανοί, απέρριπταν τον Παύλο .

III. Ποιοι ήταν οι Ιουδαίοι Χριστιανοί;

Ήταν χορτοφάγοι και πίστευαν  ότι η χορτοφαγία πρέπει να απαιτείται από όλους τους Χριστιανούς.

Οι Ιουδαίοι Χριστιανοί ήταν σε σύγκρουση με τον Παύλο για το χορτοφαγικό θέμα, για τους Εβραίους Χριστιανούς ο Χριστός δεν ήρθε για να ιδρύσει μία νέα θρησκεία, το μήνυμα του ήταν απλή ζωή και μη βία.

Ο Ιησούς δεν ανέτρεψε τον Εβραϊκό νόμο, αντιθέτως δίδασκε την επιστροφή σε αυτόν (όπως αυτός τον έβλεπε).

Για τους Ιουδαίους Χριστιανούς ο Ιησούς ήταν ένας προφήτης που ήταν πιστός στο νόμο αλλά κατά την εξέταση του έφτασε σε ριζοσπαστικά συμπεράσματα.

Οι Εβραίοι Χριστιανοί πάνω απ’ όλα πίστευαν στην απλή ζωή, στον ειρηνισμό και στην χορτοφαγία.

Οι Εβραίοι χριστιανοί αποκαλούσαν τους εαυτούς τους “οι φτωχοί”, ο όρος ”Εβιονίτες” προέρχεται από εβραϊκή λέξη και σημαίνει οι φτωχοί .

Ήταν μια κοινωνία όπου όλοι μοιράζονταν τα πάντα μεταξύ τους, και οπού δεν υπήρχε ιδιωτική περιουσία διότι η κοινότητα ενδιαφέρεται για όλους “δεν υπήρχε άπορος μεταξύ τους” – όπως ακριβώς και στην επί του όρους ομιλία, ο Χριστός λέει  “Δεν μπορείτε να υπηρετείτε τον Θεό και το χρήμα” (Κατά Ματθαίον 6: 24).

Οι Εβραίοι Χριστιανοί ήταν επίσης ειρηνιστές, εξέφραζαν την αντίθεσή τους στον πόλεμο όπως είχε πει και ο Χριστός στην επί του όρους ομιλία: “Μακάριοι οι ειρηνοποιοί” (Ματθ. 5:9), “μην αντιστέκεστε σε αυτόν που είναι κακός” (Κατά Ματθαίον 5:39), και “Αγαπάτε τους εχθρούς σας”  (Κατά Ματθαίον 5:44).

Οι Εβραίοι Χριστιανοί ήταν χορτοφάγοι.

Αντιτίθετο στην κρεοφαγία και στην θυσία των ζώων στο ναό, πίστευαν ότι ο Θεός δεν θέλει να θανατώνονται τα ζώα για κανένα λόγο και ότι καταδικάζει όσους τρώνε κρέας.

Αυτή η αντίθεση στη θυσία των ζώων και η στήριξη της χορτοφαγίας είναι ένα από τα πιο ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του Εβραϊκού Χριστιανισμού – όπως αναφέρει ο Επιφάνιος καθώς και στις “ομιλίες του Κλημεντίνου” .

Γιατί οι Εβραίοι Χριστιανοί  δεν ήταν σύμφωνοι με τη θυσία των ζώων;

Πρέπει να θυμηθούμε ότι στην αρχαιότητα ο ναός στην Ιερουσαλήμ δεν ήταν σαν μια σύγχρονη εκκλησία, η συναγωγή ήταν ο τόπος όπου οι Εβραίοι έκαναν θυσίες ζώων, και έτσι έμοιαζε περισσότερο με κρεοπωλείο ή σφαγείο από ένα σύγχρονο τόπο λατρείας.

Οι ιερείς του ναού ήταν σε θέση να διατηρούν ένα μεγάλο μέρος του κρέατος από τα ζώα που θυσιάζονται και συνεπώς, ωφελήθηκαν οικονομικά από την πρακτική αυτή.

Για τους εβιονίτες αυτή ήταν μια θρησκευτική επικύρωση για να σκοτώσουν τα ζώα, και δεν είχε καμία σχέση με την θρησκεία τους.

Ο Ιησούς λέει (Κατά Ματθαίον 9:13 και 12:7) “χρειάζομαι έλεος, όχι θυσία”.

Ένα από τα προβλήματα που είχαν οι Εβραίοι χριστιανοί ήταν ότι από τη στιγμή που ήταν πιστοί στον εβραϊκό νόμο έπρεπε να δικαιολογήσουν τις αναφορές τις παλαιάς διαθήκης η οποία φαινόταν να δικαιολογεί τον πόλεμο και την θυσία ζώων.

Πίστευαν ότι αυτές οι εντολές δεν ήταν πραγματικά στο νόμο που δόθηκε στον Μωυσή, αλλά προστέθηκαν από γραφείς που ήρθαν μετά τον Μωυσή.

Έτσι βλέπουμε ότι οι Εβραίοι Χριστιανοί δεν εμπλέκονταν μόνο με την χορτοφαγία αλλά και με πολλά άλλα.

Ήταν μια πραγματικά ριζοσπαστική άποψη, η οποία τελικά θεωρήθηκε αιρετική από τον Ιουδαϊσμό και από τον Ορθόδοξο Χριστιανισμό.

IV. Η αντιπαράθεση στο Ναό

Οι Εβραίοι Χριστιανοί ήταν οι μόνοι από τους πρώτους Χριστιανούς που έδωσαν τόση έμφαση στην απόρριψη της θυσίας των ζώων.

Ωστόσο και ιστορικά ο Ιησούς ήταν αντίθετος με την θυσία των ζώων, όπως μπορούμε να δούμε από ένα από τα πιο σημαντικά γεγονότα της ζωής του.

Την εβδομάδα του Εβραικού Πάσχα που οδήγησε μέχρι τη σταύρωσή του σύμφωνα με όλα τα ευαγγέλια ο Ιησούς μπήκε στο ναό και διέκοψε το έμποριο των ζώων για θυσία .

“Και ο Ιησούς μπήκε στο ναό του Θεού και έδιωξε όλους αυτούς που πωλούσαν και αγόραζαν στο ναό, και ανέτρεψε τα τραπέζια τους πάγκους και τα καθίσματα αυτών που πουλούσαν τα περιστέρια, τους είπε, το σπίτι μου είναι ένας οίκος προσευχής, αλλά τον κάνατε ένα άντρο ληστών» (Κατά Ματθαίον 21:12-13, Λουκάς 19:45-46, Ιωάννης 2:13-17).

Ποιοι ήταν αυτοί που πουλούσαν και ποιοι αγόραζαν και γιατί πούλαγαν περιστέρια;

Τα ζώα αυτά προορίζονταν για θυσίες, και με αυτούς που τα πουλούσαν ήταν οργισμένος ο Ιησούς.

Το αποτέλεσμα αυτής της αντιπαράθεσης ήταν να διακόψει το εμπόριο της θυσίας των ζώων, να ελευθερώσει τα ζώα από τα κλουβιά και να εκδιώξει τους εμπόρους.

Η “κάθαρση του ναού” ήταν μία πράξη απελευθέρωσης των ζώων.

Το τελικό αποτέλεσμα ήταν ότι οι Ρωμαίοι σταύρωσαν τον Ιησού.

Ο Πιλάτος, ο ρωμαίος κυβερνήτης δύσκολα θα είχε σταυρώσει κάποιον μόνο και μόνο λόγω μίας Εβραϊκής θεολογικής διαμάχης.

Αλλά αν κάποιος προκάλεσε ταραχές ή διαταραχή στον περίβολο του ναού, αυτό απαιτούσε  ρωμαϊκή δράση.

Είναι πολύ πιθανό ότι η αντίρρηση του Ιησού ως προς την θυσία των ζώων να οδήγησε στην δική του θυσία, και η διακοπή του εμπορίου στον ναό κατά τη διάρκεια της εβδομάδας του Πάσχα να ήταν η πιο άμεση και σημαντική αιτία του θανάτου του.

Ήταν αυτή η πράξη, και η ερμηνεία της ως απειλή για τη δημόσια τάξη που οδήγησε αμέσως στην σταύρωση του Ιησού.

V. Η Εβραϊκή χριστιανική αντίληψη για τον Ιησού

Γιατί πρέπει να πιστεύουμε ότι οι Εβραίοι Χριστιανοί είχαν την καλύτερη κατανόηση του Ιησού;

Υπάρχουν αρκετοί λόγοι.

Πρώτος και σημαντικότερος ο Ιησούς ήταν Εβραίος.

Στα ευαγγέλια (Ματθαίου, του Μάρκου και του Λουκά), ο Ιησούς δεν αναφέρει πουθενά ότι έχει ιδρύσει μια νέα θρησκεία.

Όταν ρωτήθηκε τι πρέπει να κάνουμε για να κερδίσουμε τη σωτηρία, απάντησε  “φυλάτε τις εντολές” (Κατά Ματθαίον 19:17).

Οι εντολές που λέει ο Ιησούς είναι αγάπα τον Θεό, και να αγαπάς τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου (Ματθαίος 22:37-40).

Αυτό είναι ακριβώς το πώς ο εβραϊκός χριστιανισμός είδε τον Ιησού: ως την οικοδόμηση μιας ηθικής της συμπόνιας και της δίκαιης κατανομής με βάση τον εβραϊκό νόμο.

Ποιοι θα μπορούσαν να καταλάβουν καλύτερα τον Ιησού από αυτούς που τον ακολουθούσαν και όπως και ο Ιησούς θεωρούσαν τους εαυτούς τους Εβραίους.

Ο δεύτερος λόγος είναι ότι ο Ιησούς και στην συνέχεια οι εβραίοι Χριστιανοί ήταν σε διαρκή αντιπαράθεση με τους Ιερείς του ναού.

Αυτό που γνωρίζουμε σίγουρα ιστορικά για τον Ιησού είναι ότι σταυρώθηκε και αναμφίβολα αυτό έγινε μετά την αναταραχή που προκάλεσε στον ναό και την διακοπή του εμπορίου των ζώων για θυσία .

Οι ιερείς του ναού ήθελαν να καταστραφεί ο Ιησούς και το κίνημα του ,ακόμα και μετά τον Θάνατο του οι ιερείς συνέχισαν τις προσπάθειες τους για να σωπάσουν ή και να σκοτώσουν τους απόστολους (Πράξεις 4-7).

Γιατί ο Ιησούς θα διακινδύνευε τη ζωή του για κάτι που δεν ήταν απαραίτητα το μήνυμά του;

Οι Εβραίοι Χριστιανοί είναι σχεδόν οι μόνοι μεταξύ των πρώτων Χριστιανών που κατανόησαν γιατί ο Ιησούς πέθανε.

Ο Εβραϊκός Χριστιανισμός περιγράφει την επίθεση του Ιησού κατά του ναού ως ένα προμελετημένο σχέδιο.

Ο Ιησούς ήρθε να καταργήσει τις θυσίες στο ναό (Αναγνωρίσεις 1.54) – γεγονός που εξηγεί τόσο τέλεια τα κίνητρά του όσο και τα κίνητρα εκείνων που προσπάθησαν να σκοτώσουν τον ίδιο και το κίνημα του.

Η χορτοφαγία εγκαταλείφθηκε λόγω της δημοτικότητας των επιστολών του Παύλου μεταξύ των πρώτων Χριστιανών.

Οι πρώτοι ηγέτες της εκκλησίας ήταν Εβραίοι(Ιάκωβος, ο Πέτρος και ο Ιωάννης), αλλά γρήγορα ενεπλάκησαν σε μία διχαστική διαμάχη με τον Παύλο (προς Γαλάτες και προς Ρωμαίους 1-2 14).

Στο δεύτερο αιώνα, οι διδασκαλίες του Παύλου έγιναν ολοένα και πιο δημοφιλής μεταξύ των Χριστιανών.

Οι Εβραίοι Χριστιανοί απεχθάνονταν τον Παύλο θεωρώντας τον αποστάτη, αλλά το δεύτερο αιώνα οι Εβραίοι Χριστιανοί ήταν ήδη μειονότητα και τελικά οι επιστολές του Παύλου έγιναν δεκτές ως μέρος της Καινής Διαθήκης, συγκαλύπτοντας το γεγονός ότι στην εποχή του ήταν μια εξαιρετικά αμφιλεγόμενη προσωπικότητα.

Από όταν ο Παύλος είπε ότι η χορτοφαγία είναι προαιρετική, η εκκλησία ακολούθησε τη στάση του στο θέμα αυτό.

Μετέπειτα συντάκτες της καινής διαθήκης διαστρέβλωσαν ακόμα περισσότερο τις απόψεις του Ιησού για τα ζώα.

Ο Ιησούς πίστευε στον απλό τρόπο ζωής και στη μη βία, και θεώρησε ότι αυτό ήταν μέρος του νόμου του Θεού, ήταν αναμφισβήτητα χορτοφάγος, δεδομένου ότι αυτή ήταν η αρχική διδασκαλία του Εβραϊκού Χριστιανισμού.

Ο Ιησούς δεν φέρει μια νέα θεολογία, αλλά μάλλον μια ριζοσπαστική αντίληψη του νόμου.

Για τον Ιησού, ο νόμος προστάζει τη μη-βία:

“δεν θα χύσουμε το αίμα κανενός , ούτε των ανθρώπων στον πόλεμο ,ούτε των ζώων για την κατανάλωση κρέατος και για θυσίες”.

Ο Ιησούς ρίσκαρε και τελικά έδωσε την ζωή του για να σταματήσει την απάνθρωπη σφαγή των ζώων στο ναό.

Αλλά η θρησκεία του Ιησού έχει χαθεί από το σύγχρονο Χριστιανισμό!

του Keith Akers

Διαβάστε το πρωτότυπο κείμενο

Ποιος ήταν ο Παύλος ;

( Πράξεις αποστόλων 8 8.1 , 2 ,3)Εγινε δε κατά την ημέραν εκείνην μεγάλος διωγμός εναντίον της Εκκλησίας των Ιεροσολύμων και σχεδόν όλοι οι Χριστιανοί διεσκορπίσθησαν εις τα διάφορα μέρη της Ιουδαίας και της Σαμαρείας, πλην των Αποστόλων. Ανδρες δε ευλαβείς επήραν και έθαψαν το νεκρό σώμα του Στεφάνου και έκαμαν μεγάλον θρήνον δι’ αυτόν    Ο δε Σαύλος (μετέπειτα Παύλος )κατεδίωκε την Εκκλησίαν των Ιεροσολύμων, εισερχόμενος από σπίτι σε σπίτι· και αφού έσυρε από εκεί άνδρας και γυναίκας, τους παρέδιδε εις την φυλακήν.

Ο ορκισμένος εχθρός των Εβραίων Χριστιανών που του “μίλησε ο Θεός” και άλλαξε!

Δημιούργησε μια θρησκεία όπως αυτός την ήθελε, και ήρθε σε αντιπαράθεση με τους μαθητές του Ιησού που ήταν και οι μόνοι πραγματικοί απόστολοι.

πηγή

Αυτούς που ονειρεύονται

Αυτούς που ονειρεύονται τους αναγνωρίζεις,

έχουν στα μάτια ένα πέπλο θλίψης.

Έχουν τη μελαγχολία αποκοιμισμένη

στην άκρη των χειλιών,έχουν το ύφος

ανθρώπου που κάτι ψάχνει απελπισμένα.

Το ονείρεμα είναι κουραστικό,δεν είναι για τον καθένα.

Είναι για τους θαρραλέους.'Oπως η θάλασσα και η αγάπη.

~ Roberto Benigni

Τι μου θυμίζει?

Ιδού λοιπόν ο μέγας ευεργέτης της ανθρωπότητας!!! Χάρις σε αυτόν επιβίωσαν τα κράτη τουλάχιστον για 150 χρόνια ακόμα. Διαβάστε το γιατί.

Εγώ ομολογώ πως δεν το γνώριζα. Το έλαβα από ένα φίλο μου με email ήταν ανώνυμο, δυστυχώς… Όπως όμως και να έχει, ευχαριστούμε τον συγγραφέα του για τις αποκαλύψεις που μας δίνει και είναι τόσο χρήσιμες στο να καταλάβουμε με τί μπλέξαμε…

Δήλωση του Αβραάμ Λίνκολν κατά την διάρκεια του Αμερικανικού Εμφύλιου Πολέμου:”Έχω δυο μεγάλους εχθρούς. Το στρατό των Νοτίων μπροστά μου και το στρατό των τραπεζιτών πίσω μου. Από τους δυο αυτούς εχθρούς ο χειρότερος είναι ο πίσω μου.” Πότε έκανε αυτή τη δήλωση ο Λίνκολν; Όταν κατά τη διάρκεια του Εμφύλιου οι τραπεζίτες που δάνειζαν το κράτος με 24% τόκο προσπάθησαν να τον αναγκάσουν να τους δίνει τόκο 36%. (!!) Τι έκανε ο Λίνκολν; Απλά ενεργοποίησε το δικαίωμα που έχει κάθε κράτος να εκδίδει χρήμα. Έτσι ο Λίνκολν θαρραλέα άρχισε να τυπώνει δολάρια για τη χρηματοδότηση του πολέμου, σώζοντας τη χώρα του από τις μελλοντικές πληρωμές των υπέρογκων τόκων προς τις τράπεζες. Και όλοι γνωρίζουμε τι απέγινε ο Λίνκολν λίγο καιρό μετά. Δολοφονήθηκε. Μετά τη δολοφονία του Προέδρου Λίνκολν το 1865 κανένας άλλος πρόεδρος των ΗΠΑ δεν τόλμησε να αρνηθεί να δανειστεί η χώρα από τους τραπεζίτες και να μη τους πληρώνει τόκο. Ή για να ακριβολογούμε, ένας ακόμα Πρόεδρος των ΗΠΑ τόλμησε 100 χρόνια μετά τον Λίνκολν να το ξανακάνει, δηλαδή να μη δανειστεί η χώρα από τις τράπεζες αλλά να εκδώσει χρήμα χωρίς τόκο, και ο οποίος και αυτός είχε την ίδια κατάληξη με τον Λίνκολν. Δολοφονήθηκε και αυτός λίγο καιρό μετά την απόφασή του.Ήταν ο Τζον Κένεντι. Αλλά για να καταλάβουν οι αναγνώστες μας πώς ακριβώς οι μεγαλοτραπεζίτες καταδυναστεύουν τις χώρες και τις οικονομίες πρέπει να τους εξηγήσουμε τα παρακάτω απίστευτα (ΝΑΙ – ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ) αλλά απόλυτα αληθινά πράγματα. Ενώ το Σύνταγμα των ΗΠΑ δίνει το δικαίωμα στο Κογκρέσο να εκδίδει χρήμα, η Αμερικανική Κυβέρνηση έχει μεταφέρει το δικαίωμα της έκδοσης του χρήματος και μάλιστα με επιτόκιο στο ‘Federal Reserve’ το οποίο δεν είναι κρατικό αλλά ένα όργανο των μεγάλων τραπεζών που είναι και οι μέτοχοί του. Έτσι λοιπόν το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ τυπώνει στα πιεστήριά του το χρήμα που χρειάζεται η χώρα. Αμέσως μετά το δίνει στο ‘Federal Reserve’ δηλαδή στους τραπεζίτες, το οποίο Federal Reserve το δανείζει πίσω στο Αμερικανικό κράτος με τόκο(!!!) Έτσι για να καταλάβετε: Μόνο ο τόκος που πληρώνουν οι ΗΠΑ στις τράπεζες του Federal Reserve για το Αμερικανικό χρέος φθάνει το χρόνο τα 400 δισεκατομμύρια δολάρια !!! Προσέξτε: Πληρώνουν οι Αμερικανοί φορολογούμενοι 400 δισεκατομμύρια δολάρια τόκο στους τραπεζίτες για χρήματα που έχει τυπώσει το Αμερικανικό κράτος και τα έχει δώσει δωρεάν στους τραπεζίτες (και οι οποίοι τους τα δανείζουν πίσω με τόκο) (!!!) Βλέποντας ο Πρόεδρος Κένεντι αυτήν την εξόφθαλμη αδικία για τον Αμερικανικό λαό, αποφασίζει το 1963 με το νόμο Νο:11110 να πάρει πίσω τις εξουσίες του ‘Federal Reserve’ και να τυπώσει και διανείμει χρήμα το ίδιο το κράτος παρακάμπτοντας τους τραπεζίτες. Τύπωσε δισεκατομμύρια δολάρια για τα οποία το Αμερικανικό Δημόσιο δεν πλήρωνε κανένα τόκο στο Federal Reserve. Μάλιστα τα χαρτονομίσματα του Κένεντι έγραφαν επάνω UNITED STATES NOTE αντί του FEDERAL RESERVE NOTE που γράφεται πάντα. Αυτά τα UNITED STATES NOTE χαρτονομίσματα αποτέλεσαν θανάσιμη απειλή για το Federal Reserve System και τους τραπεζίτες αφού τους αφαιρούσαν δισεκατομμύρια δολάρια τόκους. Πέντε (5) μήνες μετά το τύπωμα των άτοκων δολαρίων ο Πρόεδρος Κένεντι δολοφονήθηκε. Μετά την δολοφονία του Κένεντι κανένας άλλος Πρόεδρος των ΗΠΑ δεν τόλμησε να κάνει χρήση του νόμου Κένεντι παρ’ότι ο νόμος αυτός ισχύει μέχρι σήμερα.(!!) Δηλαδή με το νόμο του Κένεντι θα μπορούσαν οι ΗΠΑ τα περίπου 3 τρισεκατομμύρια δολάρια που τύπωσαν τα τελευταία 4 χρόνια να τα τύπωναν και να τα χρησιμοποιούσαν χωρίς καθόλου τόκο. Αντίθετα όμως τα τύπωσαν, τα έδωσαν στο Federal Reserve (δηλαδή στους τραπεζίτες), για να τα δανειστούν στη συνέχεια με τόκο (!!!!) Και για όσους είναι ακόμα δύσπιστοι ας μάθουν τι έλεγε ένας άλλος μεγάλος Αμερικανός Πρόεδρος, ο Τόμας Τζέφερσον (από τους δημιουργούς του Αμερικανικού θαύματος – του τότε, του αληθινού): “Εάν ποτέ στο μέλλον ο Αμερικανικός λαός επιτρέψει στους τραπεζίτες να ελέγξουν την έκδοση του χρήματος, οι χρηματοδοτικοί οργανισμοί που θα γιγαντωθούν, πρώτα με πληθωρισμό και μετά με ύφεση, θα στερήσουν από τους ανθρώπους την ιδιοκτησία τους έως ότου τα παιδιά τους ξυπνήσουν άστεγα στη γη που οι πατεράδες τους κατέκτησαν». Και για την ιστορία: Οι δολοφόνοι και του Λίνκολν (John Wilkes Booth) και του Κένεντι (Lee Harvey Oswald) δολοφονήθηκαν και οι δυο πριν προλάβουν να δικαστούν. πηγή  Τι μου θυμίζει? Μα τι άλλο, παρά μόνο τον Έλληνα Πρωθυπουργό που ΡΙΧΤΗΚΕ από το αξίωμα του, όταν είπε στους τραπεζίτες να συμμετέχουν στα βάρη, έτσι ώστε να μην κοπούν άλλο οι μισθοί και οι συντάξεις. (Αν θυμάστε, οι ιδιωτικές ελληνικές τράπεζες είχαν το μεγαλύτερο κέρδος σε όλο το τραπεζικό σύστημα της Ευρώπης τουλάχιστον, και στις 2 θητείες του Καραμανλή.) Σε σχέση με το άρθρο που επισυνάπτω, θυμίζω ότι στις ΗΠΑ υποχρεωτικά μένουν οι Πρόεδροι για μια θητεία, δηλαδή για τουλάχιστον 4 χρόνια. Όπως λέει το πολύ ενδιαφέρον άρθρο, εκεί βρίσκουν άλλες λύσεις…

Μεγαλώσαμε τα παιδιά μας σαν πρίγκιπες, που στα δύσκολα δραπετεύουν

«H Κουρούνα με το νου της εμαγείρευε το φάβα»…Από όλες τις παροιμίες που μου έχει πει η γιαγιά μου αυτή νομίζω ότι ταιριάζει απόλυτα στην εποχή που ζούμε. Με τους πολλούς «επαναστάτες» χωρίς την επανάσταση.

Γιατί πιο εύκολο είναι απλώς να ρίχνουμε το ανάθεμα, να ψέγουμε αυτούς που μας έφεραν σε αυτήν την κατάσταση, να κάνουμε την επανάσταση της πολυθρόνας χωρίς καμία ενδοσκόπηση και αυτογνωσία. Για να τα πάρουμε όμως από την αρχή. Πώς φτάσαμε ως εδώ;

Μια φορά και έναν καιρό η τιμή , το ήθος, η αξιοπρέπεια, η υπερηφάνεια εξαφανίστηκαν. Τι έγιναν όλες αυτές οι αξίες στις οποίες γαλουχήθηκαν στρατιές ελληνικών γενεών μέσα από τη θρησκεία , την οικογένεια ή το σχολείο; Και πού χάθηκε το νήμα; Γιατί δεν μπορώ να διανοηθώ ότι ο απατεώνας ή ο φοροφυγάς έμαθε από τους γονείς του πώς να κλέβει ή πώς να εξαπατά τον διπλανό του για να αποκτήσει εύκολο χρήμα… Ή μήπως από εκεί το έμαθε ;

Η γενιά που ακολούθησε τη Μεταπολίτευση ήταν αρκετά στερημένη. Διψούσε πρωταρχικά για Ελευθερία και Δημοκρατία, ώστε όταν αυτές οι αξίες συνοδεύτηκαν και από υλικά αγαθά , η δίψα έγινε μανία για το χρήμα…

Και ως ένα βαθμό είναι φυσικό, αν αναλογιστεί κανείς ότι μόλις μια γενιά πριν από τη δικτατορία, με το ζόρι έμπαινε φαγητό στο σπίτι. Με τις πρώτες οικονομίες ο Έλληνας επένδυσε στη γη, έχτισε σπίτι , αγόρασε εξοχικό και αυτοκίνητο.

Η είσοδος στην τότε ευρωπαϊκή οικονομική κοινότητα του έδωσε τη δυνατότητα να γυρίσει τον κόσμο και να αξιοποιήσει όλες τις δυνατότητες της προηγμένης Τεχνολογίας. Ο αγρότης και τα παιδιά του παράτησαν την ύπαιθρο και ονειρεύτηκαν τη μεγάλη ζωή στην πόλη. Ήρθαν και τα ευρωπαϊκά κονδύλια και το όνειρο έγινε πραγματικότητα με τη σιωπηλή ανοχή πολιτών και πολιτικών.

Γιατί, μαζί μπορεί να μην τα φάγαμε αλλά μαζί τα ζήσαμε, τα βλέπαμε και τα ανεχόμαστε. Επειδή και η αδιαφορία και ο ωχαδερφισμός εμπεριέχουν την ίδια δόση συνενοχής. Κοινό μυστικό ήταν στις συζητήσεις μας ότι είμαστε πλούσιοι πολίτες που ζούμε σε μία φτωχή χώρα. Μία χώρα που ως καλοί πατριώτες την αρμέγαμε χωρίς να της προσφέρουμε τίποτα..

Και ας μην κάνουμε πως μάθαμε τη λέξη λιτότητα τα τελευταία δύο χρόνια της κρίσης.Τη θυμάμαι από τότε που πήγαινα δημοτικό. Όλοι οι πολιτικοί την χρησιμοποιούσαν για να δώσουν έμφαση στον κούφιο ξύλινο λόγο τους, να δώσουν υποσχέσεις ότι θα την εφαρμόσουν αλλά χωρίς αντίκρισμα.’ Ολοι γνώριζαν ότι υπάρχει πρόβλημα, κανείς δεν ήθελε να το αγγίζει. Και τώρα που έσκασε, ο ένας επιρρίπτει την ευθύνη στον άλλον.

Και το πιο θλιβερό είναι ότι η γενιά της δεκαετίας του ‘90 και μετά είναι η πιο έξυπνη και η πιο μορφωμένη των τελευταίων χρόνων, όπως είπε – μεταξύ άλλων – και ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Μάρτιν Σούλτς: «Η Ελλάδα, η Ισπανία και η Ιταλία έχουν τις καλύτερα ίσως μορφωμένες γενιές» στην ιστορία τους. Και τώρα που είναι έτοιμοι να δουλέψουν, η κοινωνία λέει «δεν υπάρχει χώρος για εσάς». Δημιουργούμε μια χαμένη γενιά.»

Από την generation X της προηγμένης Τεχνολογίας, των smart phones, των ταμπλετών και των γιάπηδων περάσαμε με ιλιγγιώδη ταχύτητα στην generation Lost.

Είναι αλήθεια ότι ο Έλληνας εκτός από τα μπετά επένδυσε και στη μόρφωση των παιδιών του. Πανεπιστήμια, ξένες γλώσσες, μεταπτυχιακά. Τα προσόντα των νέων Ελλήνων δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από αυτά των ξένων. Μόνο που τώρα είναι υπερβολικά και άχρηστα. Και τα κίνητρα των γονιών δεν ήταν και τόσο αγνά.

Πέρα από την ανταγωνιστική φύση του Έλληνα που θέλει πάντα ό,τι έχει ο διπλανός του ή το παιδί του να γίνει καλύτερο από του γείτονα, η επιμονή για το Πανεπιστήμιο έκρυβε τη δική του ανάγκη να αποκτήσει ο απόγονός του κύρος και χρήμα. Την πίεση να επιλέξουμε το επάγγελμα του γιατρού, του δικηγόρου τη ζήσαμε τουλάχιστον δύο γενιές.

Και, δυστυχώς, αυτό δεν είναι μόνο η δική μου άποψη. Η μελέτη της European Social Survey είναι αποκαλυπτική. Στην ερώτηση, πόσο σημαντικό είναι για εσάς να αποκτήσετε χρήματα και να είστε πλούσιοι, οι Έλληνες βρίσκονται στην τέταρτη θέση -με πρώτη τη Ρωσία ενώ, στη συνέχεια ακολουθεί το Ισραήλ και η Τσεχία..

Ο πλούτος έγινε ο θεός και ο τζόγος ο ημίθεος της νεολαίας.

Μετά το «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία» της περιόδου της δικτατορίας που γράφτηκε με αίμα στο Πολυτεχνείο, οι πορείες διαμαρτυρίας περιορίστηκαν σε αιτήματα γενικά και αόριστα για μία καλύτερη παιδεία και σε καταλήψεις σχολικών κτιρίων χωρίς οργάνωση , ουσία και στόχο. Κάθε γενιά που ακολουθεί εγκλωβίζεται ακόμα περισσότερο στον μικρόκοσμό της, την αφορούν μόνο τα πάρτυ , οι εκδρομές και αφήνει τα Πανεπιστήμια βορρά των επαγγελματιών συνδικαλιστών, που έχουν εκπαιδευτεί σε ένα μόνο πράγμα. Να ζουν παρασιτικά στις παρυφές του συστήματος, να ψέγουν, να κατηγορούν και να καταγγέλλουν χωρίς να προτείνουν αλλά πάντα στο τέλος γεύονται το μέλι μέχρι το μεδούλι.

Και εκεί που περίμενε κανείς, η κρίση να έχει θυμώσει περισσότερο τους νέους, τη γενιά των 20 άρηδων που έχουν προεξοφλήσει οι ηγέτες της ΕΕ ότι είναι ήδη χαμένη, δεν κουνιέται φύλο..

Και εκεί που περίμενε κανείς να ξυπνήσει το επαναστατικό τους πνεύμα, για την αδικία να πληρώνει η πιο εξελιγμένη γενιά όλα τα λάθη των προηγούμενων , να ξεχυθούν στους δρόμους και να παρασύρουν τους αδελφούς, τους γονείς και τους παππούδες τους σε μαζικές πορείες και συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας στέκονται αποχαυνωμένοι να κοιτούν στο άπειρο..

Και δεν μιλάμε για βία, αλλά για θυμό, οργή που κάνουν το αίμα σου να βράζει τόσο που να θέλεις να αλλάξεις τον κόσμο…

Αν περάσεις από φοιτητικό στέκι θα δεις νέους να συνωστίζονται σε καφετέριες γεμάτες καπνό, να παίζουν χαρτιά, να απολαμβάνουν το φρέντο τους και να μιλούν για μπάλα… Σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Σαν να ζουν σε έναν ιδεατό, όμορφο κόσμο. Σαν να αρνούνται τη σκληρή πραγματικότητα..

Ας το παραδεχτούμε, λοιπόν. Γαλουχήσαμε γενιές πανέξυπνων, ταλαντούχων αλλά καλομαθημένων παιδιών που αναζητούν τα εύκολα και δραπετεύουν στα δύσκολα. Τα αγόρια μεγάλωσαν σαν πρίγκιπες και τα κορίτσια σαν πριγκίπισσες. Τα αγόρια έμαθαν να τα θέλουν όλα και γρήγορα. Τα κορίτσια εκπαιδεύτηκαν να ζητούν το τέλειο, το ιδανικό , τα άπιαστο. Δύο κόσμοι που συναντώνται σπάνια. Δεν έμαθαν να μοχθούν, να προσπαθούν , να ιδρώνουν. Το αξιακό σύστημα της τιμής, του ήθος της αξιοπρέπειας, της υπερηφάνειας δεν αφομοιώθηκε από τις νέες γενιές, γιατί ο ιός του χρήματος πρόλαβε να μολύνει τις παλαιότερες.

Και όλα αυτά έγιναν επειδή κριτήριο αγάπης ήταν η υπερβολική προσφορά υλικών αγαθών στα παιδιά χωρίς μέτρο και έλεγχο. Δίναμε όπως ακριβώς ζούσαμε. Ασύδοτα.

Η γενιά των 20 άρηδων φαίνεται να είναι, ίσως, πιο αδικημένη σε σχέση με τις γενιές της δεκαετίας ‘70 και ‘80 που έζησαν και την περίοδο της επίπλαστης ευδαιμονίας. Στην πραγματικότητα, όμως, αν δεν γίνει κάτι άμεσα η γενιά που θα ζήσει πέτρινα χρόνια είναι αυτή που έχει κάνει τα πρώτα βήματα ή δεν έχει γεννηθεί ακόμα..

Όσο είναι ακόμα καιρός, λοιπόν, μη μαθαίνετε στα παιδιά σας πώς θα γίνουν πλούσιοι αλλά πως θα γίνουν ευτυχισμένοι . Όταν μεγαλώσουν θα μπορούν να αναγνωρίσουν την αξία των απλών πραγμάτων και όχι την τιμή τους…

πηγή